"Ἐν κόποις περισσοτέρως, ἐν πληγαῖς ὑπερβαλλόντως, έν φυλακαῖς περισσοτέρως, ἐν θανάτοις πολλάκις Β κορ. ια, 23)". Οι αλυσίδες της φυλακής και οι πληγές από τα παθήματα ήταν τα λαμπρότερα παράσημά του. Με τις αλυσίδες, που κρέμονταν από τα χέρια του, ήταν ασύγκριτα πιο λαμπρός από αυτούς που στολίζονται με χρυσά και αργυρά κοσμήματα: "Μετά δεσμῶν καί μαστίγων καί στιγμάτων λαμπρότερος τῶν τήν ἁλουργίδα καί τό διάδημα ἐχόντων ἦν". Πότε ήταν πιο δοξασμένοι οι Μάρτυρες; Πριν από το μαρτύριο ή μετά απ' αυτό; Η Εκκλησία του Χριστού είναι πανέμορφη σαν την αυγή, ωραία σαν τη σελήνη, λαμπρή σαν τον ήλιο, εκθαμβωτική σαν τάγματα στρατιάς (Άσμα στ, 9), διότι είναι στολισμένη με τα αίματα των Μαρτύρων της: "Τῷ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ Μαρτύρων σου, ὡς πορφύραν καί βύσσσον τά αἵματα, ἡ Ἐκκλησία σου στολισαμένη..." Όλοι γνωρίζουμε ότι και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος δεν δοξάστηκε τόσο από το έκτακτο ρητορικό χάρισμά του- τον χειροκροτούσαν και μέσα στην εκκλησία χιλιάδες λαού- όσο δοξάστηκε όταν αναπαύθηκε εν Κυρίω, εξόριστος, καθαιρεμένος, με υψηλό πυρετό μπροστά στην Αγία Τράπεζα του ιερού ναού του αγίου Βασιλίσκου, έξι μίλια έξω από τα Κόμανα του Πόντου, ευλογώντας τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και λέγοντας: "Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν".Η επωδός της ζωής του! Έτσι γίνεται με όλους τους πιστούς που αγωνίζονται με πόθο. Οι θλίψεις που υπομένουν, τους λαμπρύνουν και τους δοξάζουν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Και μάλιστα όσο πιο ισχυροί είναι οι πειρασμοί τους, τόσο μεγαλύτερο στεφάνι δόξας παίρνουν. ''Ὅσῳ αἱ θλίψεις ἐπιτείνονται, τοσούτῳ καί αἱ ἀμοιβαί αὔξονται, μᾶλλον δέ καί πολλῷ πλέον".
Όσο οι θλίψεις επιτείνονται τόσο οι αμοιβές αυξάνονται κι ακόμη περισσότερο, καταλήγει συμπερασματικά ο ίδιος ο ιερός Χρυσόστομος. Στο τέλος οι πιστοί Χριστιανοί θα ευχαριστήσουν τον άγιο Θεό για τους πόνους τους μεγάλους, για τις θλίψεις τις τελικές. Και θα Τον ευγνωμονούν ακατάπαυστα που τους ευεργετούσε, όταν επέτρεπε να δοκιμάζονται με θλίψεις.
Οι άνθρωποι του κόσμου αγνοούν αυτή την πραγματικότητα και αναρωτιούνται: Γιατί επιτρέπει ο Θεός τις θλίψεις; Αλλά οι πιστοί καταλάμπονται από τη Χάρι του Αγίου Πνεύματος κι αναρωτιούνται: Πότε είναι καλύτερα; Με θλίψεις ή χωρίς θλίψεις; Ασφαλώς είναι καλύτερα όταν ζούμε μέσα στη Χάρι του Θεού. Και η παρουσία του Αγίου Πνεύματος γίνεται πιο αισθητή στους πειρασμούς και τις θλίψεις.
Γράφει σ' ένα πνευματικό του παιδί ο όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής: "Μου γράφεις ότι έχεις πολλούς πειρασμούς. Αλλά μ' αυτούς γίνεται γίνεται η κάθαρσις της ψυχής. Μέσα στις θλίψεις, μέσα στους πειρασμούς, εκεί ευρίσκεται και η Χάρις, εκεί θα βρεις τον γλυκύτατον Ιησούν".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου