-Μήπως μου αρέσει να διασκεδάζω με τρόπο απρεπή και άσεμνο;
-Μήπως έχω τη συνήθεια να χαρτοπαίζω, να πίνω πολύ κρασί και άλλα παρόμοια;
-Ελέγχω αν τα ελατήριά μου είναι αγνά και καθαρά, όταν κάνω μια καλή πράξη ή προσφέρω μια εξυπηρέτηση;
-Μήπως μόλυνα ποτέ την ψυχή μου ή και το σώμα μου ή και εξακολουθώ να τα μολύνω με αισχρό αμάρτημα;
-Επιτελώ τα συζυγικά μου καθήκοντα σύμφωνα με το θέλημα του Θεού ή παραβαίνω τον νόμο Του;
-Μήπως με ελέγχει η συνείδησή μου για κάποιο άλλο αμάρτημα;
Σημείωσε σε ένα χαρτάκι ό, τι σε αφορά από τα παραπάνω και ό, τι άλλο εσύ κρίνεις και πήγαινε στον Πνευματικό σου να εξομολογηθείς με μετάνοια πραγματική.
Όταν τελειώσεις, θα γεμίσεις από χαρά. Θα έχεις συγχωρηθεί από τον Θεό· θα είσαι καθαρός και ήρεμος.
Πρόσεξε όμως στο εξής:
-Μην επαναλάβεις θεληματικά τίποτε από όσα εξομολογήθηκες.
-Απόφευγε αυστηρά την αμαρτία.
-Ακολούθησε πάντοτε τις συμβουλές και τις οδηγίες του Πνευματικού σου.
''Αν μοίραζαν χρυσάφι στην εκκλησία, δεν θα ανέβαλλες για την επόμενη μέρα, αλλά θα έσπευδες και συ να ωφεληθείς από τη διανομή. Τώρα που όχι ψυχρή ύλη και φθαρτό χρήμα, αλλά καθαρότητα ψυχής σου προσφέρει ο γενναιόδωρος Κύριος, πλάθεις ανόητες προφάσεις, για να δικαιολογήσεις την αμέλεια και την αναβλητικότητά σου; Αν ήσουν πουλημένος ως δούλος σε ανθρώπους, κάτι που γινόταν παλιά, όταν οι άνθρωποι παζαρεύονταν στις αγορές σαν να ήταν κτήνη και υπήρχε δυνατότητα πάλι να αποκτήσεις την ελευθερία σου, δεν θα έτρεχες να επωφεληθείς από αυτή την ευκαιρία;...
Αν κάποιος γιατρός σου υποσχόταν ότι θα ανανέωνε τον οργανισμό σου και θα σε ξανάκανε από γέροντα νέο σφριγηλό και ρωμαλέο, δεν θα του έλεγες: έλα, γιατρέ μου, "ὅ ποιεῖς , ποίησον τάχιον (Ιω. ιγ, 27)"; Τώρα που σου υπόσχεται ο Θεός να ξανανιώσει την ψυχή σου με τη μετάνοια, και απονεκρώνοντας τον παλαιό άνθρωπο που έχεις μέσα σου, να σε κάνει καινούριο, όμοιο με τον Χριστό, δεν τρέχεις να απολαύσεις κι εσύ τη μεγάλη αυτή υπόσχεση και ανεκτίμητη δωρεά;... Υπάρχει κάτι άλλο που να έχει ίση αξία με την ανεκτίμητη ψυχή σου; Υπάρχει κάτι άλλο με το οποίο να ισοφαρίζεται η μακαριότητα της Βασιλείας των Ουρανών; Υπάρχει άλλος σύμβουλος μεγαλύτερης εμπιστοσύνης από τον πάνσοφο Θεό; Κάποιος άλλος που να μας ευεργέτησε όσο ο πανάγαθος Θεός;....
Ας μην αναβάλλουμε λοιπόν τη μετάνοιά μας, αδελφοί μου. Ο σατανάς διαθέτει μεγάλη πανουργία και δολιότητα. Γνωρίζει ότι μόνο το σήμερα έχουν στη διάθεσή τους οι άνθρωποι κι ότι κάθε τους πράξη εκτελείται μόνο στο παρόν. Κλέβει λοιπόν το παρόν και αφήνει για μας το αύριο, που είναι αβέβαιο, αφού δεν ξέρουμε "τί τέξεται ἡ ἐπιοῦσα"(Μεγάλου Βασιλείου, Ομιλία προτρεπτική εις το άγιον Βάπτισμα).
Ο Προφήτης και ψαλμωδός Δαβίδ, που γνώριζε καλά τη φύση, χρησιμοποιεί τη λευκότητα του χιονιού ως μέτρο συγκρίσεως και σημείο αναφοράς, για να παρουσιάσει την κατάσταση της ψυχής που είναι καθαρή από την αμαρτία.
Ναι, η ψυχή του κάθε Χριστιανού, που μετανοεί ειλικρινά, μπορεί να γίνει πιο λευκή απ' το χιόνι. Η ψυχή του Χριστιανού, που με βαθιά και ταπεινή μετάνοια και ειλικρινή Εξομολόγηση προσπίπτει ενώπιον του θρόνου της χάριτος του Θεού και ζητεί το έλεός Του, λευκαίνεται. Αυτό διακηρύσσει ο Προφήτης και βασιλιάς Δαβίδ στον πεντηκοστό Ψαλμό της μετανοίας (Ψαλμός ν{50}, 9).
Είναι καιρός πλέον, χωρίς καμιά αναβολή, να πλύνουμε και να λευκάνουμε και εμείς την ψυχή μας στο Αίμα του Αρνίου. Να επαναλαμβάνουμε μαζί με τον ψαλμωδό "πλυνεῖς με, καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι". Τότε θα έχουμε θέση ανάμεσα σε εκείνους που "ἔπλυναν τάς στολάς αὐτῶν καί ἐλεύκαναν αὐτάς ἐν τῷ αἵματι τοῦ ἀρνίου (Αποκ. ζ, 14)". Ο Κύριος να το δώσει σε όλους μας (Περιοδικό Σωτήρ, 1999).
(Ψυχικό λουτρό, Το φιλάνθρωπο μυστήριο της Μετανοίας, Σύλλογος Ορθοδόξων Ιεραποστολικής δράσεως Ο Μέγας Βασίλειος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου