Φράσεις για προβληματισμό 106ο μέρος

Η γλώσσα της ελευθερίας, ο ένδοξος θησαυρός της Ελλάδας, η δόξα της Ελλάδας, ανήκει σε όλους μας κι έχει διαμορφώσει την επιστημονική και λογοτεχνική κληρονομιά του Δυτικού κόσμου... Απ' όλα τα ανθρώπινα δημιουργήματα, η Ελληνική γλώσσα είναι το καταπληκτικότερο.... Δεν υπάρχει πιο όμορφη γλώσσα απ' την ελληνική. Έχει διατηρήσει την ομορφιά της μέσα στους αιώνες, όχι μόνο με τη μορφή και τους ήχους της, αλλά και με τις ηθικές ιδέες που εκφράζει (Marriane Mc Donald, η πρωτεργάτης του Thesaurus Linguae Graecae). 

Στη σύγχρονη εποχή της σύγχυσης και της αποστασίας αρκετοί δεν προσέχουμε τον τρόπο που ντυνόμαστε. Κυκλοφορούμε με ενδύματα πλούσια και πολυτελή, για να εντυπωσιάσουμε ή άλλοι με άσεμνα και προκλητικά. Πολλοί δεν διστάζουν να εισέρχονται στους Ναούς με απρεπείς περιβολές και να φανερώνουν έτσι την ασέβειά τους. Ας φροντίζουμε τα ρούχα μας να είναι όμορφα και καλά, προπαντός όμως να τα διακρίνει η απλότητα και η σεμνότητα (Σπουδαία σκέψη). 

Ούδέν οὕτω ποιεῖ δοῦλον ὡς τό πολλῶν δεῖσθαι· ὥσπερ οὖν ἐλεύθερον, ὡς τὀ τῆς χρείας εἶναι μόνης: δεν υπάρχει χειρότερη δουλεία και τυραννία από το να έχεις ανάγκη από πολλά. Όπως πάλι είσαι ελεύθερος, όταν περιορίζεσαι στα λίγα και απαραίτητα (Ιωάννης Χρυσόστομος). 

Οἱ περί τόν ἄρχοντα φαῦλοι καί τόν ἐκείνου συνδιαβάλλουσι τρόπον: οι άνθρωποι του "περιβάλλοντος" ενός άρχοντα με την κακή συμπεριφορά τους και σ' εκείνου (του άρχοντα δηλαδή και κατ' επέκταση του προϊσταμένου τον εκφαυλισμό (Μέγας Φώτιος). 

Ταύτην τήν χώρα οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ΄ οὕτω καλῶς καί γνησίως γεγόνοιμεν, ὤστ' ἐξ ἦσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τόν χρόνον διατελοῦμεν αὐτόχθονοι ὄντες: είμαστε γνήσιοι αυτόχθονες σ' αυτή τη χώρα, γιατί κατοικούμε χωρίς να έχουμε διώξει άλλους λαούς, χωρίς να έχουμε καταπατήσει τα εδάφη της (δεν την καταλάβαμε έρημη) και χωρίς να αποτελούμε άθροισμα διαφόρων εθνοτήτων. Είμαστε εδώ ανέκαθεν (Ισοκράτης, Πανηγυρικός, 24). 

Ο άνθρωπος μοιάζει με κλάσμα του οποίου ο αριθμητής είναι αυτό που είναι πραγματικά, ενώ παρονομαστής είναι εκείνο που νομίζει πως είναι. Έτσι όσο μεγαλύτερος είναι ο παρονομαστής, τόσο μικρότερο είναι το κλάσμα (Λέων Τολστόι). 

Τινές μέν γάρ ἕνεκα χρηματισμοῦ τήν ἰατρικήν τέχνην ἐργάζονται, τινές δέ διά τήν ἐκ νόμων αὐτοῖς διδομένην ἀλειτουργησίαν, ἔνιοι δέ διά φιλανθρωπίας ὥσπερ ἄλλοι διά τήν ἐπί ταύτῃ δὀξαν ἤ τιμήν: κάποιοι ασκούν την τέχνη της Ιατρικής για τα χρήματα, άλλοι για τις απαλλαγές, που τους παρέχονται από τους νόμους, άλλοι για φιλανθρωπία και άλλοι για δόξα και τιμή (Γαληνός). 

Ο άνθρωπος χαρακτηρίζεται από ματαιοδοξία. Είναι τόσο βαθιά ριζωμένη μέσα στην καρδιά του ανθρώπου, ώστε ένας στρατιώτης, ένας χωρικός, ένας μάγειρας, ένας αχθοφόρος να καυχησιολογούν και πιθανόν να έχουν τους θαυμαστές τους (Φανούριος Γ. Παπαδημητράκης, Μεθοδικό απάνθισμα από τις "Σκέψεις" τουBlaise Pascal, Αθήνα 2015). 

Το αντρόγυνο αποκαλύπτεται στις διαφωνίες, τα αδέρφια στις κληρονομιές, τα παιδιά στις στερήσεις, οι φίλοι στις δυσκολίες (π. Σπ. Ράπτης).

Αν δεν έχουμε τη δύναμη να συγχωρούμε τους αδελφούς μας, γκρεμίζουμε με τα χέρια μας τη γέφυρα από την οποία είμαστε υποχρεωμένοι να περάσουμε (Σπουδαία σκέψη). 

Η υποκρισία γίνεται η δύναμη του άνανδρου. Σχεδόν αδύνατο να ξεφύγουν απ' αυτήν (την υποκρισία) άνθρωποι κυριευμένοι από οίηση. Ο άνθρωπος παλεύει ανάμεσα στο "είναι" και στο "φαίνεσθαι". Το "είναι" διαμορφώνεται από τη σχέση που έχουμε με τον Θεό. Το "φαίνεσθαι" αναφέρεται κυρίως στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους (Σπουδαία σκέψη). 

Κάποιος επιπόλαιος επισκέπτης στο μουσείο του Λούβρου σταμάτησε μπροστά σ' έναν φύλακα και του λέει: "Δεν βλέπω τίποτα σπουδαίο εδώ μέσα. Απορώ τι βρίσκει και θαυμάζει ο κόσμος". Και ο φύλακας του απάντησε: "Φίλε μου, εδώ μέσα δεν κρίνεις, κρίνεσαι" !Έτσι είναι. Υπάρχουν χώροι ηρωικοί ή ιεροί, στους οποίους πρέπει να μπαίνει κάποιος ταπεινά, με διάθεση να δει, να ακούσει, να απολαύσει, να θαυμάσει. Με σεβασμό, με δέος, με σιωπή (Σπουδαία σκέψη). 

Στη γειτονιά τριαντάφυλλο και μες στο σπίτι αγκάθι (Παροιμία). 

Η αρετή είναι πανωφόρι που μας απομένει πάντα στις κακοκαιρίες. 

Οὐκ ἔστι πένης ὁ μηδέν ἔχων· ἀλλ' ὁ πολλῶν ἐπιθυμιῶν· οὐ ἔστι πλούσιος ὁ πολλά κεκτημένος, ἀλλ' ὀ μηδενός δεόμενος:: φτωχός δεν είναι εκείνος που δεν έχει τίποτε, αλλά εκείνος που θέλει να έχει πολλά· πλούσιος δεν είναι εκείνος που έχει πολλά, αλλά εκείνος που δεν έχει ανάγκη από τίποτα (Ι. Χρυσόστομος). 

Δεν έλειπαν τα υλικά αγαθά από τον Ζακχαίο. Ήταν πολύ πλούσιος. Δεν υστερούσε ούτε σε αξίωμα. Ως αρχιτελώνης είχε μεγάλη θέση στην κοινωνία της Ιεριχούς. Κάτι όμως αισθανόταν ότι του έλειπε. Κάτι αναζητούσε η ανικανοποίητη από τα υλικά αγαθά ψυχή του. Μόλις άκουσε λοιπόν ότι επρόκειτο να περάσει από την περιοχή του ο Χριστός, έκανε το παν, τα αδύνατα δυνατά, για να Τον δει και να Τον γνωρίσει. 

Αν κι εμείς επιθυμούμε να γνωρίσουμε τον Κύριο βαθύτερα, ας μιμηθούμε τα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς του Ζακχαίου: α) να είναι θερμότερη από κάθε άλλη επιδίωξή μας, β) με απόφαση να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για την υπέρβαση όποιων εμποδίων, γ) με διάθεση να επανορθώσουμε τα τυχόντα λάθη του παρελθόντος (Σπουδαία σκέψη). 

Υπαπαντή, η μεγάλη δεσποτική και Θεομητορική εορτή. Η Υπεραγία Θεοτόκος και ο Μνήστωρ Ιωσήφ, υπακούοντας στη σχετική διάταξη του Νόμου, οδήγησαν τον Κύριο-σαράντα μέρες μετά τη Γέννησή Του- στον Ναό, για να Τον αφιερώσουν στον Θεό. Και ο δίκαιος Συμεών δέχεται στην αγκαλιά του τον Σωτήρα Χριστό και ικανοποιημένος πλέον αναφωνεί: "Νῦν ἀπολύεις τόν δοῦλον σου, Δέσποτα" (Σπουδαία σκέψη). 

Άφησε το παρελθόν στο έλεος του Θεού, το παρόν στην αγάπη Του και το μέλλον στην πρόνοιά Του... (Σπουδαία σκέψη).

Η παραβολή των ταλάντων φανερώνει πως όλοι έχουμε ταλέντα, χαρίσματα από τον Θεό. Φτάνει να τα ψάξουμε μέσα μας, να τα συνειδητοποιήσουμε, να ευχαριστήσουμε τον Κύριο που μας τα έδωσε. Και να τα αξιοποιήσουμε όσο μπορούμε καλύτερα στη ζωή με ζήλο, όρεξη και προθυμία, χωρίς συγκρίσεις με τους άλλους. Να τα αξιοποιήσουμε τόσο για τη δική μας πρόοδο όσο και για την ωφέλεια των συνανθρώπων μας. Για ένα μέλλον καρποφόρο σε τούτη τη ζωή κι ευτυχισμένο στην άλλη, την αιώνια και αληθινή (Αρχιμ. Αποστόλου Χ. Τσολάκη, Μίλησέ μου, Χριστέ).  

                         Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!