Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 19 Απριλίου 2021

Πανδημία: πόσο πιστεύουμε στον Θεό; (μέρος 4ο)


Πόλεμοι, εγκλήματα, απειλές, άνομα νομοθετήματα, διαστροφές, λατρεία των ειδώλων, του χρήματος, της παράνομης ηδονής. Ξέφρενη πορεία στο χάος, στην απώλεια, στην αιώνια καταδίκη. Γι' αυτό οι θλίψεις και οι δοκιμασίες. Γι' αυτό οι ποικίλες ταλαιπωρίες και τα βάσανα. Γι' αυτό η παγκόσμια δοκιμασία, η πανδημία και οι φόβοι και ο παγκόσμιος πανικός του τελευταίου καιρού. 

Μία η λύτρωση· η μεγάλη επιστροφή. Η επιστροφή στην οικία του Πατρός. με μετάνοια, με βαθιά και ειλικρινή μετάνοια. Όπως στους αρχαίους καιρούς, έτσι και τώρα ακούγεται βροντερή η φωνή του Θεού: "Καί νῦν λέγει Κύριος ὁ Θεός ὑμῶν· ἐπιστράφητε πρός με ἐξ' ὅλης τῆς καρδίας ὑμῶν καί ἐν νηστείᾳ καί ἐν κλαυθμῷ καί ἐν κοπετῷ· καί διαρρήξατε τάς καρδίας ὑμῶν καί μή τά ἱμάτια ὑμῶν καί ἐπιστράφητε πρός Κύριον τόν Θεόν ὑμῶν, ὅτι ἐλεήμων καί οἰκτίρμων ἐστί, μακρόθυμος καί πολυέλεος καί μετανοῶν ἐπί ταῖς κακίαις (Ιωήλ β, 12-13)". 

Ναι! Είναι σπλαχνικός ο Θεός, μακρόθυμος και πολυέλεος και συγχωρεί τις αμαρτίες των ανθρώπων. Όταν βέβαια αυτοί επιστρέφουν  ''ἐξ' ὅλης τῆς καρδίας αὐτῶν'', όταν μετανοούν όχι με εξωτερικές εκδηλώσεις μετανοίας, αλλά ειλικρινά, με συντριβή της καρδιάς, με νηστείες και δάκρυα και αλλάζουν νοοτροπία και ζωή. Είναι τραγικό να έρχονται αλλεπάλληλες οι δοκιμασίες για τον σωφρονισμό των ανθρώπων, και οι άνθρωποι να μη μετανοούν, αντίθετα δε να σκληρύνονται περισσότερο. Στο ιερό προφητικό βιβλίο της Αποκαλύψεως, το τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής, ο θεόπτης ευαγγελιστής Ιωάννης περιγράφει με συγκλονιστικές εικόνες τις διάφορες "πληγές", τις δοκιμασίες τις οποίες περνά η ανθρωπότητα διά μέσου των αιώνων λόγω  της αμαρτίας και αποστασίας της και τις οποίες επιφέρει ο Θεός, για να οδηγηθούν οι άνθρωποι στη μετάνοια και σωτηρία.

Όμως υπάρχουν περιπτώσεις που το επιθυμητό αποτέλεσμα δεν έρχεται. Όπως αναφέρει ο ιερός ευαγγελιστής στο θ' κεφάλαιο (στ. 20-21), "οἱ λοιποί τῶν ἀνθρώπων, οἵ οὐκ ἀπεκτάνθησαν ἐν ταῖς πληγαῖς ταύταις, οὐ μετενόησαν ἐκ τῶν ἔργων τῶν χειρῶν αὐτῶν", οι υπόλοιποι από τους ανθρώπους, όσοι δεν φονεύθηκαν από τα χτυπήματα των πληγών που υπέστησαν, δεν μετανόησαν από τη λατρεία των θεών που έφτιαχναν με τα χέρια τους, ώστε να μην προσκυνούν πια τα δαιμόνια και τα είδωλα, τα άψυχα, τα αναίσθητα και νεκρά. "Οὐ μετενόησαν" οι άνθρωποι αυτοί και δεν απομακρύνθηκαν από τους φόνους, από τις μαγείες, από την πορνεία και τις κλοπές τους. 

Και σε επόμενο κεφάλαιο (ιστ 9-11) αναφέρονται και άλλες πληγές, παιδαγωγικές τιμωρίες του Θεού, από τις οποίες δεν συνετίζονται οι άνθρωποι, οι οποίοι αντί να σωφρονισθούν, "ἐβλασφήμησαν τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ τοῦ ἔχοντος ἐξουσίαν ἐπί τάς πληγάς ταύτας, καί ού μετενόησαν δοῦναι αυτῷ δόξαν". Νέα φρικτή πληγή ακολουθεί στη συνέχεια, και πάλι οι άνθρωποι "ἐβλασφήμησαν τόν Θεόν τοῦ οὐρανοῦ ἐκ τῶν πόνων αὐτῶν καί έκ τῶν ἑλκῶν αυτῶν, καί ού μετενόησαν ἐκ τῶν ἔργων αὐτῶν". Τέσσερις φορές η θλιβερή διαπίστωση: οι άνθρωποι "οὐ μετενόησαν". 

Να βρισκόμαστε άραγε σ' αυτά τα χρόνια της σκληρύνσεως, της πωρώσεως, της αναλγησίας; Να μας συγκλονίζει ο Θεός με ποικίλες δοκιμασίες, τώρα και με παγκόσμια δεινά, και εμείς να μην ξυπνούμε; Να θέλει Εκείνος με την άπειρη αγάπη Του να μας συνετίσει και ξαναφέρει κοντά Του και εμείς να επιμένουμε απερίσκεπτοι να κινούμαστε με ξέφρενους ρυθμούς στην τροχιά της αποστασίας και της ανεπανόρθωτης καταστροφής; 

Οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, όπως είδαμε, κήρυξαν βροντόφωνα τη μετάνοια, την ανάγκη επιστροφής στον ζώντα Θεό. Ο Τίμιος Πρόδρομος, στο μεταίχμιο της εποχής της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, κηρύττει: "Μετανοεῖτε· ἤγγικε γάρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν". Αυτό ακριβώς ήταν το κήρυγμα με το οποίο άρχισε το έργο Του και ο Χριστός (Ματθ. γ,2, δ, 17). Και το πρώτο κήρυγμα των Αγίων Αποστόλων, μόλις άρχισαν το έργο τους, ήταν πρόσκληση σε μετάνοια: "Μετανοήσατε, καί βαπτισθήτω ἕκαστος ὑμῶν ἐπί τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.... (Πράξεις, β, 38)". 

Το κήρυγμα της μετανοίας το συνεχίζει μέχρι σήμερα η Εκκλησία μας και καλεί όλους μας, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο της νέας και πρωτοφανούς δοκιμασίας, που έχει παγκόσμιες διαστάσεις, να μετανοήσουμε, για να θεραπευθούμε από τον θανατηφόρο ιό της αμαρτίας και από κάθε επικίνδυνο ιό. "Ἰδού νῦν καιρός εὐπρόσδεκτος, ἰδού νῦν ἡμέρα σωτηρίας (Β. Κορ. στ, 2)".Τώρα είναι καιρός μετανοίας. Καιρός για τη μεγάλη επιστροφή. 

συνεχίζεται .........

(Αρχιμ. Αστερίου Χ. Χατζηνικολάου, Με πίστη στον καιρό της πανδημίας, Εκδόσεις Σωτήρ, Αθήνα 2020)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails