Λάθη στις σχέσεις γονιών και παιδιών

Η οικογένεια αποτελεί τη βάση της διάπλασης του χαρακτήρα των παιδιών. Άλλωστε, οι σχέσεις γονιών- παιδιών είναι οι πιο σημαντικές σχέσεις για όλους τους ανθρώπους,  κι αυτό γιατί μένουνε ανεξίτηλες σε όλη τους τη ζωή. Οι περισσότερες οικογένειες από τα παλιά τα χρόνια είναι δεμένες και αγαπημένες. Οι γονείς είναι συνήθως προστατευτικοί απέναντι στα παιδιά τους, ειδικά σε μικρή ηλικία. Τι γίνεται όμως, όταν το ενδιαφέρον τους γι' αυτά ξεπερνάει τα όρια;

Ένα από τα συνηθέστερα λάθη από την πλευρά των γονιών είναι να παραμελούν τα παιδιά. Μερικές φορές απορροφώνται τόσο πολύ στη δουλειά τους η ακόμη και στις ηλεκτρονικές συσκευές, που συχνά ξεχνούν να ασχοληθούν μ' αυτά.

Έπειτα, το ένα σφάλμα φέρνει το άλλο και πριν το καταλάβουν, αγοράζουν ρούχα και παιχνίδια στα παιδιά, ώστε να τα δωροδοκήσουν και να νιώθουν ότι οι γονείς τους ενδιαφέρονται γι' αυτά. Ο μόνος τρόπος για να σταματήσει αυτό είναι να βρουν οι γονείς χρόνο, για να παίξουν, να γελάσουν να διαβάσουν και να βγουν βόλτα με τα παιδιά τους.

Από την πλευρά των παιδιών, ένα συχνό λάθος είναι να μη δείχνουν σεβασμό στους γονείς τους. Αυτή η ένδειξη κακής συμπεριφοράς έχει συνήθως δυο αίτια. Αρχικά, τα παιδιά παροτρύνονται από τους φίλους τους ν' αντιμιλούν στους γονείς τους, μιας κι έτσι πιστεύουν ότι θα γίνουν δημοφιλή στις παρέες τους. 

Ύστερα, ένας άλλος λόγος είναι ότι τα παιδιά στην εφηβεία είναι πιο οξύθυμα από τα μικρότερα, με αποτέλεσμα να διαφωνούν με τον οποιοδήποτε πιο εύκολα. Όμως ανεξαρτήτως τον λόγο, τα παιδιά δεν πρέπει ν' αντιμιλούν στους γονείς τους και να μην τους σέβονται, γιατί εκείνοι έχουν κάνει πάρα πολλές θυσίες γι' αυτά. 

Επιπλέον έχουν προσπαθήσει πολύ, για να μπορούν να τους παρέχουν τα ρούχα τους, τα παιχνίδια τους, τις ανέσεις τους κι έναν όμορφο τρόπο ζωής. Βέβαια, επειδή το νόμισμα έχει δυο όψεις, οι γονείς κακομαθαίνουν τα παιδιά τους, εφόσον τους αγοράζουν ό, τι εκείνα ζητήσουν, χωρίς δεύτερη σκέψη. Αν οι γονείς διόρθωναν  αυτό το "αμάρτημα", τότε τα παιδιά θα είχαν περισσότερη πειθαρχία και αυτοσυγκράτηση. 

Επίσης, άσχημο φαινόμενο στην οικογένεια είναι η πίεση των γονιών στα παιδιά, ειδικά λόγω βαθμών. Γιατί τέτοια επιμονή και άγχος με τη συλλογή υψηλής βαθμολογίας; Υπάρχει ανάγκη να καταπιέζονται τα παιδιά, ώστε να πετύχουν τους στόχους των γονιών, αφού στην τελική ποτέ δεν θα είναι εκείνοι ικανοποιημένοι;

Επιπλέον παρατηρείται πως με το πέρασμα των χρόνων τα παιδιά γίνονται άβουλα, χωρίς προσωπικότητα. Γι' αυτό οι γονείς πρέπει να σέβονται τα θέλω τους και να τα αφήνουν να είναι ο εαυτός τους. Αν μάλιστα πιστέψουν στην ελευθερία σκέψης κι έκφρασης, τότε οι γονείς θα αφήνουν περιθώρια ελευθερίας στα παιδιά τους. 

Ακόμα, πολλές φορές οι γονείς ξεσπούν τα νεύρα τους λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρων ή από τα βάσανα της δουλειάς στα παιδιά τους. Γι' αυτό και τα παιδιά αντιγράφοντας τους γονείς, ξεσπούν με τον ίδιο τρόπο και στους φίλους τους στο σχολείο. Το καλύτερο είναι να περιοριστεί - αν όχι να σταματήσει- αυτό το πρόβλημα. 

Κατά βάθος, κανένας γονιός δεν έμαθε ποτέ να είναι γονιός. Γι' αυτό και εμείς οι έφηβοι πρέπει να τους καταλαβαίνουμε, αλλά και να τους σεβόμαστε. Έτσι, εφόσον η λειτουργία της οικογένειας προϋποθέτει συνεργασία και κατανόηση, η ζωή των μελών της θα γεμίσει με αγάπη, ζωντάνια και φροντίδα, με συζήτηση, ηρεμία και ικανοποιητικό διάλογο. Αυτό άλλωστε σημαίνει ευτυχισμένη ζωή.   
(Μαθητικές σκέψεις)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Οικογένεια: ένας ανεκτίμητος θησαυρός

Όλοι μας ανήκουμε σε μια οικογένεια. Με αυτήν μεγαλώσαμε, περάσαμε και περνάμε τις ωραιότερες  και σημαντικότερες στιγμές της ζωής μας. Είναι κάτι το οποίο έχουμε συνηθίσει και αγαπήσει. Μπορεί κάποιες φορές να μην το καταλαβαίνουμε, αλλά μας είναι απαραίτητη για πολλούς λόγους. 

Η οικογένεια δεν μας προσφέρει μόνο στέγη, τροφή και ασφάλεια, πράγματα χωρίς τα οποία δεν μπορούμε να ζήσουμε, αλλά και αγάπη, περιποίηση και φροντίδα. Είναι πολύ σημαντικό να νιώθουμε άνετα την αγάπη που μας δείχνουν οι γονείς μας. Όλα αυτά είναι φυσιολογικά για μια οικογένεια. 

Ένα άλλο κομμάτι για το οποίο είναι υπεύθυνη, είναι η σωστή αγωγή των παιδιών. Από μικρά παιδιά βλέπουμε και παρατηρούμε κάθε μέρα την οικογένειά μας. Γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό, ειδικά οι γονείς να μας φέρονται πολύ σωστά, για να παίρνουμε παράδειγμα απ' αυτούς. Όλα αυτά είναι αναντικατάστατα στοιχεία που μας προσφέρει η οικογένεια μας. 

Όμως ακόμα και τα παιδιά προσφέρουν αρκετά σε μια οικογένεια. Όταν για παράδειγμα ένα ζευγάρι γίνονται γονείς, καταλαβαίνουν πως από εκείνη τη στιγμή είναι υπεύθυνοι για το παιδί τους. Αυτό τους ωριμάζει, τους κάνει και νιώθουν ανεξάρτητοι και σημαντικοί. Βέβαια, όπως και για τα παιδιά, η παρουσία ενός παιδιού στο σπίτι είναι πολύ ευχάριστη για τους γονείς και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. 

Μια σωστή οικογένεια παίζει επίσης πολύ σπουδαίο ρόλο στην κοινωνία. Όχι μόνο πρακτικά, αλλά και ψυχικά. Τα μέλη της ξέρουν τι σημαίνει ήθος, αφού γνωρίζουν πώς να φέρονται στους άλλους και γι' αυτό δεν έχουν προβλήματα με τους συμπολίτες τους. Αντιθέτως, ένα παιδί που δεν έχει καλή συμπεριφορά, θα έχει προβλήματα με τους υπόλοιπους ανθρώπους. 

Οικογένεια σημαίνει και κοινωνικοποίηση, μεταβίβαση στοιχείων της παράδοσης ή αξιών, αλλά και αναζήτηση τρόπων οικοδόμησης ενός καλύτερου μέλλοντος. Η γονική μέριμνα φροντίζει να ανατρέφει σωστά τα παιδιά, ώστε εκείνα να αποτελούν πηγή χαράς, στήριγμα ελπίδων, αλλά και σκοπό της ζωής των γονέων. 

Θεωρώ πως η οικογένεια είναι το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή μας. Είναι η φωλιά που αγκαλιάζει τις σκέψεις μας και τα προβλήματά μας. Είναι η αγκαλιά της αγάπης, στην οποία προστρέχουμε για κάθε μας ανάγκη. 

Είναι το λιμάνι μας, καθώς αγκυροβολούμε με ασφάλεια στους κόλπους της. Νιώθουμε την αγάπη που προσφέρεται από το κάθε μέλος της, συμπορευόμαστε σε κάθε δύσκολη στιγμή, χαιρόμαστε με τις χαρές της. Έτσι, πρέπει να την σεβόμαστε, να την αγαπάμε και να την προστατεύουμε από όποιον προσπαθεί να την πληγώσει. 
(Μαθητικές σκέψεις)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

 

Αρχαιοελληνικά ρητά σοφίας

Πολλῶν νέων κἄν γέρων εὔψυχος ἤ κρείσσων: Καλύτερος ένας γενναίος γέρος απ' τον καλύτερο νέο (Ευριπίδης).

Ὡς οὐδέν ἡ μάθησις, ἄν μή νοῦς παρῇ: Δεν αξίζουν τίποτε τα γράμματα, αν δεν έχεις νου και γνώση (Μένανδρος). 

Ἀπαιδευσία πάντων παθῶν μήτηρ: Η αγραμματοσύνη είναι μητέρα όλων των παθών (Πυθαγόρας).

Δουλεύειν πάθεσι χαλεπώτερον ἤ τυράννοις: Περισσότερο οδυνηρό να είσαι δούλος σε πάθη παρά σε τυράννους (Πυθαγόρας).

Πᾶς ἄνθρωπος τοσούτου ἄξιος, ὅσου ἄξια γινώσκει ἤ φρονεῖ: Αξίζει ο άνθρωπος όσο γνωρίζει ή συλλογίζεται (Πυθαγόρας)

Ἐπί ξυροῦ ἀκμῆς: Στην κόψη του ξυραφιού, κρίσιμη κατάσταση (Νέστορας στον Διομήδη στην Ομηρική Ιλιάδα). 

Ἀνεξέταστον μή κόλαζε οὐδένα: Πρώτα να εξετάζεις κι ύστερα να δικάζεις (Μένανδρος).

Τήν αὐτοῦ σκιάν δέδοικεν: Φοβάται τη σκιά του (Αριστοφάνης).

Οὔτε παρά νεκροῦ ὁμιλίαν, οὔτε παρά φιλαργύρου χάριν δεῖ ἐπιζητεῖν: Μην περιμένεις από έναν νεκρό να μιλήσει, όπως και να μην επιζητείς χάρη από έναν φιλάργυρο (Σωκράτης).

Τοιοῦτος κολάκων ὁ βίος· ἐπαινοῦσι τούς πονηρούς, κωμωδοῦσι τούς αγαθούς, πάντα τῆς γαστρός ἕνεκα δρῶσι: έτσι είναι η ζωή των κολάκων· επαινούν τους πονηρούς, διακωμωδούν τους αγαθούς και άκακους, με σκοπό πάντα την εξασφάλιση της "κοιλιάς τους (δηλαδή του ατομικού οφέλους)" (Θεοδώρητος).

Οὐκ ἐστιν μηδέν κρεῖσσον ἤ φίλος σαφής, οὐ πλοῦτος, οὐ τύραννος: ούτε τα πλούτη ούτε το βασιλικό αξίωμα (η εξουσία) είναι καλύτερα από τον ειλικρινή φίλο (Ευριπίδης).

Μικροψυχία δ' ἐστί κακία ψυχῆς, καθ' ἥν άδύνατοί εἰσι φέρειν καί εὐτυχίαν καί ἀτυχίαν καί τιμήν καί ἀτιμίαν: μικροψυχία είναι κακία της ψυχής εκείνων των ανθρώπων που αδυνατούν να υποφέρουν, να αντιμετωπίσουν την  ευτυχία και την ατυχία (δυστυχία, αποτυχία), όπως επίσης την τιμή και την ατιμία (Αριστοτέλης).

Βίᾳ μηδέν πράττειν: μην κάνεις τίποτε με βιαιότητα και βιασύνη (Κλεόβουλος).

Οὐ τά πάντα τοῖς πᾶσι ρητά: δεν λέγονται όλα σε όλους (Πυθαγόρας).

Βίον αἱρεῖσθαι τόν ἄριστον: Να διαλέγετε την καλύτερη ζωή (Πυθαγόρας).

Θεός ἀεί γεωμετρεῖ: Ο Θεός πάντοτε γεωμετρεί, δηλαδή τα πάντα τα κάνει με σοφία (Πυθαγόρας).

Σιγᾶν τήν ἀλήθειαν χρυσόν ἐστι θάπτειν: Το να κρύβεις την αλήθεια είναι σαν να θάβεις χρυσάφι (Πυθαγόρας). 

Χαλεπόν πολλάς ὁδούς ἅμα τοῦ βίου βαδίζειν: Δύσκολο να βαδίζεις συγχρόνως πολλούς δρόμους της ζωής (Πυθαγόρας).

Μή ἐν πολλοῖς ὀλίγα λέγε, ἀλλ` ἐν ὀλίγοις πολλά: Να μη λες με πολλά λόγια λίγα πράγματα, αλλά με λίγα λόγια πολλά (Πυθαγόρας).

Χρή σιγᾶν ἤ κρείσσονα σιγῆς λέγειν: Πρέπει να σιωπάς ή να λες λόγια ανώτερα απ' τη σιωπή(Πυθαγόρας).

Ἐν ὀργῇ μήτε λέγειν μήτε πράττειν: Όταν είσαι οργισμένος ούτε να μιλάς ούτε να ενεργείς (Πυθαγόρας). 

Λάλει ἅ δεῖ καί ὅ, τι δεῖ καί οὐκ ἀκούσει ἅ μή δεῖ: Λέγε εκείνα που πρέπει και όπως πρέπει και μην ακούς εκείνα που δεν πρέπει (Πυθαγόρας).

Οὐδέν ἔφη τόν θάνατον διαφέρειν τοῦ ζῆν: Είπε ότι ο θάνατος δεν διαφέρει σε τίποτε από τη ζωή (Θαλής Μιλήσιος).

Αἰέν ἀριστεύειν: αυτή η επιγραφή - όχι απλά γραμμἐνη στα Ελληνικά, αλλά και με τόνους και πνεύματα- βρίσκεται χαραγμένη στο σύμβολο του Boston College της Μασσαχουσέτης! Είναι φράση από την Ιλιάδα (Ραψωδία Ζ, στ. 208) και σημαίνει πάντα να αριστεύεις. Ας είναι έμβλημα όλων μας, για να ξεπερνάμε όχι τους άλλους, αλλά τον εαυτό μας για κάτι καλύτερο (Περιοδικό Προς τη Νίκη).

Γλώσσης πρό τῶν ἄλλων κράτει: Πριν από όλα τα άλλα κράτα τη γλώσσα σου (Ιάμβλιχος)

Ἀρχόμενον το κακόν κόπτειν: Το κακό το δέντρο να το ξεριζώνεις από την αρχή (Φωκυλίδης).

Κρείσσων οἰκτιρμοῦ φθόνος: καλύτερα να σε ζηλεύουν παρά να σε λυπούνται (Πίνδαρος).

Φίλους ἔχων, νόμιζε θησαυρούς ἔχων: Αν έχεις φίλους, να θεωρείς ότι έχεις θησαυρό (Μένανδρος).

Τούς γνησίους τῶν φίλων αἱ συμφοραί δοκιμάζουσι: Η ευτυχία κάνει τους φίλους κι η δυστυχία τους δοκιμάζει (Αίσωπος).

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Φράσεις για προβληματισμό (2ο μέρος)

Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία: είναι η ώρα της προσευχής, όταν ηχούν οι χριστιανικές καμπάνες· ολόκληρη η Χριστιανοσύνη δέχεται μ' αγάπη τον Σωτήρα της γης... Χριστούγεννα! Χριστούγεννα! Η μεγάλη γιορτή του ρήματος αγαπώ! (Α. Deggalier, μετάφραση Κώστα και Εριέττας Διαμαντοπούλου)

Πιστεύω ότι ο Ιησούς Χριστός ήρθε στη γη, για να φέρει στους ανθρώπους τον αγνό αέρα του ουρανού, τη σιγουριά ότι ο Θεός για μας θέλει να είναι Πατέρας, την ελπίδα ενός νέου κόσμου, την ελπίδα μιας νέας ζωής (Α. Deggalier, μετάφραση Κώστα και Εριέττας Διαμαντοπούλου).

Μια λέξη μπορεί να φτιάξει τον κόσμο ή να τον καταστρέψει (Κομφούκιος).
Αν με ρωτούσαν γιατί δεν προτιμώ να μάθω μια άλλη ζωντανή γλώσσα αντί για τα αρχαία ελληνικά, η απάντησή μου θα ήταν όχι. Προτιμώ αυτό τον νεκρό πυρσό πολιτισμού και ανθρωπισμού (Φρανκ Ένγκελ, Ευρωβουλευτής Λουξεμβούργου). 

Τα σχολικά βιβλία χρόνο με τον χρόνο ελάττωσαν επικίνδυνα τα κείμενα που τονίζουν τις βασικές αξίες, οι οποίες είναι ο ακρογωνιαίος λίθος κάθε ελεύθερης δημοκρατικής κοινωνίας. Η τιμιότητα, το θάρρος, η καλοσύνη, η γενναιοδωρία, ο πατριωτισμός έχουν ξεριζωθεί ή ελαττωθεί αισθητά από τα σχολικά εγχειρίδια (Ζωή).

Τραυματισμένος και λίγο πριν ξεψυχήσει ο Λορέντζος Μαβίλης στις 28/11/1912, είπε: "Δεν περίμενα τόση μεγάλη τιμή, να πεθάνω για την Ελλάδα"!
Πολλοί πηγαίνουν για να επισκεφθούν τους φίλους, αλλά λίγοι για να βοηθήσουν (agia meteora).

Επειδή έναν άνδρα και μια γυναίκα δημιούργησε εξ' αρχής ο Θεός, γι' αυτό θα εγκαταλείψει ο άνθρωπος τον πατέρα του και τη μητέρα του και θα προσκολληθεί στη μια και μοναδική γυναίκα του. Είναι λοιπόν ο δεσμός των συζύγων στενότερος απ' τον δεσμό των παιδιών προς τους γονείς τους. Και οι δυο σύζυγοι είναι από την πρώτη στιγμή του γάμου τους μια σάρκα, ένα σώμα. Εκείνο λοιπόν που ο Θεός ένωσε σε ένα σώμα, ο άνθρωπος ας μην το χωρίζει (Μάρκου ι, 7-9). 

Μηδέν ποιῇς κατά πρόσκλισιν: να μην κάνεις τίποτε από ευνοϊκή διάθεση και κλίση της καρδιάς προς κάποιον άνθρωπο (Α΄ Τιμοθ. ε, 21).
Η στενοχώρια δείχνει ότι δεν εμπιστευόμαστε τη ζωή μας στον Χριστό (Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης).

Οι εννέα καρποί - δωρεές του Αγίου Πνεύματος: Αγάπη, Χαρά, Ειρήνη, Μακροθυμία, Χρηστότητα, Αγαθοσύνη, Πίστη, Πραότητα, Εγκράτεια (Από τις Επιστολές του αποστόλου Παύλου).
Πώς να'σαι ακριβομίλητος τ' αηδόνι σε μαθαίνει· τον ένα μήνα κελαηδεί τους έντεκα σωπαίνει (Γ. Δροσίνης).

Δι' ὑμᾶς ἐπτώχευσε, πλούσιος ὤν, ἵνα ὑμεῖς τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ πλουτήσητε (Β' Κορινθ. η', 9): Φτώχεια.... φτώχεια...Ναι, από σένα πρέπει ν' αρχίσουμε. Μετά έρχεται η βασιλική οδός της αγιότητος, της αγάπης και της ελεημοσύνης. Κι ο Ιησούς γεννήθηκε στη φτώχεια. Ο Θεός σαρκώθηκε... (Α. Degallier, μετάφραση Κώστα και Εριέττας Διαμαντοπούλου)

Ο Κύριος θεράπευσε την συγκύπτουσα ημέρα Σάββατο. Εμείς οι Χριστιανοί αντί για το Σάββατο των Ιουδαίων έχουμε την Κυριακή, ημέρα Αναστάσεως του Κυρίου. Ας την αγιάζουμε λοιπόν την Κυριακή με το να εκκλησιαζόμαστε τακτικά και με το να επιτελούμε έργα αγάπης προς όσους έχουν ανάγκη, αδελφούς μας (Κυριακοδρόμιο, τόμος 3ος, εκδόσεις Σωτήρ).

Όταν οι άνθρωποι αναγεννώνται και συνδέονται με τον Χριστό, όλες οι φαινομενικές εξωτερικές διαφορές αυτόματα εξαφανίζονται, διότι τους ενώνει ο Ιησούς Χριστός. Είναι ''αρραγής" κρίκος της ενότητας των ανθρώπων που πιστεύουν στον Σωτήρα Χριστό. Αυτός και μόνο ο Χριστός μπορεί να ενώσει τους ανθρώπους σε μια παγκόσμια ενότητα. "Οὐκ ἔνι Ἕλλην καί Ἰουδαῖος... ἀλλά τά πάντα καί ἐν πᾶσι Χριστός [Κολασ. γ΄, 11]" (Κυριακοδρόμιο, τόμος 6ος, εκδόσεις Σωτήρ). 

Απολαμβάνω τη ζωή!

Ξυπνός κυβερνήτης εσύ των καιρών, του "χτες" να τρυγάς τον καρπό, να "οργώνεις" το σήμερα, το "αύριο'' να σπέρνεις. Εσύ την πορεία του κόσμου να φέρνεις στο ΦΩΣ (Περιοδικό Προς τη Νίκη). 
Φτιάχνεις όμορφο μέλλον, όταν ζεις όμορφο σήμερα. Γιατί το σήμερα γίνεται δυνατό παρελθόν που επιστρέφει και επηρεάζει το αύριο (Σκέψεις ιεράρχη). 

Εάν θέλετε να δείτε το 1ο μέρος δείτε εδώ

Χρόνια πολλά, δημιουργικά και ευφρόσυνα! Ας είναι Χριστοφόρος, ειρηνική  και γεμάτη ελπίδα η νέα χρονιά 2017!

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!