Μάθημα ζωής από τους κόκκους καφέ

Μάθημα ζωής από τους κόκκους καφέ
Μια νεαρή γυναίκα πήγε στη μητέρα της και της μίλησε για τη ζωή της και πως τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα για εκείνη. Δεν ήξερε πώς να φτιάξει τα πράγματα και ήθελε να εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια, να τα παρατήσει. Είχε κουραστεί να προ-σπαθεί και να παλεύει. Της φαινόταν πως μόλις λυνόταν ένα πρόβλημα, ένα άλλο νέο θα προέκυπτε.
Η μητέρα της την πήγε στην κουζίνα. Γέμισε τρία δοχεία με νερό κι έβαλε το καθέ-να σε δυνατή φωτιά. Γρήγορα το νερό στα δοχεία άρχισε να βράζει. Στο 1ο δοχείο έβαλε καρότα, στο 2ο αβγά και στο 3ο κόκκους καφέ. Τα άφησε για λίγο να βράσουν, χωρίς να πει ούτε μια λέξη. Περίπου σε 20΄ έκλεισε τα μάτια της κουζίνας. Έβγαλε τα καρότα έξω από το νερό και τα έβαλε σε ένα μπολ. Σε ένα 2ο μπολ έκανε το ίδιο και για τα αβγά. Μετά έβγαλε τον καφέ έξω και τον έβαλε σε ένα φλιτζάνι.
Γυρνώντας στην κόρη της τη ρώτησε:
- Πες μου τι βλέπεις.
- Καρότα, αβγά και καφέ απάντησε η κόρη.
Η μητέρα της την έφερε πιο κοντά και της ζήτησε να αγγίξει τα καρότα. Εκείνη το έκανε και παρατήρησε ότι ήταν μαλακά. Μετά, η μητέρα ζήτησε από την κόρη της να πάρει ένα αβγό και να το σπάσει. Αφού η κόρη έβγαλε τα τσόφλια, παρατήρησε ότι το αβγό ήταν σφιχτό. Στο τέλος, η μητέρα ζήτησε από την κόρη της να πιει μια γου-λιά καφέ. Η κόρη χαμογέλασε, καθώς μύρισε το πλούσιο άρωμά του. Μετά η κόρη ρώτησε;
-Τι σημαίνουν όλα αυτά, μητέρα;
Η μητέρα της τής εξήγησε ότι το καθένα από αυτά τα διαφορετικά αντικείμενα είχε αντιμετωπίσει τις ίδιες συνθήκες, δηλαδή βραστό νερό. Το καθένα όμως αντέδρασε διαφορετικά.
Το καρότο αρχικά μπήκε μέσα στο νερό δυνατό και σκληρό. Εντούτοις, εφόσον το-ποθετήθηκε στο βραστό νερό, μαλάκωσε κι έγινε αδύναμο.
Το αβγό ήταν εύθραυστο. Το λεπτό εξωτερικό του περίβλημα είχε προστατέψει το υγρό εσωτερικό του, αλλά μετά την τοποθέτησή του σε βραστό νερό, το εσωτερικό του σκλήρυνε.
Όμως, οι κόκκοι του καφέ ήταν μοναδικοί. Μετά την τοποθέτησή τους σε βραστό νε-ρό, άλλαξαν το νερό.
-Ποια από αυτά είσαι εσύ, ρώτησε η μητέρα την κόρη της. Όταν η δυσκολία χτυπάει την πόρτα σου, πώς ανταποκρίνεσαι; Είσαι καρότο, αβγό ή κόκκος καφέ; Σκέψου το λίγο:
-Είσαι καρότο που φαίνεται δυνατό, αλλά μετά τον πόνο και τις δυσκολίες λυγίζεις, μαλακώνεις και χάνεις τις δυνάμεις σου;
Είσαι το αβγό που ξεκινάει με μαλακή καρδιά, αλλά αλλάζει με τη θερμότητα; Μή-πως είχες «υγρό» πνεύμα, αλλά από έναν θάνατο, έναν χωρισμό, μια οικονομική δυ-σκολία ή μια άλλη δοκιμασία, σκλήρυνες; Μήπως το περίβλημά σου μοιάζει το ίδιο, αλλά μέσα σου έχεις πίκρα και σκληρότητα, σκληρό πνεύμα και σκληρή καρδιά;
Ή μήπως είσαι σαν τον κόκκο του καφέ; Ο κόκκος στην πραγματικότητα αλλάζει το καυτό νερό, δηλαδή τις ίδιες συνθήκες που προκαλούν τον πόνο. Όταν το νερό ζε-σταίνεται, απελευθερώνει το άρωμα και τη γεύση του. Εάν είσαι σαν τους κόκκους του καφέ, όταν τα πράγματα δεν είναι στα καλύτερά τους, εσύ γίνεσαι καλύτερος κι αλλάζεις την κατάσταση γύρω σου. Όταν δεν είναι η καλύτερη στιγμή και οι δοκιμα-σίες σε συναντούν, ανυψώνεις τον εαυτό σου σε άλλο επίπεδο;
Πώς αντιμετωπίζεις τις αντιξοότητες; Είσαι καρότο, αβγό ή κόκκος καφέ;
Ελπίζω να έχεις αρκετή ευτυχία, για να σε κάνει γλυκιά, αρκετές δοκιμασίες, για να σε κάνουν δυνατή, αρκετή λύπη, για να παραμείνεις ανθρώπινη και αρκετή ελπίδα, για να σε κάνει ευτυχισμένη. Οι ευτυχέστεροι των ανθρώπων δεν έχουν απαραιτήτως τα καλύτερα απ’ όλα. Απλώς κάνουν το καλύτερο που μπορούν με αυτά που τους συμβαίνουν στη διαδρομή τους. Το λαμπρότερο μέλλον πάντοτε θα βασίζεται σ’ ένα ξεχασμένο παρελθόν. Δεν μπορείς να προχωρήσεις στη ζωή μέχρι ν’ αφήσεις πίσω σου τις αποτυχίες σου και τους πόνους σου. Όταν γεννήθηκες, έκλαιγες κι όλοι γύρω σου χαμογελούσαν. Ζήσε τη ζωή σου έτσι, ώστε στο τέλος εσύ να είσαι αυτή που θα χαμογελάς κι όλοι γύρω σου θα κλαίνε.