Χρόνια πολλά ιστολόγιό μου!

Ιστολόγιο Για μια καλύτερη ζωή /Το blog της εκπαίδευσης

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος. Σαν σήμερα, στις 21/8/2009, κάπου στις 9 με 9.30 το βράδυ πρωτοβγήκε η πνοή αυτού του ιστολογίου. Και το όνομά του; Για μια καλύτερη ζωή/ Το blog της εκπαίδευσης. 

Εύλογα αναρωτιέται κάποιος για την ονοματοδοσία του. Για μια καλύτερη ζωή τι σημαίνει;

Θυμάμαι λοιπόν ότι, όταν δημιουργούσα αυτό το ιστολόγιο, αναζητούσα αυτό που ψάχνουμε όλοι μας. Την καλύτερη ζωή. Καλύτερη ανάσα σε αυτό που ήθελα να βλέπω γύρω μου. Συζήτηση και ποιότητα με αξιόλογα άτομα. Ανταλλαγή απόψεων με κάθε άνθρωπο που θα ενδιαφερόταν για όσα έβγαιναν από την ψυχή μου και τα ένωνε με κομμάτια της δικής του ψυχής. Και για να μην αναιρέσω την εκπαιδευτική μου έκφραση/ αναζήτηση, αποφάσισα να συμπεριλάβω ως δεύτερο σκέλος τη φράση: Το blog της εκπαίδευσης. 
Μέσα σε αυτό το χρόνο, συνειδητοποίησα πως η δημιουργία ιστολογίου είναι συνύπαρξη δυο πραγμάτων. Αφενός, λειτουργεί η δύναμη της έκφρασης, καθώς ενδυναμώνεται η καρδιά μέσω της διαδικτυακής πένας κι ο εαυτός μας κάνει κάθε φορά τη δική του κατάθεση ψυχής.  

Αφετέρου, όταν η έκφραση σχηματοποιείται με την αγάπη και κυρίως θεάται με αγάπη από τόσους πολλούς συνδίκτυους-γνωστούς και φίλους-, τότε συνειρμικά οδηγεί το πνεύμα σε προβληματισμούς και το κάνει να μην εφησυχάζει εύκολα, εφόσον ο στόχος είναι η ποιότητα της σκέψης ή η καλυτέρευση της ζωής. 
Σαν χθες μου φαίνεται, τότε που εγώ γινόμουν ο 1ος αναγνώστης μου, ενώ τώρα οι αναγνώστες είναι ήδη 90! Πολλοί πέρασαν από την αυλή μου. Δεν σας γνωρίζω προσωπικώς (εκτός από 2-3 άτομα), αλλά νιώθω να σας ξέρω, γιατί ο κόσμος σας αποκαλύπτεται μέσα από τα σχόλιά σας. Πολλές ευγενικές ψυχές διαβάζουν τις αναρτήσεις μου κι η επικοινωνία μαζί τους είναι δώρο Θεού! 

Δώρο Θεού που αξίζει να δείτε (από τα πιο αγαπημένα βίντεο):




Ο αέρας της ανανέωσης φύσηξε απαλά και σε αυτό το blog. Φάνηκε ήδη κι από την εμφάνισή του! Αλλάξαμε look! Δεν έχω λόγια να πω ευχαριστώ σε όλους εσάς που μου κάνατε συντροφιά, με ταξιδέψατε και με μάθατε να αγαπώ πολλά πράγματα, σε όλους εσάς που μοιραστήκατε τις τόσο ευγενικές καρδιές σας γράφοντας. Αρχικά, σας αφιερώνω αγαπημένα βίντεο από το Youtube: 
 

Πραγματική αποκάλυψη ο παπαγάλος που προσεύχεται με το Κύριε ελέησον!

Κι επειδή είμαστε σε στιγμές χαλαρότητας, δείτε πόσο γέλασα με τον παπαγάλο που χορεύει στους ήχους αραβικής μουσικής:

Αλλά και με τις αστείες γάτες: 

Κι εφόσον γιορτάζουμε, από σήμερα σας καλώ να δείτε κι ένα άλλο κανάλι στο youtube: Το δικό μου!
Πρόσθεσα μάλιστα κι έναν σύνδεσμο στη δεξιά μπάρα του blog, ώστε να είναι σε σας εύκολα προσβάσιμο.Από εκεί μπορείτε να βλέπετε τα βιντεάκια που δημιουργώ, να γράφετε σχόλια, να γίνεστε φίλοι μου, αλλά και να παρακολουθείτε κάθε νέα μου δραστηριότητα. 

Κι ακόμα, μπορείτε να επικολλήσετε αυτό το δώρο φιλίας στο μπλογκ σας! 
Θα μου επιτρέψετε όμως να αφιερώσω τη σημερινή ανάρτηση σε τέσσερις φίλους, με τους οποίους συνδέθηκα ιδιαιτέρως. Και μιλώ βεβαίως για την Αργυρούλα (Διαβάτης), την Όλυ (Αναζήτηση), το Φωτάκι (Φως ιλαρόν) και τον Mysteri planet. 

Σε σας αγαπημένοι φίλοι αφιερώνω ιδιαιτέρως ένα βίντεο, γιατί με την αγάπη σας περπατήσατε στο δικό μου μονοπάτι και αφουγκραστήκατε όσα ένιωσα. Δεν έχω άλλο τρόπο να σας δείξω την απέραντη ευγνωμοσύνη, μα και την αγάπη μου. Ελπίζω να σας αρέσει!
Πατήστε πάνω στο όνομά σας, για να δείτε το δικό σας βίντεο:

Για σένα Αργυρούλα
Για σένα Όλυ
Για σένα Φως ιλαρόν
Για σένα Mysteri planet 

Θα ήθελα επίσης από καρδιάς να ευχαριστήσω ολόθερμα όλους σας: την Πέλα, τη Τhumbelina, την 50cent, την Aquila, τη Miou-Popofotitsa, τη Family art, τη mar9659, την evelina, την Coula, τον Γιώργο Ζαμπιάκη, την Πηνελόπη, την Ειρήνη, την Έλενα, τον Σκρουτζάκο, τη Λένα, το Γιάννη, τη Νατάσα, την Ε.Π, την Ακτίνα Βλαχονάσιου, το χαμομηλάκι, τη Διαδρομή, τον Ορθόδοξο 1980, τον Ζείδωρον, τη Θαλασσινή, τον Ανδρέα, το Matiz, τη σιωπηλή κραυγή... (ουπς! ελπίζω να μην ξέχασα κανέναν!) 


Αισιοδοξώ ότι τα καλύτερα είναι προ των πυλών της ψυχής μας. Με τη δική σας αγάπη και προσευχή, θα συνοδοιπορήσουμε σε δρόμους ολόφωτους, με τη Χάρη του Θεού και τις πρεσβείες της Υπεραγίας Θεοτόκου. Άλλωστε, 
"Το να αγαπάς είναι να βάζεις την ευτυχία σου στην ευτυχία ενός άλλου (Gottfried Leibnitz) ".

Από την Ανθή