Είναι λάθος πολλών ανθρώπων να συγκεντρώνουν την προσοχή τους στον πειρασμό και να τους περιλούζει κρύος ιδρώτας. Παθαίνουν ό, τι έπαθε ο απόστολος Πέτρος, ο οποίος "βλέπων τόν ἄνεμον ἰσχυρόν ἐφοβήθη (Ματθ. ιδ, 30)".Η σωστή κίνηση είναι αντί να συγκεντρώνουμε την προσοχή μας στον ισχυρό άνεμο και στα πελώρια κύματα που έρχονται καταπάνω μας, να αγωνιζόμαστε ατενίζοντας τον Αρχηγό και θεμελιωτή της πίστεώς μας και τελειωτή Ιησού: "ἀφορῶντες εἰς τόν τῆς πίστεως ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ίησοῦν (Εβρ. ιβ, 2)".
Λέει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης ότι "περισσότερον πόθον ἔχει ὁ Χριστός νά σέ σώσῃ, παρά ὁ ἐχθρός νά σέ ἀπολέσῃ. Ὅταν συλλογίζεσαι τήν λύσσαν καί τό παντοτεινόν μῖσος, ὅπου ἔχουν ἐναντίον σου οἱ δαίμονες, παραλλήλως νά συλλογίζεσαι ὄτι εἶναι ασυγκρίτως μεγαλυτέρα ἡ δύναμις τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἀγάπη ὅπου ἔχει γιά σένα". Κι ακόμη να συλλογίζεσαι ότι "ἡ δύναμις τῶν ἐχθρῶν στέκεται εἰς τά χέρια τοῦ θείου ἀρχιστρατήγου μας, Ἰησοῦ Χριστοῦ, διά τήν τιμήν τοῦ Ὁποίου ἐσὐ πολεμεῖσαι, ὁ Ὁποῖος ὄχι μόνο δέν θά σέ ἀφήσῃ νά αἰχμαλωτισθῇς ἀπό τούς ἐχθρούς, ἀλλά πολεμώντας Αὐτός δι' ἐσένα, θέλει τούς δώσῃ είς τάς χεῖρας σου νικημένους, ὅταν τοῦ φανῇ ἀρεστόν".
Στην προς Εβραίους επιστολή είναι γραμμένος ο ενισχυτικός λόγος: "οὐκ ἔχομεν ἀρχιερέα μή δυνάμενον συμπαθῆσαι ταίς ἀσθενείαις ἡμῶν", ἀλλ' έχουμε Αρχιερέα, ο Οποίος "δύναται τοῖς πειραζομένοις βοηθῆσαι (β, 15, 18)". Δεν έχουμε Αρχιερέα που να μην μπορεί να μας συμπαθήσει ςστις φυσικές και ηθικές αδυναμίες μας, αλλά έχουμε Αρχιερέα που μπορεί να βοηθήσει εκείνους που δοκιμάζονται. Ξέρει τι είδους πειρασμούς αντιμετωπίζουμε και μας συμπαθεί. Έρχεται στη θέση μας. Καταλαβαίνει σε πόσο δύσκολη θέση βρισκόμαστε. Θυμάται τους πειρασμούς που ο Ίδιος αντιμετώπισε, όταν ενανθρώπησε και σπεύδει να μας ενισχύσει την ώρα των θλίψεων και να μας χαρίσει τη νίκη.
Επιπλέον ως αιώνιος Αρχιερέας "ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ ένθρονισμένος, ἐντυγχάνει ὑπέρ ἡμῶν (Ρωμ. η, 34)", μεσιτεύει στον Ουράνιο Πατέρα Του για χάρη μας και συμπολεμεί στο πλευρό μας "κρυφαίᾳ χειρί (Εξ. ιζ, 16)". Ο προφήτης και βσιλιάς Δαβίδ έβλεπε τον Κύριο να συναγωνίζεται στο πλευρό του. "Προωρώμην τόν Κύριον ένώπιόν μου", μας λέει, "διά παντός, ὅτι ἐκ δεξιῶν μου ἐστιν ἴνα μή σαλευθῶ9Ψαλμ ιε [15] 8, Πρ. β, 25".
Ο αρχιδιάκονος Στέφανος την ώρα της απολογίας του είδε τον Κύριο να στέκεται όρθιος και να του συμπαρίσταται: "Ὑπάρχων πλήρης Πνεύματος Ἁγίου ἀτενίσας είς τόν οὐρανόν εἶδε δόξαν Θεοῦ καί Ἰησοῦν ἑστῶτα (Πραξ. ζ, 55)". Σχολιάζουν οι ιεροί ερμηνευτές ότι ο Κύριος, όταν βρίσκεται καθισμένος, είναι ο δίκαιος Κριτής. Όταν στέκεται όρθιος, είναι ο Αρχιστράτηγος που κατευθύνει τις πολεμικές επιχειρήσεις, έτοιμος να στέψει με επιτυχία τα όπλα των αγωνιστών του καλού αγώνα της πίστεως.
Δεν είναι λίγοι οι Χριστιανοί που δεν ξέρουν να φυλάγονται, όταν αντιμετωπίζουν τον πειρασμό. Τους ακούμε να λένε καμιά φορά: "Είμαι δυνατός. Δεν θα πάθω τίποτε". Όμως δεν ακολουθούν σωστή στρατηγική, εφόσον εκθέτουν τον εαυτό τους στον πειρασμό. Οι έμπειροι στρατιώτες ποτέ δεν εκτίθενται στα πυρά του εχθρού, αλλά σκύβουν στα χαρακώματα, για να προστατευθούν.
Έτσι κι εμείς να μην εκθέτουμε τον εαυτό μας στον πειρασμό, αλλά να σκύβουμε στα πνευματικά χαρακώματα, για να προστατευόμαστε από τα πεπυρωμένα βέλη του Πονηρού. Όσο υπερεκτιμάει κανείς τις δυνάμεις του και προχωράει με αυτοπεποίθηση, κινδυνεύει να πέσει και να συντριβεί.
Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου