Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 117ο

Ο Μέγας Βασίλειος σχετικά με τα ρούχα μας λέει: Όπως οι στρατιώτες έχουν ξεχωριστή στολή, για να τους καταλαβαίνεις, όπως οι συγκλητικοί έχουν ιδιαίτερα διακριτικά, για να τους καταλαβαίνεις, έτσι και οι Χριστιανοί μπορεί να μη φορούν τα ίδια ρούχα, αλλά πρέπει και από τα ρούχα να τους καταλαβαίνεις ότι είναι Χριστιανοί. Και σήμερα έναν γιατρό τον καταλαβαίνεις στο νοσοκομείο. Έχει αντίστοιχη στολή. Έναν αθλητή, τον καταλαβαίνεις από τη στολή του. Έτσι έχει κι ο Χριστιανός στολή, λέει ο ιερός Πατήρ. Αυτή η στολή δεν είναι πανομοιότυπη σε όλους τους Χριστιανούς, εξηγεί: Αλλά έχει κάποια "αποστολική κοσμιότητα", κάποια δηλαδή ποιότητα. 

Στα σημερινά σπίτια δεν είναι εύκολο να τρώει όλη μαζί η οικογένεια κάθε μέρα, μεσημέρι και βράδυ. Διότι τα προγράμματα των παιδιών στα σχολεία και τα φροντιστήρια είναι διαφορετικά. Όμως, όταν μπορεί η οικογένεια, έστω κάποιες φορές, τουλάχιστον τα σαββατόβραδα και τις Κυριακές, να τρώει όλη μαζί αυτό είναι μεγάλη ευλογία. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής και οι αμέτρητες υποχρεώσεις μας δεν μας αφήνουν να χαρούμε μέσα στο σπίτι την επικοινωνία μεταξύ μας. 

Κάποτε χανόμαστε στον υπολογιστή, στα κινητά, στο διαδίκτυο, στην τηλεόραση και δεν μπορούμε να ξεκολλήσουμε απ' αυτά. Θα πρέπει λοιπόν καθημερινά να βρίσκουμε χρόνο για μια επικοινωνία μεταξύ μας, για μια ωφέλιμη συζήτηση. Ο ελεύθερος χρόνος μας δεν πρέπει να ξοδεύεται σε δραστηριότητες που μας ρίχνουν πνευματικά. 

Γι' αυτό ας επιλέγουμε ωφέλιμες δραστηριότητες για μας ή για τα παιδιά μας, όπως, για παράδειγμα, αθλητικές δραστηριότητες, εκδηλώσεις των κατηχητικών, χορωδίες εκμάθησης βυζαντινής ή ευρωπαϊκής μουσικής, εκμάθηση μουσικών οργάνων, σχολές αγιογραφίας, κ.λπ. Πολύ βοηθάει στη συνοχή της οικογένειας το κοινό βραδινό τραπέζι. Να καθίσουμε όλοι μαζί, όταν αυτό είναι εφικτό, γονείς και παιδιά, να φάμε μαζί, και να πούμε τα νέα μας, να πούμε κάτι ωφέλιμο, να γελάσουμε, να χαρούμε. 

Λέει ο αββάς Δωρόθεος: κάθε βράδυ ο πιστός πρέπει να ερευνά τον εαυτό του πώς πέρασε όλη τη μέρα, και κάθε πρωί πάλι πώς πέρασε τη νύκτα. Κάτι αντίστοιχο λέει και ο άγιος Ιωάννης της "Κλίμακος": Ο καλός έμπορος, μετρά κάθε βράδυ το κέρδος ή τη ζημιά της ημέρας. Και δεν μπορεί να έχει ακριβή γνώση του πράγματος, αν δεν κρατά κάθε τόσο σημειώσεις. Και μας συνιστά το ίδιο να κάνουμε κι εμείς κάθε βράδυ. Να κάνουμε λογαριασμό. Να εξετάζουμε δηλαδή κάθε βράδυ τη μέρα που πέρασε και να διορθώνουμε την πορεία μας. 

Είναι πολύ ωφέλιμο να κάνουμε κάθε βράδυ την προσευχή μας, το Απόδειπνό μας. Κι όσο τα παιδιά μας είναι ακόμη μικρά, αν μπορούμε, ας το κάνουμε όλοι μαζί, όλη η οικογένεια. Και τα παιδιά ας ακολουθούν όσο μπορούν. Διότι μαθαίνουν έτσι να προσεύχονται μαζί κάθε βράδυ κι αυτό μένει χαραγμένο στις ψυχές τους σ' όλη τους τη ζωή. Κάθε βράδυ πρέπει να ευχαριστούμε τον Θεό για όλα όσα μας χάρισε την ημέρα και να ζητούμε το έλεός του για όλα τα λάθη μας. 

Κι αν κάποιο βράδυ δεν μπορούμε να πούμε ολόκληρο το Απόδειπνο, ας το ξεκινήσουμε, κι ας πούμε όσο αντέχουμε. Η βραδινή προσευχή ακούγεται πιο πολύ από οποιαδήποτε άλλη προσευχή. Επειδή είναι η ώρα που καταλαγιάζουν οι θόρυβοι και μας πολεμάει περισσότερο ο διάβολος, ανοίγουν περισσότερο οι ουρανοί και ο Θεός ακούει τις προσευχές που γίνονται με κόπο. Πολλοί Άγιοι μας λένε ότι οι βραδινές προσευχές μας μπορούν να περνούν και μέσα στον ύπνος μας ακόμη. Και να προσευχόμαστε ασυναίσθητα, ενώ κοιμόμαστε, όταν η σκέψη μας ησυχάζει. Ψελλίζοντας τη μονολόγιστη ευχή: "Κύριε, Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με". 

Κάποτε, όταν συντρέχουν ιδιαίτεροι λόγοι, θα χρειαστεί να τροποποιήσουμε το πρόγραμμά μας. Αν όμως δούμε ότι αυτό γίνεται κάθε μέρα, και δεν μπορούμε σταθερά να τηρούμε κάποιους κανόνες του πνευματικού μας προγράμματος, να μην τους τροποποιήσουμε μόνοι μας, αλλά να ζητήσουμε από τον Πνευματικό μας να μας βάλει εκείνος ένα ελαφρύτερο πρόγραμμα, για να το τηρούμε, χωρίς να αυτοσχεδιάζουμε. Πολλές φορές σκεπτόμαστε ότι ένα σφιχτό, καθημερινό πρόγραμμα μπορεί να μας καταπιέζει, να μας αγχώνει. Μήπως λοιπόν ένα αυστηρό πρόγραμμα μπορεί να μας οδηγήσει σε τυπολατρία ή σε ψυχικό καταναγκασμό;

Ναι, αν το τηρούμε καταπιεστικά, ανελεύθερα, μπορεί ένα πρόγραμμα να μας διαλύσει ψυχικά. Πρώτον, διότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο δυνατοί να εφαρμόζουν ένα σφικτό πρόγραμμα. Και δεύτερον, διότι πρέπει πρώτα να καταλάβουμε για ποιον λόγο μας χρειάζεται το πρόγραμμα. Για ποιον λόγο πρέπει να ξυπνήσω το πρωί. Για ποιον λόγο πρέπει να διαβάζω καθημερινά Αγία Γραφή. Αν το καταλάβουμε αυτό κι αν αγαπήσουμε τις πνευματικές εμπειρίες, δεν θα θέλουμε να τις χάσουμε ποτέ. Και θα λαχταρούμε να τις ζούμε καθημερινά, άμεσα χωρίς καταναγκασμό. 

συνεχίζεται....

(Μάριος Ν. Δομουχτσής, Θέλω να ζήσω μαζί σου)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Ας είναι ευφρόσυνος και δημιουργικός ο μήνας Αύγουστος!

Καλή Παναγιά!