Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2024

Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 87ο

Ο Πνευματικός μας είναι και ο προσωπικός μας γιατρός. Είναι ο γιατρός της ψυχής μας, που με μεγάλη αγάπη, με βάση τη διδασκαλία του Κυρίου, θεραπεύει τα πάθη μας και μας βοηθά να αποκτήσουμε την εν Χριστώ υγεία. Γιατί όπως αρρωσταίνει το σώμα μας, αρρωσταίνει κι η ψυχή μας. Όπως περνάμε διάφορα νοσήματα, ορθοπεδικά, παθολογικά και άλλα, έτσι και στην πνευματική ζωή η ψυχή μας συχνά νοσεί και υποφέρει από διάφορα πνευματικά πάθη. Και ο Πνευματικός μας έχει τον ρόλο και του ιατρού. 

Αλλά ένας καλός γιατρός δεν δίνει σε όλους τα ίδια φάρμακα, χωρίς πρώτα να κάνει τη σωστή διάγνωση. Βλέπει σε ποια κατάσταση βρίσκεται ο άρρωστος. Και δεν δίνει σε όλους παυσίπονα. Αλλά σε άλλους αντιβιοτικά, σε άλλους κορτιζόνες, σε άλλους συνιστά ξεκούραση και σε άλλους εγχείρηση. Προτείνει δηλαδή στον καθένα διαφορετική θεραπεία, δίνει διαφορετικές οδηγίες, διαφορετική φαρμακευτική αγωγή. Έτσι κι ο πνευματικός πρέπει πρώτα να κάνει τη σωστή διάγνωση κι έπειτα να συστήσει την αντίστοιχη θεραπεία. 

Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει να είναι ο Πνευματκός έμπειρος, κατάλληλος. Πώς θα βρούμε λοιπόν έναν τέτοιο Πνευματικό; Όταν, για παράδειγμα, έχουμε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, δεν πηγαίνουμε σ΄ όποιον γιατρό βρούμε μπροστά μας! Δεν λέμε: Αυτός ο γιατρός είναι καλός άνθρωπος, ας πάμε σ' αυτόν! Αλλά ψάχνουμε να βρούμε τον καλύτερο, κάποιον ειδικευμένο, που να ξέρει καλά να θεραπεύει τις συγκεκριμένς παθήσεις. Ανάλογα λοιπόν, ψάχνουμε να βρούμε και έναν έμπειρο Πνευματικό. 

Γι' αυτό δεν θα ψάξουμε να βρούμε κάποιον , για να μας κάνει εκπτώσεις, να βολέψει τα πάθη μας, να αμνηστεύσει τις αδυναμίες μας. Αν πάμε σ' έναν γιατρό και μας πει: "Δεν έχεις τίποτα, δεν πειράζει, πάρε μια ασπιρίνη" κι εμείς έχουμε κάτι πολύ σοβαρό, θα πεθάνουμε. Δεν επιδιώκουμε λοιπόν να βρούμε κάποιον χαλαρό οδηγό, που θα μας πει: "Δεν έχεις τίποτα, φύγε". Αλλά αυτόν που θα προσπαθήσει με στοργή ν' ακουμπήσει την πληγή μας και να μας βοηθήσει να την θεραπεύσουμε. 

Ούτε μπορούμε να έχουμε παράλληλα δυο-τρεις Πνευματικούς, για να λέμε άλλα στον έναν, άλλα στον άλλον κι άλλα στον τρίτο. Τα βαριά στον άγνωστο, τα μέτρια στον μακρινό και τα καθημερινά στον κοντινό μας. Πρέπει ο Πνευματικός μας να είναι ένας και να τα ξέρει όλα. Αλλιώς δεν μπορεί να προχωρήσει ούτε σε σωστή διάγνωση, ούτε στη σωστή θεραπεία. 

Γράφει ο άγιος Συμεών: "Μη γυρνάς εδώ κι εκεί αναζητώντας ονομαστούς μοναχούς... Εάν με τη Χάρι του Θεού γνώρισες έναν πνευματκό πατέρα, λέγε τα θέματά σου σ' αυτόν και μόνο". Ο Πνευματικός μας λοιπόν πρέπει να είναι πνευματικός και στο όνομα και στη ζωή του. Να είναι δηλαδή άνθρωπος της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος. Για να χειραγωγήσει και να θεραπεύσει τον κάθε πιστό, θα πρέπει πρώτα να είναι ο ίδιος υγιής, αγωνιστής του καλού αγώνα. 

Να εξομολογείται κι ο ίδιος σε άλλον καλό Πνευματικό. Να ζει πρώτα ο ίδιος αυτά που ζητάει από τους άλλους. Να ζει τη χριστιανική ζωή και να είναι ένα πρότυπο ζωής. Να είναι τύπος των πιστών. Να μας παιδαγωγεί όχι μόνο με αυτά που λέει, αλλά και με αυτά που ζει. Πρέπει να είναι η ζωή του εναργές υπόδειγμα κάθε εντολής του Κυρίου. Πώς όμως θα μπορέσουμε να βρούμε τον κατάλληλο, έμπειρο και αγιασμένο Πνευματικό; Δεν είναι εύκολη η επιλογή. 

Δεν είναι πάντοτε αντικειμενική η κρίση μας. Γι' αυτό πρέπει και το θέμα της ευρέσεως Πνευματικού να το δούμε όχι μόνο ως μια δική μας αναζήτηση, αλλά και ως δώρο του Θεού, ως απάντηση στις προσευχές μας. Γι' αυτό ο Πνευματικός πρέπει να έχει απαραίτητα τη μεγαλύτερη αρετή που ονομάζεται "διάκριση". Και η αρετή αυτή αποτελεί δώρο του Θεού. Και τι σημαίνει διάκριση;

Διάκριση σημαίνει να μπορεί ο Πνευματικός μας να μας καταλαβαίνει. Να ξέρει πότε πρέπει να μας μαλώσει και πότε πρέπει να μας παρηγορήσει. Να διακρίνει τα βάθη της ψυχής μας, τις διαθέσεις μας, τα κίνητρά μας. Διότι κάποιες φορές εμείς πηγαίνουμε στον Πνευματικό και άλλα λέμε, άλλα εννοούμε και άλλα έχουμε κάνει. 

Ο Πνευματικός όμως πρέπει να είναι έμπειρος και να έχει τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος. Να έχει τη Χάρι του Αγίου Πνεύματος, για να μας δίνει και τις κατάλληλες οδηγίες. "Ο πνευματικός πρέπει να έχει διάκριση, πνευματικά δηλαδή μάτια, για να βλέπει μέσα στην καρδιά των πνευματικών του παιδιών. Έτσι θα μπορεί να προβαίνει κάθε φορά σε σωστή διάγνωση και να δίνει την κατάλληλη θεραπεία". 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Ας είναι ευφρόσυνος και δημιουργικός ο μήνας Οκτώβριος! 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails