Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 24 Μαΐου 2021

Θεία κοινωνία και εικόνες: μπορούν να βλάψουν τους πιστούς λόγω πανδημίας; (μέρος 1ο)

Ξοδεύτηκε πολύ μελάνι τον τελευταίο καιρό, για να αμφισβητηθεί το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, το μέγιστο και ιερότατο Μυστήριο της Εκκλησίας μας. Γράφτηκαν πολλά και ειπώθηκαν πολλά σε συνεντεύξεις, δημοσιογραφικές συζητήσεις και έρευνες. Ειδικοί και μη εκφράσθηκαν και διατύπωσαν διάφορες γνώμες. Η όλη συζήτηση έθετε καίρια ερωτήματα: Μπορούμε στην περίοδο της πανδημίας του κορωνοϊού να προσερχόμαστε άφοβα στο ιερό Μυστήριο και να κοινωνούμε όλοι από το ίδιο άγιο Ποτήριο με την ίδια αγία λαβίδα; Δεν διατρέχουμε τον κίνδυνο να μεταδώσουμε ο ένας στον άλλο την ασθένεια; Για όσους πιστεύουμε στη διδασκαλία της Εκκλησίας μας, αυτές οι απορίες αν δεν συνιστούν συγκεκαλυμμένη πολεμική κατά της αμωμήτου Πίστεώς μας, φανερώνουν άγνοια και αποτελούν απαράδεκτη και ασεβή στάση απέναντι στο Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας. 

Όποιος προσέρχεται στο Μυστήριο, μεταλαμβάνει Σώμα και Αίμα Χριστού κι όχι απλό άρτο και οίνο, που μπορεί κάτι να συμβολίζει ή να θυμίζει απλώς. Μετά τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων, κατά τη Θεία Λειτουργία, επάνω στην Αγία Τράπεζα, δεν υπάρχει πλέον άρτος και οίνος, αλλά υπό τα είδη του άρτου και του οίνου, υπάρχει πραγματικά, αληθινά και ουσιαστικά το ίδιο το Σώμα και το ίδιο το Αίμα του Χριστού. Και όσοι προσέρχονται και κοινωνούν, κοινωνούν τον ίδιο τον Χριστό! 

Ο Χριστός δεν μεταδίδει μικρόβια, αρρώστια και θάνατο. Ο Χριστός δίνει υγεία, δύναμη, λύτρωση και ζωή. Όποιον άγγιζε ο Χριστός, τον θεράπευε. Άγγιζε τα μάτια των τυφλών κι εκείνα άνοιγαν και γέμιζαν φως. Άγγιζε τα αυτιά των κωφών και τη γλώσσα των άλαλων κι εκείνοι άκουγαν και μιλούσαν. Όπου μάθαιναν οι άνθρωποι ότι ερχόταν ο Χριστός, έφεραν επάνω στα κρεβάτια τους αρρώστους τους και σ' όποια χωριά ή πόλεις ή εξοχικούς συνοικισμούς έφθανε, τοποθετούσαν στην αγορά τους ασθενείς και Τον παρακαλούσαν να αγγίξουν έστω "τό κράσπεδον τοῦ ἱματίου αὐτοῦ", την άκρη του εξωτερικού του ενδύματος. "Καί ὅσοι ἄν ἥπτοντο αὐτοῦ, ἐσώζοντο". Όσοι Τον άγγιζαν, θεραπεύονταν από την ασθένειά τους (Μάρκου στ, 55, 56). 

Και μόνο το άγγιγμα του εξωτερικού ενδύματος με πίστη ήταν άμεσα θεραπευτικό, μάλιστα για κάθε ασθένεια. Εμείς δεν αγγίζουμε απλώς, αλλά κοινωνούμε τον ίδιο τον Χριστό, παίρνουμε μέσα μας τον Χριστό και θα πάθουμε κάτι κακό. Η διαχρονική εμπειρία της Εκκλησίας μας είναι αποστομωτική για καθέναν που αμφιβάλλει. Στην πορεία 20 αιώνων δεν υπάρχει ούτε ένα περιστατικό το οποίο να δικαιολογεί τους φόβους που εκφράζονται τόσο έντονα σήμερα. 

Η Θεία Κοινωνία δεν μπορεί να μεταδώσει ασθένεια. Είναι αμαρτία μεγάλη να το λέμε, είναι αμφισβήτηση των λόγων του Χριστού, απόρριψη της θείας διδασκαλίας της Εκκλησίας, άρνηση μιας καταφανούς και αδιάψευστης πραγματικότητας. Είναι ασέβεια και βλασφημία. Η Θεία Κοινωνία δίνει ζωή. 

Η Θεία Κοινωνία είναι ο ίδιος ο Χριστός, ο οποίος "διά τῆς ἰδίας σαρκός" κρύβει μέσα μας τη ζωή και την τοποθετεί μέσα μας σαν έναν σπόρο αθανασίας, ο οποίος εξαφανίζει "ὅλην τήν ἐν ἡμῖν φθοράν". Με την Προσέλευσή μας στο Ποτήριο της Ζωής και με τη μετάληψη του Σώματος και του Αίματος του Κυρίου, "τό τῆς φθορᾶς καταλύεται κράτος", καταρρέει το βασίλειο της φθοράς, οι πιστοί γίνονται "ἁγιασμοῦ μέτοχοι", αναδεικνύονται ουράνιοι και πνευματικοί άνθρωποι και μετέχουν "τῆς ἐν Χριστῷ ἀθανασίας". 

(Αρχ. Αστερίου Χατζηνικολάου, Με πίστη στον καιρό της πανδημίας, Εκδόσεις Σωτήρ, Αθήνα 2020)

συνεχίζεται......

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails