Φράσεις για προβληματισμό 115ο μέρος

Κατά τη συγκλονιστική στιγμή της κοιμήσεώς της, στρατιές αγγέλων την υποδέχονται θεοπρεπώς και σπεύδουν να την οδηγήσουν στα ύψη του ουρανού. Η Θεοτόκος τώρα πορεύεται προς τα άνω βασίλεια. Φθάνει μέχρι τον θρόνο τον βασιλικό, αντικρίζει τον μονάκριβο και ποθητό Υιό της, στέκεται δίπλα Του με μητρική παρρησία. Τώρα η Θεομήτωρ εγκαθίσταται στην πρέπουσα δόξα της. Εκεί δέχτεται και ακτινοβολεί από το φως της θεότητας. Μέσα στους αιώνες πλέον τη μακαρίζουν όλες οι ανθρώπινες γενεές ως το πλέον ένδοξο πρόσωπο της ανθρώπινης ιστορίας μετά τον Υιό της (Σπουδαία σκέψη). 

Η ζωή του ανθρώπου που ελπίζει και πιστεύει στον Θεό βρίσκεται υπό την στοργική παρακλούθηση του ουρανίου Πατρός. Διότι ο Θεός είναι ο υπέρτατος κυβερνήτης του κόσμου. Ιδιαιτέρως όμως είναι κηδεμόνας και προστάτης εκείνων που θέλουν να ανήκουν στο δικό Του βασίλειο. Γι' αυτό και κάθε προσπάθεια του ανθρώπου και μάλιστα η προσπάθεια την οποία υπαγορεύει η ιδέα του καθήκοντος, η απόφαση της υποταγής στις εντολές του Θεού, η αγάπη προς την αρετή και ο πόθος για την εξυπηρέτηση του πλησίον, δεν είναι δυνατό να αφήσει αδάφορο τον αγαθό Θεό. Ο Θεός επεμβαίνει κατά τρόπο πάνσοφο, για να βοηθήσει τις καλές αποφάσεις και προσπάθειες των παιδιών του. Με τη δική Του δε βοήθεια και καθοδήγησ, το καλό αποτέλεσμα είναι πάντοτε εξασφαλισμένο (Σπουδαία σκέψη). 

Ο άνθρωπος από τη δημιουργία του διαθέτει το "εἶναι" και το ''ἀεί εἶναι''. Η διαφορά είναι στο "εὖ" και ''φεῦ'', δηλαδή το "ἀεί εὖ εἶναι" και το "ἀεί φεῦ εἶναι". Έτσι, ο κάθε άνιρωπος από τη δημιουργία του είναι κατά χάριν αιώνιος· διαφέρει όμως ο τρόπος με τον οποίο θα ζήσει αιώνια (Μάξιμος Ομολογητής). 

Θεέ μου, μην εγκαταλείπεις τους δούλους σου που ζουν μακριά από την Εκκλησία, η αγάπη Σου να ενεργήσει και να τους φέρει όλους κοντά Σου. Μνήσθητι, Κύριε, των δούλων σου που υποφέρουν από τον καρκίνο. Μνήσθητι, Κύριε, των δούλων σου που υποφέρουν από μικρά ή μεγάλα νοσήματα. Μνήσθητι, Κύριε, των δούλων σου που υποφέρουν από σωματικές αναπηρίες. 

Μνήσθητι, Κύριε, των δούλων σου που υποφέρουν από ψυχικές αναπηρίες. Μνήσθητι, Κύριε, των αρχόντων (προέδρων, υπουργών) και βοήθησον αυτούς να κυβερνούν χριστιανικά. Μνήσθητι, Κύριε, των παιδιών που προέρχονται από προβληματικές οικογένειες. Μνήσθητι, Κύριε, των προβληματικών οικογενειών και των διαζευγμένων. Μνήσθητι, Κύριε, των ορφανών όλου του κόσμου, όλων των πονεμένων και των αδικημένων στη ζωή, των χήρων και των χηρών. 

Μνήσθητι, Κύριε, όλων των φυλακισμένων, των αναρχικών, των ναρκομανών, των φονέων, των κακοποιών, των κλεφτών, φώτισον και βοήθησον αυτούς να διορθωθούν. Μνήσθητι, Κύριε, όλων των ξενιτεμένων. Μνήσθητι, Κύριε, όλων όσων ταξιδεύουν στη θάλασσα, στην ξηρά, στον αέρα και φύλαξον αυτούς. Μνήσθητι, Κύριε, της Εκκλησίας μας, των πατέρων (κληρκών) της Εκκλησίας και των πιστών. 

Μνήσθητι, Κύριε, όλων των μοναστικών αδελφοτήτων, ανδρικών και γυναικείων, των γερόντων και των γεροντισσών και όλων των αδελφοτήτων και των αγιορειτών πατέρων. Μνήσθητι, Κύριε και των δούλων σου που είναι σε καιρό πολέμου. Μνήσθητι, Κύριε, των δούλων σου που καταδιώκονται στα βουνά και στους κάμπους. Μνήσθητι, Κύριε, των δούλων Σου που είναι σαν κυνηγημένα πουλάκια. Μνήσθητι, Κύριε, των δούλων Σου που άφησαν τα σπίτια τους και τις δουλειές τους και ταλαιπωρούνται. Μνήσθητι, Κύριε, των φτωχών, αστέγων και προσφύγων. Μνήσθητι, Κύριε, όλων των εθνών, να τα έχεις στην αγκαλιά Σου, να τα σκεπάζεις με την αγία Σου Σκέπη, να τα φυλάγεις από κάθε κακό κι από τον πόλεμο. 

Και την αγαπημένη μας Ελλάδα, μέρα και νύχτα να την έχεις στην αγκαλιά Σου, να τη σκεπάζεις με την αγία Σου Σκέπη, να τη φυλάγεις από κάθε κακό κι από τον πόλεμο. Μνήσθητι, Κύριε, των ταλαιπωρημένων, εγκαταλελειμμένων, αδικημένων, δοκιμασμένων οικογενειών και δώσε πλούσια τα ελέη σου σ' αυτές. Μνήσθητι, Κύριε, των δούλων Σου που υποφέρουν από ψυχικἀ και σωματικά προβλήματα πάσης φύσεως. Μνήσθητι, Κύριε, των δούλων Σου που ζήτησαν τις προσευχές μας (Από τις προσευχές του Αγίου Παΐσίου). 

Φύγε, Κύριε. Δεν σε αντέχουμε άλλο. Η παρουσία σου μας είναι ενοχλητική. Είχαμε την ησυχία μας. Τρέφαμε τους χοίρους μας, που βέβαια είναι απαγορευμένο από τον Μωσαϊκό νόμο, αλλά όμως το εμπόριό τους μας απέφερε κέρδη πολλά. Ήρθες εσύ και χάσαμε πολλά.... Φοβερό! Κάποιοι άνθρωποι  προτιμούν τα γουρούνια τους από τον Κύριο. Προτιμούν να τρέφουν μέσα στην καρδιά τους πάθη άνομα: τον φθόνο, το μίσος, την κακία, την ανηθικότητα...Κι όταν ζητήσει ο Χριστός, να μπει μέσα τους, για να τους απαλλάξει από όλα αυτά, δεν δέχονται. Διώχνουν τον Κύριο, για να μείνουν με τα κτηνώδη πάθη τους! (Σπουδαία σκέψη)

Καί ἔφαγον πάντες καί ἐχορτάσθησαν (Ματθ. ιδ, 14-22): Πέντε χιλιάδες χόρτασαν με πέντε ψωμιά και δυο ψάρια! Πότε; Όταν τα ευλόγησε ο Θεός. Όταν πει ο Χριστός, μπορεί να κάνει όσο θέλεις, όσο χρειάζεται- κι ακόμη παραπάνω- να σου περισσέψει κιόλας. Η ζωή μπορεί να τα φέρει έτσι, που να δεις μπροστά σου το φάσμα της φτώχειας, της στέρησης. Μάθε να αποθέτεις στον Θεό με τη θερμή προσευχή σου "τόν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἡμῖν σήμερον". Κάντε όλοι μαζί στην οικογένεια και την προσευχή. Θα κάνει ο Κύριος το θαύμα του. Θα ευλογήσει τα αγαθά της οικογενείας σου (Αρχιμ. Αποστ. Τσολάκη, Μίλησέ μου, Χριστέ). 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 85ο

Πρώτον να φύγει από την προηγούμενη ζωή του, να βγει από την αμαρτωλή του καθημερινότητα. να βγει από τον χώρο του. Να κάνει μια γενναία έξοδο. Να φύγει απ' αυτό που ζει. Να διαγράψει αυτό που μέχρι τώρα ζούσε. Να πει: Τέλος. Τέλειωσαν όλα τα παλιά. πεθαίνω γι' αυτά. Δεν υπάρχω πλέον για την αμαρτία. 

Το πρώτο βήμα στην πνευματική ζωή είναι μια έξοδος, ένας θάνατος. Το δεύτερο βήμα είναι να επανασυνδεθεί ουσιαστικά με την Εκκλησία. Μόνο εκεί μπορεί να βρει τον Θεό. Δεν αρκεί να μελετά μόνος του στο σπίτι του την Αγία Γραφή ή να ακούει ομιλίες από το ραδιόφωνο ή το διαδίκτυο ή να προσεύχεται στο σπίτι τουν χωρίς να έχει σχέση με την Εκκλησία.

Μόνο όταν μετέχει στα Μυστήρια της Εκκλησίας μπορεί να ζήσει πνευματική ζωή, να έχει τη Χάρι του Θεού, ν' αρχίζει σιγά-σιγά να ωριμάζει πνευματικά, να προχωράει όλο και περισσότερο προς τον Θεό, να ενώνεται μ' Αυτόν.  Τώρα πλέον αρχίζει μέσα του και αισθάνεται έναν πόνο γι' αυτό που ήταν πριν και μια ανέκφραστη χαρά γι΄ αυτό που ζει τώρα. Είναι στο στάδιο της καθάρσεως, της μετανοίας. 

Νιώθει βαθιά ταπείνωση, καθώς θυμάται τα όσα είχε κάνει μέχρι τώρα, αλλά και μια λαχτάρα ν' αλλάξει. Να ζήσει. Και προστρέχει με δάκρυα καθαρτικά στο Μυστήριο της ιεράς Εξομολογήσεως. Εκεί τον περιμένει ο ίδιος ο Χριστός να του συγχωρήσει τις αμαρτίες του, να τον δεχθεί στην αγκαλιά Του, να τον ξανακάνει παιδί Του. 

Έτσι λοιπόν ο άνθρωπος, μετανοημένος, μεταμορφωμένος, μετέχει στο Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, παίρνει μέσα του τον ίδιο τον Θεό. Και ο Θεός μπαίνει μέσα του, τον πλημμυρίζει με το φως Του. Και ο άνθρωπος συγκλονίζεται. 

Ζει σε άλλον κόσμο, νιώθει χαρά ανέκφραστη, δεν θέλει με τίποτα να χάσει αυτή την εμπειρία. Ζει στην κατάσταση του ενθουσιασμού. Ενθουσιασμός εδώ δεν σημαίνει έκρηκη συναισθημάτων, αλλά μια κατάσταση όπου ο άνθρωπος γίνεται ένθεος, ζει μέσα του τον Θεό. Σε ευατή την κατάσταση αλλιώς σκέπτεται, αλλιώς βλέπει, αλλιώς ακούει. Εμείς τώρα πού βρισκόμαστε; Σε ποια κατάσταση; Ζούμε πνευματική ζωή; Μπήκαμε στο στάδιο της καθάρσεως;

Πώς μπορούμε να αποκτήσουμε αληθινή πνευματική ζωή; Το πρώτο λοιπόν που πρέπει να κάνουμε είναι να καταλάβουμε ότι χωρίς τον Θεό δεν μπορούμε να ζήσουμε. Να καταλάβουμε ότι η πνευματική ζωή δεν είναι υποχρέωση, αγγαρεία· είναι προϋπόθεση ζωής. 

Είναι κανείς που δεν θέλει να φάει το ωραιότερο φαγητό. Ναι! Ο άρρωστος. Αν είσαι υγιής και πεινάς, δεν βλέπεις το ωραιότερο φαγητό ως καθήκον, αλλά το λαχταράς με βουλιμία. Ο υγιής πεινά και τρώει. Αλλιώς πεθαίνει. Ο υγιής πνευματικά πεινάει τον Θεό. Διψάει τον Θεό. Δεν τον πιέζει κανείς να πάει στην εκκλησία ή να προσευχηθεί. Το λαχταρά.

Καθημερινή πνευματική ζωή σημαίνει να μη χάσω τον Θεό. και για να μην τον χάσω, τηρώ τις εντολές Του. Όχι καταναγκαστικά, από φόβο. Αλλά από τη λαχτάρα να είμαι πάντοτε μαζί Του. Γι' αυτό ποθώ την προσευχή, τη νηστεία, τη μελέτη, την άσκηση, τη μυστηριακή ζωή. Και μισώ καθετί που μπορεί να με απομακρύνει από κοντά Του. 

Όχι να ενθουσιαζόμαστε μια φορά σε μιαν αγρυπνία, σε μια ομιλία, σε μια Ακολουθία... και μόλις πάμε στο σπίτι να κάνουμε τα ανάποδα. Στη σταθερή πνευματική ζωή, στην αληθινή και βαθιά δεν χρειαζόμαστε εκρήξεις επιφανειακού ενθουσιασμού μιας στιγμής, σ'ενα προσκύνημα, σ' έναν γέροντα, σε ένα θαύμα... Αυτοί οι ενθουσιασμοί, αν δεν έχουν βάθος, φέρνουν κατόπιν απογοήτευση. 

Η πνευματική ζωή θέλει σταθερότητα. Ούτε κλάματα και ξεσπάσματα και μετά πνευματική αμνησία. Όλα να γίνονται με σταθερά βήματα, σύμφωνα με τις οδηγίες του Πνευματικού μας. Και για να αποκτήσουμε μια πνευματική σταθερότητα, πρέπει να ιεραρχούμε τα πράγματα σωστά. Να μη βάζουμε άλλες προτεραιότητες. Γιατί για άλλα πράγματα χάνουμε και τον ύπνο μας και όταν είναι για τον Θεό να μην προλαβαίνουμε; Ιεραρχούμε λοιπόν τα πράγματα και πιστεύουμε αυτό που λέει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος: "πάντα Θεοῦ δεύτερα". Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα. Πρώτα από όλα είναι ο Θεός. 

Να έχουμε αγάπη πυρακτωμένη για τον Χριστό μας. Χωρίς το πυρ αυτό της θείας αγάπης, η εν Χριστώ ζωή καταντά χλωμή, καχεκτική, ανήμπορη. Δεν μπορεί να επιβιώσει. Για να μπορέσει όμως ο άνθρωπος να έχει γνήσια και αληθινή πνευματική ζωή, θα πρέπει να έχει και κάποιες άλλες βασικές προϋποθέσεις: πνευματικό οδηγό, μετάνοια, πνευματικό αγώνα, άσκηση, καθημερινό πρόγραμμα, μελέτη, προσευχή, εκκλησιαστική ζωή, μυστηριακή ζωή. 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομἀδα! 

Καλή σχολική χρονιά σε γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς! 

Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 84ο

Η Χάρις του Θεού, σύμφωνα με τους ιερούς Πατέρες, ανυψώνει τον άνθρωπο σε τρία επίπεδα πνευματικής ζωής: Πρώτο το στάδιο της καθάρσεως, δεύτερο το στάδιο του φωτιδμού, τρίτο το στάδιο της θεώσεως. Δηλαδή η Χάρις του Θεού αρχικά μας καθαρίζει, έπειτα μας φωτίζει και στη συνέχεια μας ενώνει με τον Θεό. Όλοι οι πιστοί λοιπόν δεν ζουν στο ίδιο επίπεδο πνευματικής ζωής. Άλλοι βρίσκονται στο στάδιο της καθάρσεως, άλλοι στο στάδιο του φωτισμού και οι Άγιοι στο στάδιο της θεώσεως. 

Όταν λέμε ότι η Χάρις του Θεού είναι καθαρτική, είναι φωτιστική, είναι θεοποιός, αυτό δεν σημαίνει ότι η άλλη Χάρις καθαρίζει, ἀλλη φωτίζει και άλλη θεώνει. Η ίδια Χάρις είναι. Και τα τρία επίπεδα της πνευματικής ζωής δεν είναι πάντοτε στεγανά, αλλά μπορεί να αλληλοδιαδέχονται το ένα το άλλο ή να λειτουργούν ταυτόχρονα, ανάλογα με την πνευματική κατάσταση του κάθε πιστού. Μπορεί κάποιος να φθάσει στο ανώτερο επίπεδο ή στο στάδιο του φωτισμού και να πέσει στην αμαρτία. Η κάθαρση όμως, ούτως ή άλλως, προηγείται. Μας το είπε ο ίδιος ο Κύριος: "Δεν μπορείς να δεις τον Θεό, εάν δεν έχεις καθαρή καρδιά". 

Τελικά πνευματική ζωή είναι η ζωή του πιστού που έχει μέσα του όχι μόνο τη Χάρι του Αγίου Πνεύματος, αλλά και τον ίδιο τον Θεό. Είναι η μυστική ζωή που μας ενώνει με τον Θεό:"Πνευματική ζωή είναι η ζωή του Χριστού μέσα μας". Η ζωή αυτή τελεσιουργείται με τα ιερά Μυστήρια. Με το Μυατήριο του Βαπτίσματος ο άνθρωπος εισέρχεται στη ζωή και γίνεται παιδί του Θεού. Με το άγιο Χρίσμα εφοδιάζεται με τη Χάρι του Θεού, για να μπορεί να αγωνίζεται πνευματικά, να νικά τα πάθη, να καλλιεργεί μέσα του τις αρετές. Και τέλος, η θεία Κοινωνία συντηρεί και διατηρεί τη ζωή αυτή. 

Ο άνθρωπος ζει μέσα του τον Χριστό, ενώνεται μ' Αυτόν, φωτίεται, καθαρίζεται, θεώνεται. Έχουμε λοιπόν πνευματική ζωή, όταν έχουμε τον Θεό μέσα μας και Του ζητάμε να εργάζεται τη μεταμόρφωσή μας. Διότι δεν καθαρίζουμε εμείς τον εαυτό μας. Εμείς προσφέρουμε τη θέλησή μας και ο Θεός μας καθαρίει. Δεν φωτίζουμε εμείς την ψυχή μας. Ο Θεός τη φωτίζει. Δεν ενώνουμε εμείς τον εαυτό μς με τον Θεό. Ο Θεός μας ενώνει μαζί Του. Ούτε εμείς παράγουμε καρπούς αρετών. Ο Θεός τους δίνει. Πνευματική λοιπόν ζωή σημαίνει να αφήσουμε τον Θεό να καρποφορήσει μέσα μας όλα τα δώρα Του. Να αφήσουμε τον Θεό να μας καθαρίσει, να μας φωτίσει και να μας ενώσει μαζί Του. 

Στην παραβολή του ασώτου υιού, ο πατέρας της παραβολής είχε γύρω του τριών ειδών ανθρώπους: Είχε γιους, μισθωτούς και δούλους. Κι αυτή η εικόνα μας βοηθά να καταλάβουμε ότι στην πνευματική ζωή μπορεί να είσαι ή δούλος ή μισθωτός ή γιος. Δηλαδή να ζεις κοντά στον Θεό ως δούλος, επειδή φοβάσαι μην πας στην κόλαση. Ή να είσαι μισθωτός, να ζεις κοντά στο Θεό από συμφέρον, για να πάρεις μισθό, να κερδίσεις τον Παράδεισο. 

Ή να είσαι γιος. Δηλαδή να λαχταράς να ζεις ενωμένος με τον Θεό μόνο και μόνο επειδή Τον αγαπάς. Και δεν θέλεις τίποτε άλλο στον κόσμο, παρά μόνο να είσαι μαζί Του. Αν έχουμε σχέση δούλου, μισθωτού ή παιδιοὐ με τον Θεό, βιώνουμε τελείως διαφορετικά την κάθε πνευματική εμπειρία. Αν η ψυχή μας είναι στο στάδιο της καθάρσεως, του φωτισμού, της θεώσεως, βιώνει τελείως διαφορετικά τα μυστήρια του Θεού. 

Τα ίδια πνευματικά ερεθίσματα δεν δίνουν τα ίδια πνευματικά αποτελέσματα σε όλους. Στην Ιερουσαλήμ κάποτε μιλούσε ο Κύριος σε πλήθη ανθρώπων. Κάποια στιγμή ακούστηκε η φωνή του Θεού: "καί ἐδόξασα καί πάλιν δοξάσω". Δεν άκουσαν όλοι καθαρά τη φωνή του Θεού. Οι πολλοί άκουσαν τον ήχο της, χωρίς να ξεχωρίσουν τα λόγια. Γι' αυτό ἀλλοι είπαν ότι άκουσαν κάποια βροντή. Κι άλλοι έλεγαν ότι ένας άγγελος μίλησε. Ανάλογα με τα πνευματικά αισθητήριά τους ο καθένας ή άκουγε μόνο μια βροντή, ή άκουγε λόγια, χωρίς να καταλβαίνει το νόημά τους. Και κάποιοι μαθητές που ήταν ανώτεροι πνευματικά διέκριναν το περιεχόμενο των λόγων του Θεού. 

Μόνο ο Κύριος είδε και τον Πατέρα Του, που εκείνη την ώρα Του μιλούσε. Η φωνή ήταν ξεκάθαρη, αλλά κατανοήθηκε από τον καθένα ανάλογα με την καθαρότητα του νου του. Ανάλογα λοιπόν με την κατάσταση της ψυχής μας, ακούει κανείς καθαρά ή αινιγματικά ή καθόλου. Στην πνευματική ζωή λοιπόν ζεις πνευματικές εμπειρίες, ανάλογα με την πνευματική κατάσταση της ψυχής σου. Μπορεί οι άλλοι να ακούν τη φωνή του Θεού και συ να μην ακούς τίποτα. Ένας που δεν έχει καμιά σχέση με την Εκκλησία και δεν ξέρει τίποτε, πώς μπαίνει στην πνευματική ζωή; 

Η πρώτη κίνηση που κάνει ο Θεός είναι η κίνηση της κλήσεως. Καλεί ο Θεός. Κι έχει πολλούς τρόπους να καλεί τον άνθρωπο: μ' έναν φίλο, μ' ένα βιβλίο, με μια ανάρτηση στο διαδίκτυο, μ' ένα μήνυμα στο κινητό, με μια επίσκεψη στο Άγιον Όρος. Η πρώτη κίνηση του Θεού είναι να σε καλέσει. Σου λέει: Έλα κοντά μου. Ἐλα σε μια Ακολουθία, έλα σε μια ομιλία, έλα σε έναν πνευματικό άνθρωπο. Αν ο άνθρωποε πει το ναι καλείται να κάνει τα εξής επόμενα βήματα: 

συνεχίζεται....

Καλημέρα σας! Καλή κι ευλογημένη εβδομάδα!