Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 43ο

Ο πλουσιόδωρος Κύριος επιδαψιλεύει σε μας τους ανθρώπους πλουσιοπάροχα τα πνευματικά και τα υλικά αγαθά Του. Αλλά, αν δεν προσέξουμε, μπορεί να προσκολληθεί η ψυχή μας σ' αυτά και να μειωθεί η αγάπη μας προς τον Θεό. Πολλοί άνθρωποι το έχουν πάθει αυτό. Ενώ ο λόγος του Θεού σαλπίζει: "Μή ἀγαπᾶτε τὀν κόσμον, μηδέ τά ἐν τῷ κόσμῳ", διότι "ὁ κόσμος παράγεται καί ἡ ἐπιθυμία αὐτοῦ (Α Ιω. β, 15, 17)", χωρίς να το καταλαβαίνουν, δίνουν την καρδιά τους στις αγάπες του κόσμου.

Τρεις είναι οι ανέκαθεν αγάπες του κόσμου, που μας κάνουν σινιάλο να αφήσουμε την αγάπη του Θεού και να αγαπήσουμε "τόν νῦν αἰῶνα (Β, Τιμ. δ, 10)": "ἡ ἐπιθυμία τῆς σαρκός καί ἡ ἐπιθυμία τῶν ὀφθαλμῶν καί ἡ ἀλλαζονεία τοῦ βίου (Α Ιω. β, 16)". Αυτές οι τρεις αγάπες μας ελκύουν σαν μαγνήτης, για να μας αποσπάσουν από την αγάπη του Θεού. Εμείς οφείλουμε να φυλαγόμαστε. Να μην προσκολλόμαστε στα υλικά αγαθά του κόσμου τούτου, αλλά να αφηνόμαστε στην προστασία του Θεού. Να μη  μας απορροφούν τα γήινα, αλλά τα ουράνια. 

Οι θλίψεις μας μαθαίνουν να κοιτάζουμε ψηλά. Να ξεκαρφώνουμε τα μάτια μας από τα πρόσκαιρα και να προσηλώνουμε το βλέμμα μας στα αιώνια, σ' εκείνα που δεν φαίνονται στα μάτια του σώματος, αλλά μας περιμένουν μετά τον θάνατο. Διότι αυτά που φαίνονται είναι πρόσκαιρα και περνούν, ενώ αυτά που δεν φαίνονται είναι αιώνια: "Μή σκοπούντων ἡμῶν τά βλεπόμενα, ἀλλά τά μή βλεπόμενα· τά γάρ βλεπόμενα πρόσκαιρα, τά δέ μή βλεπόμενα αἰώνια (Β. Κορ. δ, 18)". Γι' αυτό επιτρέπει ο Θεός τις θλίψεις, "' ἵνα συνεχῶς πρός αὐτόν καταφεύγωμεν, καί καταφυγόντες μένωμεν", σχολιάζει ο ιερός Χρυσόστομος. Επιτρέπει ο Θεός τις θλίψεις, για να καταφεύγουμε συνεχώς σ' Αυτόν και να μένουμε στην αγάπη Του. 

Πράγματι, όταν αντιμετωπίζουμε θλίψεις, πέφτουμε σαν τα μικρά παιδιά στην πατρική αγκάλη του Θεού Πατέρα. Υψώνουμε σ' Εκείνον με απόλυτη εμπιστοσύνη τα μάτια μας, ''ὡς τό ἀπογεγαλακτισμένον ἐπί τήν μητέρα αὐτοῦ (Ψαλμ. ρλ[130], 2). Εμπιστευόμαστε όλη μας τη ζωή και την ελπίδα στον Κύριο. Όταν δοκιμαζόμαστε με θλίψεις, βλέπουν καθαρότερα τα μάτια της ψυχής μας και εννοούμε ότι τα επίγεια μας φαίνονται πρόσκαιρα και φθαρτά. 

Μοιάζουν σαν άνθη εαρινά, σαν σκιά που γλιστράει και χάνεται, είτε ονομάζονται δόξα, είτε εξουσία, είτε πλούτος, είτε τρυφή. "Πάντα σκιά, κἄν δόξης εἴπῃς, κἄν δυναστείαν, κἄν εὐδοκίμησιν, κἄν πλοῦτον, κἄν ὁτιοῦν ἕτερον βιωτικόν", σημειώνει ο ιερός Χρυσόστομος.  Οι θλίψεις μας βοηθούν να ζητούμε τα άνω, τα επουράνια. Σ' αυτά να προσηλώνουμε τη σκέψη μας κι όχι στα γήινα, όπως γράφει ο Απόστολος Παύλος στην προς Κολασσαείς επιστολή του: "Τἀ ἄνω ζητεῖτε... τἀ .ανω φρονεῖτε, μή τά ἐπί τῆς γης (γ, 1-2)". 

Οι άγιοι της Εκκλησίας μας τονίζουν ότι ο Θεός επιτρέπει τις θλίψεις, για να μην κυριευθούμε από τον νυσταγμό της ψυχής, αλλά να βρισκόμαστε σε νήψη και εγρήγορση και να έχουμε πνευματική δουλειά να κάνουμε. Ενώ ο λόγος του Θεού σαλπίζει ότι "ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται καί βιασταί ἁρπάζουσιν αὐτήν (Ματθ. ια, 12)", εμείς πολλές φορές χαλαρώνουμε, βυθιζόμαστε στον ύπνο της ραθυμίας και παραδινόμαστε στον νυσταγμό της ψυχής, όπως ψάλλει ο  ιερός Ψαλμωδός: "Ἐνύσταξεν ἡ ψυχή μου ἀπό ἀκηδίας (Ψαλμ ριη[118], 28". Η ακηδία είναι αδράνεια της ψυχής, αμέλεια και αδιαφορία για τα πνευματικά. 

Για να μη μένουμε σ' αυτή την νοσηρή κατάσταση της νωθρότητας και τεμπελιάς και ζημιωθούμε πνευματικά, επιτρέπει ο Θεός τις θλίψεις, οι οποίες σαν άλλο ξυπνητήρι μας ξυπνούν από τον ύπνο της ραθυμίας. "Ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι", γράφει ο απόστολος Παύλος στην Προς Ρωμαίους επιστολή του (ιγ, 11). Είναι πλέον ώρα να σηκωθούμε από τον ύπνο της αμέλειας, που μας κάνει δυσκολοκίνητους στο καλό.

 "Γρηγορεῖτε καί προσεύχεσθε, ἵνα μή εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν", είπε ο Κύριος στους τρεις μαθητές Του που αποκοιμήθηκαν στον κήπο της Γεθσημανή (Ματθ, κστ, 41). "Νήψατε, γρηγορήσατε, ὁ ἀντίδικος ἡμῶν διάβολος ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ", γράφει και ο πρωτοκορυφαίος απόστολος Πέτρος, στην Α Καθολική επιστολή του (ε, 8). 

Στην πνευματική ζωή δεν μπορούμε να είμαστε αμελείς και ράθυμοι, διότι ο προαιώνιος εχθρός μας, ο διάβολος, σαν λιοντάρι που βρυχάται, περπατά με μανία και ζητά ποιον να απομακρύνει από την πίστη, για να τον κατασπαράξει και να τον καταπιεί. Αν είμαστε αργόσχολοι, θα μας βρει ο διάβολος δουλειά. Γι' αυτό επιτρέπει ο Θεός τις θλίψεις, για να έχουμε εργόχειρο στο χέρι να δουλεύουμε. 

Καλημέρα σας! Καλή κι ευλογημένη εβδομάδα!

Ας είναι ανθοφόρος, ευφρόσυνος και δημιουργικός ο μήνας Μάιος!