Να ξεκινάμε την κάθε μέρα μας με στροφή της ψυχής μας προς τον Θεό. Οι σκέψεις, οι πόθοι, η μελέτη της ψυχής μας να αναφέρονται από τις πρώτες ώρες του Όρθρου προς Αυτόν. Με δίψα και πόθο να Τον αναζητάμε. Σ' Αυτόν να βρίσκουμε την αληθινή χαρά, την αδιατάρακτη ειρήνη, την πραγματική ζωή, το πλήρωμα όλων των βαθύτερων πόθων της ψυχής μας (Σπουδαία σκέψη).
Έρχονται στιγμές που όλα μας φαίνονται μαύρα και σκοτεινά. Είναι όμως; Πολλές φορές όχι. Άλλοτε είναι, αλλά όχι στο μέγεθος και τις διαστάσεις που τους δίνουμε. Μη ξεχνάμε όμως. Εμείς βλέπουμε το κέντημα που ετοιμάζει για μας ο Θεός από την ανάποδη! Ξεφτίδια και κλωστές σκόρπιες. Όταν όμως το δούμε από την καλή, τότε.... (Σπουδαία σκέψη)
Να κάνετε οικογένεια τώρα που είστε νέοι. Γιατί, εάν μεγαλώσετε, δεν θα μπορείτε να παίζετε με τα παιδιά σας. Στη μέση της οικογένειας πρέπει να είναι ο Χριστός. Τα προβλήματα τα λύνει ο πνευματικός. Το ζευγάρι πρέπει να έχει κοινό πνευματικό. Ο θηλασμός κι η αγκαλιά της μάνας αποτελούν προϋποθέσεις φυσιολογικής ανάπτυξης των παιδιών. Αν δεν θηλάζουν οι μάνες τα παιδιά τους, θα θηλάζουν αργότερα τα παιδιά από τα μπουκάλια με τα ναρκωτικά (Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης).
Δεν μπορώ να σκεφτώ ότι ένας πολιτισμός είναι δυνατόν να ζήσει χωρίς ένα σύστημα αξιών... Όταν όμως ο Θεός πεθαίνει, τότε και τα συστήματα αξιών γκρεμίζονται, ο άνθρωπος δεν ξαναβρίσκει παρά μόνο ένα πράγμα: το σώμα του. Περιορίζεται σε κάτι απλώς φυσικό. Τα ναρκωτικά, το σεξ, η βία είναι τα φυσικά υποκατάστατα της εξαφανίσεως του Θεού (Andre Martaux).
Καλύτερα να το γεννήσει το παιδί της μια μάνα, να το βαφτίσει και μετά να το σκοτώσει, παρά να το σκοτώσει πριν γεννηθεί. Μην κουρδίζετε το ρολόι τέρμα, μήπως σπάσει το ελατήριο. Έτσι και με τα παιδιά, μόλις βλέπετε ότι ζορίζονται, να χαλαρώνετε το σφίξιμο. Η εγκράτεια, ο αλληλοσεβασμός και η προσευχή των γονέων αποθησαυρίζονται στα παιδιά κι επιστρέφουν ως χαρά και ευλογία στους γονείς (Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης).
Στους ανθρώπους επιβάλλεται να φροντίζουν πιο πολύ για την ψυχή τους παρά για το σώμα τους. Διότι η ψυχή, που είναι τέλεια πλασμένη, καταστέλλει τη μοχθηρία του σώματος, ενώ η δύναμη του σώματος χωρίς λογισμό ούτε στο ελάχιστο δεν προσφέρει κάτι καλύτερο στην ψυχή (Σπουδαία σκέψη).
Οι κυνηγοί ονειρεύονται στον ύπνο τους θηρία. Με το σώμα τους βρίσκονται στο κρεβάτι, αλλά η φαντασία τους είναι στα δάση. Το ίδιο συμβαίνει και με τους πολυάσχολους. Αν αυτοί βρίσκονται στην εκκλησία, αν ακούν κάποια διδαχή, αν προσεύχονται, ο νους τους περιφέρεται και συλλογίζονται τις υποθέσεις τους. Έτσι με το σώμα μόνο βρίσκονται στην εκκλησία. Ας καθρεφτίσουμε την ψυχή μας στα σοφά λόγια του αγίου Νικοδήμου κι ας αποφύγουμε την πολυπραγμοσύνη, για να μη θέσουμε σε κίνδυνο την αθάνατη ψυχή μας (Σπουδαία σκέψη).
Εκατόν πέντε και πλέον φορές στην Παλαιά Διαθήκη και τριάντα πέντε φορές στην Καινή Διαθήκη, δηλαδή εκατόν σαράντα και πλέον φορές συνολικά στην θεόπνευστη Αγία Γραφή γίνεται λόγος για την αρετή της υπομονής. Χωρίς υπομονή, ο βίος μας γίνεται αβίωτος: "ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τάς ψυχάς ὑμῶν (Λουκά κα, 9)". Ας παρακαλούμε τον Θεό "της υπομονής", όπως τον ονομάζει ο Απόστολος Παύλος (Ρωμ. ιε, 5), να μας χαρίζει την τόσο απαραίτητη για τη ζωή μας αρετή της υπομονής (Σπουδαία σκέψη)
Η ένδοξη Ανάσταση του Κυρίου είναι εγγύηση και αρχή για την πραγματοποίηση μιας μεγάλης υπόσχεσης του Θεού. Αναστήθηκε ο Κύριος σε νέα ζωή, για να εξασφαλίσει σε μας το δικαίωμα της αιώνιας ζωής. Η δική Του Ανάσταση είναι το προμήνυμα της αναστάσεως όλων των οπαδών Του. Όπως Εκείνος πέθανε, και όλοι θα πεθάνουμε. Αλλά όπως Εκείνος και αναστήθηκε, όμοια μια ημέρα θ' αναστηθούν κι όλοι όσοι ανήκουν σ' Αυτόν. Πρώτος αναστήθηκε ο Κύριος, για να θέσει σε εφαρμογή τον νόμο της αναστάσεως των νεκρών. Δεν αρμόζει λοιπόν απαρηγόρητο πένθος για τον θάνατο των Χριστιανών. Πίσω από τον θάνατο είναι ετοιμασμένη η νέα ζωή, ζωή αιώνια, ζωή χαράς και ευτυχίας παντοτινής (Σπουδαία σκέψη).
Είδαν οι άγιες Μυροφόρες τον άγγελο "περιβεβλημένον στολήν λευκήν (Μαρκ. ισι. 5)" Το λευκό είναι το χρώμα της Αναστάσεως. Ο Χριστός με την Ανάστασή Του όλα τα έκανε καινούργια. Όλα τα ανακαίνισε, τα αναγέννησε, τα εξάγνισε, τα αφθαρτοποίησε. Αγνότητα, καθαρότητα, αφθαρσία, δηλώνει το λευκό του ενδύματος του αγγέλου. Στο Βάπτισμα ο βαπτισθείς ενδύεται χιτώνα λευκό: "Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθητε, Χριστόν ἐνεδύσασθε· ἀλληλούια" (Περιοδικό Η Δράση μας, αρ. τεύχους 578/2020).
Ο υμνογράφος της Κυριακής των Μυροφόρων σ' έναν ύμνο βάζει στα χείλη των πονεμένων Μυροφόρων γυναικών την απελπισμένη κραυγή τους: "Τίς ἔκλεψεν ἡμῶν τἠν ἐλπίδα;" Ποιος πήρε τον νεκρό; Ποιος μας έκλεψε την ελπίδα; Αυτόν που ήταν η ελπίδα μας. Σε λίγο βρίσκουν αναστημένη την ελπίδα τους. Όσοι πιστεύουμε στον Κύριο Ιησού Χριστό και είμαστε μέλη της Εκκλησίας Του, να κρατάμε την ελπίδα μας στον Σωτήρα Χριστό σαν άγκυρα της ψυχής (Σπουδαία σκέψη).
Την Κυριακή των Μυροφόρων πλημμυρίζει τους Ναούς μας μια θαυμάσια ευωδία. Μαζί με τα μύρα, τα φυσικά αρώματα των Μυροφόρων γυναικών, είναι το άρωμα των ψυχών τους, η αρετή τους. Είναι η αγάπη προς τον νεκρό Διδάσκαλό τους. Αγάπη μοναδική που θα διαλαλούν οι αιώνες... Να ανάψει και στη δική μας καρδιά η ζωογόνα φλόγα της αγάπης προς τον Κύριο, για να γίνουμε, όπως οι Μυροφόρες, κήρυκες της Αναστάσεως στη νεκρωμένη κοινωνία μας (Σπουδαία σκέψη).
Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου