Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 10 Ιουλίου 2023

Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 48ο

Πότε ήταν πιο δοξασμένος ο πάγκαλος Ιωσήφ; Πριν από τις αλλεπάλληλες δοκιμασίες του ή μετά απ' αυτές; Πριν από τις θλίψεις ήταν χαριτωμένος, αγνός, το καμάρι του Ιακώβ. Έπειτα δοκιμάστηκε κι αυτός. Πέρασε από σκοτεινή σήραγγα και προς στιγμήν φάνηκε ότι χάθηκαν τα ίχνη του από το πρόσωπο της γης. Αλλά ο άγιος Θεός τον ανύψωσε και τον ανέδειξε αντιβασιλιά της Αιγύπτου. Ο Φαραώ τον έβγαλε από τη φυλακή, του έβαλε χρυσό δαχτυλίδι στο χέρι, του φόρεσε επίσημη βασιλική στολή, του κρέμασε χρυσή αλυσίδα στον λαιμό, τον έβαλε να καθίσει επάνω σε βασιλικό άρμα και διέταξε να σχηματισθεί προς τιμήν του θριαμβευτική πομπή, για να τον επευφημήσει ο λαός ως αντιβασιλιά της Αιγύπτου. 

Πόσο απροσδόκητη η εξέλιξη των γεγονότων! "Ὁ Ἰακώβ ὠδύρετο τοῦ Ἰωσήφ τήν στἐρησιν καί ὁ γενναῖος ἐκάθητο ἅρματι, ὡς βασιλεύς τιμώμενος"! Κι όχι μονάχα αντιβασιλιάς της Αιγύπτου έγινε ο πάγκαλος Ιωσήφ, αλλά μνημονεύεται στον Όρθρο της Μεγάλης Δευτέρας, που ψάλλεται το εσπέρας της Κυριακής των Βαΐων, ως τύπος Χριστού και περιβάλλεται με υπερκόσμια δόξα και συνεχή τιμή από την Εκκλησία μας. 

Πότε ήταν πιο δοξασμένος ο απόστολος Παύλος; Πριν από τα παθήματά του ή μετά από αυτά; Γράφει στη Β΄ Προς Κορινθίους επιστολή του ότι έφθασε μέχρι τρίτου ουρανού και άκουσε "ἄρρητα ῥήματα ἅ οὐκ ἐξόν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι (ιβ, 4)". Αλλά δεν δοξάστηκε τόσο από τις θείες αποκαλύψεις, όσο δοξάστηκε από τις ασθένειές του, από τα πολλά παθήματα που υπέστη για την αγάπη του Χριστού. 

"Ἐν κόποις περισσοτέρως, ἐν πληγαῖς ὑπερβαλλόντως, έν φυλακαῖς περισσοτέρως, ἐν θανάτοις πολλάκις Β κορ. ια, 23)". Οι αλυσίδες της φυλακής και οι πληγές από τα παθήματα ήταν τα λαμπρότερα παράσημά του. Με τις αλυσίδες, που κρέμονταν από τα χέρια του, ήταν ασύγκριτα πιο λαμπρός από αυτούς που στολίζονται με χρυσά και αργυρά κοσμήματα: "Μετά δεσμῶν καί μαστίγων καί στιγμάτων λαμπρότερος τῶν τήν ἁλουργίδα καί τό διάδημα ἐχόντων ἦν". 

Πότε ήταν πιο δοξασμένοι οι Μάρτυρες; Πριν από το μαρτύριο ή μετά απ' αυτό; Η Εκκλησία του Χριστού είναι πανέμορφη σαν την αυγή, ωραία σαν τη σελήνη, λαμπρή σαν τον ήλιο, εκθαμβωτική σαν τάγματα στρατιάς (Άσμα στ, 9), διότι είναι στολισμένη με τα αίματα των Μαρτύρων της: "Τῷ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ Μαρτύρων σου, ὡς πορφύραν καί βύσσσον τά αἵματα, ἡ Ἐκκλησία σου στολισαμένη..." Όλοι γνωρίζουμε ότι και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος δεν δοξάστηκε τόσο από το έκτακτο ρητορικό χάρισμά του-  τον χειροκροτούσαν και μέσα στην εκκλησία χιλιάδες λαού- όσο δοξάστηκε όταν αναπαύθηκε εν Κυρίω, εξόριστος, καθαιρεμένος, με υψηλό πυρετό μπροστά στην Αγία Τράπεζα του ιερού ναού του αγίου Βασιλίσκου, έξι μίλια έξω από τα Κόμανα του Πόντου, ευλογώντας τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και λέγοντας: "Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν".Η επωδός της ζωής του! Έτσι γίνεται με όλους τους πιστούς που αγωνίζονται με πόθο. 

Οι θλίψεις που υπομένουν, τους λαμπρύνουν και τους δοξάζουν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Και μάλιστα όσο πιο ισχυροί είναι οι πειρασμοί τους, τόσο μεγαλύτερο στεφάνι δόξας παίρνουν. ''Ὅσῳ αἱ θλίψεις ἐπιτείνονται, τοσούτῳ καί αἱ ἀμοιβαί αὔξονται, μᾶλλον δέ καί πολλῷ πλέον". 

Όσο οι θλίψεις επιτείνονται τόσο οι αμοιβές αυξάνονται κι ακόμη περισσότερο, καταλήγει συμπερασματικά ο ίδιος ο ιερός Χρυσόστομος. Στο τέλος οι πιστοί Χριστιανοί θα ευχαριστήσουν τον άγιο Θεό για τους πόνους τους μεγάλους, για τις θλίψεις τις τελικές. Και θα Τον ευγνωμονούν ακατάπαυστα που τους ευεργετούσε, όταν επέτρεπε να δοκιμάζονται με θλίψεις. 

Οι άνθρωποι του κόσμου αγνοούν αυτή την πραγματικότητα και αναρωτιούνται: Γιατί επιτρέπει ο Θεός τις θλίψεις; Αλλά οι πιστοί καταλάμπονται από τη Χάρι του  Αγίου Πνεύματος κι αναρωτιούνται: Πότε είναι καλύτερα; Με θλίψεις ή χωρίς θλίψεις; Ασφαλώς είναι καλύτερα όταν ζούμε μέσα στη Χάρι του Θεού. Και η παρουσία του Αγίου Πνεύματος γίνεται πιο αισθητή στους πειρασμούς και τις θλίψεις. 
Μέσα στις θλίψεις βρίσκουν τον Χριστό και αυτή είναι η πιο μεγάλη χαρά τους. 
Γράφει σ' ένα πνευματικό του παιδί ο όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής: "Μου γράφεις ότι έχεις πολλούς πειρασμούς. Αλλά μ' αυτούς γίνεται γίνεται η κάθαρσις της ψυχής. Μέσα στις θλίψεις, μέσα στους πειρασμούς, εκεί ευρίσκεται και η Χάρις, εκεί θα βρεις τον γλυκύτατον Ιησούν". 
Από τις θλίψεις μπορούν όλοι οι άνθρωποι να ωφεληθούν, σε οποιαδήποτε πνευματική κατάσταση κι αν βρίσκονται. 


Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails