Ο πνευματικός αγώνας δίνει νόημα στη ζωή

 

Κυρίαρχη θέση στα εκκλησιαστικά σύμβολα κατέχουν οι δογματικοί όροι των Οικουμενικών Συνόδων. Είναι σύντομες προτάσεις πίστεως, στις οποίες η εκκλησία διατυπώνει τα βασικά δόγματα της πίστεώς της σε μια διπλή προοπτική· από τη μια μεριά να πληροφορήσει επίσημα τους πιστούς περί της δογματικής διδασκαλίας της και από την άλλη να αποκρούσει τις αιρέσεις, που κάθε φορά προσπαθούσαν να αλλοιώσουν τη δογματική πίστη της (Από το βιβλίο του Ανδρέα Θεοδώρου, Πιστεύω εις έναν Θεόν)

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των Οικουμενικών Συνόδων είναι ότι αυτές υπήρξαν αποτέλεσμα διαλόγου εντός της Εκκλησίας. Καθετί που διετυπώθη από αυτές έχει το στοιχείο της αυθεντίας, του αλαθήτου και της καθολικότητας, σε πλήρη ανταπόκριση προς τη διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας και την αποδοχή των υπό των Οικουμενικών Συνόδων δογματισθέντων, από την ορθόδοξη συνείδηση του εκκλησιαστικού πληρώματος όλων των χρόνων (Από το βιβλίο Η πίστη των ορθοδόξων, Αθαν. Ι. Δεληκωστοπούλου, καθηγητού).

Την καλή διάθεση και την πραγματική χαρά δεν την προσφέρουν ούτε το μέγεθος της εξουσίας, ούτε το πλήθος των χρημάτων, ούτε της κυριαρχίας ο όγκος, ούτε του σώματος η δύναμη, ούτε τα πολυτελή τραπέζια, ούτε των ενδυμάτων ο στολισμός, παρά μόνο τα πνευματικά κατορθώματα και η αγαθή συνείδηση. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Καρποί του Αγίου πνεύματος είναι η Αγάπη, η Χαρά, η Ειρήνη, η Μακροθυμία, η Χρηστότης, η Αγαθωσύνη, η Πίστις, η Πραότης και η Εγκράτεια (Προς Γαλάτας, ε, 22-23). 
Ο καθένας να λέει την αλήθεια στον συνάνθρωπό του. Διότι όλοι αποτελούμε ένα σώμα και είμαστε μεταξύ μας μέλη ο ένας του άλλου (Προς Εφεσίους, δ, 25).

Οι ενθουσιώδεις οπαδοί του Κυρίου οι οποίοι δεν έχουν ωριμάσει πνευματικώς, αυτοί επιζητούν στέφανο χωρίς σταυρό και βραβείο χωρίς αγώνα. Οι προηγμένοι όμως μαθητές του Χριστού γνωρίζουν ότι "διά πολλῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ (Πράξεις, ιδ, 22). 

Οι αρχιερείς δεν πρότειναν, πρώτοι αυτοί, στον Ιούδα να συνεργασθεί μαζί τους. Αυτός μόνος πήγε στους Αρχιερείς. Δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι ένας από τους μαθητές του Χριστού θα γινόταν προδότης και συνεργάτης τους. Εκείνοι οι οποίοι δεν ακολουθούν ειλικρινά τον Χριστό, μπορούν να αποβούν χειρότεροι από ό, τι και οι πλέον διεφθαρμένοι των ανθρώπων μπορούν να φανταστούν. (Π.Ν.Τρεμπέλα, Υπόμνημα εις το κατά Μάρκον)

Όσο περισσότερο απέχει ο άνθρωπος από την κατάσταση της πνευματικής τελειότητας, τόσο περισσότερο θεωρεί τον εαυτό του ενάρετο και άγιο. Αυτό δεν μας διδάσκει το παράδειγμα του υψηλόφρονος Φαρισαίου; (Ο Σωτήρ) 
Ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται, καὶ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν (Ματθ. ια’ 12): εκείνοι που μεταχειρίζονται σπουδή και βία πάνω στον εαυτό τους αρπάζουν τη βασιλεία του Θεού γρήγορα, πριν τους φύγει και την κρατούν σφιχτά. Συνεχής λοιπόν και αδιάκοπος βία στον καθημερινό πνευματικό μας αγώνα. 

Εάν θέλεις να αποκτήσεις την αληθινή δόξα να αποκρούεις τη δόξα των ανθρώπων. Ένδοξος είναι όχι όποιος σφοδρά αγαπά τη μάταιη δόξα των ανθρώπων, αλλά αυτός που την περιφρονεί. Διότι σκιά δόξας είναι αυτή η δόξα. Ούτε κι εσύ λοιπόν να κυνηγάς τις σκιές. Διότι σκιά δόξας είναι των ανθρώπων η δόξα, δεν είναι δόξα (Ιωάννης Χρυσόστομος)

Παρακαλοῦμεν δέ ὑμᾶς, ἀδελφοί, περισσεύειν μᾶλλον καί φιλοτιμεῖσθαι ἡσυχάζειν καί πράσσειν τἀ ἴδια καί ἐργάζεσθαι ταῖς ἰδίαις χερσίν ὑμῶν: σας παρακαλούμε αδελφοί, να ασκείτε την αρετή αυτή με περισσότερο ζήλο και να προσπαθείτε με φιλοτιμία να ζείτε ήσυχα. Ο καθένας σας να ασχολείται μόνο με τις δικές σας υποθέσεις και να εργάζεστε με τα δικά σας χέρια (Α' Θεσσαλονικείς, δ, 10-11). 

Η μέριμνα και φύλαξη της Δημιουργίας (μέρος της οποίας είναι το φυσικό περιβάλλον) αποτελεί ευθύνη όλων σε ατομικό και συνολικό επίπεδο. Βεβαίως οι πολιτικές ηγεσίες κάθε χώρας έχουν ιδιαίτερη ευθύνη, για να αξιολογήσουν τις καταστάσεις, να προτείνουν δράσεις, μέτρα και ρυθμίσεις, να πείσουν τις κοινωνίες για την ορθότητα αυτών και να τις εφαρμόσουν. Είναι όμως σημαντική και η ευθύνη κάθε ατόμου τόσο στην προσωπική του ζωή και στις οικογενειακές δραστηριότητες, όσο και στο ρόλο του ως ενεργού πολίτη. (Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος)

Ο υποκριτής είναι δυνατόν να περνά τη ζωή του στον κόσμο, χωρίς κανείς όχι μόνο να τον ανακαλύπτει, αλλά ούτε καν να τον υποπτεύεται, όπως το πλαστό και κίβδηλο νόμισμα κυκλοφορεί υποκρυπτόμενο, χωρίς να κινεί κανενός την υπόνοια. Στο τέλος ο υποκριτής θα αποκαλυφθεί και η καταισχύνη του θα μοιάζει με εκείνη του Ιούδα (Π. Ν. Τρεμπέλα, Υπόμνημα εις το κατά Μάρκον) 

Αμίλητος, ακίνητος, θλιμμένος, προδομένος, καρτερικός... Γύρω Σου αχάριστος βογγά και βλαστημά οργισμένος κόσμος κακός. Μα Εσύ που δεν απόστασες στιγμή νύκτα και μέρα να ευεργετείς, με αγάπη υψώνεις τη φωνή και δέεσαι στον πατέρα: άφες αυτοίς. (Γ. Βερίτης)
Για τις ανάγκες της ανθρωπότητας ο Χριστός ίδρυσε την "Τράπεζα αίματος Γολγοθάς (Χρήστος Μπιντάς, Νάουσα)"  

Αυτοί να προσέλθουν στη θεία κοινωνία. Όχι όλοι, αλλά όσοι είναι άγιοι. Ποιος όμως μπορεί να το πει για τον εαυτό του; Αγίους δεν λέγει τους τελείους στην αρετή, αλλά εκείνους που βαδίζουν προς την τελειότητα και τον αγιασμό· ''αδελφοί άγιοι, κλήσεως επουρανίου μέτοχοι (Εβρ. γ, 1)". 

Εκείνος που θα πιει από το νερό το οποίο θα του δώσω εγώ, δεν θα διψάσει ποτέ στον αιώνα.... Κύριε, δώσε μου το νερό αυτό, για να μη διψώ...(Ιωάννη, δ, 14-15)
Να διδάσκεις χωρίς να το δείχνεις, να πείθεις χωρίς να πιέζεις, να οδηγείς χωρίς να σπρώχνεις (Θεολογική παρουσία). 

 ...Διά τούτο, αδελφοί μου, να χαίρεσθε, όσοι βγάνετε το ψωμί σας με τον κόπον σας, διότι εκείνο το ψωμί είναι ευλογημένο. Και αν θέλης, δώσε ολίγον, από εκείνο το ψωμί, του πτωχού. Με εκείνο αγοράζεις τον παράδεισον. Ομοίως πάλιν να κλαίετε και να θρηνήτε με μαύρα δάκρυα, όσοι ζήτε με αρπαγάς και αδικίας". (Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός)

Προσπαθήστε να μπείτε στο δρόμο της αρετής από τη στενή πύλη απαρνούμενοι από την αμαρτωλή ζωή σας. Χρειάζεται όμως γι' αυτό επίμονη προσπάθεια. Γιατί είναι πλατιά η θύρα και ευρύχωρος ο δρόμος που αποπλανά στην αιώνια απώλεια της κολάσεως και πολλοί είναι εκείνοι που εισέρχονται σ' αυτήν. Ο δρόμος της αμαρτίας είναι ευρύχωρος (Σκέψεις ιεράρχη από το Κατά Ματθαίον, ζ, 13).

Πᾶσαν τήν μέριμναν ὑμῶν ἐπιρρίψαντες ἐπ' αὐτόν, ὅτι αὐτῷ μέλει περί ὑμῶν (Α' Πέτρου, ε, 7): Πόση εσωτερική ειρήνη και γαλήνη ψυχής έχουμε, όταν σκεπτόμαστε και πιστεύουμε ότι ο Θεός κανονίζει μέχρι και των μικρότερων λεπτομερειών όλα τα ζητήματα, τα οποία μας απασχολούν! Ας μένουμε λοιπόν επαναπαυμένοι οπωσδήποτε κι αν εκδηλώνεται ως προς εμάς το θέλημα του Αγίου Θεού (Ο Σωτήρ). 

Αἰσχύνου μέν ἐπί τοῖς ἁμαρτήμασι, μή ἀπογίγνωσκε δέ: να αισθάνεσαι ντροπή για τις αμαρτίες  σου, αλλά να μην απελπίζεσαι (Ιερός Χρυσόστομος).
Δόξα σοι Δέσποτα, Θεέ παντοκράτορ και πανάγαθε, φιλάνθρωπε και πανοικτίρμον, Κύριε, ελέησόν με τον αμαρτωλόν. Χάρισέ μου, Κύριε, "νοῦν ἔνθεον, σώφρονα λογισμόν καί ἐνάρετον πολιτείαν", ώστε "διά παντός τό θέλημά Σου νά νοῶ, τό θέλημά Σου νά φρονῶ, τό θέλημά Σου νά μελετῶ"(Προσευχή).
Λάμψε στις καρδιές μας φιλάνθρωπε Δέσποτα, το άφθαρτο και γνήσιο φως της Θεογνωσίας σου και άνοιξε τα μάτια της διανοίας μας, για να κατανοούμε τα Ευαγγελικά σου κηρύγματα (Λειτουργία Αγίου Χρυσοστόμου, ευχή προ του Ευαγγελίου)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!