Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 8 Ιουλίου 2019

Η σημασία της Κυριακής προσευχής (μέρος 4ο)

Ασφαλώς δεν ζητάμε να έλθει μια επίγεια βασιλεία. Ο Χριστός το ξεκαθάρισε το θέμα με τα λόγια: "Ἡ βασιλεία ἡ ἐμή οὐκ ἐστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου (Ιω. ιη, 36)". Η δική μου η Βασιλεία δεν προέρχεται από τον κόσμο αυτόν, ούτε στηρίζεται πάνω σε κάποια ανθρώπινη θέληση ή κοσμική δύναμη. Άλλο νόημα έχει το αίτημα που αναφέρεται εδώ: Η Βασιλεία του Θεού είναι μέσα μας, όπως μας είπε ο Κύριος. Ο Θεός βέβαια είναι ο μόνος παντοδύναμος εξουσιαστής των πάντων και όταν θελήσει, μπορεί να υποτάξει τα πάντα κάτω από την απεριόριστη εξουσία Του.
Το αίτημα όμως αυτό της Προσευχής μας διδάσκει να στρέψουμε την προσοχή μας προς τα μέσα, προς το εσωτερικό μας. Το "ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου" σημαίνει να βασιλεύσει ο Θεός στις καρδιές μας, με την ολοκληρωτική αφοσίωσή μας σε Αυτόν. Αυτό είναι το πρώτο και κύριο νόημα του αιτήματος αυτού.
Αν όμως το επεκτείνουμε κάπως, μπορούμε να πούμε ότι ζητάμε η Βασιλεία του Θεού να επικρατεί και στην εξωτερική ζωή και τη συμπεριφορά των ανθρώπων. Να είναι η Βασιλεία του Θεού "βασιλεία πάντων τῶν αἰώνων" και η δεσποτεία Του "ἐν πάσῃ γενεᾷ καί γενεᾷ". Όταν βλέπουμε τις προσπάθειες των απίστων ανθρώπων σε παγκόσμιο επίπεδο να επιβληθούν και να βασιλεύσουν....
Όταν η εκμετάλλευση και η αδικία των ανθρώπων φθάνει στο χειρότερο σημείο... Όταν οι αλληλοσπαραγμοί, το μίσος και ο διχασμός κυριαρχούν, τότε με θερμή πίστη να απευθύνουμε την ικεσία: "Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου". Η θλιβερή πραγματικότητα που ζούμε, ας κάνει το αίτημά μας κραυγή ισχυρή: "Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου"!
Ας έλθει η Βασιλεία Σου με την ελεύθερη και πρόθυμη υποταγή όλων των ανθρώπων σε Σένα, ώστε με την υπακοή τους στα προστάγματά Σου, να γίνουν πραγματικοί υπήκοοί Σου, ολοκληρωτικά αφοσιωμένοι σε Σένα. Να πούμε και κάτι άλλο σχετικό που αφορά στον εαυτό μας. Αν, καθώς απευθύνουμε το αίτημα αυτό της Προσευχής, ο Θεός μας ρωτήσει: Εσύ τι κάνεις, για να έλθει η Βασιλεία μου; Τι θα απαντήσουμε; Πάντως, όταν επικρατεί η Βασιλεία του Θεού, γίνεται αυτό που λέει το επόμενο αίτημα:
"Γενηθήτω τό θέλημά σου, ὡς έν οὐρανῷ καί ἐπί τῆς γῆς"
Ο λόγος αυτός της Κυριακής Προσευχής σημαίνει: Ας γίνει το θέλημά Σου και στη γη από τους ανθρώπους, όπως γίνεται αυτό και στον ουρανό από τους αγγέλους και τους Αγίους. Το θέλημα λοιπόν του Θεού είναι να γίνουμε "άγιοι", όπως γράφει ο απόστολος Πέτρος: "Κατά τόν καλέσαντα ὑμᾶς ἅγιον καί αὐτοί ἅγιοι ἐν πάσῃ ἀναστροφῇ γενήθητε (Α΄Πετρ. α, 15)". 
Κατά το πρότυπο του αγίου Θεού που σας κάλεσε, γίνετε κι εσείς άγιοι σε κάθε περίσταση και σε κάθε συμπεριφορά σας. Άγιοι όχι μόνο όταν είμαστε στην εκκλησία, αλλά σε κάθε στιγμή της ζωής μας: όταν μας βρίζουν, όταν μας αδικούν, μας συκοφαντούν, όταν μας έρχεται να θυμώσουμε.... Ίσως μας φαίνεται ακατόρθωτο αυτό. Κι όμως είναι κατορθωτό με τη Χάρι του Θεού.
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μας άφησε ένα λαμπρό παράδειγμα υποταγής στο θέλημα του Θεού. Λίγο πριν τον εξορίσουν, είπε τα εξής θαυμαστά λόγια: "Πάντοτε στη ζωή μου λέω: Κύριε, ας γίνει το θέλημά Σου. Όχι ό, τι θέλει ο ένας κι ο άλλος άνθρωπος, αλλά ό, τι θέλεις Εσύ. Αυτό είναι για μένα πύργος· αυτό είναι για μένα βράχος ακλόνητος· αυτό είναι για μένα ραβδί (στήριγμα) πολύ στερεό. Αν θέλει ο Θεός να γίνει αυτό, ας γίνει. Αν θέλει να είμαι εδώ, Τον ευγνωμονώ. Όπου θέλει να βρεθώ, Τον ευχαριστώ (Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, ομιλία προ της εξορίας, PG 52, 430".
Όπως καταλαβαίνουμε, χρειάζεται μεγάλος ηρωισμός, για να πει κανείς τα λόγια αυτά και να αφήσει τον εαυτό του στα χέρια του Θεού, ιδίως όταν αντιμετωπίζει ασθένεια και άλλες δοκιμασίες. Ας δούμε τώρα κι ένα πολύ διδακτικό περιστατικό, που αναφέρεται στο εικοστό πρώτο κεφάλαιο του ιερού βιβλίου των "Πράξεων των Αποστόλων".
Ο ακούραστος κήρυκας του Ευαγγελίου Παύλος βρίσκεται στην Καισάρεια της Παλαιστίνης και σκοπεύει να επισκεφθεί τα Ιεροσόλυμα. Κάποιος προφήτης με το όνομα Άγαβος φωτίζεται από το Άγιον Πνεύμα και προφητεύει ότι τώρα που πρόκειται να φθάσει στα Ιεροσόλυμα ο Απόστολος Παύλος, τον περιμένουν δεσμά και φυλακίσεις. Τα λόγια αυτά συγκλονίζουν τους Χριστιανούς της Καισάρειας. 
Με δάκρυα τον παρακαλούν να μη συνεχίσει το ταξίδι του για τα Ιεροσόλυμα. Ο μέγας του Χριστού Απόστολος παραμένει άκαμπτος στο καθήκον. Με τέλεια υποταγή στο θέλημα του Θεού, αλλά και με πολλή αγάπη προς τους Χριστιανούς, τους λέει τα εξής: "Γιατί μου συντρίβετε την καρδιά με τα δάκρυά σας; Σας αγαπώ και ενδιαφέρομαι για τη σωτηρία σας.
Εφόσον όμως το καθήκον με καλεί να πάω στα Ιεροσόλυμα, είμαι πρόθυμος όχι μόνο δεσμά και φυλακίσεις να υπομείνω, αλλά και αυτή τη ζωή μου να θυσιάσω για τον Κύριό μου Ιησού Χριστό (στιχ. 8-13)". Μετά από αυτό το παράδειγμα της υποταγής του μεγάλου Αποστόλου στο θέλημα του Θεού, οι Χριστιανοί σταμάτησαν τις παρακλήσεις, ειρήνευσαν και με δακρυσμένα ακόμη τα μάτια είπαν: "Το θέλημα τοῦ Κυρίου γινέσθω (Πραξ. κα, 14)".
Αν μπορούσαμε να το λέμε κι εμείς αυτό, όταν αντιμετωπίζουμε θλίψεις και κινδύνους, αδικίες, συκοφαντίες, κάποιον θάνατο, πόση ανακούφιση και ανάπαυση και ψυχική γαλήνη θα εξασφαλίζαμε! Πάντως το παράδειγμα του Αποστόλου μας καλεί να είμαστε προετοιμασμένοι και για τα χειρότερα, ώστε να μείνουμε ακλόνητοι στο θέλημα του Θεού. Τότε θα ησυχάζουμε και θα αναπαυόμαστε, επαναλαμβάνοντας τη φράση: "Το θέλημα τοῦ Κυρίου γινέσθω". Ό, τι θέλει ο Κύριος, ας γίνει. Άλλωστε ο Θεός ξέρει καλύτερα από εμάς.
Αλήθεια, έχεις σκεφθεί, αδελφέ, ποιο εμπόδιο υπάρχει, που δεν αφήνει να γίνει το θέλημα του Θεού; Πολύ θα μας ωφελήσει να το εντοπίσουμε και να προσέχουμε πολύ. Είναι το "εγώ μας", το δικό μας αμαρτωλό θέλημα, το οποίο πολλές φορές δεν υποτάσσεται, αλλά αντιτάσσεται στο θέλημα του Θεού, "τό ἀγαθόν καί εὐάρεστον καί τέλειον (Ρωμ. ιβ, 2)". 
Τα εγωιστικά και αμαρτωλά θελήματά μας δεν αφήνουν πολλές φορές περιθώρια να γίνει το θέλημα του Θεού. Πρέπει όμως να πούμε ότι το θέλημα του Κυρίου μας ασφαλίζει, όταν το εκτελούμε, μας προστατεύει από πολλούς κινδύνους και μας βγάζει από πολλά αδιέξοδα. Βέβαια πρέπει να είναι κανείς καλλιεργημένος πνευματικά, για να μπορέσει να ταυτίζει το θέλημά του με το θέλημα του Θεού και να λέει: "Ό, τι θέλει ο Θεός". Ὀταν όμως το καταφέρει αυτό, αισθάνεται βαθιά χαρά και ειρήνη από την Χάρι που ελκύει.
Κι ένα ακόμη παράδειγμα. Πόσο ευτυχής ήταν ο άγιος Φιλάρετος ο ελεήμων, που γιορτάζει την 1η Δεκεμβρίου, για τον οποίο ο ιερός Συναξαριστής γράφει: "Έδωσε τις τελευταίες συμβουλές στους δικούς του και κατόπιν με πρόσωπο που ακτινοβολούσε χαρά και φως, παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο, την ώρα που πρόφερε το ¨γενηθήτω τό θέλημά σου, ὡς έν οὐρανῷ καί ἐπί τῆς γῆς¨ της Κυριακής Προσευχής".
(Αρχιμ. Γεωργίου Δ. Μπιζά, Έχουμε Πατέρα!, εκδόσεις Σωτήρ, Αθήνα, 2018)
συνεχίζεται....
        Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails