Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 30 Ιουνίου 2025

Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 112ο

Γι' αυτό τι θα κάνεις; Ό, τι σου πει ο Πνευματικός. Αυτός θα σου δώσει οδηγίες, κάθε φορά ποιο πάθος θα πολεμήσεις περισσότερο και πώς. Για παράδειγμα, μπορεί να σου τονίσει το πρόβλημα ότι ξυπνάς πολύ αργά και να σου ζητήσει να ξυπνάς νωρίτερα. Ή να σου ζητήσει να πολεμήσεις τη λαιμαργία σου, τον θυμό σου, την περιέργειά σου. τη ζήλεια σου. 
Και μέσα από την υπακοή αυτή έρχεται μεγάλη ευλογία και ωφέλεια. Ή μπορεί να σου πει ο Πνευματικός: Αυτή την περίοδο δεν θα μπεις στο διαδίκτυο, παρά μόνο σε 5-10 σελίδες που τις χρειάζεσαι για τις εργασίες σου. Ή να σου ορίσει χρόνο: θα μπαίνεις μόνο για μισή ώρα την ημέρα. Ή να σου πει: Εκείνος ο φίλος σου δεν σε βοηθάει πνευματικά. Θα σε παρασύρει. Κόψ' τον. Είναι δύσκολο. Αλλά διαφορετικά δεν γίνεται πνευματικός αγώνας. 

"Μη στοχασθείς", γράφει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, "ότι η νίκη αυτή είναι ασήμαντη και μικρή. Είναι μεγαλύτερη νίκη το να νικήσεις ένα σου πάθος και μια ηδονήν των αισθήσεών σου, παρά το να νικήσεις εκατό εχθρούς. Ενδοξότερο τρόπαιο είναι να χύσεις θεληματικά λίγο ιδρώτα και μια ρανίδα αίματος για την αγάπη του Θεού και το να καταβάλεις ένα σου κακό θέλημα, σε πείσμα του διαβόλου, παρά το να χύσεις ποταμούς αιμάτων, για να καταβάλεις ολόκληρα στρατεύματα". 

Κι αν έτσι πολεμάς και νικάς, θα αισθάνεσαι μια μοναδική χαρά, που μόνο όποιος τη ζήσει, μπορεί να την καταλάβει. Θα προγεύεσαι την ανέκφραστη εκείνη χαρά που θα απολαύσουν οι νικητές στη Βασιλεία του Θεού. Στον αγώνα αυτό, εμείς οι Χριστιανοί, οι στρατιώτες του Χριστού, δεν είμαστε άοπλοι. Έχουμε πάντα μαζί μας τα όπλα μας. Όπλα που είναι δοκιμασμένα σε μύριες μάχες κατά του εχθρού, όπως: η άσκηση και η νηστεία, το καθημερινό πρόγραμμα, η μελέτη της Αγίας Γραφής και άλλων βιβλίων, η προσευχή, η θεία Κοινωνία, η καλλιέργεια των αρετών και η μίμηση του Κυρίου. 

Πνευματικός αγώνας χωρίς πνευματική και σωματική άσκηση δεν μπορεί να υπάρξει. Γιατί όμως; Η ανθρώπινη φύση μας, όπως κατάντησε μετά την πτώση του Αδάμ, έχει ροπή προς το κακό, προς την αμαρτία. Ο άνθρωπος πλέον κάνει όχι αυτό που θέλει, αλλά αυτό που μισεί. Πιο εύκολα στρέφεται προς την ύλη και τη σαρκικότητα και πιο δύσκολα προς τον Θεό και την ουράνια ζωή.
Πολύ εύκολα παρασύρεται στο κακό και δύσκολα κατορθώνει το καλό. Για παράδειγμα, πιο εύκολα θυμώνει και πιο δύσκολα μένει πράος. Πιο εύκολα κατακρίνει και πιο δύσκολα βλέπει τους άλλους με κατανόηση. Πιο εύκολα σκέφτεται κάτι το κακό, πιο δύσκολα κάτι το άγιο. 
Ένας εμφύλιος πόλεμος γίνεται μέσα μας, για να αποφασίσουμε τι πρέπει να κάνουμε. Ξεσχίζεται η καρδιά μας από τα πάθη και αρρωσταίνει.

 Κι ένα βασικό φάρμακο, για να θεραπευθεί η ψυχή μας και να είναι διαρκώς στραμμένη στον Θεό είναι η πνευματική και η σωματική άσκηση. Άσκηση είναι η εξάσκηση της ψυχής και του σώματός μας, ώστε να ελευθερωθούμε από τη ροπή αυτή που μας τραβά προς την αμαρτία και να μπορούμε να στρεφόμαστε ελεύθερα προς τον ουρανό και τον Θεό. 

Με την άσκηση οι άνθρωποι στερούμαστε θεληματικά κάποιες επίγειες απολαύσεις, για να απαγκιστρωθούμε σιγά σιγά από τα επίγεια και να αγαπήσουμε τα ουράνια. Διαφορετικά, όταν η ζωή μας αρνείται την άσκηση, καταντά ένα καθαρά βιολογικό φαινόμενο και τείνει να πέσει στο επίπεδο των ζώων. Σωματική άσκηση στη χριστιανική ζωή είναι η εγκράτεια, η νηστεία, η αγρυπνία, η στέρηση υλικών απολαύσεων κ.λπ. Η άσκηση αυτή δεν σχετίζεται με την περιφρόνηση του σώματος, ούτε επιδιώκει τον βασανισμό του, αλλά την απελευθέρωση της ανθρώπινης φύσης από καθετί που την αιχμαλωτίζει στα πάθη. 

Άσκηση όμως δεν είναι μόνο η σωματική, αλλά και η πνευματική: ο αγώνας του ανθρώπου να τηρεί τις εντολές του Θεού, να προτιμά δηλαδή το καλό από το κακό, την αγνότητα από τη σαρκικότητα, τον ουρανό από τη γη, το φως από το σκοτάδι, τη ζωή από τον θάνατο, τον Θεό από τον διάβολο. Για να μπορέσει όμως ο άνθρωπος να ασκείται πνευματικά, να επιλέγει το δύσκολο από το εύκολο, χρειάζεται και τη σωματική άσκηση. Διότι η σωματική άσκηση τον βοηθά καθοριστικά στην πνευματική. 

συνεχίζεται.... 

(Μάριος Ν. Δομουχτσής, Θέλω να ζήσω μαζί σου)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Ας είναι ευφρόσυνος και δημιουργικός ο μήνας Ιούλιος!




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails