Λάθη στις σχέσεις γονιών και παιδιών

Η οικογένεια αποτελεί τη βάση της διάπλασης του χαρακτήρα των παιδιών. Άλλωστε, οι σχέσεις γονιών- παιδιών είναι οι πιο σημαντικές σχέσεις για όλους τους ανθρώπους,  κι αυτό γιατί μένουνε ανεξίτηλες σε όλη τους τη ζωή. Οι περισσότερες οικογένειες από τα παλιά τα χρόνια είναι δεμένες και αγαπημένες. Οι γονείς είναι συνήθως προστατευτικοί απέναντι στα παιδιά τους, ειδικά σε μικρή ηλικία. Τι γίνεται όμως, όταν το ενδιαφέρον τους γι' αυτά ξεπερνάει τα όρια;

Ένα από τα συνηθέστερα λάθη από την πλευρά των γονιών είναι να παραμελούν τα παιδιά. Μερικές φορές απορροφώνται τόσο πολύ στη δουλειά τους η ακόμη και στις ηλεκτρονικές συσκευές, που συχνά ξεχνούν να ασχοληθούν μ' αυτά.

Έπειτα, το ένα σφάλμα φέρνει το άλλο και πριν το καταλάβουν, αγοράζουν ρούχα και παιχνίδια στα παιδιά, ώστε να τα δωροδοκήσουν και να νιώθουν ότι οι γονείς τους ενδιαφέρονται γι' αυτά. Ο μόνος τρόπος για να σταματήσει αυτό είναι να βρουν οι γονείς χρόνο, για να παίξουν, να γελάσουν να διαβάσουν και να βγουν βόλτα με τα παιδιά τους.

Από την πλευρά των παιδιών, ένα συχνό λάθος είναι να μη δείχνουν σεβασμό στους γονείς τους. Αυτή η ένδειξη κακής συμπεριφοράς έχει συνήθως δυο αίτια. Αρχικά, τα παιδιά παροτρύνονται από τους φίλους τους ν' αντιμιλούν στους γονείς τους, μιας κι έτσι πιστεύουν ότι θα γίνουν δημοφιλή στις παρέες τους. 

Ύστερα, ένας άλλος λόγος είναι ότι τα παιδιά στην εφηβεία είναι πιο οξύθυμα από τα μικρότερα, με αποτέλεσμα να διαφωνούν με τον οποιοδήποτε πιο εύκολα. Όμως ανεξαρτήτως τον λόγο, τα παιδιά δεν πρέπει ν' αντιμιλούν στους γονείς τους και να μην τους σέβονται, γιατί εκείνοι έχουν κάνει πάρα πολλές θυσίες γι' αυτά. 

Επιπλέον έχουν προσπαθήσει πολύ, για να μπορούν να τους παρέχουν τα ρούχα τους, τα παιχνίδια τους, τις ανέσεις τους κι έναν όμορφο τρόπο ζωής. Βέβαια, επειδή το νόμισμα έχει δυο όψεις, οι γονείς κακομαθαίνουν τα παιδιά τους, εφόσον τους αγοράζουν ό, τι εκείνα ζητήσουν, χωρίς δεύτερη σκέψη. Αν οι γονείς διόρθωναν  αυτό το "αμάρτημα", τότε τα παιδιά θα είχαν περισσότερη πειθαρχία και αυτοσυγκράτηση. 

Επίσης, άσχημο φαινόμενο στην οικογένεια είναι η πίεση των γονιών στα παιδιά, ειδικά λόγω βαθμών. Γιατί τέτοια επιμονή και άγχος με τη συλλογή υψηλής βαθμολογίας; Υπάρχει ανάγκη να καταπιέζονται τα παιδιά, ώστε να πετύχουν τους στόχους των γονιών, αφού στην τελική ποτέ δεν θα είναι εκείνοι ικανοποιημένοι;

Επιπλέον παρατηρείται πως με το πέρασμα των χρόνων τα παιδιά γίνονται άβουλα, χωρίς προσωπικότητα. Γι' αυτό οι γονείς πρέπει να σέβονται τα θέλω τους και να τα αφήνουν να είναι ο εαυτός τους. Αν μάλιστα πιστέψουν στην ελευθερία σκέψης κι έκφρασης, τότε οι γονείς θα αφήνουν περιθώρια ελευθερίας στα παιδιά τους. 

Ακόμα, πολλές φορές οι γονείς ξεσπούν τα νεύρα τους λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρων ή από τα βάσανα της δουλειάς στα παιδιά τους. Γι' αυτό και τα παιδιά αντιγράφοντας τους γονείς, ξεσπούν με τον ίδιο τρόπο και στους φίλους τους στο σχολείο. Το καλύτερο είναι να περιοριστεί - αν όχι να σταματήσει- αυτό το πρόβλημα. 

Κατά βάθος, κανένας γονιός δεν έμαθε ποτέ να είναι γονιός. Γι' αυτό και εμείς οι έφηβοι πρέπει να τους καταλαβαίνουμε, αλλά και να τους σεβόμαστε. Έτσι, εφόσον η λειτουργία της οικογένειας προϋποθέτει συνεργασία και κατανόηση, η ζωή των μελών της θα γεμίσει με αγάπη, ζωντάνια και φροντίδα, με συζήτηση, ηρεμία και ικανοποιητικό διάλογο. Αυτό άλλωστε σημαίνει ευτυχισμένη ζωή.   
(Μαθητικές σκέψεις)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!