Πολύ σημαντικό για την προσφορά μιας σωστής και υπεύθυνης αγωγής είναι να γνωρίζουμε καλά τις συνθήκες μέσα στις οποίες μεγαλώνουν τα παιδιά μας, οι αποδέκτες της αγωγής μας. Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι οι συνθήκες αυτές έχουν ριζικά μεταβληθεί σε σχέση με ό, τι ίσχυε στο πολύ πρόσφατο παρελθόν και μεταβάλλονται διαρκώς, μάλιστα με ανεξέλεγκτους ρυθμούς. Ο κόσμος στον οποίο μεγαλώνουν τα παιδιά μας είναι ένας ραγδαία μεταβαλλόμενος κόσμος.
Το πρώτο που εν προκειμένω θα επισημάνουμε είναι ότι η οικογένεια δεν αντιμετωπίζεται πια ως θεοσύστατος θεσμός. Γι' αυτό και πολλοί σήμερα αποφεύγουν να τελέσουν το ιερό μυστήριο του γάμου, με αποτέλεσμα να στερούνται την παντοδύναμη χάρη του Θεού. Καταφεύγουν στη λύση του πολιτικού γάμου ή ακόμη χειρότερα, στη νομοθετικά πλέον κατοχυρωμένη ελεύθερη συμβίωση.
Δημιουργούνται έτσι νέες
μορφές οικογενειακής ζωής, που είναι φυσικό να μην αντέχουν στον χρόνο. Το πιο πιθανό είναι οι οικογένειες αυτής της μορφής γρήγορα να διασπώνται. Τα παιδιά παρουσιάζουν τότε, όπως είναι φυσικό, πολλά ψυχολογικά προβλήματα και ακραίες συμπεριφορές. Η αγωγή τους γίνεται πολύ δύσκολη.
Αλλά και στην ευλογημένη από τον Θεό οικογένεια δεν υπάρχει πια η συνοχή που υπήρχε παλαιότερα. Η έξοδος της μητέρας από το σπίτι, οι πολλές εξωσχολικές δραστηριότητες των παιδιών, οι νέες μορφές
ψυχαγωγίας που τα κρατούν πολλές ώρες -και της νύχτας-μακριά από το σπίτι, έκαναν το σπίτι ξενοδοχείο μάλλον παρά ζεστή φωλιά, μέσα στην οποία τα μέλη της οικογένειας βρίσκουν τη θαλπωρή της αληθινής αγάπης, την ευχάριστη κοινωνία, την πραγματική ανάπαυση και χαρά. Οι δεσμοί είναι πια επικίνδυνα χαλαροί.
Και το σύγχρονο σχολείο δεν βοηθάει όπως παλαιότερα. Η σημερινή πολυπολιτισμική κοινωνία έχει δημιουργήσει και το πολυπολιτισμικό σχολείο με μαθητές διαφόρων εθνικοτήτων και ποικίλων θρησκευμάτων. Η εθνική και η θρησκευτική διαπαιδαγώγηση δεν έχουν πια σαφή κατεύθυνση. Ένας συγκρητισμός επικρατεί που αποπροσανατολίζει τα παιδιά, σε μια ηλικία που δεν έχουν τη δυνατότητα να κρίνουν και να διακρίνουν το αληθινό από το ψεύτικο. Μέσα στην πανσπερμία των ιδεών, των συνηθειών και θρησκευτικών δοξασιών μάλλον σαστίζουν
και τα χάνουν.
Στο σύγχρονο σχολείο τα
παιδιά μας δεν έχουν καμιά
ουσιαστική υποστήριξη στην ορθή χριστιανική διαπαιδαγώγησή τους. Πολύ περισσότερο καθώς τα Θρησκευτικά διδάσκονται συχνά από εκπαιδευτικούς που είναι απλοί επαγγελματίες, που δεν συγκινούνται από τα μαθήματα αυτά και ίσως δεν πιστεύουν στο περιεχόμενό τους.
Επιπλέον τελευταία επικρατεί η τάση στους αρμόδιους κύκλους του Υπουργείου Παιδείας να μεταβληθεί το περιεχόμενο του μαθήματος των Θρησκευτικών, ώστε να μην προβάλλει την αλήθεια της ορθόδοξης διδασκαλίας ως τη μόνη αλήθεια, αλλά να εξισώνει όλους τους αρχηγούς των θρησκειών και να ισοπεδώνει τα πάντα, με αναπόφευκτη συνέπεια να οδηγεί τελικά στην ολέθρια ιδέα της πανθρησκείας.
Στο σημείο αυτό θα προσθέσουμε τη γενικότερη χαλάρωση των ηθών, τα αρνητικά παραδείγματα ανήθικης ζωής των εκπροσώπων του πολιτικού και καλλιτεχνικού κόσμου, που γίνονται σ' όλους γνωστά από τα μέσα μαζικής ενημερώσεως και προβάλλονται ως πρότυπα, τη νομοθετική
κατοχύρωση κάθε βδελυκτής ανηθικότητας, τη γενική αποστασία από τον νόμο του Θεού, την απόρριψη της προσφοράς της Εκκλησίας, η οποία συχνά αντιμετωπίζεται ως ένας απλός ανθρώπινος οργανισμός. Όλα αυτά ορίζουν ένα πλαίσιο ζωής στο οποίο κάθε ηθικός φραγμός έχει καταρριφθεί και όλοι μπορούν να διαλέγουν τελείως αυθαίρετα και ανεξέλεγκτα τον τρόπο που θα ζήσουν.
Ακόμη τα παιδιά σήμερα μεγαλώνουν στον κόσμο της ηλεκτρονικής τεχνολογίας, που τα τελευταία χρόνια γνωρίζει εκρηκτική ανάπτυξη, η οποία συνεπάγεται πολλές και χρήσιμες διευκολύνσεις, αλλά και ανεξέλεγκτους και τρομακτικούς κινδύνους, μάλιστα ηθικής φύσεως.
Μέσα από την τηλεόραση και κυρίως από το διαδίκτυο και τα έξυπνα κινητά τηλέφωνα, που έχουν πρόσβαση σ' αυτό, το κακό έχει γίνει πολύ γνωστό και πολύ εύκολο σ' όλους. Τα παιδιά μας ποτέ δεν είναι ασφαλή. Και όταν είναι στο σπίτι, έχουν όλο τον κόσμο στο μικρό και θαυματουργό κινητό, που χωράει στην τσέπη τους και που δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτό· είναι ήδη εξαρτημένα.
Εκεί είναι όλος ο κόσμος τους, εκεί οι φίλοι και οι επικοινωνίες τους, εκεί τα παιχνίδια τους, που για πολλά παιδιά πια είναι μόνο ηλεκτρονικά. Εκεί είναι συχνά και οι ισχυρότεροι πειρασμοί και η καταστροφή τους.
Σ' αυτόν τον κόσμο μεγαλώνουν τα παιδιά μας. Στον κόσμο στον οποίο η οικογένεια γνωρίζει ολοένα βαθύτερη υποβάθμιση και αποσύνθεση, το σχολείο χάνει διαρκώς περισσότερο τον προσανατολισμό του, η κοινωνία δεν αναγνωρίζει πια την αξία του λόγου του Ευαγγελίου, ο λίβας της ηλεκτρονικής τεχνολογίας κατακαίει τα πάντα με την εύκολη και βαριά αμαρτία. Είναι ένας κόσμος που μεταβάλλεται διαρκώς με ταχύτατους ρυθμούς. Μεταβάλλεται διαρκώς προς το χειρότερο. Το κάθε νέο παιδί που έρχεται, αντιμετωπίζει νέες καταστάσεις, χειρότερες συνθήκες.
Μέσα σ' αυτόν τον κόσμο μεγαλώνουν και παιδαγωγούν τα παιδιά τους οι χριστιανοί γονείς, που με βαθιά επίγνωση της ευθύνης και της αποστολής τους θέλουν να είναι τα παιδιά τους "ἄμεμπτα καί ἀκέραια, τέκνα Θεοῦ ἀμώμητα ἐν μέσῳ γενεᾶς σκολιᾶς καί διεστραμμένης", να λάμπουν "ὡς φωστῆρες"μέσα στον σκοτεινό κόσμο της αμαρτίας και της διαστροφής (Φιλιπ. β, 15).
Το έργο τους δύσκολο. Το
φανερώνουν όλα όσα αναφέραμε μέχρι εδώ. Αλλά και μεγάλο. Και ασφαλώς, εφόσον το εργάζονται με υπευθυνότητα και συνέπεια, θα έχουν τη συμπαράσταση της παντοδύναμης χάριτος του Θεού, που "τά ἀσθενῆ θεραπεύει", αναπληρώνει τα ελλείποντα και θαυματουργεί και στους δίσεκτους καιρούς μας, ώστε να διατηρεί τα παιδιά μας στην πίστη, στην αγνότητα και στην πραγματική χαρά που δίνει ο αληθινός Θεός και όχι ο ψεύτικος κόσμος της αμαρτίας.
(Αρχιμανδρίτη Αστερίου Χατζηνικολάου, Μεγαλώνουν σε έναν
ραγδαία μεταβαλλόμενο κόσμο, Προβλήματα στη σύγχρονη οικογένεια, εκδόσεις Σωτήρ,
Αθήνα, 2016)
Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!
Ο μικρός Χριστός που αύριο γεννιέται ας γίνει εσαεί ο φάρος της ζωής μας! Χρόνια πολλά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου