Καλή σχολική χρονιά!

Το σχολείο από σήμερα ανοίγει τις πόρτες του, για να καλωσορίσει και να δεχτεί με αγάπη τους μαθητές του. Το κουδούνι χτυπά και χιλιάδες φωνές δονούνται χαρούμενα (μπορεί και λίγο βαριεστημένα) στον ήχο του. Μαθητές ζωντανεύουν με την παρουσία τους στην αυλή του σχολείου, αν και οι τάξεις περιμένουν ανυπόμονα κι εκείνες. 

Ο αγιασμός σε λίγο θα λάβει χώρα, καθώς καταφθάνει ο ιερέας. Μοσχομυρίζει ο βασιλικός, αλλά και το λιβάνι που σκορπίζει παντού τη Θεία ευλογία. Ο ήχος της σφυρίχτρας του Γυμναστή δημιουργεί μια ανθρώπινη μάζα στο χώρο συγκέντρωσης. Τα παιδιά παρατάσσονται σε γραμμές, ενώ ο σύλλογος των καθηγητών στέκεται σαν μια ασπίδα γύρω τους. 

Χιλιάδες καρδούλες χτυπούν  ανυπόμονα. Είναι εκείνες των μαθητών της Α Γυμνασίου (ή της Α Δημοτικού. Άλλωστε, τα παιδιά της Α Λυκείου δεν νιώθουν φόβο, μόνο αμηχανία από την αλλαγή περιβάλλοντος). Τα πρωτάκια μας! Με ματάκια άλλοτε αυστηρά, άλλοτε τρυφερά, άλλοτε προβληματισμένα κοιτάζουν διερευνητικά και περίεργα όλο τον χώρο ψάχνοντας να βρουν στήριγμα στα μάτια των γονιών τους (που βρίσκονται εκεί κοντά), αλλά και κάποιων καθηγητών! Και καθώς η μέρα σηματοδοτεί το νέο ξεκίνημά της στη γνώση, μαζί με την αισιοδοξία ή την περιέργεια καλά κρυμμένα βρίσκονται συναισθήματα παιδιών ή γονιών: άγχος, αγωνία και φόβος για κάθε μελλοντικό βήμα. Και μην ξεχνάμε εκείνο το ξυπνητήρι που κάθε μέρα χτυπά πάνω στο γλυκό τον ύπνο (βρίσκει την ώρα)!

Πάντως, με την παρουσία του ιερέα η ιερή ευλογία  πλανιέται σε όλο το χώρο. Πλημμυρίζει με τη Θεϊκή χάρη παιδιά και διδάσκοντες, ενώ ο βασιλικός ραίνει όλους με τη δροσιά του. Συγκινητικά ευχετικά λόγια από τον ιερέα, τα στελέχη του Δήμου ή τους φορείς εκπαίδευσης, δίνουν τη σκυτάλη στο καλωσόρισμα του Διευθυντή, ενώ ακολουθούν σφιχταγκαλιάσματα κι ευχές μεταξύ των καθηγητών ή γονιών με παιδιά.

Κι έπειτα έρχεται η μαγική ώρα των βιβλίων. Παιδιά και τσάντες συγκεντρώνονται μπροστά σε στοίβες βιβλίων, ενώ ο πανικός των μαθητών μήπως κάποιο τους ξεφύγει, εναλλάσσεται με την ανυπομονησία του ξεφυλλίσματος  στο σπίτι. 

Αχ, τι θα διαβάσουν τα έρημα τα ματάκια μου, αναρωτιόμαστε όλοι μας, μαθητές και καθηγητές. Χιλιάδες σκέψεις μας κατακλύζουν για το νέο σκαλί που ξεκινά. Κάθε αρχή και δύσκολη, δεν λένε; Όμως, η προσέγγιση στη γνώση απαραίτητα επιζητεί άτομα με όρεξη κι υπομονή, ευαισθησία, αλλά και αισιοδοξία. Θα τα καταφέρουμε και φέτος! Όπλα μας ο Θεός και το μεράκι, η δημιουργικότητα κι η προκοπή μας!

Ο μαθητής ή η μαθήτρια καλούνται να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις του σχολείου, με όνειρο μια ποιοτική παιδεία και καλλιεργημένους, αλλά κι ανθρώπινους διδάσκοντες. Ας μην ξεχνάμε ότι οι μαθητές είναι σκληρά εργαζόμενοι, έχοντας να αντιμετωπίσουν ένα Γολγοθά σχολικών ασκήσεων, το φροντιστήριο, τις ξένες γλώσσες, τον αθλητισμό και ίσως το ωδείο. Και σίγουρα είναι απαραίτητη η συμπαράσταση όλων μας δίπλα τους, εφόσον έχουν ανάγκη όχι μόνο από την οικογένεια, αλλά και από όλους εμάς, τους εκπαιδευτικούς, πιστούς συνοδοιπόρους σε κάθε προβληματισμό και σε όποια δυσκολία αντιμετωπίζουν. Η εφηβεία χρήζει μεγίστης προσοχής, άλλωστε!

Εξάλλου, πολλοί πιστεύουν-και ιδίως κάποιοι γονείς-ότι ο ρόλος των λειτουργών της εκπαίδευσης είναι απλός. Πόσο απλό όμως είναι να διδάσκεις κάποιο παιδί πώς πρέπει να σκέφτεται, να αναλύει, να προβληματίζεται και ταυτόχρονα να γίνεσαι μέντορας ήθους, πολιτισμού και δημοκρατικής συνείδησης, πηγή έμπνευσης και δημιουργικής χαράς στην τάξη; Η χαρά της γνώσης απαιτεί θυσίες, αλλά εξίσου ικανοποίηση και ευχαρίστηση, όταν η επιτυχία διασφαλίζει την κατάκτηση καλλιέργειας και μορφωτικών αγαθών.Κι όταν ύστερα από χρόνια, συναντάς παλιούς μαθητές που προόδευσαν και δεν σε ξέχασαν, η ηθική ικανοποίηση επιτυγχάνει τα μέγιστα.

Το πιο σημαντικό όμως, στην αυγή μιας νέας και ελπιδοφόρας σχολικής χρονιάς, είναι όλοι μας, γονείς, μαθητές και καθηγητές, να θέτουμε υψηλούς στόχους και οράματα .Με σεβασμό ο ένας στον άλλο, ας πορευθούμε στο καινό (ελπίζω όχι κενό) μορφωτικό μας μονοπάτι, ώστε να διευρύνουμε τη σκέψη μας, να συγκροτήσουμε τις γνώσεις μας και να φέρουμε δροσερή και δημιουργική πνοή στο σχολείο, μακριά από στείρες και μηχανιστικές διαδικασίες.

Ας δώσουμε μια ευκαιρία στην αγάπη να σκορπίσει τα πολύτιμα δώρα της και φέτος! 
Εκπαίδευση είμαστε όλοι μας: γονείς, μαθητές κι εκπαιδευτικοί. Αν ενωθούμε σε μια γερή αλυσίδα, η συνεργασία θα οδηγήσει στην ποιότητα, την αναμόρφωση και τη βελτίωση της ζωής μας! Είμαστε στοιχεία αλληλένδετα, αν και διαφορετικά. Ίσως ο Ηράκλειτος να συνειδητοποιούσε την ετερότητα του καθενός μας, όταν έλεγε: "Από τις διαφορές γεννιέται η πιο όμορφη αρμονία", αλλά λειτουργός της εκπαίδευσης νοείται εκείνος που περιγράφεται μέσα από τα λόγια του Χαλίλ Γκιμπράν: ''Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος.''

Εύχομαι σε όλους μας μια γόνιμη, δημιουργική κι ευλογημένη σχολική χρονιά!