Ο όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης συνήθιζε να λέει: "Όταν έρχεται ο πειρασμός, τον ευχαριστώ, λέγοντας: καλώς ήλθες, καλώς ήλθες, θα έχω δουλειά να κάνω". Κι ο όσιος γέροντας π. Ευσέβιος Ματθόπουλος παρόμοια το θεωρούσε καλό σημάδι, όταν ερχόταν πειρασμός, γιατί θα είχε εργασία πνευματική να κάνει. Μερικοί, όταν έρχονται πειρασμοί, πανικοβάλλονται και παρακαλούν τον Θεό να τους απαλλάξει. Αλλά δεν μας συμφέρει να απαλλαγούμε από τους πειρασμούς, διότι θα χαλαρώσουμε και θα παύσουμε να αγωνιζόμαστε.
Ένας νέος μοναχός είχε έντονο πόλεμο παθών και παρακάλεσε τον Θεό να τον απαλλάξει από τα πάθη που τον πολεμούσαν. Ο Θεός τον βοήθησε και του χάρισε απάθεια. Κατόπιν ο μοναχός πήγε στον Γέροντά του και του είπε: "Γέροντα, ο Θεός με λυπήθηκε και με ελευθέρωσε από τον πόλεμο των παθών. Επιτέλους ησύχασα". Κι ο Γέροντας του απάντησε: "Πήγαινε, παιδί μου και παρακάλεσε τον Θεό να επιτρέψει να έχεις πάλι πόλεμο παθών, διότι χωρίς αυτόν δεν ωφελείσαι".
Πόσο σοφή ήταν η συμβουλή του Γέροντα! Ο νέος μοναχός χωρίς τους πειρασμούς θα ευφραινόταν για ένα χρονικό διάστημα, αλλά κατόπιν θα ξεθάρρευε και θα κινδύνευε να υπερηφανευθεί και να πέσει σε χειρότερα. Άρα καλώς τα οικονομεί ο Θεός που επιτρέπει να αντιμετωπίζουμε πειρασμούς και θλίψεις, διότι με τις δυσκολίες τελειώνεται ο άνθρωπος και γίνεται άξιος της Θείας Βασιλείας! Γι' αυτό κι εμείς να μην τοποθετούμαστε αρνητικά στις θλίψεις, αλλά να τις καλωσορίζουμε, λέγοντας: "Καλώς ήλθατε, θα έχω δουλειά να κάνω".
Επιτρέπει ο Θεός τους πειρασμούς και τις θλίψεις και για να αποκτήσουμε την κατά Θεόν σοφία. Ακούμε μεγαλύτερους στην ηλικία ανθρώπους να λένε με ικανοποίηση: "Εμείς περάσαμε πολέμους, κατοχή, πείνα, στερήσεις, κακουχίες και αποκτήσαμε πολύτιμη πείρα, που είναι το μεγαλύτερο κεφάλαιο της ζωής". Είναι όντως σεβαστά τα πρόσωπα που δοκιμάζονται στη ζωή, διότι σοφίζονται κατά Θεόν και αποκτούν φωτισμένη πείρα από την πάλη με τους πειρασμούς.
Οπωσδήποτε δεν είναι το ίδιο ο στρατιώτης που πολέμησε στην πρώτη γραμμή, με τον στρατιώτη που δεν πολέμησε καθόλου. Ο μπαρουτοκαπνισμένος στρατιώτης έχει την πείρα του πολέμου και υπερέχει κατά πολύ από τον εκπαιδευόμενο στρατιώτη. Τα ίδια ισχύουν και για τον κάθε στρατιώτη του καλού αγώνα της πίστεως. Διεξάγει έναν αόρατοι πόλεμο, που είναι ο σφοδρότερος και ο κοπιαστικότερος από όλους τους πολέμους.
Σαν τον αγώνα αυτόν δεν έγινε άλλος ούτε θα γίνει σε κανένα πεδίο μάχης. Για να τα βγάλει πέρα κανείς, θα χρειαστεί να παλέψει με αυτοθυσία, να ιδρώσει, να ματώσει, να δώσει τα πάντα για τη νίκη. Αλλά καθώς πολεμούν οι αγωνιστές του καλού αγώνα της πίστεως, με σύμμαχο τη θεία Χάρι, μετέχουν στη σοφία της. Λέει ο όσιος Ισαάκ ο Σύρος ότι η κατά Θεόν σοφία είναι καρπός και γέννημα των πειρασμών και των θλίψεων.
Δυο λοιπόν χάριτες αποκτά ο άνθρωπος, όταν αγωνίζεται κατά Θεόν. Η πρώτη είναι η παράκληση του Παναγίου Πνεύματος και η δεύτερη είναι η σοφία που Αυτό χαρίζει. Η πρώτη χάρη είναι δωρεά του Αγίου Πνεύματος, που δίνεται ως έπαθλο στους πιστούς που αγωνίζονται με πόθο. Η δεύτερη χάρη προϋποθέτει την καλή συνεργασία της Χάριτος του Θεού και της προαιρέσεως του ανθρώπου. Αυτή δίνεται στους πιστούς που δέχονται την παιδεία του Κυρίου και ωφελούνται από τη δοκιμασία των πειρασμών και των θλίψεων.
Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου