Για
μας τους Χριστιανούς, τους φωτισμένους και διαφωτισμένους εν Χριστώ, τα
πάντα σε αυτό τον κόσμο έχουν νόημα και αξία, εφόσον αποτελούν μέσον
και οδό προς την αιωνιότητα. Επειδή εμείς, βλέπουμε εκείνο πού δεν
φαίνεται και ατενίζουμε το αόρατο. Ρυθμίζουμε όλη μας την ζωή μέσα στον
χρόνο με βάση εκείνο πού είναι αιώνιο, το ανθρώπινο με βάση το
Θεανθρώπινο. Όσο υπάρχει κάτι το αιώνιο μέσα στα όρια του χρονικού,
συντηρούμαστε με αυτό. Όταν όμως αυτό εκλείπει, το αναζητούμε πέρα από
τον χρόνο, στο Βασίλειο του ατελεύτητου και αοράτου. Ατενίζουμε τα
πάντα υπό το πρίσμα της αιωνιότητας, δηλ. υπό το πρίσμα του Χριστού,
αφού Εκείνος είναι ο αιώνιος Θεός και Κύριος.
Η κάθε
ευαγγελική αρετή γίνεται στα χέρια του ορθοδόξου χριστιανού πινέλο με το
οποίο ζωγραφίζει στην ψυχή του την εικόνα του Χριστού μέχρι να την
ολοκληρώσει. Όταν δεις την ψυχή ενός τέτοιου ανθρώπου, βλέπεις την
εικόνα του Χριστού και λες μέσα σου: αλήθεια, ο άνθρωπος αυτός
τοποθέτησε στο σώμα του την εικόνα του Χριστού, έφτασε το ύψιστο νόημα
της ζωής και πλούτισε πλούτο αδαπάνητο.
Και ο παράδεισος μα
και η κόλαση του ανθρώπου αρχίζουν εδώ από την γη, για να συνεχιστούν
αιώνια στην άλλη ζωή. Τί είναι ο παράδεισος; Είναι η αίσθηση της
παρουσίας του Θεού. Άμα ο άνθρωπος αισθά¬νεται εντός του τον Θεό, είναι
ήδη στον παράδεισο, γιατί όπου είναι ο Θεός εκεί είναι και η Βασιλεία
του Θεού, εκεί και ο παράδεισος. Από τότε πού ο Θεός Λόγος κατέβηκε στην
γη και έγινε άνθρωπος, ο παράδεισος έγινε η αμεσότερη πραγματικότητα
για την γη και τον άνθρωπο. Επειδή, όπου είναι ο Χριστός εκεί και ο
παράδεισος.
Της φιλανθρωπίας του Χριστού ουκ έσται τέλος.
Διότι ο Χριστός, για να αποκτήσουμε εμείς οι άνθρωποι την αιώνιο ζωή
Του και να ζήσουμε εν Αύτώ, δεν μας ζητά να έχουμε μόρφωση, μήτε δόξα,
μήτε πλούτο, μήτε και κάτι, το οποίο κάποιος από εμάς δεν κατέχει, παρά
ζητά αυτό πού όλοι μας μπορούμε να έχουμε. Αυτό το κάτι είναι η πίστη. Επικεφαλής
όλων των Αρετών ευρίσκεται η πίστη, η οποία είναι η ρίζα και ο πυρήνας
όλων των αγίων Αρετών. Από την πίστη πηγάζουν οι Αρετές της προσευχής,
της αγάπης, της μετανοίας, της ταπεινώσεως, της νηστείας, της πραότητας,
της ελεημοσύνης και άλλες.
Από την αρχή μέχρι το τέλος η
σωτηρία είναι δώρο της παναγαθότητος του Θεού και σε καμιά περίπτωση
δημιούργημα των ανθρωπίνων προσπαθειών, των ανθρωπίνων δυνάμεων και των
ανθρωπίνων έργων. Γι’ αυτό και ο άγιος Απόστολος ευαγγελίζεται
«τη γαρ χάριτι έστε σεσωσμένοι διά της πίστεως· και τούτο ουκ εξ υμών,
Θεού το δώρον, ουκ εξ έργων, ίνα μη τις καυχήσηται». Δεν υπάρχει
ανθρώπινο έργο που θα μπορούσε να σώσει το ανθρώπινο γένος από τον
θάνατο και τον διάβολο ... Γιατί, για την σωτηρία δεν
σημαίνουν τίποτε, ούτε η κουλτούρα, ούτε ο πολιτισμός, ούτε η επιστήμη,
ούτε η τεχνολογία, ούτε η φιλοσοφία, ούτε η τέχνη..
Πράγματι,
όλα αυτά είναι υπερβολικά αδύνατα, απέναντι στην τρομερή πραγματικότητα
του θανάτου. Μόνο μία ανθρωπίνη πράξη έχει εδώ αξία και αυτή είναι η
πίστη στον Θεάνθρωπο... Ο Θεανθρώπινος αγώνας του Χριστού για
την σωτηρία μας, είναι χωρίς όρια, είναι τόσο τεράστιος, τόσο «μέγας»,
ώστε η πίστη μας να είναι πάντα μικρή, πάντα ελαχίστη....Γι’
αυτό και συχνά με τους Αποστόλους παρακαλούμε «Κύριε πρόσθες ημίν
πίστιν» (Λουκ. ιζ´ 5) και «ενίοτε» απελπισμένα φωνάζουμε «πιστεύω, Κύριε
βοήθει μου τη απιστία» (Μαρκ. θ´ 24)... «Τη γαρ χάριτι εστέ σεσωσμένοι
διά της πίστεως» και αυτό δεν είναι από μας. Από μας είναι η πίστη, αλλά
αιτία και πηγή της είναι ο Θεός... Γι’ αυτό και ο άγιος Απόστολος
ονομάζει την πίστη έργο Θεού. Και η πίστη είναι ακόμη δώρο Θεού (Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς).
Παρακαλέστε τον Χριστό να σας ελεήσει…Δεν γίνεσθε άγιοι κυνηγώντας το κακό. Αφήστε το κακό. Να κοιτάζετε προς τον Χριστό κι Αυτός θα σας σώσει. Αντί να στέκεσθε έξω απ’ την πόρτα και να διώχνετε τον εχθρό, περιφρονήστε τον. Έρχεται από δω το κακό; Δοθείτε με τρόπο απαλό από εκεί. Δηλαδή έρχεται να σας προσβάλει το κακό, εσείς δώστε την εσωτερική σας δύναμη στο καλό, στον Χριστό. Παρακαλέστε: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Ξέρει Εκείνος πως να σας ελεήσει, με τi τρόπο. Κι όταν γεμίζετε απ’ το καλό, δεν στρέφεσθε πια προς το κακό. Γίνεσθε μόνοι σας, με την χάρι του Θεού, καλοί. Που να βρει τόπο τότε το κακό; Εξαφανίζεται”!…(Γέροντaς Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου