Φράσεις για προβληματισμό 116ο μέρος

«Τόση βιάση και σπουδή; Για πού πας καλό παιδί ; Κίνησες νωρίς - νωρίς και τρεχάτος προχωρείς; Στάσου δα να διασκεδάσεις με τις ομορφιές της πλάσης! κόψε απ' τα περβόλια πάλι του χινόπωρου τα κάλλη!" "Να σταθώ; Δεν ευκαιρώ, γιατί πάω στο φτερό. Και πού πάω να στο πω ; Στο σχολειό μου π' αγαπώ! Άνοιξε για πρώτη μέρα. Βλέπεις τα παιδιά εκεί πέρα; Έχουν μόνα τους ταιριάξει χωριστά κάθε μιά τάξη". 

"Είσαι βλέπω μαθητής, Μα στον ώμο τι κρατείς, που με τη ματιά την πρώτη σ' έκαμα για στρατιώτη;" Είναι τ'αρματά μου αυτά, τ ' ακριβά τ' αγαπητά. Το κοντύλι μου κι η πλάκα, το βιβλίο μου στη σάκα. Κι έλα πια να σε χαρώ, με ρωτάς κι αργοπορώ... Είναι η ώρα περασμένη, άκου, ο κώδωνας σημαίνει (Τέλλος Άγρας, Αναγνωστικό Β τάξης 1976). 

Για τους νέους η μόρφωση είναι σωφροσύνη, για τους ηλικιωμένους παρηγοριά, για τους φτωχούς πλούτος και για τους πλούσιους στόλισμα (Διογένης ο Λαέρτιος). 

Σοφία να' χεις στη ζωή, Πίστη στα όνειρά σου, Ελπίδα για το αύριο, Αγάπη στην καρδιά σου (Σπουδαία σκέψη). 

Λυχνάρι στο σώμα μας είναι το μάτι. Όταν το μάτι είναι καθαρό, ολόκληρο το σώμα φωτίζεται. Κινείται με άνεση. Εργάζεται με χαρά. Και η ψυχή αν είναι καθαρή και αλώβητη, η ύπαρξη κυκλοφορεί στο φως κι απολαμβάνει τη χάρη (Σπουδαία σκέψη). 

Τῆς τέχνης ταύτης οὐκ έστιν μείζων. Τί γάρ ἴσον τοῦ ῥυθμίσαι ψυχήν καί διαπλάσαι νέου διάνοιαν; Καί γάρ παντός ζωγράφου καί παντός ἀνδριαντοποιοῦ τόν ταύτην ἔχοντα τήν ἐπιστήμην ἀκριβέστερον διακεῖσθαι χρή: από την τέχνη αυτή δεν υπάρχει άλλη μεγαλύτερη. Γιατί τι είναι ίσο με το να διαπαιδαγωγήσεις την ψυχή και να διαπλάσεις τη διάνοια κάθε νέου; Γιατί, πράγματι, από κάθε ζωγράφο κι από κάθε αγαλματοποιό πρέπει να είναι προσεκτικότερος εκείνος που ασκεί αυτή την τέχνη- δηλαδή την τέχνη της αγωγής (Ιωάννης Χρυσόστομος). 

Η σιγή σε θέματα πίστεως είναι τρίτο είδος αθεΐας, μετά την άρνηση του Θεού και την απόρριψη του Ιησού Χριστού (Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς). 

Ὑπόνοια δεινόν ἐστιν ἀνθρώποις κακόν: η καχυποψία είναι φοβερό κακό στους ανθρώπους (Μένανδρος). 

Σιγᾶν τήν ἀλήθειαν χρυσόν έστι θάπτειν: το να κρύβει κάποιος την αλήθεια και να μην ομιλεί όταν πρέπει γι' αυτήν, είναι σαν να θάβει χρυσό (Πυθαγόρας). 

Ὕπνος πέφυκεν σωμάτων σωτηρία: ο ύπνος είναι από τη φύση του σωτηρία και ξεκούραση για τα σώματα (Μένανδρος). 

Ἕως τίνος, οκνηρέ, κατάκεισαι; Ὀλίγον μέν ὑπνοῖς, όλίγον δέ κάθησαι, μικρόν δέ νυστάζεις, ὀλίγον δέ ἐναγκαλίζῃ χερσί στήθη: Ως πότε οκνηρέ, θα κάθεσαι ξαπλωμένος; Λίγη ώρα κοιμάσαι, λίγο κάθεσαι, λίγο νυστάζεις, λίγο αγκαλιάζεις τα στήθη σου με σταυρωμένα χέρια (Παροιμ. στ, 9-10).

Ὁ ἐλαχίστοις ἀρκούμενος πλουσιώτατος έστι: αυτός που αρκείται στα ελάχιστα είναι πλουσιότατος (Σωκράτης). 

Θάλασσα είναι η ζωή μας, όχι σπάνια φουρτουνιασμένη. Δεν είναι μόνο τα κύματα των διαφόρων δυσάρεστων περιστάσεων της ζωής: ασθένεια, αδικία, συκοφαντία, αποτυχία, πένθος. Είναι και ο εσωτερικός σάλος που προκαλεί ο διάβολος ή η αρρωστημένη φύση μας: πειρασμοί, λογισμοί ακάθαρτοι, συναισθήματα ένοχα, διλήμματα συνειδησιακά, αδιέξοδα ψυχικά. Μέσα στην ταλαιπωρία αυτή, την οποιαδήποτε τρικυμία της ζωής μας, μπορούμε να την ακούσουμε κι εμείς την προσταγή του Κυρίου: "ἐλθέ". Να περπατήσουμε πάνω στα κύματα και να πάμε κοντά Του (Σπουδαία σκέψη). 

Ο Απόστολος Πέτρος, παρόλο ως έμπειρος ψαράς ήξερε ότι δεν ψαρεύουν με το φως της ημέρας, κάνει υπακοή στον λόγο τουΧριστού και γίνεται το θαύμα! Πολλές φορές η ανθρώπινη λογική χρειάζεται να παραμερισθεί από την εμπιστοσύνη στον Θεό και στον Νόμο Του. Θα χρειασθεί ενδεχομένως να πούμε κι εμείς το "ἐπί δέ τῷ ῥήματί σου" και να θυσιάσουμε μια φιλία, μια κοσμική επιτυχία, μια αναγνώριση, μια θέση, αν αυτό το απαιτεί η ηθική μας ακεραιότητα και η υπακοή στον Νόμο του Θεού. Και τότε θα δούμε κι εμείς το θαύμα, να βουλιάζουμε από τις θεϊκές ευλογίες (Σπουδαία σκέψη). 

Οι πολλοί αγαπούν εκείνους που τους αγαπούν. Συνηθισμένα πράγματα αυτά. Ο Κύριος θέλει από τους δικούς του να πετούν σε ουράνιες σφαίρες. Είναι μεγαλείο να πεις επαινετικά λόγια σε μια παρέα για κάποιον που χθες σε κατηγόρησε. Ή να ξέρεις ότι σου έχει προξενήσει ζημιά κι εσύ να βρεις τρόπο να τον ευεργετήσεις. Αυτό είναι πράγματι κορυφαίο άθλημα (Σπουδαία σκέψη).