Διδακτικές ιστορίες και φράσεις (μέρος 3ο)

Όλες οι προσευχές μας πιάνουν τόπο, ακόμα κι αυτές που τις κάνουμε περπατώντας στον δρόμο... Μπαίνουμε ήδη σε μια εποχή που ο κόσμος θα ανανήψει, γιατί τα μεγάλα βάσανα θα φέρουν μια αναστάτωση ιδεολογική και θα φανεί η γελοιότητα όλων των ιδεολογιών. Δεν είναι ο κορονοϊός ο μεγάλος πειρασμός, αλλά η ψυχοπάθεια που εκφράζεται γενικότερα με την κατάθλιψη που έχει πλακώσει τον κόσμο. Όταν οι άνθρωποι φωνάζουν, βρίζουν, κατακρίνουν ακατάπαυστα, 

όταν ασκούν οποιαδήποτε βία, όταν δεν αντέχουν να είναι μόνοι τους χωρίς κάτι να τους απασχολεί, όταν εξαρτώνται από πράγματα, ουσίες, ακόμα και από άλλους ανθρώπους, όταν υποφέρουν από τρομακτικές σκέψεις και δεν μπορούν να γαληνέψουν ούτε στον ύπνο τους, όταν δεν είναι ευχαριστημένοι με τίποτα, όταν φοβούνται υπερβολικά και γίνονται δέσμιοι των φόβων τους και περιορίζουν τη ζωή τους, όταν δεν δείχνουν χαρά, όταν δεν γελάνε ποτέ, όταν ζουν σαν να έχουν μόνο σώμα ή έντερα και όχι και πνεύμα και ψυχή...

Όλα αυτά είναι δείγματα μιας κατάθλιψης, που απλά δεν έχει τον προσδιορισμό της κλινικής.
Ζούμε για το σήμερα, με τους όρους που συνήθως μας επιβάλλονται και ξεχνάμε να υπολογίσουμε, να προβλέψουμε λογικά τον αντίκτυπο στην υπόλοιπη ζωή μας. Και πώς να σκεφτούμε, όταν οδηγούμαστε σχεδόν αποκλειστικά από τις αισθήσεις μας ; Η αναζήτηση του πιο γλυκού, του πιο παράξενου, του πιο γοητευτικού, του πιο ηδονικού, του πιο πολύχρωμου, του πιο εντυπωσιακού δημιουργούν μια ψεύτικη φαντασίωση στο μυαλό μας, ότι ζούμε για να δοκιμάζουμε, ζούμε για να απολαμβάνουμε και όμως που είναι η χαρά σε όλο αυτό ; Την έχουμε μπερδέψει με την βραχυπρόθεσμη ευχαρίστηση... (απόσπασμα από λόγια του Κωνσταντίνου Γανωτή, 26/1)

Ο διάβολος είναι κουτός

– Γνωρίζει, Γέροντα, τo ταγκαλάκι τί έχουμε στην καρδιά μας;

– Ακόμη αυτό έλειψε, να γνωρίζει και καρδιές! Μόνον ο Θεός είναι καρδιογνώστης και μόνο σε ανθρώπους του Θεού αποκαλύπτει ορισμένες φορές πάλι ο Θεός -για το καλό μας- τι έχουμε στις καρδιές μας. Το ταγκαλάκι γνωρίζει τις πονηριές και τις κακίες που φυτεύει στα δικά του όργανα, δεν ξέρει τους καλούς λογισμούς μας. Μόνον εκ πείρας αντιλαμβάνεται μερικά, αλλά και σ’ αυτά, πέφτει έξω τις περισσότερες φορές. Και εάν δεν επιτρέψει ο Θεός να τα καταλάβει και αυτά, πέφτει συνέχεια έξω σε όλα, γιατί είναι σκοτεινός ο διάβολος, ορατότης μηδέν!!! 

Δεν ξέρει, ας υποθέσουμε, έναν καλό λογισμό δικό μου. Αν έχω κανέναν κακό λογισμό, εκείνον τον ξέρει, γιατί ο ίδιος τον φυτεύει. Αν εγώ τώρα θέλω να πάω να κάνω κάπου μια καλοσύνη, να σώσω λ.χ. έναν άνθρωπο, ο διάβολος αυτό δεν το ξέρει. Όταν όμως εκείνος βάλει σε κάποιον έναν λογισμό και του πει: “Πήγαινε να σώσεις τον τάδε άνθρωπο”, θα τον κεντήσει συγχρόνως και στην υπερηφάνεια και γι’ αυτό τον ξέρει αυτόν τον λογισμό. Αλλά και με το ότι δέχεται ο άνθρωπος την υπερηφάνεια, δίνει δικαίωμα στον πειρασμό. Είναι πολύ λεπτά τα πράγματα! Θυμάστε το περιστατικό με τον Αββά Μακάριο; 

Είχε συναντήσει μια φορά τον διάβολο που επέστρεφε από την πιο κοντινή Έρημο, όπου είχε πάει, για να πειράξει τους αδελφούς, ο οποίος του είπε: “Όλοι οι αδελφοί είναι πολύ αγριεμένοι μαζί μου εκτός από έναν που είναι φίλος μου και μου κάνει υπακοή και, όταν με βλέπει, στρέφεται σαν ανέμη”. “Ποιος αδελφός είναι αυτός;” τον ρώτησε ο Αββάς Μακάριος. “Θεόπεμπτος είναι το όνομά του”, του απάντησε εκείνος. Πηγαίνει ο Όσιος και βρίσκει τον αδελφό. Με τρόπο τον κατάφερε να του αποκαλύψη τους λογισμούς του και τον βοήθησε. 

Όταν ξανασυνάντησε τον διάβολο, τον ρώτησε για τους αδελφούς και εκείνος του είπε: “Όλοι είναι πολύ αγριεμένοι μαζί μου. Και το χειρότερο, και αυτός που ήταν φίλος μου, δεν ξέρω πώς έγινε και άλλαξε και τώρα  είναι ο πιο αγριεμένος από όλους”. Δεν ήξερε ότι πήγε ο Αββάς Μακάριος και τον έφερε τον αδελφό σε λογαριασμό, γιατί ο Αββάς Μακάριος είχε κινηθεί ταπεινά, από αγάπη, και δεν είχε δικαίωμα ο διάβολος στον λογισμό εκείνον. Αν υπερηφανευόταν ο Αββάς Μακάριος, θα έδιωχνε την Χάρη του Θεού, οπότε θα είχε δικαίωμα ο διάβολος. Τότε θα το ήξερε, γιατί αυτός θα του είχε κεντήσει την υπερηφάνεια. – Αν πει έναν καλό λογισμό τoυ o άνθρωπος κάπου, μπορεί o διάβολος να τoν ακούσει και να τoν πειράξει μετά;

– Πώς να τον ακούσει, αφού δεν έχει “διάβολο”; Άμα όμως τον πει, για να υπερηφανευθεί, θα μπει στην μέση ο πειρασμός. Αν δηλαδή υπάρχει μια προδιάθεση υπερηφανείας και λέει υπερήφανα κανείς: “Θα πάω να τον σώσω αυτόν”, μπαίνει ο διάβολος ενδιάμεσος και τότε αυτό το ξέρει. Ενώ, αν κινείται ταπεινά, από αγάπη, δεν το ξέρει. Χρειάζεται προσοχή. Είναι πολύ λεπτά τα πράματα. Γι’ αυτό λένε οι Πατέρες ότι η πνευματική ζωή είναι “επιστήμη επιστημών”.

– Πώς συμβαίνει όμως, Γέροντα, ένας μάγος να πει για τρεις κοπέλες ότι η μία θα αποκατασταθεί, η άλλη θα ατυχήσει και η άλλη θα μείνει ανύπανδρη, και να γίνει έτσι;

– Ο διάβολος έχει πείρα. Όπως π.χ. Ένας μηχανικός, όταν δη ένα σπίτι που κινδυνεύει να πέσει, είναι σε θέση να πει πόσο θα κρατήσει κ.λπ., έτσι και αυτός βλέπει κάποιον πώς βαδίζει και με την πείρα που έχει, λέει πώς θα καταλήξει. Ο διάβολος δεν έχει εξυπνάδα, είναι πολύ κουτός. Είναι όλος ένα μπέρδεμα, άκρη δεν του βρίσκεις. Κάνει και εξυπνάδες και χαζομάρες. Τα τερτίπια του είναι χοντρά. Ο Θεός οικονόμησε έτσι, για να τον καταλαβαίνουμε. Πρέπει να είναι κανείς πολύ σκοτισμένος από υπερηφάνεια, για να μην τον καταλαβαίνη. Όταν έχουμε ταπείνωση, φωτίζεται ο άνθρωπος και συγγενεύει με τον Θεό. Η ταπείνωση είναι που σακατεύει τον διάβολο (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, Λόγοι Α΄ Με πόνο και Αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο Λόγοι)

Κάποτε ο Μητροπολίτης Σιατίστης Παύλος συναντήθηκε με έναν διάσημο τραγουδιστή ο οποίος ήταν μάρτυρας του Ιεχωβά. 

- Ποιό είναι το θέμα που θέλετε να μιλήσουμε, κύριε τάδε;

- Μα φυσικά για την Αγία Γραφή, απάντησε ο τραγουδιστής 

- Και που τη βρήκατε εσείς την Αγία Γραφή για να συζητήσουμε γι' αυτήν; 

- Τι εννοείτε πάτερ; 

- Αυτό που ακούτε. Η οργάνωσή σας ιδρύθηκε πριν από περίπου 100 χρόνια. Η Αγία Γραφή παραδόθηκε από την Εκκλησία εδώ και 2000 χρόνια. Συνεπώς από την Εκκλησία πήρατε την Αγία Γραφή".

- Αμφισβητείτε την Αγία Γραφή; ρώτησε ο Ιεχωβάς

- Η Αγία Γραφή δεν γέννησε την Εκκλησία. Η Εκκλησία γέννησε την Αγία Γραφή. Για πείτε μου ποιο είναι το πρώτο Ευαγγέλιο στην Αγία Γραφή;

- Το Κατά Ματθαίον

- Σωστά. Γνωρίζετε ότι υπάρχει και ψευδεπίγραφο Ευαγγέλιο του Ματθαίου;

- Ναι, το γνωρίζω.

- Μα ποιος σας είπε ότι αυτό είναι το κανονικό και το άλλο το ψευδεπίγραφο; Φυσικά η Εκκλησία. Αλλά για πείτε μου κύριε τάδε εκείνο το κάδρο που έχετε στο δωμάτιό σας πως στέκεται στον τοίχο; 

- Με μία πρόκα φυσικά..

- Άρα, αν βγάλουμε την πρόκα το κάδρο θα πέσει. Έτσι γίνεται και με την Αγία Γραφή. Αν αφαιρέσουμε την Εκκλησία θα πέσει. Εκεί και μόνον εκεί στηρίζεται...    

Τί με νοιάζει εμένα τι κάνει ο άλλος; Εγώ τι κάνω  !!!!  Κι αν κάνει κάτι, εγώ θα τον σκεπάσω. Μην καταλαλείτε... Να μην κατακρίνουμε κανέναν, γιατί φεύγει η ταπείνωση. Για κάθε τι πειρασμικό που σε αναστατώνει, ρίχτα πίσω (και έκανε και την ανάλογη κίνηση-χειρονομία)..  Να κυλούν οι μέρες μας με ηρεμία και πραότητα. Εσύ μην στεναχωριέσαι, μην τα βάζεις μέσα σου και στεναχωριέσαι. Οι στεναχώριες τρώνε τον άνθρωπο. Εμένα οι στεναχώριες με φάγανε, αρρώστησα από την καρδιά και τα άλλα. Εσύ θα δέσεις την ψυχή σου στον βράχο της πίστεως. Όσα κύματα κι αν έρχονται, θα σπάνε εκεί πάνω στον βράχο της πίστεως και θα κατανικώνται όλα τα εμπόδια. Αγώνας, προσευχή, πίστη. Να 'χουμε ταπείνωση, σεμνότητα, τιμιότητα  (Οσίου Ιακώβου Τσαλίκη).

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!