Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 86ο

Όπως στη φυσική μας ζωή, όλοι έχουμε κάποιον πατέρα, που μας γέννησε, έτσι και μέσα στην Εκκλησία πρέπει να έχουμε έναν πνευματικό Πατέρα, που θα μας αναγεννά πνευματκά. Αυτός θα μας οδηγήσει στη βαθιά και συνειδητή πίστη και θα μας κατευθύνει σε μια συνεπή και βιωματική χριστιανική ζωή. Θα μας βοηθά ακόμη να σηκωνόμαστε από τις πτώσεις μας και να προχωρούμε σταθερά στον πνευματικό μας αγώνα. 

Θα μας οδηγεί με τις συμβουλές του, με τις προσευχές του, με τη ζωή του, το παράδειγμά του. Θα μας οδηγεί προς τον Χριστό, θα μας δείχνει τον Χριστό, θα μας ενώνει μαζί Του. Γι' αυτό κι ο απόστολος Παύλος έλεγε στους Χριστιανούς: "Μπορεί να έχετε πολλούς παιδαγωγούς στη ζωή σας, αλλά όχι και πολλούς πατέρες. Εγώ στάθηκα στη ζωή σας πατέρας με τα δάκρυά μου, με τις νουθεσίες μουμε τις προσευχές μου. Εγώ σας γέννησα μέσα από την εμεπιρία της Εκκλησίας και τη διδασκαλία του Ευαγγελίου". 

Και αλλού τόνιζε: "να μην ξεχνάτε ότι εγώ κάθε μέρα, πρωί και βράδυ, μέρα και νύχτα, επί τόσα χρόνια μαζί σας δε σταμάτησα να σας νουθετώ και να σας καθοδηγώ έναν-έναν, τον καθένα ξεχωριστά". Γι' αυτό κι έλεγε ότι ήθελε να τους μεταδώσει όχι μόνο το Ευαγγέλιο, αλλά και την ίδια του την ψυχή. Κι αποκάλυπτε τον βαθύ του πόθο να σχηματιστεί μέσα τους η μορφή του Χριστού. 

Αυτόν τον ρόλο είχαν αρχικά οι Απόστολοι και στη συνέχεια οι μαθητές τους, οι διάδοχοί τους, οι επίσκοποι κι οι ιερείς της Εκκλησίας μας. Και αυτή την εμεπιρία της Εκκλησίας πρέπει να ακολουθήσουμε κι εμείς σήμερα. Διότι στην πνευματική ζωή δεν μπορούμε να πορευόμαστε μόνοι μας. Έχουμε ανάγκη από πνευματικό πατέρα κι οδηγό. Η ζωή μας μέσα στην Εκκλησία, η πνευματική μας ζωή, είναι ένας δρόμος ανηφορικός, δύσκολος· καμιά φορά επικίνδυνος και συχνά κρύβει παγίδες κι εχθρούς. 

Μας πολεμάει ο διάβολος, μας πολεμάει ο κακός μας εαυτός, μας πολεμάει κι ο κόσμος. Γι' αυτό, όπως όταν ανεβαίνουμε σε ένα βουνό, χρειαζόμαστε κάποιον οδηγό να μας κατευθύνει, ένα στήριγμα να μας στηρίζει,έτσι και στην πνευματική μας ζωή δεν μπορούμε να σταθούμε χωρίς πνευματικό οδηγό. Διότι εμείς δεν ανεβαίνουμε σε κάποιο ψηλό βουνό, δεν βαδίζουμε για την υψηλότερη κορυφή της γης, αλλά ανεβαίνουμε για το υψηλότερο σημείο του σύμπαντος. 

Ανεβαίνουμε τη στενή και τεθλιμμένη οδό, που οδηγεί στη ζωή, στον Παράδεισο· κι έχουμε ανάγκη από κάποιον να μας δείχνει τον δρόμο. Από κάποιον που ήδη έχει βαδίσει τον δρόμο αυτόν, που ξέρει τα μυστκά του, τους κινδύνους, τις κακοτοπιές. Κι αν εμείς κάνουμε λάθη, να μας διορθώνει στη σωστή πορεία. 

Κι αν κινδυνεύουμε σε γκρεμούς, να μας φέρνει σε ασφαλισμένα μονοπάτια. Κι αν απειλούμαστε από θηρία, αγρίμια, δυσμενείς καιρικές συνθήκες, από άλλες αντιξοότητες, στην ανάβασή μας αυτή ο Πνευματικός θα μας βοηθήσει πάρα πολύ να γλιτώσουμε από κάθε κίνδυνο. Έχουμε ανάγκη λοιπόν όλοι από έναν Πνευματικό, που όχι μόνο να μας συγχωρεί τις αμαρτίες μας, αλλά και να κατευθύνει τη ζωή μας. Διότι στη ζωή μας την πνευματική, δεν πρέπει να περιμένουμε να έρθει ο Χριστός ορατά δίπλα μας στις δύσκολες επιλογέ μας, να μας πει κάνε αυτό ή κάνε το άλλο. Έχει όμως τους ιερείς του, τους αγιασμένους ανθρώπους του μέσα στην Εκκλησία, οι οποίοι έχουν το χρέος και τη μεγάλη ευθύνη και αποστολή να μας καθοδηγούν πνευματικά. 

Στο ταξίδι λοιπόν της ζωής μας ο Πνευματικός είναι ο οδηγός κι ο καπετάνιος μας. Και στις φουρτούνες και στις τρικυμίες και παντού έχει τη γνώση, την εμπειρία, τον φωτισμό, τη Χάρι, ώστε να μας καθοδηγεί σωστά. Μια δεύτερη εικόνα, που παρουσιάζουν οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, για να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε την ανάγλη του πνευματικού Πατέρα, είναι η εικόνα του αθλητή. Ένας αθλητής, όταν θέλει να μάθει καλά να αθλείται, δεν πάει μόνος του στο στάδιο, αλλά έχει τον προπονητή του. 

Αυτός τον βοηθάει στο καθημερινό του πρόγραμμα. Αυτός του καθορίζει τι θα τρώει, τι θα αποφεύγει να τρώει ή να πιει, ποιες ασκήσεις πρέπει να κάνει και με ποιον τρόπο, πώς θα αθλείται χωρίς υπερβολές, χωρίς ολιγωρία, χωρίς προχειρότητες ή καταχρήσεις.  Ο προπονητής λοιπόν δείχνει στον αθλητή τον τρόπο που πρέπει να αγωνιστεί. Κι όσο πιο καλός είναι ο προπονητής, τόσο πιο καλός μπορεί να γίνει ο αθλητής, αν θέλει κι αν έχει βέβαια τις δυνατότητες. 

συνεχίζεται...

Καλημέρα σας! Καλή κι ευλογημένη εβδομάδα!