Ένα παραμύθι για παιδιά χωρίς ηλικία

Καλή χρονιά, φίλοι μου. Η 1^η ανάρτηση της χρονιάς προέρχεται από το ΑΡΤΟΣ ΔΡΑΣΗ-ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ 

Το ρολόι που δεν μετρούσε το χρόνο (ιστορία σε περίληψη)

(Αφιερωμένο στους ανθρώπους)


  Το απαλό αεράκι της ανοιξιάτικης νύχτας χόρευε με το κουρτινάκι στο παράθυρο της Φωτεινής. Ήταν δώδεκα η ώρα και ετοιμαζόταν να κοιμηθεί. Στα αυτιά της έφταναν ειδήσεις απ’ την τηλεόραση ανάκατες, άσχημες: για τις φωτιές που έκαιγαν τα δάση, για κλοπές και φόνους, για τον πόλεμο, για παιδιά που χάνονται και για ολόκληρες χώρες που οι άνθρωποι πεθαίνουν απ’ την πείνα.



 «Θεέ μου, βοήθησε τους ανθρώπους να μην καταστραφούν. Οι άνθρωποι μπορούν να είναι καλοί, ευγενικοί και τρυφεροί, αλλά είναι πολύ μπερδεμένοι. Σαν να υπάρχει ένας Γόρδιος δεσμός στο μυαλό τους», ψέλλισε η Φωτεινή κοιτάζοντας τον έναστρο ουρανό.


 Κι απ’ την καρδιά του σύμπαντος ένα φως, σα διάφανη σφαίρα, ακολούθησε την προσευχή του κοριτσιού, καθώς διέγραφε την τροχιά της, για να επιστρέψει στην καρδιά που την έστειλε. Μέσα στη σφαίρα υπήρχε ένα μυστικό, που ήταν η στιγμή του να φανερωθεί.


  Η Φωτεινή αποκοιμήθηκε, χωρίς να γνωρίζει ότι η προσευχή της ταξιδεύει.




Και στο όνειρό της είδε τον εαυτό της σ’ ένα ξέφωτο και τη σφαίρα γεμάτη από φως και χρώματα. Δυο παιδιά, ένα αγόρι κι ένα κορίτσι φάνηκαν μέσα της και της έτειναν το χέρι.

Το αγόρι είπε: «Ο Γόρδιος δεσμός είναι η ψευδαίσθηση του χρόνου». Και το κορίτσι συνέχισε: «Αν αφαιρέσεις το χρόνο από τους ανθρώπους, τότε τι θα μείνει;’’ Το αγόρι είπε: «Καθαρή ύπαρξη. Η ψευδαίσθηση του χρόνου κάνει τους ανθρώπους σαν μηχανές. Κι όλο κάτι κάνουν και ξεχνούν ποιοι είναι. Σαν να είναι ο χρόνος φυλακή επανάληψης που σε φορτώνει έννοιες και γεράματα Εμείς όμως, Φωτεινή, θα σου δώσουμε ένα κλειδί, σαν παιχνίδι κι ίσως έτσι ανακαλύψεις πώς να ζεις το χρόνο».

  «Θυμάσαι τον Ηράκλειο που είχε πει πως ο χρόνος είναι ένα παιδί που παίζει ζάρια;», είπε το κορίτσι. Και συνέχισε: «Αν εσείς οι άνθρωποι θυμάστε ότι είστε καλοί κι ευγενικοί, τότε ο κόσμος δεν θα κινδυνεύει. Το κλειδί είναι ένα ωρολόγιο, που εκφράζει μια νέα αντίληψη για το χρόνο:




0:00  ΑΓΑΠΗ


1:00  ΖΩΗ


2:00  ΣΟΦΙΑ


3:00  ΧΑΡΑ


4:00  ΑΛΗΘΕΙΑ


5:00  ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ


6:00  ΦΩΣ


7:00  ΠΝΕΥΜΑ


8:00  ΨΥΧΗ


9:00  ΑΡΧΗ


10:00 ΟΜΟΡΦΙΑ


11:00  ΙΣΧΥΣ


  Ο ωροδείκτης είναι ΜΠΟΡΩ και ο λεπτοδείκτης είναι ΤΟΛΜΩ. Ο δείκτης που μετρά τα δευτερόλεπτα είναι ΘΕΛΩ, το κέντρο όλων είναι το ΕΙΜΑΙ. »
  Κι η σφαίρα έγινε πάλι φως και στη Φωτεινή φάνηκε σαν να είδε μέσα της όλον τον πλανήτη Γη πριν απογειωθεί προς τα άστρα.




 Η Φωτεινή ξύπνησε κι έκανε ένα κύκλο, γράφοντας μέσα του τις λέξεις του ρολογιού. Έκανε την πρώτη της δοκιμή. «Η ώρα ήταν 3 και 10, δηλαδή χαρά και σοφία ή η χαρά της σοφίας ή η σοφία της χαράς. Οι σοφοί άνθρωποι είναι χαρούμενοι. Μου αρέσει αυτό!», είπε η Φωτεινή. 



Την άλλη μέρα, που το ρολόι έδειχνε 8 και 15, θυμήθηκε: «Τολμώ να χαίρομαι με την ψυχή μου. Μπορώ να δίνω χαρά και Θέλω να γίνουμε όλοι μια χαρούμενη ψυχή! Σίγουρα μπορώ να δίνω όσα λέει το ρολόι κι έτσι να τα κάνω να υπάρχουν για μένα και για τον κόσμο. Τελικά αυτά που ζητάμε είναι ήδη μέσα μας κι ο σίγουρος τρόπος να τα έχεις είναι να τα δίνεις! »




Φαντάζομαι να κρατήσετε κι εσείς το μυστικό, ε;