Ελληνική γλώσσα χρησιμοποίησε στην Αθήνα ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Σουλτς σε προσφώνησή του: «Στην υγειά σου Ελλάδα!».
Αιώνια πηγή του δυτικού πολιτισμού η ελληνική γλώσσα. Μας το θύμισε ο ηγέτης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, μας το σμίλευσε σε μνημείο λόγου, πριν από 52 χρόνια, μ’ ένα μοναδικό γλωσσικό κατόρθωμα, ο ΞΕΝΟΦΩΝ ΖΟΛΩΤΑΣ: Τότε, στις 26 Σεπτεμβρίου 1957, ο παγκόσμια γνωστός Έλληνας καθηγητής της Οικονομίας - ακαδημαϊκός σήμερα - διοικητής, κείνη την εποχή, της Τραπέζης Ελλάδος, μιλώντας στη Συνέλευση του Νομισματικού Ταμείου στην Ουάσινγκτον, χρησιμοποίησε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ λέξεις με ΕΛΛΗΝΙΚΗ ρίζα, που έχουν πολιτογραφηθεί στην αγγλική γλώσσα!
Το κείμενο αυτό - που ελάχιστοι γνωρίζουν σήμερα - δημοσιεύτηκε, την επόμενη της ομιλίας, στους «Τάιμς» της Νέας Υόρκης, αναδημοσιεύτηκε από πολλές αμερικανικές εφημερίδες και μεταδόθηκε από ραδιοφωνικούς σταθμούς των ΗΠΑ και της Αγγλίας.
Γλωσσικός Άθλος
Να, τώρα, το θαυμάσιο αυτό μοναδικό κείμενο, που δεν θέλει μετάφραση!
«I eulogise the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Ecumenical Trapeza for the orthodoxy of the axioms, methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with HELLAS. With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized. Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy. This phenomenon is characteristic of our epoch. But, to my thesis, we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe. In parallel, a panethnic unhypocritical economic synergy and charmonization in a democratic climate is basic. I apologize for my eccentric monologue.
I emphasize my eucharisties to you Kyrie, to the eugenic and generous American ethnos and to the organizers and protagonists of this amphictiony and the gastronomic symposia».
Kyrie, it is Zeus’ anathema on our epoch (for the dynamism of our economies) and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia.
It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic, strategic and philanthropic scopes.
Political magic has always been anti-economic. In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethrophobia, which is endemic among academic economists.
Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nοmismatic archons is basic.
Parallel to this, we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nοmismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political and economic barometer are halcyonic.
Κύριοι, είναι «Διός ανάθεμα» στην εποχή μας και αίρεση της οικονομικής μας μεθόδου και της οικονομικής μας πολιτικής το ότι θα φέρναμε σε αγωνία την Σκύλλα του νομισματικού πληθωρισμού και τη Χάρυβδη της οικονομικής μας αναιμίας.
Δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου να είμαι ειρωνικός ή σαρκαστικός αλλά η διάγνωσή μου θα ήταν ότι οι πολιτικοί είναι μάλλον κρυπτοπληθωριστές. Αν και με έμφαση στιγματίζουν τον νομισματικό πληθωρισμό, τον ενεργοποιούν μέσω της τακτικής τους και των πρακτικών τους. Η πολιτική μας θα έπρεπε να βασίζεται περισσότερο σε οικονομικά και λιγότερο σε πολιτικά κριτήρια. Γνώμων μας πρέπει να είναι ένα μέτρο μεταξύ οικονομικής, στρατηγικής και φιλανθρωπικής σκοπιάς.
Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από μονοπώλια, ολιγοπώλια, μονοπωλιακό ανταγωνισμό και πολύμορφες ανελαστικότητες, οι πολιτικές μας πρέπει να είναι πιο ορθολογιστικές, αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να μεταμορφώνεται σε πληθωροφοβία, η οποία είναι ενδημική στους ακαδημαϊκούς οικονομολόγους.
Η νομισματική συμμετρία δεν θα έπρεπε να ανταγωνίζεται την οικονομική ακμή. Μια μεγαλύτερη εναρμόνιση μεταξύ των πρακτικών των οικονομικών και νομισματικών αρχόντων είναι βασική.
Παράλληλα με αυτό, πρέπει να εκσυγχρονίσουμε και να εναρμονίσουμε όλο και περισσότερο τις οικονομικές και νομισματικές μας πρακτικές πανεθνικώς. Αυτές οι θεωρήσεις είναι πιο εφαρμόσιμες τώρα, που τα προγνωστικά του πολιτικού και οικονομικού βαρόμετρου είναι χάλκινα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου