Έπειτα από τη στρατιωτική τους θητεία, ο Γιάννης και ο Βασίλης ρίχτηκαν στον αγώνα για την επαγγελματική τους σταδιοδρομία. Δικηγόρος ο ένας και χημικός ο άλλος, καταρτισμένοι τέλεια στην επιστήμη τους, σύντομα απέκτησαν φήμη μεγάλη στη μεγαλούπολη της Ανατολικής Μακεδονίας. Δημιούργησαν ευλογημένες οικογένειες με εκκλησιαστικό Γάμο και είχαν κύρος στην τοπική κοινωνία. Επειδή ήταν μέλη του Συνδέσμου των Εφέδρων Αξιωματικών του Νομού τους, βλέπονταν πλέον και τα έλεγαν πότε-πότε για τη ζωή τους και στο ΚΕΥΠ (Κέντρο Εκπαιδεύσεως Υλικού Πολέμου) της ωραίας Λαμίας, όπου υπηρέτησαν.
- Θυμάσαι, Βασίλη, εκείνο το θαύμα που που έκανε η Παναγία ανήμερα της γιορτής της στο στρατόπεδο; του είπε κάποτε, σε μια από τις συναντήσεις τους αυτές ο Γιάννης.- Ξεχνιέται ποτέ ένα τέτοιο γεγονός; απάντησε ο Βασίλης. Όταν έρχεται στον νου μου, ανατριχιάζω και κάνω τον σταυρό μου, Γιάννη. Τι μπορούσαμε να πάθουμε, αλήθεια! Και πώς μας έσωσε η Παναγία!
- Ήταν πράγματι φοβερό, πήρε τον λόγο ο Γιάννης. Το στρατόπεδο, όπως άλλωστε και όλη η Λαμία, ήταν εγκατεστημένο σε ύψωμα. Ψηλά-ψηλά υπήρχαν, όπως ασφαλώς θα θυμάσαι, τα βαρέα φορτηγά οχήματα Στάγιερ. Κάτω-κάτω στη είσοδο του στρατοπέδου υπήρχε ο μικρός Ναός του στρατοπέδου προς τιμήν της Παναγίας της Ευαγγελίστριας. Τώρα έχει κτισθεί άλλος μεγαλοπρεπής Ναός προς τιμήν της αγίας Μαρίνας σε άλλο σημείο του στρατοπέδου.
- Λοιπόν, για συνέχισε την εξιστόρηση του θαύματος. - Ε ναι! Ενώ, ανήμερα της Παναγίας, της Προστάτιδας των Ενόπλων Δυνάμεων, όλα και στο στρατόπεδο του ΚΕΥΠ ήταν έτοιμα για την εορτή, κι ο ιερέας είχε έλθει στον μικρό Ναό κι ο διοικητής κι όλοι οι αξιωματικοί ήσαν παραταγμένοι με τις επίσημες στολές τους κι όλοι οι οπλίτες επίσης, έγινε κάτι τρομερό και πρωτάκουστο. Το θυμάσαι, Βασίλη;
- Αν το θυμάμαι, λες; Τρέμω και δακρύζω κάθε φορά που έρχεται στον νου μου. - Πες, Βασίλη, τι έγινε στη συνέχεια;
- 'Όχι εγώ! Πες τα εσύ. Σαν δικηγόρος τα λες καλύτερα.
- Ενώ λοιπόν όλα ήταν έτοιμα και θ' άρχιζε η Ακολουθία, ακούγεται δυνατή φωνή ενός σκοπού στρατιώτη:
"Προσέξτε! Φυλαχθείτεεε! Ένα φορτηγό κατεβαίνει ακυβέρνητο, φυλαχθείτεεε! ". Το τι έγινε, δεν περιγράφεται. Επικράτησε πανικός. Όλοι προσπαθούσαν να αποφύγουν το φορτηγό, που λύθηκαν μόνα τους τα φρένα του κι έτρεχε με ορμή χωρίς οδηγό στον κατήφορο. Λίγα όμως μέτρα πριν φθάσει στον Ναό, έστριψε απότομα και τερμάτισε πάνω σε μια λεύκα χωρίς να βλάψει κανέναν. Έστριψε, Βασίλη μου. Πώς έστριψε και έγινε το θαύμα!
- Εδώ είναι το θαύμα, Γιάννη μου! Ένα υδραυλικό τιμόνι, όταν είναι σβηστή η μηχανή του αυτοκινήτου, δεν στρίβει με καμία δύναμη, ακόμη κι αν κάποιος έχει χέρια και δύναμη σαν του αρχαίου Ηρακλή. Κι αν σκεφθούμε ότι, αν δεν έστριβε, θα έπεφτε πάνω στη μικρή εκκλησία της Ευαγγελίστριας, και θα την γκρέμιζε ανήμερα της γιορτής της, καταλαβαίνουμε πόσο μεγάλο ήταν το θαύμα της Παναγίας μας. - Θα το θυμάμαι όσο ζω, διότι το έζησα, και θα το διηγούμαι στα παιδιά και στα εγγόνια μου. Για να μάθουν κι αυτά ότι η Πίστη μας, η χριστιανική μας ιστορία, είναι ζωντανή, γεμάτη θαύματα.
- Το ίδιο θα κάνω κι εγώ, με τη Χάρι της Μεγαλόχαρης, αδελφέ μου!
(Γεωργίου Γ. Ψαλτάκη, ... Κι έγινε το θαύμα, Θαύμα της Παναγίας σε στρατόπεδο, Αθήνα 2021, Εκδόσεις Σωτήρ).
Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!
Η ανάρτηση αφιερώνεται στον χθεσινό εορτασμό της Κυριακής της Ορθοδοξίας, αλλά και στο υπέροχο Μοναστήρι που κατεδαφίστηκε από τους Ρώσους στο Ντονέτσκ της Ουκρανίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου