Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 14 Αυγούστου 2023

Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 51ο


Ο λόγος του Θεού δεν μας διδάσκει να μην πονέσουμε, να μη δακρύσουμε και να μην κλάψουμε. Και ο Κύριος έκλαψε. Όταν πήγαινε στον τάφο όπου ήταν θαμμένος ο φίλος Του ο Λάζαρος, "ἐδάκρυσεν ὁ Ἰησοῦς (Ιω. ια, 35)". Ασφαλώς θα πονέσουμε, θα δακρύσουμε και θα κλάψουμε, αλλά με "εὐσυμπάθητο θρῆνο", συγκρατημένα. Ο Μέγας Βασίλειος διδάσκει να αποφεύγουμε "ὡς θηριῶδες" το να μένουμε απαθείς στις θλίψεις. Αλλά και να αποφεύγουμε ''ὡς ἀγεννές'', δηλαδή ως ταπεινωτικό, "τὀ φιλόλυπον καί πολύθρηνον".

 Παρόμοια και ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος χαρακτηρίζει "ὡς ἀπάνθρωπον" το να μένει κανείς ασυγκίνητος στις θλίψεις. Αλλά και "ὡς ἀφιλόσοφον" το να κλαίει κανείς με ασταμάτητα δάκρυα. Το άριστο επομένως είναι με μέτρο και ευχάριστη διάθεση να αντιμετωπίζουμε τα λυπηρά της ζωής. Ήρεμα και ατάραχα να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες της ζωής. Χωρίς ακραίες αντιδράσεις, ούτε με παρατεταμένη ταραχή. Ειρηνικά και με τη βεβαιότητα ότι με τη δύναμη του Θεού θα τις νικήσουμε!

Όπως ο Κύριος νίκησε τον πειραστή διάβολο, έτσι "καί τοῖς δι' Αὐτόν πειραζομένοις ἐπιδώσει τό νικᾶν". Θα χαρίσει και σε μας το στεφάνι της νίκης. Ο τελευταίος λόγος που μας άφησε στη Διαθήκη Του, λίγο πριν από το εκούσιο Πάθος Του, είναι προανάκρουσμα και της δικής μας νίκης: "Ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε, ἀλλά θαρσεῖτε, ἐγώ νενίκηκα τόν κόσμον (Ιω. ιστ. 33". Εφόσον είστε μέσα στον κόσμο, θα έχετε θλίψη. Αλλά έχετε θάρρος. Εγώ έχω νικήσει τον κόσμο. Και με τη νίκη μου αυτή εξασφάλισα και για σας τον θρίαμβο και τη δόξα. 

Πολλοί, όταν δοκιμάζονται με θλίψεις, χάνουν το θάρρος τους. Αν όμως γνωρίζαμε τη δύναμη που δίνει ο Χριστός, θα αντιμετωπίζαμε με θαρραλέος φρόνημα και ακατάβλητη γενναιότητα τις θλίψεις της ζωής. "Στρατιώτας ἡμᾶς ὁ Χριστός εἶναι βούλεται γενναίους καί ἀθλητάς", θα πει ο ιερός Χρυσόστομος. Θέλει ο Χριστός να είμαστε στρατιώτες Του, γενναίοι και γυμνασμένοι. "... Διά τοῦτο ὥπλισεν ἡμᾶς τοῖς πνευματικοῖς ὅπλοις... ἵνα βάλλωμεν τάς ἀορ΄τους δυνάμεις τάς ἀντικειμένους ἡμῖν, ἴνα πλήττωμεν τόν στρατηγοῦντα αὐταῖς διάβολον...". 

Γι' αυτό μας όπλισε με όπλα πνευματικά, για να πολεμούμε τις αόρατες δυνάμεις που μας αντιστρατεύονται· για να τραυματίζουμε τον αρχιστράτηγό του διάβολο· για να καταδιώκουμε τις άγριες φάλαγγες των δαιμόνων· για να γκρεμίζουμε τα οχυρώματά τους· για να αλυσοδένουμε τις εξουσίες του κοσμοκράτορα του σκότους και να τις σύρουμε αιχμάλωτες, για να τρέπουμε σε άτακτη φυγή τα πνεύματα της πονηρίας. Ναι μεν παλεύουμε "πρός τἀς ἀρχάς, πρός τάς ἐξουσίας, πρός τούς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου (Εφ. στ, 12)", αλλά βρισκόμαστε σε πλεονεκτικόττερη θέση από τον προαιώνιο εχθρό μας, τον διάβολο. 

"Οὐκ ἔτι γάρ ἐξ' εὐθείας ἡ μάχη, οὐδέ ἐξ' ἴσης ἡ παράταξις, ἀλλ' ὁ μέν κεῖται πρηνής καταπεπτωκώς, σύ δέ ἔστηκας ὄρθιος, ἄνωθεν βάλλων· ὁ μέν ἐκνευρισμένος, σύ δέ ἰσχυρός", σημειώνει ο ιερός Χρυσόστομος. Δεν πολεμούμε σαν ίσος προς ίσο τον εχθρό, αλλά ο διάβολος βρίσκεται πεσμένος κάτω στο έδαφος, ενώ εμείς είμαστε όρθιοι και τον χτυπούμε από πάνω. Ο διάβολος είναι χωρίς νεύρα, ενώ εμείς είμαστε "ἰσχυροί ἐν πολέμῳ"! 

Η πλεονεκτικότερη θέση των Χριστιανών αποδεικνύεται και από τους λόγους του Κυρίου μας. "Ἰδού δίδωμι ὑμῖν τήν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καί σκορπίων καί έπί πᾶσαν τήν τοῦ ἐχθροῦ καί οὐδέν ὑμᾶς ού μή ἀδικήσῃ (Λουκ. ε, 19)". Ο διάβολος μας προξενεί έναν μικρό τραυματισμό στην πτέρνα. Ενώ εμείς έχουμε εξουσία από τον Θεό να τον πατήσουμε στο κεφάλι και να τον λιώσουμε. "Αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν", είπε ο Θεός στον όφι τον αρχαίο (Γεν. γ, 15). Ο Χριστός θα σου σπάσει το κεφάλι. Και εμείς, με του Θεού τη Χάρι και την ευλογία, μπορούμε να νικούμε τον διάβολο και να βγαίνουμε από τους πειρασμούς ενισχυμένοι. 

Συμβαίνει, όταν αντιμετωπίζουμε ισχυρούς πειρασμούς να ολιγοπιστούμε και να κυριευόμαστε από πανικό. Και η ολιγοπιστία και ο πανικός μας αυξάνουν την ταραχή. Με πίστη και εμπιστοσύνη στην αγαθή Πρόνοια του Θεού, να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες της ζωής. Οι Μαθητές του Χριστού, όταν ξέσπασε φοβερή τρικυμία μέσα στη λίμνη Τιβεριάδα και ο Κύριος κοιμόταν μέσα στο πλοίο, τον ξύπνησαν φοβισμένοι, λέγοντας: "Κύριε, σῶσον ἡμᾶς, ἀπολλύμεθα". Κύριε, σώσε μας, χανόμαστε. Και ο Κύριος τους είπε: "Τί δειλοί ἐστε,  ὀλιγόπιστοι (Ματθ. η, 25, 26)". Γιατί δειλιάζετε και τα χάνετε; 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Με τη Χάρη της Παναγιάς ας εορτάσουμε την Κοίμησή της!




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails