Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 23 Οκτωβρίου 2017

Ο Χριστός αγκαλιάζει την παιδεία ( μέρος 4ο- τελευταίο)


Αμέτρητες οι μέρες και οι ώρες της σχολικής ζωής... κι ανάμεσά τους κάποια  με σημασία αμέτρητη...
Ώρα 8.15 π.μ., κι ο γνώριμος ήχος δε σε βάζει στη γραμμή, αλλά και σε ποικίλες έγνοιες...
- Θα με σηκώσει στην Ιστορία;
- Θα μας δώσει σήμερα τα διαγωνίσματα στα Μαθηματικά;
- Θα νικήσουμε το Γ3 στο βόλεϋ;
Ώρα 8.15 π.μ., κι ο γνώριμος ήχος δε σε βάζει μόνο στη γραμμή, αλλά μπροστά και σε μια απόφαση: Θα βαδίσεις τη μέρα με τον παντοδύναμο Πατέρα σου ή μόνος με μόνο στήριγμα τις δυνάμεις σου;
Αν αποφασίσεις το δεύτερο, θα κινηθείς νωχελικά προς την παράταξη των μαθητών χωρίς να κλείσεις τα MP4 σου, χωρίς να βγάλεις το walk man απ’ τ’ αυτί σου και φυσικά χωρίς λεπτό να σταματήσεις την κουβέντα σου...
Αν αποφασίσεις το πρώτο, μαζί με όσους άλλους - μικρούς και μεγάλους- κάνουν την ίδια με σένα επιλογή, σοβαροί και συγκεντρωμένοι θα στραφείτε στον Θεό και θα Τον παρακαλέσετε:
«Πάτερ ἡμῶν... μή εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλά ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ», Πατέρα μας... μη μας επιτρέψεις να δοκιμασθούμε από δυσκολίες και θλίψεις, αλλά γλίτωσέ μας από τις παγίδες του πονηρού.
Ώρα 8.15 π.μ. Πρωινή προσευχή στο σχολείο. Το πιο ισχυρό εφόδιο στον αγώνα για σπουδή, η πιο στέρεη βάση της κάθε προσπάθειας για επιτυχία, η πιο σπουδαία ώρα της κάθε ημέρας μας, η ώρα της προσευχής. Ποιος όμως θα την κάνει;
Όποιος δεν θέλει να χάσει, να χάσουμε το «μεγάλο μας προνόμιο»: να περάσουμε δηλαδή μέσα από τις κακοτοπιές της μέρας, χωρίς η αγωνία να παγώνει την καρδιά. μας, αφού μπορούμε να  κρατούμε το ζεστό χέρι του Χριστού, που βαδίζει κοντά μας:
- Ποιος θα βγει για προσευχή;
Από το μικρόφωνο ο Διευθυντής αναζητά με τη ματιά του τον «ένα». Κανένας όμως δεν κάνει ένα βήμα μπροστά.
- Ποιος έχει σειρά; η επόμενη ερώτηση, που συνήθως δίνει λύση στο... πρόβλημα!
Όλοι οι μαθητές υποχρεωτικά και με αλφαβητική σειρά να κάνουν προσευχή.
Όχι. Δεν είναι αυτή η λύση...
Μόνο όσοι θέλουν, όσοι νιώθουν την αξία της. Όσοι... Πόσοι;
Σε κάποιο Λύκειο, άκουσα, δέκα παιδιά ανταποκρίθηκαν στην προτροπή καθηγητή τους κι ανέλαβαν εθελοντικά, εκ περιτροπής, την πρωινή προσευχή. Στο δικό σου σχολείο όμως ίσως να είναι πολύ λιγότεροι, ίσως και μόνο ένας, εσύ. Μη διστάσεις... μη δειλιάσεις, μην υπολογίσεις αντιδράσεις. Κλείσε τ’ αυτιά στα σχόλια, άνοιξε την καρδιά σου στον Θεό... μίλησέ Του.
«Προσευχήθηκα πριν ξεκινήσω», σκέπτεσαι. Πόσοι όμως συμμαθητές σου έκαναν το ίδιο; Πόσοι έχουν μάθει ν’ ασφαλίζονται μέσα στο απόρθητο τείχος της προσευχής και πόσοι κάθε μέρα μένουν ανοχύρωτοι στις επιθέσεις του εχθρού, το βλέπεις. Κάνε λοιπόν κάτι... γι’ αυτά τα παιδιά. Πνίγονται δίπλα σου μέσα στις αναθυμιάσεις της ανθρώπινης αυτάρκειας που δεν τα έμαθε να προσεύχονται.
Κάνε εσύ αυτό που η στιγμή σού ζητάει για... να πάρουν μια ανάσα ουρανού κι εκείνοι.
Κάποιοι «μεγάλοι» που θέλουν να πνίγεσαι μέσα στις αναθυμιάσεις της γης, προτείνουν, στη σχολική συγκέντρωση, να γίνεται ολιγόλεπτη σιγή ή απόδοση ενός ποιήματος, όχι όμως προσευχή ...
Αντιστάσου στην καταστρατήγηση του σπουδαιότερου δικαιώματος της ανθρώπινης ύπαρξης,  να επικοινωνεί με τον Δημιουργό της.
Κάνε εσύ κάθε πρωί την προσευχή στο σχολείο, αργά, δυνατά, καθαρά, προπάντων με συναίσθηση. 
Τότε με έκπληξη θα διαπιστώνεις πως κάποια χείλη, όχι λίγα, αρθρώνουν αγώνα τα λόγια της προσευχής, συντονίζονται μαζί σου, ομολογούν πως πιστεύουν στον άγιο, ισχυρό, αθάνατο Τριαδικό Θεό. Πολλά παιδιά μ’ ένα στόμα και μια καρδιά μιλούν στον Πατέρα τους, κι Εκείνος ακούει. Ζητούν βοήθεια, προστασία, δύναμη, κι Εκείνος τη δίνει, γιατί έχει υποσχεθεί πως όσοι ενώνουν τη φωνή της προσευχής τους, ό, τι ζητούν, το παίρνουν.
Η κοινή προσευχή γίνεται βοή ισχυρή που ανεβαίνει στον ουρανό και κατεβάζει τη χάρη του Θεού στη ζωή μας.
 Ώρα 8.15 π.μ. Το κουδούνι σημαίνει... το ερώτημα με τη μεγάλη σημασία:
- Ποιος θα κάνει προσευχή;

(Μαρίας Δ. Παναγοπούλου, Ποιος θα κάνει προσευχή;, 8:15 π.μ. μαθήματα εκτός ύλης, Εκδόσεις Ο Σωτήρ, Αθήνα 2016) 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails