Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2019

Οικογένεια και εφηβεία (4ο μέρος-τελευταίο)

Η χαρά, ο καημός, οι προσδοκίες των γονέων, τα όνειρά τους είναι γύρω από τα παιδιά τους. Να τα δουν ευτυχισμένα, πετυχημένα στη ζωή, να γίνουν άνθρωποι ζηλευτοί που θα προσφέρουν πολλά και στους άλλους, να είναι άνθρωποι του Θεού! Αυτό θέλουν οι γονείς και αυτό προσπαθούν με όλες τις δυνάμεις τους. 
Προτρέπουν συχνά με τον λόγο τους, συμβουλεύουν τα παιδιά τους και τα καθοδηγούν στο ορθό. Είναι βασικό καθήκον τους αυτό. Πιο αναγκαίο όμως είναι το καθήκον να διδάσκουν με τη ζωή τους, να επαληθεύουν τον λόγο τους με τον τρόπο τους. Διότι μπορεί να είναι κάποιος άριστος θεωρητικός διδάσκαλος, στην πρακτική όμως εφαρμογή να είναι ελλιπής τόσο, που να σκανδαλίζει ή ακόμη και να προκαλεί την αγανάκτηση σ' αυτούς που δέχονται την αγωγή του. 
Πολλές φορές και τα μικρά ακόμη παιδιά μας αφοπλίζουν με τη δικαιολογημένη αντίδρασή τους στις αυστηρές παρατηρήσεις μας:
-Πώς μιλάς έτσι, παιδί μου; Τι λόγια είναι αυτά;
- Μπαμπά, και εσύ έτσι δεν μίλησες χθες στη μαμά; 
Άλλοτε πάλι μας βάζουν στη θέση μας όταν εκτραπούμε: "Γιατί θυμώνεις, μαμά; Εσύ δεν μας λες ότι δεν πρέπει να θυμώνουμε;"
Όταν τα παιδιά μεγαλώνουν, όταν φθάνουν στην εφηβεία, τότε έχουν περισσότερη αντίληψη και πιο ανεπτυγμένη κρίση και γι' αυτό παρατηρούν με μεγαλύτερη ακρίβεια τη ζωή μας. Και βέβαια μεγαλύτερη είναι η απογοήτευσή τους, όταν κατεδαφίζουμε με τους τρόπους μας αυτό που προσπαθούμε να κτίσουμε μέσα στις ψυχές τους με τον λόγο μας. 
Λέει σχετικά ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος: "Ἤ μή διδάσκειν, ἤ διδάσκειν τῷ τρὀπῳ". Δηλαδή: Ή να μη διδάσκεις ή να διδάσκεις με τον τρόπο σου. Και συνεχίζει: Μην τραβάς με το  ένα χέρι και απωθείς με το άλλο. Θα χρειασθείς λιγότερα λόγια πράττοντας όσα πρέπει. Ο ζωγράφος διδάσκει πιο πολύ με τις ζωγραφιές του..."Ἄφωνον ἔργον κρεῖσσον ἀπράκτου λόγου". Δηλαδή: Δίχως λόγους έργο είναι ανώτερο από λόγο χωρίς έργο.
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος παρατηρεί: "Αὕτη ἐστίν ἡ μεγάλη μάχη, οὗτος ὁ συλλογισμός ὁ ἀναντίρρητος, ὁ διά τῶν ἔργων". Τον μεγάλο πόλεμο τον κάνουμε με τα έργα. Αυτό είναι το "αναντίρρητο" επιχείρημα. Κανείς δεν μπορεί να μας αντιμετωπίσει, όταν μιλά δυνατά η ζωή μας. Διότι οι άνθρωποι "οὐ τοῖς λεγομένοις προσέχουσιν, αλλ' ἅ πράττομεν ἐξετάζουσι". Δεν προσέχουν τόσο αυτά που λέμε, όσο παρατηρούν εκείνα που κάνουμε. 
Οι άγιοι άνθρωποι επιβάλλονται με την αγιότητά τους και μ' αυτήν επηρεάζουν θετικά τους άλλους. Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος γράφει για τον Μέγα Αθανάσιο ότι ήταν γλυκύς στο λόγο και γλυκύτερος στον τρόπο. Ελάχιστα χρειαζόταν τον λόγο εξαιτίας της διαγωγής του, που ήταν αρκετή για να παιδαγωγεί. Και για τον πολύ στενό φίλο του, τον Μέγα Βασίλειο, λέει πως έπεισε τους αντιπάλους του λιγότερο με τον λόγο του και περισσότερο με τα έργα του και κέρδιζε τους άλλους πιο πολύ με την ανωτερότητα του πνεύματός του και με την παραδοχή της
απλησίαστης αρετής του. 
Τέτοιοι ήταν οι Άγιοι και ασκούσαν αγωγή με το παράδειγμα κυρίως, με την υποδειγματική ζωή τους. Έτσι επηρέαζαν θετικά το περιβάλλον τους και συνεχίζουν να διδάσκουν και να καθοδηγούν ορθά όλους εκείνους που μελετούν τα έργα τους και τη ζωή τους σ' όλες τις εποχές. 
"Αληθινός παιδαγωγός", παρατηρεί ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, ''είναι εις την πραγματικότητα μόνον ο Άγιος. Άνευ των Αγίων δεν υπάρχουν αληθινοί διδάσκαλοι και παιδαγωγοί, ούτε αληθινή παιδεία άνευ της αγιότητος...Οι Άγιοι, επειδή είναι ηγιασμένοι και φωτισμένοι διά του Αγίου Πνεύματος, διά τούτο είναι και αληθινοί διδάσκαλοι και παιδαγωγοί". 
Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο για τον πρώτο Διδάσκαλο και μέγιστο Παιδαγωγό, τον Κύριο Ιησού Χριστό. Δίδασκε με τον πάνσοφο λόγο Του. Προπάντων δίδασκε με το μοναδικό παράδειγμα της αγίας ζωής Του. Αφού ταπεινώθηκε και έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του, το είπε καθαρά: "Ὑπόδειγμα δέδωκα ὑμῖν, ἵνα καθώς ἐγώ ἐποίησα ὑμῖν, καί ὑμεῖς ποιῆτε (Ιω, ιγ, 15)". 
Πώς μιλούσε το παράδειγμά Του στις ψυχές τους! Ασφαλώς έφερναν συχνά στη μνήμη τους τα λόγια Του, αλλά προπάντων την αγία ζωή Του· και προσπαθούσαν να Τον μιμούνται.
Υπενθύμιζαν δε και στους άλλους χριστιανούς ότι ο Κύριος μας άφησε "ὑπογραμμόν", παράδειγμα τέλειο, ώστε να ακολουθούμε ακριβώς τα ίχνη Του, να μιμούμαστε Αυτόν, ο Οποίος ''ἁμαρτίαν οὐκ ἐποίησεν, οὐδέ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ (Α΄ Πετρ. β, 21-22)". 
Στον σύγχρονο αμαρτωλό κόσμο τα παραδείγματα που παίρνουν τα παιδιά στην κοινωνία και στο σχολείο από την τηλεόραση και το διαδίκτυο, από τους εκπροσώπους της τέχνης και της πολιτικής, από συμμαθητές και δασκάλους ακόμη, είναι συνήθως τελείως αρνητικά. 
Γι' αυτό μέσα στο σπίτι είναι ανάγκη να δέχονται ισχυρά αντίδοτα. Το καλό παράδειγμα των γονέων, επειδή η εμπιστοσύνη και η αγάπη προς αυτούς είναι φυσική, μιλάει πολύ δυνατά στις ψυχές των παιδιών!
Όταν βλέπουν τους γονείς να συζητούν ήρεμα, να είναι συγκρατημένοι στη συμπεριφορά τους, να ζουν με αγάπη και ομόνοια, όταν τους παρατηρούν να στέκονται με ευλάβεια σε προσευχή, να εκκλησιάζονται με κατάνυξη και προσοχή, να είναι φιλάνθρωποι και ευγενικοί προς όλους, παίρνουν μαθήματα που δεν θα τα ξεχάσουν ποτέ στη ζωή τους. 
Όσο ανεβαίνουν οι γονείς, τόσο ανεβάζουν τα παιδιά τους. Βέβαια, καθώς τα παιδιά θα μεγαλώσουν, θα διαλέξουν ελεύθερα τον δρόμο τους. Όμως οι γονείς, ζώντας οι ίδιοι πνευματικά, θα έχουν προσφέρει την πιο μεγάλη περιουσία στα παιδιά τους και θα δικαιούνται να τρέφουν γι' αυτά τις πιο καλές και άγιες ελπίδες. 
(Αρχιμανδρίτη Αστερίου Χατζηνικολάου, Προβλήματα στη σύγχρονη οικογένεια, Η καλύτερη διδασκαλία είναι το παράδειγμα , Βιβλιοπωλείο Σωτήρ, Αθήνα 2016)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 




2 σχόλια:

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Εκπληκτικη και επιμορφωτικη η αναρτηση σου οπως ολες οσες βαζεις.Να εισαι καλα και καλη εβδομαδα να εχεις 🌹

ΑΝΘΗ είπε...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS, σε υπερευχαριστώ για την ευγένεια των λόγων σου!

Δυστυχώς οι αυξημένες υποχρεώσεις (σχολικές-προσωπικές) δεν μου επιτρέπουν να ενεργοποιώ τα σχόλια γρήγορα!
Καλημέρα, καλή εβδομάδα και να είσαι καλά που σχολιάζεις τις αναρτήσεις μου!

Related Posts with Thumbnails