Αποστάγματα θεϊκών και πατερικών κειμένων

Τὸν ἐπὶ γῆς Ἄγγελον, καὶ ἐν οὐρανοῖς ἄνθρωπον Θεοῦ, τοῦ κόσμου τὴν εὐκοσμίαν, τὴν τρυφὴν τῶν ἀγαθῶν καὶ τῶν ἀρετῶν, τῶν Ἀσκητῶν τὸ καύχημα, Ἰωάννην τιμήσωμεν· πεφυτευμένος γὰρ ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Θεοῦ, ἐξήνθησεν δικαίως.... (Από τον εσπερινό της γιορτής του αγίου Ιωάννου της Κλίμακος)

Κανείς δεν πρέπει ούτε τους νέους να κατηγορεί ούτε τους γέροντες να εγκωμιάζει. Διότι ούτε το γήρας είναι αρετή ούτε η νεότητα κακία. Πολλοί νέοι έδειξαν ορθή ζωή και σκέψη, ενώ πολλοί γέροντες έπεσαν. Δεν βρίσκεται στη διαφορά της ηλικίας η αρετή και η κακία, αλλά στη διαφορά της γνώμης. Αν προσέχεις και αγωνίζεσαι, σε τίποτα δεν σε βλάπτει η νεανική ηλικία. (Ιωάννης Χρυσόστομος)

Ξένια καί δῶρα άποτυφλοῖ ὀφθαλμούς σοφῶν καί ὡς φιμός ἐν στόματι άποτρέπει ἐλεγμούς: φιλοξενία και δώρα τυφλώνουν τα μάτια και των συνετών δικαστών και σαν φίμωτρο στο στόμα εμποδίζουν τους ελέγχους και τις επιτιμήσεις. (Σοφία Σειράχ, κ, 29)

Το διαζύγιο είναι υπόθεση ανθρώπινης νομοθεσίας. Είναι ασεβές να δέχεται κάποιος ως έγκυρο-και κάτι που επιτρέπεται-εκείνο το οποίο ο Θεός απορρίπτει και να επιδοκιμάζει ό, τι ο Θεός κατακρίνει. (Π. Ν. Τρεμπέλα, Υπόμνημα εις το κατά Μάρκον)
Μή τά ἑαυτῶν ἕκαστος σκοπεῖτε, ἀλλά καί τά ἑτέρων ἕκαστος: Ο καθένας ας μην προσέχει μόνο τα δικά του συμφέροντα, αλλά και τα συμφέροντα των άλλων. (Προς Φιλιππησίους, β, 4)

Τοιοῦτον ἡ τῆς ἐλεημοσύνης ἡ δύναμις, ἀθάνατον πρᾶγμα καί ἀκήρατον, καί οὐδέποτε σβεσθῆναι δυνάμενον: τέτοια είναι η δύναμη της ελεημοσύνης, πράγμα αθάνατο και απρόσβλητο, πράγμα το οποίο ποτέ δεν μπορεί να χαθεί. (Ιωάννης Χρυσόστομος)

Ευλογημένη η Υπεραγία Μητέρα του Λυτρωτού μας! Ύψιστο δώρο του Θεού στον κόσμο μας. Κράτησε στα σπλάχνα της τον ίδιο τον Δημιουργό των πάντων. Ετοίμασε λιμάνι σωτηρίας για το ναυαγισμένο ανθρώπινο γένος, για όλους μας. Ως γνήσια παιδιά της ας φροντίσουμε πρωτίστως να της μοιάσουμε, να αγαπήσουμε τις μοναδικές αρετές της και κατά δύναμη να αγωνιστούμε να τις αποκτήσουμε. Και να της χαρίσουμε δώρο ευγνωμοσύνης το να βρούμε σωτηρία, γαλήνη ψυχής και ασφάλεια στο λιμάνι που Εκείνη δια της χάριτος του Θεού μας ετοίμασε, τον Υιό της, τον Κύριο και Θεό μας! "Χαῖρε ὅτι λιμένα τῶν ψυχῶν ἑτοιμάζεις" (Σκέψεις ιεράρχη)

Θλιβομένης κοιλίας ταπεινοῦται καρδία· θεραπευομένης δέ αὐτῆς γαυριᾷ λογισμός: όταν η κοιλιά θλίβεται (πεινάει, στερείται), τότε η καρδιά ταπεινώνεται. Όταν όμως ικανοποιήσουμε (τις απαιτήσεις) της (κοιλιάς), τότε φουσκώνει (υπερηφανεύεται) ο λογισμός. (Ιωάννης της Κλίμακος)

Ἕκαστος ἡμῶν περί ἑαυτοῦ λόγον δώσει τῷ Θεῷ: ο καθένας από μας θα δώσει λόγο στο Θεό για τον εαυτό του. (Προς Ρωμαίους, ιδ, 12) 
Μια προφητεία του Κοσμά του Αιτωλού έλεγε ότι κάποτε θα ανακαλυφθεί ένα κουτί που τα κέρατά του θα φτάνουν μέχρι τη σκεπή του σπιτιού και θα τρελάνει τον κόσμο. Και φυσικά μιλάμε για μια πραγματοποιημένη προφητεία, την τηλεόραση! (Λόγια ιεράρχη)

Όσο ο Χριστιανός αναπτύσσει την ενεργητικότητά του προς τα έξω, τόσο έχει ανάγκη να ανανεώσει τις εσωτερικές δυνάμεις του στην περισυλλογή της απομονώσεως. (Π. Ν. Τρεμπέλα, Υπόμνημα εις το κατά Λουκάν)

Σε κάποιον αδελφό, που τον ρώτησε τι να κάνει, όταν έχει πειρασμούς, ο Αβάς Μωυσής αποκρίθηκε: "Τρέξε κλαίγοντας στην αγαθότητα του Θεού και φώναξε με όλη τη δύναμη της ψυχής σου, ζητώντας βοήθεια":"ἐγγύς Κύριος πᾶσι τοῖς ἐπικαλουμένοις αὐτόν" (Ο Θεός είναι κοντά σε εκείνους που Τον επικαλούνται)

Νους που δεν διαχέεται με τη συνεχή εξωστρέφεια προς τα έξω (προς τα εκτός του εαυτού του) επανέρχεται προς τον εαυτό του και διά μέσου του εαυτού του προς τον Θεό. (Μ. Βασίλειος)
Προσεληλύθατε....μυριάσιν ἀγγέλων πανηγύρει: έχετε προσέλθει.... στη χαρμόσυνη γιορτή μαζί με χιλιάδες αγγέλους. (Προς Εβραίους, ιβ, 22-23)

Μεριμνώντας ο Θεός των όλων για τη δική μας αδυναμία, ούτε μας αφήνει να ζούμε συνεχώς με τις θλίψεις, για να μην αποδεικνύεται η ασθένεια της φύσης μας, αλλά μας βοηθά αμέσως, ενισχύοντας την προθυμία μας και ενθαρρύνοντας τη σκέψη μας, ούτε μας αφήνει να ζούμε διαρκώς με ανέσεις, για να μην παρασυρθούμε προς την κακία, με το να γινόμαστε πιο ράθυμοι. Γιατί η ανθρώπινη φύση, όταν ζει με πολλές ανέσεις, λησμονεί την ευγενική της καταγωγή και δεν παραμένει στα πλαίσια που της αρμόζουν. Γι’ αυτό ο Kύριος, σαν φιλόστοργος πατέρας, άλλοτε μεν μας χαρίζει άνεση, άλλοτε δε μας σωφρονίζει, ώστε με τον τρόπο αυτόν να ρυθμίσει την υγεία της ψυχής μας. (Ιωάννης Χρυσόστομος)

Το λιβάνι πρέπει να ριχτεί στη φωτιά, για να ελευθερωθεί η μυρωδιά του. Το χωράφι πρέπει να το σχίσει το αλέτρι, για να δεχθεί τη σπορά. Και το σιτάρι πρέπει να συνθλιβεί κάτω απ’ τη μυλόπετρα, για να γίνει αλεύρι(ψωμί).  Φαίνεται, λοιπόν, πως τα πολυτιμότερα πράγματα στη ζωή έρχονται έπειτα από πολλές δοκιμασίες.(Πατερικός λόγος)

           

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!
 Καλό μήνα Απρίλιο αύριο!