Έτσι
γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα..
Να πάμε μπροστά στο
Χριστό, να Τον παρακαλέσουμε να γεννηθεί και μέσα στο
σπήλαιο της καρδιάς μας! Της ψυχής μας! Εμείς
είμαστε το σπήλαιο! Αφού είμαστε γεμάτοι πάθη.. Η ψυχή
μας κι η καρδιά μας είναι γεμάτη, όχι γαϊδούρια και βόδια που είχε ο
στάβλος εκείνος, αλλά πάθη φοβερά.
Να παρακαλέσουμε τον Χριστό να έρθει στην καρδιά μας. Και τι θέλει ο Θεός από μας; Να ανοίξουμε την καρδιά μας. Να Του δώσουμε τις αμαρτίες μας. Να Του δώσουμε τις δυσκολίες μας, τα προβλήματά μας. Όλα αυτά τα οποία μας απασχολούν κάθε μέρα... (π. Αθανάσιος Λεμεσού).
Πόσος χρόνος πιστεύεις ό, τι σου μένει έως ότου
κλείσεις και εσύ τα μάτια σου μία για πάντα; Αλήθεια , το έχεις ποτέ σκεφτεί; Μία ώρα; Μία μέρα; Μία
εβδομάδα; Ένας μήνας; Πέντε χρόνια; Ίσως
πενήντα; Όπως για όλους έτσι έρχεται
και για εσένα η στιγμή αυτή. Είσαι έτοιμος; Είσαι
έτοιμος να αφήσεις αυτόν τον κόσμο; Είσαι έτοιμος γι’
αυτό σου το ταξίδι; Μία απλή εκδρομή πάει κανείς και φροντίζει να πάρει
μαζί του ένα σωρό αποσκευές. Για τη στιγμή αυτή;
Για το πιο σημαντικό ταξίδι της ζωής σου; Είσαι έτοιμος; ‘’Εγώ δεν τα σκέφτομαι αυτά’’ ,ίσως βιαστείς να μου απαντήσεις. Κακώς . Κακώς δεν τα σκέφτεσαι. Γιατί ο θάνατος ξέρεις είναι το πιο σίγουρο πράγμα στη ζωή . Τελικά στα δύσκολα όλοι φεύγουν και μένει μονάχα ο Θεός . Εκεί καταλαβαίνεις την μεγάλη Του αξία και το μεγαλείο Του . Ενώ τον έχεις ξεχάσει και αγνοήσει . Ενώ Τον έχεις πληγώσει, τώρα είναι Εκείνος πού μοναδικά
στέκεται δίπλα σου όταν όλοι σε έχουν εγκαταλείψει . Είναι ο μόνος πού δε διστάζει να πάρει όλη την ευθύνη επάνω Του . Αν κοιτάξεις στην ζωή σου θα δεις πόσες φορές Τον αγνόησες
και πόσες φορές έτρεξε κοντά σου χωρίς καν να το ζητήσεις (Σπουδαία
σκέψη).
Ο χρόνος είναι το στάδιο, που θα παλέψουμε για να κερδίσουμε το άχρονο και το αιώνιο. Σ’ αυτό το χώρο και το χρόνο καλούμεθα να κοινωνήσουμε εμείς οι κτιστοί με τον άκτιστο Θεό. Γιατί μόνο μέσα από αυτήν την κοινωνία θα υπερβούμε την κτιστότητα και την θνητότητά μας και θα είμαστε πολίτες της Βασιλείας του Θεού, «ἧς οὐκ ἔσται τέλος». Και γι’ αυτό ακριβώς, ο χρόνος είναι κάτι πολύ σημαντικό για μας. Αυτό που μας μένει είναι να τον αξιοποιήσουμε σωστά.
Να τον αξιοποιήσουμε και να τον κάνουμε καιρό σωτηρίας. Αυτό είναι το νόημα του χρόνου μέσα στη ζωή του ανθρώπου και μέσα στην Εκκλησία του Χριστού. Τότε θα έχουμε επιτύχει, αν κάνουμε το χρόνο καιρό σωτηρίας. Δηλαδή, ευκαιρία για να πραγματοποιήσουμε την ένωσή μας με το Θεό, που είναι ο Σωτήρας μας. Εάν σ’ αυτό το σημείο αποτύχουμε, ό, τι κι αν κάνουμε μέσα στη ζωή μας θα είναι άχρηστο, θα είναι άσκοπο, θα είναι ανόητο και τελικά η ζωή μας θα γίνει τραγική… (Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος).
Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου