Σπουδαίες σκέψεις σοφών πατέρων (μέρος 5ο)

 

Εκείνος που κάνει το καλό και ζητά ανταπόδοση, δεν υπηρετεί το Θεό, αλλά το θέλημά του (Αγίου Μάρκου του Ασκητού). 

Το καλό είναι καλό, μόνο όταν αυτός που το κάνει θυσιάζει κάτι από τον εαυτόν του, ύπνο, ανάπαυση κ.λπ. Γι' αυτό είπε ο Χριστός «εκ του υστερήματος...» (Λουκ. 21,4). Όταν είμαι ξεκούραστος και κάνω το καλό, αυτό δεν έχει αξία. Όταν όμως είμαι κουρασμένος και ζητά κάποιος π.χ. να του δείξω τον δρόμο και το κάνω, τότε έχει αξία. 'Η, όταν είμαι χορτάτος από ύπνο και πάω να ξενυχτήσω με κάποιον που χρειάζεται βοήθεια, αυτό δεν έχει μεγάλη αξία. Εάν μου αρέσει μάλιστα και η κουβέντα, μπορεί να το κάνω, για να χαρώ την συντροφιά, να διασκεδάσω λίγο. Ενώ, όταν είμαι κουρασμένος και κάνω μια θυσία, για να βοηθήσω τον άλλον, αισθάνομαι παραδεισένια χαρά. Τότε η ευλογία του Θεού με βομβαρδίζει! (Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου). 

"Θα στο ξαναπώ άλλη μια φορά. Μάθε να σιωπάς.Μην αφήνεις να βλέπουν οι άλλοι τι κρατάς στα χέρια σου. Δουλεύεις για τον Αόρατο. Ας είναι και το έργο σου αόρατο. Όταν σκορπίζει κανείς γύρω του ψίχουλα, μαζεύονται τα πουλιά που στέλνει ο διάβολος, λένε οι άγιοι. Πρόσεξε την αυτοϊκανοποίηση. Γι’αυτό οι άγιοι δίνουν την συμβουλή: Να ενεργείς με διάκριση. Βρίσκεσαι κάπου και σου προσφέρουν κάτι. Διάλεξε το μικρότερο κομμάτι. Αν, όμως, κάποιος ή κάποιοι βλέπουν τι θα κάνεις, τότε προτίμησε ν’ακολουθήσεις τη μέση οδό που θα προκαλούσε την πιο μικρή αίσθηση στους άλλους.  

Προσπάθησε, δηλαδή, με κάθε τρόπο να μένεις αφανής. Να περνάς όσο πιο πολύ μπορείς απαρατήρητος. Να το έχεις αυτό σαν ένα κανόνα πάντοτε. Μη μιλάς για τον εαυτό σου, πώς κοιμήθηκες, τι ονειρεύτηκες, τι σου συνέβη. Μη λες τη γνώμη σου ευκαίρως ακαίρως χωρίς να ρωτηθείς. Μην κάνεις λόγο για τις ανάγκες σου και τις υποθέσεις σου. Όταν διαρκώς μιλάς γι’αυτά, τρέφεις απλούστατα τον ναρκισσισμό σου με την αυτοαπασχόλησή σου. Μάθε να γίνεσαι αόρατος…ώστε να σε βλέπει και να σε ευλογεί Θεός."... (απόσπασμα απ΄το ομώνυμο βιβλίο του Τ.Κολλιάντερ «Ο δρόμος των ασκητών»).

Ἡ ἐκκλησία εἶναι θεραπευτήριο καί ὄχι δικαστήριο τῶν ψυχῶν...Δεν καταδικάζει για τα αμαρτήματα, αλλά παρέχει συγχώρηση των αμαρτημάτων  Ο Κύριος σε προσκαλεί στην Εκκλησία  Σε μεταφέρει από τους κόπους στην ανάπαυση κι από τα βάσανα στην ανακούφιση. Σε απαλλάσσει από το βάρος των αμαρτημάτων σου. Γιατρεύει τη στεναχώρια με την ευχαρίστηση και τη λύπη με τη χαρά. Κανένας δεν είναι πραγματικά ελεύθερος και χαρούμενος, παρά μόνο εκείνος που ζει για τον Χριστό. Αυτός ξεπέρασε όλα τα κακά και δεν φοβάται τίποτα... (Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου). 

Η καλοσύνη μαλακώνει και ανοίγει την καρδιά. Είναι σαν το λάδι, στην σκουριασμένη κλειδαριά (Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου). 

Καλοσύνη είναι να σκέπτεται κάποιος, το τι αναπαύει πρώτα τον άλλον και όχι τι μας βολεύει εμάς. Και ο Θεός δεν είναι άδικος: μας αναπληρώνει έπειτα, ό,τι χάσαμε στην προσπάθειά μας, για να βοηθήσουμε τον πλησίον (Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου). 

Όταν πάω να κάνω ένα καλό και μπαίνει στη μέση η ανθρωπαρέσκεια, ε, τότε βγάζω νερό από το πηγάδι με τρύπιο κουβά (Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου). 

Πρόσεχε να μήν κατακρίνεις. Διότι από αυτό παραχωρεί ο Θεός και φεύγει η Χάρη και σε αφήνει ο Κύριος να πέφτεις, να ταπεινώνεσαι, να βλέπεις τα δικά σου σφάλματα.  Αλλ' όταν υποχωρεί η Χάρη για να δοκιμαστεί ο άνθρωπος, τότε γίνονται όλα σαρκικά και πέφτει η ψυχή.  

Συ όμως, τότε μή χάνεις την προθυμία σου, άλλα φώναζε διαρκώς την ευχή με βία, με το ζόρι, με πόνο πολύ. 'Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με''. Και πάλι και πολλές φορές, το ίδιο συνεχώς. Και σαν να ατενίζεις νοερά τον Χριστό να του λέγεις: '…Δόξα σοι, δόξα σοι, ο Θεός μου''. Και υπομένοντας, πάλι θα έλθει η Χάρη, πάλι η χαρά. Όμως και πάλι ο πειρασμός και η λύπη, η ταραχή και τα νεύρα. Αλλά και πάλιν αγώνας, νίκη, ευχαριστία. Και αυτό γίνεται μέχρις ότου σιγά-σιγά καθαρίζεσαι από τα πάθη και γίνεσαι πνευματικός. (Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής). 

Συχνά με τους Αποστόλους παρακαλούμε «Κύριε πρόσθες ημίν πίστιν» και ενίοτε απελπισμένα φωνάζουμε «πιστεύω, Κύριε βοήθει μου τη απιστία»Η πίστη είναι έργο Θεού, είναι δώρο Θεού (Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς). 

                  Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!