Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 29 Αυγούστου 2016

Αρχαιοελληνικές φράσεις



Κάλλος ἤ χρόνος ἀνήλωσεν ἤ νόσος ἐμάρανεν: την ομορφιά στον ἀνθρωπο συνήθως ή ο χρόνος την αφανίζει ή η αρρώστια την μαραίνει (Ισοκράτης). 
Κάλλος περιμάχητον μὲν ἀλλ' ὀλιγοχρόνιον: η ομορφιά είναι κάτι που όλοι ποθούν, αλλά διαρκεί λίγο (Πλούταρχος). 
Οὐκ ἔστιν ὅστις ἡδέως ζητῶν βιοῦν, εὔκλειαν εἰσεκτήσατο: δεν υπάρχει άνθρωπος που να θέλησε να ζει ευχάριστα τη ζωή του και να κατάφερε ν' αφήσει καλό όνομα (Ευριπίδης). 
Ἔχει κίνδυνον ἡ ἀκαιρία μέγαν: Όταν κάτι δεν γίνεται στην κατάλληλη ώρα και στιγμή, τότε είναι εκτεθειμένο σε μεγάλο κίνδυνο (Πλούταρχος).
Βραδέως ἐγχείρει τοῖς πραττομένοις· γχειρήσας δὲ πρᾶττε βεβαίως: αργά, χωρίς βιασύνη και μετά από περίσκεψη να επιχειρείς αυτά που αποφάσισες να κάνεις. Όταν όμως αρχίσεις να τα ενεργείς, τότε να προχωρείς με αποφασιστικότητα και σταθερότητα (Βίας).  
Τὸ λίαν ἦσσον ἐπαινῶ τοῦ μηδέν ἄγαν: επαινώ την υπερβολή λιγότερο από το μέτρο (Ευριπίδης). 
Ἀθάνατον ὀργὴν μὴ φύλασσε, θνητὸς ὤν: μην κρατάς την οργή σου συνεχώς σαν να είσαι αθάνατος, αφού είσαι θνητός (Αριστοτέλης).  
Μή κακά κερδαίνειν· κακά κέρδεα ἵσ' ἄτῃσι: να αποφεύγεις τα άνομα κέρδη. Τα παράνομα κέρδη μοιάζουν με φωτιά (Ησίοδος).
Πολλάκις δοκεῖ τὸ φυλάξαι τ' ἀγαθὰ του κτήσασθαι χαλεπώτερον εἶναι: πολλές φορές έχει αποδειχθεί ότι είναι πιο δύσκολο να διαφυλάξεις τα αγαθά σου παρά να τα αποκτήσεις (Δημοσθένης). 
Μουσική ἐστιν ἐμμελείας και εὐρυθμίας δημιουργός: η μουσική δημιουργεί την αρμονία και την τάξη (Πλάτων).  
Σεμνὴ κατὰ πάντα ἡ μουσική, Θεῶν εὕρημα οὖσα: η μουσική είναι σεμνή σε όλα (διακρίνεται από ήθος), αφού είναι ανακάλυψη και εύρημα θεών (Πλούταρχος).
Ὁ φθονῶν ἐπὶ κακοῖς τοῖς τῶν πέλας ἥδεται: ο φθονερός νιώθει χαρά για τα παθήματα των γειτόνων του (Πλάτων).
Ἀνδρός πονηροῦ φεῦγε συνοδίαν ἀεί: να αποφεύγεις πάντοτε να κάνεις φιλία και να συναναστρέφεσαι με κακό άνθρωπο (αρχαίο ρητό). 
Αἰσχρόν τοι μεθύοντα παρ᾿ ἀνδράσι νήφεσιν εἶναι, αἰσχρὸν δ᾿ εἰ νήφων πὰρ μεθύουσι μένειν: είναι αισχρό, όταν κάποιος είναι μεθυσμένος, να θέλει να μένει κοντά σε ανθρώπους ξεμέθυστους και νηφάλιους. Αισχρό είναι ακόμη, όταν ο ξεμέθυστος και νηφάλιος μένει κοντά σε μεθυσμένους (Θέογνις). 
Ἡ μὲν τοῦ σώματος ἰσχύς γηράσκει, ἡ δὲ τῆς ψυχῆς ῥώμη τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἀγήρατος ἐστι: η σωματική δύναμη με τον καιρό ατονεί και μαραίνεται, ενώ η δύναμη της ψυχής, το ψυχικό σθένος, των καλών και γενναίων ανθρώπων δε γερνάει ποτέ (Ξενοφών). 
Ἴσχυε σοφίᾳ κἀρετῇ χρόνῳ δέ μή: να επιβάλλεσαι με τη φρόνηση και την αρετή σου και όχι με την ηλικία σου (Μένανδρος). 
Βιοῦν ἀλύπως θνητὸν ὄντ' οὐ ῥάδιον: δεν είναι καθόλου εύκολο να περάσει κάποιος θνητός στη ζωή του χωρίς στενοχώριες (Μένανδρος)
Εὐσεβής βίος μέγιστον ἐφόδιον: το να ζει κανείς με ευσέβεια αυτό αποτελεί εφόδιο μεγίστης αξίας στο δρόμο της ζωής (αρχαίο ρητό). 
Τό εὔδαιμον καί μακάριον οὒ χρημάτων πλῆθος, οὐδέ πραγμάτων ὄγκος, οὐδέ ἀρχαί τινες ἔχουσιν... ἀλλ' ἀλυπία καί πραότης παθῶν καί διάθεσις ψυχῆς τό κατά φύσιν ὁρίζουσα: η ευδαιμονία και η ευτυχία του ανθρώπου δεν βρίσκεται στα πολλά χρήματα ούτε στα πολλά αγαθά, ούτε στα αξιώματα. Η ευτυχία βρίσκεται σε ζωή χωρίς λύπες και βάσανα, σε πραότητα ψυχής απαλλαγμένη από τα πάθη της. Γενικά στην όλη ειρηνική ψυχική διάθεση που όλα τα κατευθύνει, σύμφωνα με τον ηθικό νόμο και τη συνείδηση (Πλούταρχος).
Φίλοις εὐτυχοῦσιν καὶ ἀτυχοῦσιν ὁ αὐτὸς ἴσθι: στους φίλους σου να είσαι ο ίδιος πάντα, και στην ευτυχία τους, αλλά και στη δυστυχία τους (Περίανδρος Κορίνθιος).
Ψυχαῖς ταῖς ἀγνοούσαις καὶ γεμούσαις πονηρῶν ἐπιθυμιῶν οδὲν ἐστιν ἄλλο φάρμακον πλήν λόγος: για τις ψυχές που πέφτουν από την άγνοια στην πλάνη και είναι γεμάτες από πονηρές επιθυμίες, δεν υπάρχει άλλο φάρμακο εκτός από τον συμβουλευτικό λόγο (Ισοκράτης). 
Ἡγοῦ τῶν ἀκουσμάτων πολλά πολλῶν εἶναι χρημάτων κρείττω· τὰ μὲν γὰρ ταχέως ἀπολείπει, τὰ δὲ πάντα τὸν χρόνον παραμένει· σοφία γὰρ μόνον τῶν κτημάτων ἀθάνατον: να θεωρείς ότι πολλά απ' αυτά που άκουσες είναι κατά πολύ ανώτερα και καλύτερα από πολλά κτήματα. Πολλά απ' αυτά τα υλικά κτήματα εγκαταλείπονται και χάνονται γρήγορα. Ενώ αυτά τα καλά που άκουσες, παραμένουν όλον τον χρόνο. Διότι η σοφία είναι το μόνο κτήμα που μένει αθάνατο (Ισοκράτους, Προς Δημόνικον, 19).

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails