Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 16ο (β μέρος-τελευταίο)

- "Θα πεθάνω", είπε με σβησμένη φωνή.... Έσκυψα και της είπα στοργικά:

- Αδελφή, εμείς οι ορθόδοξοι πιστεύουμε ότι η πραγματική ζωή αρχίζει μετά τον θάνατο. Για τους βαπτισμένους όμως, για αυτούς που ζουν μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Τούτη δω τη ζωή τη χάνεις, όπως θα τη χάσουμε όλοι μας.... Μη χάσεις όμως και την άλλη, την αιώνια ζωή.... Αδελφή μου, πες μου, θέλεις να βαπτισθείς, να μπεις στον παράδεισο, την αγκαλιά του Θεού; 

- Ναι, Β, μου απαντάει, κάνε ό, τι πρέπει. Κανείς δεν μίλησε αυτή τη φορά... 

- Πώς όμως να βρω τον ιερέα μέσα στη νύχτα; Μένουμε και μακριά από το κέντρο της Ιεραποστολής. Να τρέξω.. μα οι στιγμές ήταν κρίσιμες. Μπορούσε να φύγει η αδελφούλα μου, πριν προλάβω.... Θυμήθηκα, λοιπόν, ότι στο κατηχητικό μας είχε πει ο Σεβασμιότατος ότι, στην έσχατη ανάγκη, ακόμη κι ένας λαϊκός μπορεί να κάνει το βάπτισμα ενός μελλοθανάτου. Σκύβω, ανασηκώνω την αδελφή μου, παίρνω γρήγορα λίγο νερό, το ρίχνω στο κεφάλι της και φωνάζω:

- "Βαπτίζεται η δούλη του Θεού Ρεβέκκα εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος". Έκανα τον σταυρό μου και σχημάτισα με το αδύναμο χέρι της το σημείο του σταυρού στο στήθος της. Όλοι κοίταζαν με δέος. 

Τα ξημερώματα η ψυχή της πέταξε "ἐν λευκοῖς", όπως μάθαμε στα θρησκευτικά μας. Θα της κάνουμε λοιπόν κηδεία ορθόδοξη. Ο Σεβασμιότατος βρισκόταν στην Κινσάσα. Του τηλεφωνήσαμε. Με συγκίνηση άκουσε το περιστατικό και απάντησε:

- Βεβαίως, να γίνει κηδεία. Η κοπέλα πέθανε ορθόδοξη. Το απόγευμα η χορωδία του σχολείου σε ατμόσφαιρα κατανύξεως έψαλε γύρω από το φέρετρο της Ρεβέκκας:

- "Μετά πνευμάτων δικαίων...."

Ο Β φρόντισε και για το μνημόσυνο. Είχε στείλει την αδελφή του στον παράδεισο....

Αφιερωμένο από εμάς μαζί με τις ατέλειωτες ευχαριστίες μας σ' εκείνες τις δυο ψυχές που ζουν, προσφέρουν, διδάσκουν τα παιδιά, αλλά και ταυτόχρονα διδάσκονται απ' αυτά, εδώ και κάμποσα χρόνια στην Κανάγκα, στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Στην πρώτη, που είναι η ίδια που το έζησε, και στη δεύτερη, που έπεισε τη φίλη και συνάδελφό της να μας το "παραχωρήσει", έτσι όπως ακριβώς συνέβη, για να ενισχυθεί, πόσο πολύ άραγε, η δυναμική του βιβλίου μας... Μόνο σεβαστό από εμάς το γεγονός πως θέλουν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους. Άλλωστε, Εκείνος που χρειάζεται να "ξέρει", γνωρίζει ούτως ή άλλως τα πάντα. 

 (Σταύρου Β. Γουναρίδη, Όταν ψιθυρίζει ο Θεός, Έστειλε την αδελφή του στον Παράδεισο!, Αθήνα 2019, Εκδόσεις Έαρ).

Καλημέρα σας! καλή κι ευλογημένη Μεγάλη εβδομάδα! 

Ας είναι ειρηνικό και ευλογημένο το Άγιο Πάσχα!