Σπουδαίες σκέψεις σοφών πατέρων (μέρος 2ο)

 

Όταν είναι να προσευχηθείς στην Υπεραγία Θεοτόκο, έχε την ακράδαντη βεβαιότητα, ότι δεν πρόκειται να φύγεις από μπροστά της, χωρίς να βρεις έλεος. Είναι άπειρο το έλεος της Μητέρας του ελεήμονος Θεού. Δεν υπάρχει περίπτωση, να αδιαφορήσει για εμάς η Παναγία (Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης). 

Οι άνθρωποι, αν τους βρίσεις ή λογοφέρεις μαζί τους, ή γράψεις γι’αυτούς κακό, έρχεται ώρα που μπορεί να σου το συγχωρέσουν. (Δεν βαριέσαι, αδελφέ, ξέχασέ τα). Κείνο που δεν θα σου συgχωρέσουνε ποτέ και για το οποίο θα σε μισήσουνε, είναι να ζεις κατά τέτοιον τρόπο, που να ντρέπονται εκείνοι για τη δική τους τη ζωή, νά’ναι η ζωή σου σαν ένας έλεγχος της δικής τους (Φώτης Κόντογλου Για τον Τίμιο Πρόδρομο).

Ἡ καλυτέρα προσευχὴ εἶναι ὅ,τι ἐσὺ ἐπινοεῖς ἐκείνην τὴν ὥρα. Δὲν εἶναι μόνον, θέλω νὰ διαβάσουμε Μετάληψη νὰ μεταλάβουμε, τρόπον τινά, αὔριο. Ἄ, «ἀπὸ ρυπαρῶν χειλέων, ἀπὸ βδελυρᾶς καρδίας…»· διαβάζουμε, οὔτε καταλαβαίνουμε τί λέμε. Ἐσὺ ὁ ἴδιος νὰ βρεῖς προσευχή, ἐσὺ ὁ ἴδιος· ὁπότε καταλαμβάνεις τί λὲς εἰς τὸν Θεό. Αὐτὸ ἔχει μεγάλη δύναμη, νὰ ποῦμε, μεγάλη δύναμη (Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης).

Ποιός μπορεί να ομιλήσει περί της Παναγίας; Εγώ με τα ρυπωμένα χείλη, με την βδελυρή και ακάθαρτη γλώσσα μου, δεν μπορώ να αναφέρω το υπεράγιο όνομά της. Την ευχαριστώ για όλα όσα με έχει ευεργετήσει η χάρις της. Δεν μπορώ να πω λόγο προς ευχαριστία και πληρωμή των ευεργεσιών και χαρίτων της. Για τις ευεργεσίες που έχει κάνει σε εμένα η Παναγία, εγώ φαίνομαι αγνώμων και αχάριστος (Οσίου Ανθίμου της Χίου).       

Να παλέψεις για τη σιωπή του νου σου. Μην τον αφήσεις στη διάλυσή του. Αν δεν προσέξεις, θα τρέχει από δω κι από κει, χωρίς σκοπό, χωρίς νόημα. Θα παρατηρείς τα πάντα, θα κρίνεις τα πάντα, θα νομίζεις πως φτιάχνεις τον κόσμο και την ίδια ώρα θα γεμίζεις, ανεπαίσθητα, περιφρόνηση για τον κόσμο. Χωρίς να το καταλάβεις, θα μάθεις ν’ ανεβάζεις τον εαυτό σου σ’ ένα θρόνο ψηλό κι από κει να μετράς τους πάντες και τα πάντα με το δικό σου το μέτρο. Και θα μάθεις να μιλάς, να μιλάς πολύ! Η σιωπή όμως… η σιωπή! (Άγιος Νεκτάριος, επίσκοπος Πενταπόλεως)     

Όταν σου έλθει θυμός κλείσε το στόμα δυνατά και μη μιλήσεις σ’ αυτόν που σε βρίζει ή σε ατιμάζει ή σε ελέγχει ή με πολλούς τρόπους και χωρίς λόγο σε πειράζει. Και αυτός σαν το φίδι θα στρίψει μέσα στην καρδιά, θα ανέβει μέχρι το λαιμό, και αφού δεν θα του δώσεις διέξοδο θα πνιγεί και θα σκάσει. Και, όταν αυτό επαναληφθεί λίγες φορές, θα λιγοστέψει και θα πάψει τελείως. Επειδή ο άνθρωπος είναι πλασμένος λογικός και ήμερος, διορθώνεται ασυγκρίτως καλύτερα με την αγάπη και τον ήμερο τρόπο, παρά με το θυμό και τη αγριότητα. Αυτό το βρήκα και εγώ μετά από πολλή και μεγάλη δοκιμασία. Με το καλό και με την αγάπη μπορείς να κάνεις πολλούς να ημερέψουν, Και αν κανείς είναι καλοπροαίρετος, τον κάνεις γρήγορα να συμμορφωθεί, να γίνει Άγγελος του Θεού (Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής).

''Πάντα να διαλογίζεσαι τον θάνατον, ωσάν να είναι η τελευταία σου ημέρα η κάθε ημέρα, που ξημερώνει και να λέγης: «Άντε, ψυχή μου, η τελευταία σου ημέρα είναι σήμερα, ας αγωνισθώμεν έστω και αυτήν να την διαθέσωμεν αγωνιστικώς και εν μετανοία, και ελπίζω να εύρωμεν έλεος, όταν το βραδάκι θα ευρεθώμεν γονατισμένοι εμπρός εις το φοβερόν κριτήριον, εμπρός εις τον φοβερόν Κριτήν και Θεόν μας.Εμπρός, ψυχή μου, σιώπα, προσεύχου, συνδιαλλαγού, αγάπα, κλαίε με πόνον δια τας πολλάς σου αμαρτίας, διότι έφθασε το τέλος και ας εξιλεώσωμεν έστω και εις το βασίλευμα τον πικραμένον μας Θεόν». Όσον έχομεν χρόνον ας βιασθώμεν, διότι αυτό θα μας μείνη, τα δε άλλα όλα του κόσμου θα τα πάρουν οι τέσσαρες άνεμοι.'' (Άγιος Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)

«Είναι καιρός, να μην χάσουμε την πίστη μας ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι, σήμερα, που βλέπουμε τόσα πολλά να γίνονται γύρω μας. Σήμερα που μας λένε να μπαίνουμε στους Ναούς και να φοράμε μάσκες για να μην μολυνθούμε.  Σε ποιόν πηγαίνουμε όταν μπαίνουμε μέσα στο Ναό; Σε έναν άνθρωπο αδύναμο; Κοντά στον Παντοδύναμο Θεό πηγαίνουμε. Μέσα στους Ναούς οι πρόγονοί μας γονάτισαν, προσευχήθηκαν θερμά, απομάκρυναν και λοιμώδεις νόσους και κινδύνους και επαναστάσεις και πολέμους και εχθρούς και τα πάντα. Εκεί στους Ιερούς Ναούς πήγαιναν, κι εμείς φοβούμαστε σήμερα να πάμε στους Ναού μας γιατί, λένε, “κινδυνεύουμε“! Δεν αφήνει ο Θεός, άνθρωπέ μου, μέσα στο Ναό να μολυνθείς. Δεν μολύνει ο Θεός! Ας το καταλάβουμε… Είναι χώρος άγιος, ”είναι ουρανός ο Ναός” λέει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Είναι του Θεού το θυσιαστήριο (Μητροπολίτης Αιτωλίας κ. κ. Κ0σμάς)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!