Όποιος προσέρχεται στο Μυστήριο, μεταλαμβάνει Σώμα και Αίμα Χριστού κι όχι απλό άρτο και οίνο, που μπορεί κάτι να συμβολίζει ή να θυμίζει απλώς. Μετά τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων, κατά τη Θεία Λειτουργία, επάνω στην Αγία Τράπεζα, δεν υπάρχει πλέον άρτος και οίνος, αλλά υπό τα είδη του άρτου και του οίνου, υπάρχει πραγματικά, αληθινά και ουσιαστικά το ίδιο το Σώμα και το ίδιο το Αίμα του Χριστού. Και όσοι προσέρχονται και κοινωνούν, κοινωνούν τον ίδιο τον Χριστό!
Ο Χριστός δεν μεταδίδει μικρόβια, αρρώστια και θάνατο. Ο Χριστός δίνει υγεία, δύναμη, λύτρωση και ζωή. Όποιον άγγιζε ο Χριστός, τον θεράπευε. Άγγιζε τα μάτια των τυφλών κι εκείνα άνοιγαν και γέμιζαν φως. Άγγιζε τα αυτιά των κωφών και τη γλώσσα των άλαλων κι εκείνοι άκουγαν και μιλούσαν. Όπου μάθαιναν οι άνθρωποι ότι ερχόταν ο Χριστός, έφεραν επάνω στα κρεβάτια τους αρρώστους τους και σ' όποια χωριά ή πόλεις ή εξοχικούς συνοικισμούς έφθανε, τοποθετούσαν στην αγορά τους ασθενείς και Τον παρακαλούσαν να αγγίξουν έστω "τό κράσπεδον τοῦ ἱματίου αὐτοῦ", την άκρη του εξωτερικού του ενδύματος. "Καί ὅσοι ἄν ἥπτοντο αὐτοῦ, ἐσώζοντο". Όσοι Τον άγγιζαν, θεραπεύονταν από την ασθένειά τους (Μάρκου στ, 55, 56). Και μόνο το άγγιγμα του εξωτερικού ενδύματος με πίστη ήταν άμεσα θεραπευτικό, μάλιστα για κάθε ασθένεια. Εμείς δεν αγγίζουμε απλώς, αλλά κοινωνούμε τον ίδιο τον Χριστό, παίρνουμε μέσα μας τον Χριστό και θα πάθουμε κάτι κακό. Η διαχρονική εμπειρία της Εκκλησίας μας είναι αποστομωτική για καθέναν που αμφιβάλλει. Στην πορεία 20 αιώνων δεν υπάρχει ούτε ένα περιστατικό το οποίο να δικαιολογεί τους φόβους που εκφράζονται τόσο έντονα σήμερα. Η Θεία Κοινωνία δεν μπορεί να μεταδώσει ασθένεια. Είναι αμαρτία μεγάλη να το λέμε, είναι αμφισβήτηση των λόγων του Χριστού, απόρριψη της θείας διδασκαλίας της Εκκλησίας, άρνηση μιας καταφανούς και αδιάψευστης πραγματικότητας. Είναι ασέβεια και βλασφημία. Η Θεία Κοινωνία δίνει ζωή. Η Θεία Κοινωνία είναι ο ίδιος ο Χριστός, ο οποίος "διά τῆς ἰδίας σαρκός" κρύβει μέσα μας τη ζωή και την τοποθετεί μέσα μας σαν έναν σπόρο αθανασίας, ο οποίος εξαφανίζει "ὅλην τήν ἐν ἡμῖν φθοράν". Με την Προσέλευσή μας στο Ποτήριο της Ζωής και με τη μετάληψη του Σώματος και του Αίματος του Κυρίου, "τό τῆς φθορᾶς καταλύεται κράτος", καταρρέει το βασίλειο της φθοράς, οι πιστοί γίνονται "ἁγιασμοῦ μέτοχοι", αναδεικνύονται ουράνιοι και πνευματικοί άνθρωποι και μετέχουν "τῆς ἐν Χριστῷ ἀθανασίας".
(Αρχ. Αστερίου Χατζηνικολάου, Με πίστη στον καιρό της πανδημίας, Εκδόσεις Σωτήρ, Αθήνα 2020)
συνεχίζεται......
Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου