Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 22 Ιουλίου 2019

Η σημασία της Κυριακής προσευχής (μέρος 6ο)

Κάποιος άρχοντας στην Αλεξάνδρεια είχε παρεξηγηθεί με κάποιον συνάδελφό του και του κρατούσε κακία. Το έμαθε αυτό ο άγιος Πατριάρχης και τον κάλεσε να έλθει να τον δει. Όταν ήλθε, του είπε να λάβει μέρος σε μια προσευχή μαζί με τον Πρωτοσύγκελλο. Όταν θα έλεγαν το "Πάτερ ἡμῶν", ο Πατριάρχης συνεννοήθηκε με τον Πρωτοσύγκελλο και άφησαν τον άρχοντα να απαγγείλει μόνος του την Κυριακή Προσευχή. 
Όταν έφθασε στο αίτημα "ἄφες ἡμῖν...ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἠμῶν", ο Πατριάρχης του είπε με πραότητα: "Βλέπε, εἰς ποίαν φρικτήν ὥραν τί λέγεις τῷ Θεῷ, ὄτι ὥσπερ ἐγώ ἀφῶ (συγχωρώ), οὕτω καί σύ ἄφες μοι". Πρόσεξε σε ποια φρικτή ώρα βρίσκεσαι και τι λες στον Θεό. Όπως εγώ συγχωρώ, έτσι κι Εσύ συγχώρησέ με. Ο άρχοντας τότε ήλθε σε μετάνοια και είπε στον Πατριάρχη: "Όσα διατάξεις, κύριέ μου, θα τα κάνει ο δούλος σου".
Αυτό παθαίνουμε κι εμείς. Λέμε στον Θεό "όπως κι εμείς συγχωρούμε" και δεν έχουμε συγχωρήσει. Μέσα μας υπάρχει η εκδικητικότητα και μερικές φορές βράζει το μίσος και η κακία. Μάλιστα κάποτε νομίζουμε ότι είναι τόσο μεγάλα και σοβαρά αυτά που μας έκαναν οι άλλοι, ώστε είναι αδύνατο να τους συγχωρήσουμε. 
Και μένουμε αδιάλλακτοι ίσως για χρόνια και μάλιστα με συγγενείς και αδέλφια για τα περιβόητα κληρονομικά. Και όμως! Τα δικά μας λάθη, που μας συγχωρεί ο Θεός, αν τα σκεφθούμε καλά, θα δούμε ότι είναι και περισσότερα και σοβαρότερα. Γι' αυτό δεν υπάρχει άλλη λύση, παρά να μαλακώσουμε και να συγχωρήσουμε. Τότε η αδελφοσύνη γίνεται πραγματικότητα και βασιλεύει στην καρδιά μας η αγάπη του Θεού.
Το πόσο αναγκαία είναι η συγχώρεση φαίνεται και από τα επόμενα λόγια που μας διδάσκει ο ίδιος ο Χριστός. Μας λέει ότι όταν στεκόμαστε στην προσευχή, απαραιτήτως πρέπει να συγχωρούμε, εάν έχουμε κάτι εναντίον κάποιου, για να μας συγχωρήσει ο Θεός και να μπορέσουμε να προσευχηθούμε. Εάν δεν συγχωρούμε, δεν θα συγχωρηθούμε και τότε πώς θα προσευχηθούμε; Πρέπει να το καταλάβουμε, να το χωνέψουμε. Εάν δεν συγχωρούμε, δεν μπορούμε να προσευχηθούμε και να εισακουσθούμε. Δεν μπορούμε να πούμε Πατέρα τον Θεό, όταν δεν συγχωρούμε τον αδελφό μας. 
Ο Κύριος μας είπε και κάτι ακόμα πιο τολμηρό που πρέπει να προσέξουμε: "᾿Εὰν οὖν προσφέρῃς τὸ δῶρόν σου ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κἀκεῖ μνησθῇς ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἔχει τι κατὰ σοῦ, ἄφες ἐκεῖ τὸ δῶρόν σου ἔμπροσθεν τοῦ θυσιαστηρίου, καὶ ὕπαγε πρῶτον διαλλάγηθι τῷ ἀδελφῷ σου, καὶ τότε ἐλθὼν πρόσφερε τὸ δῶρόν σου. (Ματθ. ε, 23-24)". Δηλαδή: Αν προσφέρεις το δώρο σου στο θυσιαστήριο κι εκεί θυμηθείς ότι ο αδελφός σου έχει κάτι εναντίον σου για κάποια αδικία που του έκανες, άφησε εκεί το δώρο σου μπροστά στο θυσιαστήριο και πήγαινε πρώτα και συμφιλιώσου με τον αδελφό σου.
Και τότε, αφού συνδιαλλαγείς, έλα και πρόσφερε το δώρο σου, διότι μόνο τότε αυτό θα γίνει δεκτό από τον Θεό. Το συμπέρασμα λοιπόν είναι: Συγχώρα και προχώρα. Συγχώρησε, για να συγχωρηθείς και πολύ θα ωφεληθείς. Το επόμενο αίτημα επισημαίνει έναν κίνδυνο που διατρέχουμε και φανερώνει τον εχθρό που μας πολεμάει:
"Καί μή εἰσενέγκῃς ἠμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλά ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ"
 Τι σημαίνουν τα λόγια αυτά; Τα χρησιμοποιούμε τόσο συχνά. Τα κατανοούμε όμως; Η ερμηνεία τους είναι η εξής: Και μην επιτρέψεις να πέσουμε σε πειρασμό, αλλά γλίτωσέ μας από τον Πονηρό που μας πολεμάει. Με αυτό το αίτημα μας διδάσκει ο Κύριος πρώτον ότι έχουμε πειρασμούς και δεύτερον ότι υπάρχει ο Πονηρός, ο οποίος μας επιβουλεύεται, μας εχθρεύεται. 
Ποιοι είναι οι πειρασμοί και ποιος είναι ο Πονηρός και πώς μας επιβουλεύεται; Πειρασμοί είναι τα διάφορα διλήμματα που μας καλούν να πάρουμε θέση και να αποφασίσουμε. Μερικά παραδείγματα θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε ποιοι είναι οι πειρασμοί. 
Θα υποταχθούμε στο θέλημα του Θεού ή θα παρασυρθούμε και θα κάνουμε το δικό μας, που είναι αντίθετο με το θέλημα του Θεού; Βλέπεις, ο Θεός δεν μας αναγκάζει, αλλά μας αφήνει ελεύθερους. Τι θα αποφασίσουμε λοιπόν; Θα υποταχθούμε σ' εκείνο που μας προκαλεί η αμαρτία; Θα εκτελέσουμε το θέλημα του Θεού, που είναι ο αγιασμός μας (Α΄ Θεσσ. δ, 3) ή θα υποκύψουμε στις αμαρτωλές απαιτήσεις του σαρκικού ανθρώπου; 
Μην επιτρέπεις, λέμε στον Θεό,να βρεθούμε σ' αυτήν τη δυσάρεστη θέση, διότι καταλαβαίνουμε ότι είμαστε αδύναμοι και κινδυνεύουμε να πέσουμε. Η ώρα του πειρασμού είναι πολύ κρίσιμη. Οι πειρασμοί του Σατανά είναι φοβεροί και μοιάζουν με θανατηφόρα βέλη, που εκτοξεύει εναντίον μας, για να μας βλάψει. Γι' αυτό παρακαλούμε τον Κύριο και του λέμε: Απάλλαξέ μας από αυτά με τρόπο που Εσύ γνωρίζεις. Έχουμε πειρασμούς από τον κακό εαυτό μας και από τον αμαρτωλό κόσμο, ο οποίος μας προκαλεί και μας σπρώχνει στην αμαρτία. Έχουμε πειρασμούς από τον Διάβολο, όπως είπαμε. 
Εφόσον υπάρχει ο Διάβολος, θα έχουμε πειρασμούς. Αυτός δεν κάνει άλλη δουλειά από το να πειράζει τους ανθρώπους. Ούτε πηγαίνει στο ταμείο ανεργίας. Έχει μέρα-νύχτα δουλειά. Αιώνες τώρα εργάζεται το κακό, σπρώχνει τους ανθρώπους στην αμαρτία και ποτέ δεν βάζει ο νους του το καλό. Έχει μεγάλη πείρα στις "μεθοδείες" του, στα τεχνάσματα.
Θυμηθείτε τους πειρασμούς του δικαίου Ιώβ. Θυμηθείτε τον Ιούδα. Μπήκε μέσα του ο Σατανάς και αλώνιζε. Το δίλημμα του Ιούδα ήταν: τον Χριστό ή τον χρυσό; Προτίμησε ελεύθερα το δεύτερο. Κανείς δεν τον ανάγκασε. Μόνος του έκανε την εκλογή και έφθασε στην καταστροφή. Πόσα παρόμοια διλήμματα παράνομου κέρδους αντιμετωπίζουν σήμερα οι άνθρωποι!
(Αρχιμ. Γεωργίου Δ. Μπιζά, Έχουμε Πατέρα!, εκδόσεις Σωτήρ, Αθήνα, 2018)
συνεχίζεται....
        Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

 

2 σχόλια:

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Παντα εκπληκικες οι αναρτησεις σου.Ευχομαι καλο υπολοιπο καλοκαιριου γεμάτο χρωματα και υγεια

ΑΝΘΗ είπε...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS,πολύ σε ευχαριστώ για τις ευγενικές σκέψεια κι ευχές σου. Αντεύχομαι ολοψύχως ένα ξεκούραστο και δροσερό καλοκαίρι.

Related Posts with Thumbnails