Φράσεις για προβληματισμό 9ο μέρος

Μπροστά Σου, Παναγία μου, τα χέρια μου σταυρώνω και στο παιδάκι που κρατάς τα μάτια μου υψώνω. Είμαι μικρούλι, κοίτα με, μικρός σαν το παιδί Σου, μπερδεύω τα λογάκια μου σαν στέκω άντικρύ Σου. Μα ξερεις Συ, Παρθένα μου, τι θέλω, όταν σιμώνω και μπρος στην Άγια Εικόνα Σου τα χέρια μου σταυρώνω (Αλφαβητάριο, Τα παιδάκια, 1939).

Γλυκειά Μητέρα του Χριστού, Μεγάλη Παναγία, η χάρη σου η Αγία ας μου χαρίζει τη χαρά. Ελπίδα ουρανόσταλτη, παρθενικό λουλούδι, ένα μικρό τραγούδι θα πω για προσευχή. Σκέπασε με τη χάρη Σου την όμορφη πατρίδα, της δόξας την αχτίδα ας έχει πάντα συντροφιά. Κάνε την πάλι Δέσποινα σαν πρώτα δοξασμένη, δαφνοστεφανωμένη και πάλι να φανεί (Προς τη Νίκη).

Κανονικά η γλώσσα θα έπρεπε να διδάσκεται μ' έναν ενιαίο τρόπο. Να ξεκινούσαμε από το σήμερα, να πηγαίναμε προς τα πίσω στα κείμενα της Τουρκοκρατίας, μετά στα Βυζαντινά, μετά στα πρώτα χριστιανικά κείμενα - που είναι οι επιστολές του Παύλου και η Αποκάλυψη- και στα αρχαία κείμενα. ... Τα παιδιά θα καταλάβουν τι γίνεται, προχωρώντας προς τα πίσω, θα βλέπουν ότι η ετυμολογία είναι η ίδια ... (Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, Νέα, 3/4/2010).

Μ' αρέσουν τα στολίδια σαν είναι γιορτινά, μ' αρέσουν τα παιχνίδια, σαν δεν έχω δουλειά· μα βέβαια απ' τα δύο μ' αρέσει πιο πολύ το όμορφο βιβλίο που τέρπει κι ωφελεί (Γεώργιος Βιζυηνός). 

Να μιλάς λίγο γι' αυτά που ξέρεις και καθόλου γι' αυτά που μισοξέρεις (Σπουδαία σκέψη).  

Όσοι φοβούνται να γίνουν δούλοι στον Θεό και ζητούν την χειραφέτηση και την αυτονομία απ' τον Θεό πατέρα, φεύγουν μακριά απ' την πραγματικότητα και στήνουν ψεύτικα είδωλα και τα προσκυνούν. Όσοι σκύβουν και γονατίζουν μπροστά στον Κύριο και τον προσφωνούν "Κύριέ μου", αυτοί γνωρίζουν και τον Θεό και τον άνθρωπο. Υποτάσσονται και ανυψώνονται. Αυτός που είναι δούλος του Θεού είναι ο αληθινά ελεύθερος (Σπουδαία σκέψη). 

Ο καρπός του Αγίου Πνεύματος είναι η αγάπη, η χαρά που προέρχεται από την αγαθή συνείδηση, ηειρήνη που είναι αχώριστη απ' αυτήν, η ανοχή και η πλατιά καρδιά στις αδικίες που μας κάνουν οι άλλοι. Κι ακόμα η αγαθή διάθεση και καλοσύνη, η ευεργετική διάθεση και συμπεριφορά, η πίστη και αξιοπιστία στα λόγια και στις υποσχέσεις μας, η πραότητα, η εγκράτεια σε οτιδήποτε πονηρό (Προσέγγιση στην Προς Γαλάτας ε, 22-23)

Ας μη μας ανησυχούν τα εμπόδια που συναντούμε στην πορεία της ζωής μας. Ας μη μας τρομάζουν οι κίνδυνοι. Ας μην κοιτάζουμε μονομερώς προς τη γη. Ο Κύριος μας υπέδειξε τον τρόπο αντιμετώπισης των δυσκολιών. Να κάμπτουμε τα γόνατα και να αναβλέπουμε στον ουρανό και να ζητούμε την ευλογία του Θεού. Ο φιλάνθρωπος Κύριός μας θα δίνει την ευλογία του, όπως και με τη διατροφή των πέντε χιλιάδων ανθρώπων (Κυριακοδρόμιο, τόμος 2ος, εκδόσεις Σωτήρ).

Να περιφρονείς τη σάρκα διότι παρέρχεται. Να φροντίζεις την ψυχή διότι είναι πράγμα αθάνατο. Να επιβλέπεις με κάθε προσοχή τον εαυτό σου, για να γνωρίζεις να απονέμεις στον καθένα ό, τι προσφέρεται γι' αυτό· στη σάρκα τροφές και σκεπάσματα, ενώ στην ψυχή τα δόγματα της ευσέβειας (Μέγας Βασίλειος). 

Τοῖς πλουσίοις παράγγελλε... ἀγαθοεργεῖν, πλουτεῖν ἐν ἔργοις καλοῖς, εὐμεταδότους εἶναι, κοινωνικούς: τους πλούσιους να προτρέπεις να κάνουν το καλό, να γίνονται πλούσιοι σε καλά έργα, να είναι πρόθυμοι να δίνουν και σ' άλλους από τα αγαθά τους, να είναι απλοί και καταδεκτικοί (Α΄ Τιμ. στ, 17-18).

Να αγαπάς και να πονάς. Να πονάς γι' αυτόν που αγαπάς. Η αγάπη κάνει κόπο για τον αγαπημένο. Κάνει θυσίες, δε λογαριάζει τίποτε, ούτε απειλές, ούτε δυσκολίες εξαιτίας της αγάπης. Η αγάπη πριν τον Χριστός είναι άλλο πράγμα, απείρως ανώτερο (Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης). 

Μή γινώμεθα κενόδοξοι, ἀλλήλους προκαλούμενοι, ἀλλήλοις φθονοῦντες: ας μη γινόμαστε ματαιόδοξοι, προκαλώντας ο ένας τον άλλο σε φιλονικίες και φθονώντας ο ένας τον άλλο (Προς Γαλ. ε, 26).

Οὐδέν ἀθεεί γίγνεται: τίποτε δεν συμβαίνει στον κόσμο τυχαία, αλλά κατ' ευδοκίαν ή κατά παραχώρησιν Θεού (Γρηγόριος Θεολόγος).
Ο καθένας μας θερίζει ανάλογα με το τι, πώς και πόσο έσπειρε (Σπουδαία σκέψη). 

Κύριε, δεν πρόφτασε να βγει ο ήλιος και τα βήματά μου μ' έφεραν σε Σένα, όχι τα λόγια των ανθρώπων, οι προφητείες και οι προτροπές. Ποιος είσαι, καλά δεν ξέρω. Γιατί σε ακολούθησα; Κύριε πού μένεις; Τόπος δικός Σου είναι όλη η γη, ας γίνει κι η καρδιά μου. Μαζί Σου να' μαι Κύριε κάθε στιγμή, κάθε στιγμή να ζω θέλω μαζί Σου ( Προς τη Νίκη, τεύχος 732). 

Εάν θέλετε να δείτε το 1ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 2ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 3ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 4ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 5ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 6ο μέρος δείτε εδώ 

Εάν θέλετε να δείτε το 7ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 8ο μέρος δείτε εδώ

        Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!