Οι Έλληνες είστε πολύ τυχεροί, γιατί έχετε μια ιστορία που ελάχιστοι λαοί στον κόσμο έχουν. Οι περισσότεροι λαοί δεν έχουν την κληρονομιά ενός μεγαλειώδους κράτους, όπως οι Έλληνες (Νόρμαν Ντέιβις, διακεκριμένος καθηγητής Ιστορίας). Κρεῖσσον σοφίαν ἐμπορεύεσθαι ἤ χρυσίου καί ἀργυρίου θησαυρούς: είναι καλύτερο και επικερδέστερο να εμπορεύεται κάποιος και να εξαγοράζει με κάθε θυσία τη θεία σοφία, παρά να κερδίζει θησαυρούς από χρυσά και ασημένια νομίσματα (Παροιμίες, γ, 14).
Ού δόκιμον τό ἀπείραστον· τό δέ βασανισθέν ἐν τοῖς πράγμασι δοκιμώτερον ὡς ἐν καμίνῳ χρυσός: είναι ασύνετο να υιοθετείται άκριτα το αδοκίμαστο και άγνωστο. Αντίθετα, εκείνο που ελέγχεται βασανιστικά κατά την καθημερινή πράξη, αποδεικνύεται στέρεο και αποδοτικό όπως ο χρυσός στη φωτιά (Γρηγόριος Θεολόγος, Επιστ. CCXIV προς τον ιερέα Σακερδώ). Δεν έχει τόση σημασία και αξία το να γεννηθεί κάποιος από μεγάλους, σε πλούτο και αξίωμα, όσο το να γεννηθεί ο ίδιος μεγάλος (Ιωάννης Χρυσόστομος).
Το πιο γλυκό πράγμα και όνομα είναι η ειρήνη, που ενώ όλοι την επαινούν, μόνο λίγοι την στηρίζουν (Γρηγόριος Θεολόγος). Ἡ μέν ἰατρική τήν ὑγείαν, ἡ δέ γυμναστική τἠν εὐεξίαν τῷ σώματι ἐντίθησι: η ιατρική από τη μια μεριά συμβάλλει στην υγεία του σώματος, ενώ από την άλλη πλευρά η γυμναστική προσφέρει ευεξία στο σώμα (Σπουδαία αρχαιοελληνική σκέψη).
Εἰς τελειότητα τοῦ ἀνθρώπου τρία δεῖ συνδραμεῖν, φύσιν, μάθησιν καί ἄσκησιν: στην τελειοποίηση του ανθρώπου τρία πράγματα πρέπει να βοηθήσουν: η φύση, η μάθηση και η άσκηση (Πλούταρχος). Τόν γάρ οὐκ ὄντα πᾶς εἴωθεν ἐπαινεῖν. Φθόνος γάρ τοῖς ζώσι πρός τόν ἀντίπαλον: τον νεκρό όλοι συνηθίζουν να τον επαινούν, ενώ τους ζωντανούς τους φθονούν οι αντίπαλοι (Θεόκριτος).
Ἀχάριστον εὐεργετεῖν καί νεκρόν μυρίζειν, ὄφιν τρέφειν καί πονηρόν εὐεργετεῖν ταὐτόν ἐστιν: το να ευεργετεί κανείς αχάριστο και να αλείφει με μύρα νεκρό, είναι το ίδιο πράγμα με το να τρέφει φίδι και να ευεργετεί πονηρό (Σπουδαία αρχαιοελληνική φράση). Ἀτυχοῦντα μή ἐπιγέλα: στον άνθρωπο που συμβαίνουν διάφορες ατυχίες να μην γελάς (Πλούταρχος).
Για να κάνεις μια κακή πράξη είναι ποταπό. Το να κάνεις αντίστοιχα μια καλή, η οποία δεν συνεπάγεται κάποια θυσία, είναι κοινό. Το να κάνεις μεγάλα έργα, που έχουν κινδύνους, αυτό είναι γνώρισμα των εξαιρετικών ανθρώπων. Θαρσεῖν χρή, τάχ' αὔριον ἔσετ' ἄμεινον: θάρρος, φίλε μου, μπορεί η αυριανή μέρα να είναι για σένα πιο ευνοϊκή. Πρέπει να έχεις θάρρος, το αύριο ίσως να είναι καλύτερο. Μονάχα οι νεκροί δεν έχουν ελπίδες (Θεόκριτος).
Μήπως χρειάζεται να προσθέσουμε λίγο πάθος στη ζωή μας; Για ό, τι προσπαθούμε, για ό, τι αγωνιζόμαστε, με ό, τι καταπιανόμαστε, οι χλιαρές ενέργειες έχουν συνήθως και το ανάλογο υποτονικό αποτέλεσμα. Λίγη ζωντάνια ακόμα, λίγες επιδιώξεις παραπάνω, για καλύτερη καρποφορία. Δεν λέω, βολικός ο εφησυχασμός ίσως και η απραξία, αλλά πώς να το κάνουμε. Κατά τη λαϊκή έκφραση: "Λίγα δίνεις, λίγα παίρνεις" (Σελλαδίτικα νέα).
Ο άνθρωπος της αγάπης είναι άνθρωπος της υπομονής. Υπομένει ελαττώματα, αδυναμίες και βάρη του αδελφού του. Στην καθημερινή ζωή δίνονται πολλές αφορμές προστριβών, ακόμη κι από πολύ αγαπητά μας πρόσωπα. Όλες αυτές οι προστριβές υπερνικώνται, εάν έχουμε αγάπη στην καρδιά μας. Η αγάπη μας βοηθεί να ανεχόμαστε και να υπομένουμε τις αδυναμίες των άλλων, να τους αντιμετωπίζουμε με αρχοντιά και ανωτερότητα! (Σπουδαία σκέψη)
"Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾶς με; (Ιω κα, 15-25)". Βγάλε από την ερώτηση το "Σίμων Ἰωνᾶ" και βάλε το όνομά σου. "(...) με αγαπάς;" Τι απάντηση θα πάρει στην ερώτησή Του; Αφορμή δίνει στον καθένα μας να εξετάσουμε βαθιά τον εαυτό μας, την καθημερινή μας ζωή, τις προτιμήσεις και επιλογές που διαρκώς κάνουμε, για να δούμε αν στην ερώτηση αυτή του Κυρίου μπορούμε να απαντήσουμε όπως ο Πέτρος. "Κύριε, εσύ τα γνωρίζεις όλα. Εσύ ξέρεις ότι Σε αγαπώ", πάνω και πέρα από καθετί άλλο στη ζωή μου (Αρχιμανδρίτη Αποστόλου τσολάκη, Μίλησέ μου Χριστέ, εκδόσεις Σωτήρ).
Δεν έχω άνθρωπο. Ο λόγος αυτός του πονεμένοι κατάκοιτου είναι παράπονο και πολλών ανθρώπων σε κάθε εποχή. Καθήκον αγάπης ιερό έχουμε να συμπαριστάμεθα, όσο μπορούμε σε τέτοιους πονεμένους ανθρώπους. Να τους πλησιάζουμε με στοργή και ενδιαφέρον. Να τους στηρίζουμε στην πίστη προς τον Κύριο. Μπορεί να μην έχουμε άνθρωπο. Έχουμε όμως τον Θεάνθρωπο Σωτήρα και Λυτρωτή μας κοντά μας (Σπουδαία σκέψη). Σε ό, τι κι αν κάνουμε, σημασία έχει η ωφέλεια των ψυχών, αλλά και η δόξα προς τον Θεό. Η ανθρώπινη δόξα είναι ψεύτικη, παροδική. Η δόξα του Θεού όμως είναι αληθινή, αιώνια και αναφαίρετη (Σπουδαία σκέψη).
Ο Κύριος δεν αντιπαρέρχεται και δεν αδιαφορεί για κάθε θλιβόμενο, για κάθε πονεμένο, για κάθε πάσχοντα. Και όταν ακόμη εσύ δεν αναζητείς τον Θεό και δεν τον επικαλείσαι και δεν του αναπέμπεις θερμή και ικετευτική προσευχή, σε αναζητεί Εκείνος ως άλλο πρόβατο απολωλός (Λουκ ιε, 6). Ο άνθρωπος μπορεί να λησμονεί τον Θεό, ο Θεός όμως ποτέ δεν λησμονεί τον άνθρωπο. Τον βλέπει, τον παρακολουθεί, τον παραστέκει. Του χαρίζει με τρόπους θαυμαστούς τα δώρα της πατρικής του αγάπης, όπως συνέβη με τον εκ γενετής τυφλό (Κυριακοδρόμιο, τόμος 1ος, εκδόσεις Σωτήρ)
Θεέ μεγαλοδύναμε, μεγάλο τ' όνομά Σου, φύλλο δεν πέφτει απ' το δεντρί χωρίς το θέλημά Σου (Δημοτικό τραγούδι). Μισεύεις, Κωσταντάκη μου κι εμένα πού μ' αφήνεις, πρώτα σ' αφήνω στον Θεό και δεύτερο στ' αγίους! (Δημοτικό τραγούδι).
Η πολυλογία είναι μια μάστιγα, η οποία συνδέεται με μια δεύτερη: την περιέργεια. Γιατί οι φλύαροι θέλουν να ακούνε πολλά, για να έχουν περισσότερα να λένε (Πλούταρχος).
Την πρώτη εκείνη βραδιά της Αναστάσεως οι μαθητές έβλεπαν ένα έκπαγλο, συνάμα και συνταρακτικό θέαμα. Τα χέρια του Κυρίου και τα άχραντα πόδια Του γεμάτα φως και δόξα και ζωή. Συνάμα και πληγωμένα. Τρυπημένα από τα καρφιά, τα σημάδια των πληγών τόσο εμφανή μπροστά τους. Ναι, ένας Θεός τραυματισμένος. Ένας Θεός θα έρχεται δίπλα μας και θα βλέπουμε τα χέρια Του τρυπημένα. Από αγάπη για τον καθένα μας. Είμαι ο Θεός σου, που θέλησα να τραυματισθώ, για να είσαι εσύ αιώνια υγιής κοντά μου. Υγιής, ένδοξος, φωτεινός (Αρχ. Αποστόλου Τσολάκη, Μίλησέ μου Χριστέ, εκδόσεις Σωτήρ).
Ό, τι κατορθώνουμε να το αποδίδουμε στη χάρη του Θεού. Να καλλιεργούμε το ταπεινό φρόνημα. Τότε θα μας σκεπάζει ο Θεός με το έλεός Του και θα μας ευλογεί πλούσια (Σπουδαία σκέψη).
Στις θύελλες που σαρώνουν τον σύγχρονο κόσμο, να μένουμε αμετακίνητοι, σταθεροί και αφοσιωμένοι ακόλουθοι του Χριστού. Πολλοί αντίχριστοι και σήμερα, πολλοί που πολεμούν το έργο του Χριστού, αρνούνται τη Θεότητά Του και δεν δέχονται τη σωτηρία που προσφέρει ως ο μόνος Θεάνθρωπος, ο μόνος Λυτρωτής και Σωτήρας του κόσμου και του ανθρώπου. Να μην επηρεασθούμε από τις δυσκολίες και τους πειρασμούς της κρίσιμης και ταραγμένης εποχής μας (Σπουδαία σκέψη).
Στην Εκκλησία βρίσκουμε την υγεία, την παρηγοριά, την ελπίδα και τη σωτηρία της ψυχής μας.... Πολλοί οι πειρασμοί, παιδιά μου, πολλές οι παγίδες του διαβόλου. Αλλά όλα διαλύονται με την προσευχή και τη χάρη του Θεού... Η στενοχώρια είναι η πιο μεγάλη αρρώστια. Να τη διώχνετε (Σπουδαίες σκέψεις). Αν δεν μπορείς να γίνεις λεωφόρος, γίνε ένας χωματόδρομος ή έστω ένα μονοπάτι! Αν δεν μπορείς να γίνεις ήλιος, γίνε φεγγαράκι ή έστω ένα αστεράκι (Σπουδαία σκέψη).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου