Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 20 Αυγούστου 2018

Μύρο Παναγίας και Μνήμη Αγιορείτη Μοναχού Μωυσή



Της Παναγιάς τα δάκρυα, της Παναγιάς το μέλι, βρίσκουν τον δρόμο κι έρχονται όπου εκείνη θέλει! Και μέσα απ' τις εικόνες της δείχνει την παρουσία, ότι είναι εδώ, κοντά σε μας! κι έχει την εξουσία, να παίρνει κάθε πόνο μας και να μας αγκαλιάζει γιατί είναι η Μάνα του Θεού: στα μάτια Τον κοιτάζει και Τον θερμοπαρακαλά τον πόνο ν' απαλύνει κάθε ψυχής, κάθε καρδιάς! παρηγοριά να δίνει. 
Είναι εδώ η Παναγιά! Μα ποιος δεν το πιστεύει; ας τρέξει στις εικόνες της, τη σκέψη μην παιδεύει. Άγια η παρουσία της σε κάθε μοναστήρι και δεν χαλάει στους πιστούς ούτε ένα χατήρι! 
Τρέχουνε οι εικόνες της, ποτίζονται με μύρο! ευωδιάζουν οι εκκλησιές κι η χάρη της τριγύρω απλώνεται σαν σύννεφο και ψάχνει, όλο ψάχνει να ακουμπήσει τις πληγές πολύ απαλά σαν πάχνη, να τις σκεπάσει μην πονούν, θαύματα να τους κάνει! σε ποιον πιστό η αγάπη της κάποτε δεν εφάνη; 
Δεν υπάρχει ούτε μια ψυχή που να μην τη γνωρίζει αν την επικαλέστηκε! Στέκει στο μετερίζι να πολεμήσει κάθε εχθρό και κάθε δυσκολία γιατί...είμαστε του εχθρού πολύ εύκολη λεία! Κι η Μάνα μας η Παναγιά με τ' ουρανού φτερούγες μας αγκαλιάζει όλους μας, χτίζει ψυχές καινούργιες κι η ίδια με το μύρο της μπαίνει κι απολυμαίνει, κανένα μέρος της καρδιάς ακάθαρτο μη μένει. 
Και γιατί γίνεται αυτό; μα για να' ρθει ο Γυιος της! και κάνει αυτή τον πόνο μας αληθινά δικό της. Τον προσκαλεί να κατεβεί, λες Τον υποχρεώνει, του ανοίγει δρόμο ευωδιαστό! με μύρο Του τον στρώνει. Και συγκινείται ο Βασιλιάς! μπαίνει μες την καρδιά μας μας δίνει όλη τη χάρη Του που γίνεται χαρά μας. Νάτο! έγινε το θαύμα μας, έξαφνα, όλα αλλάζουν, ο πόνος έγινε γιορτή!οι αγγέλοι μας γιορτάζουν.
Χειροκροτούν τον νικητή, ψάλλουν τον Βασιλιά μας στη Μάνα του υποκλείνοντας! και 'μεις με τα φιλιά μας λούζουμε την εικόνα της και την γλυκοφιλάμε μαζί με δάκρυα χαράς που άθελα κυλάνε. Κι αν είναι δάκρυα ανθρώπινα, σμίγουνε με τα θεία! για να γεμίζουν μ' ουρανό τα ψυχικά δοχεία να' χει κουράγιο ο άνθρωπος στον κόσμο αυτό να ζήσει γι' αυτό και παίρνει δύναμη το μύρο αν ακουμπήσει. 
Ποτέ, αναρωτηθήκαμε, από πού έρχεται το μύρο; είναι κομμάτι ουρανού που ρέει στη γη τριγύρω και μας τυλίγει! το κακό να μη μας ακουμπήσει! κάθε ψυχή έχει όφελος, μόνο να το μυρίσει. Όσο γυρίζει αυτή η γη, η Παναγιά θα ρίχνει το μύρο απ' τις εικόνες της, μη χάσουμε τα ίχνη, και ' μεις μόνο μυρίζοντας, θα βρίσκουμε τον τρόπο, ν' αντέχουμε στις συμφορές και στης ζωής τον κόπο!!! (Ποίημα της Πρεσβυτέρας Καλυψούς Δημητριάδη, Της Παναγιάς το μύρο) ______________________________________________
Πέρασαν κιόλας 4 χρόνια από την εν Κυρίω Κοίμηση του μακαριστού και αλησμόνητου Αγιορείτη Μοναχού Μωυσή. Ξημερώματα της 1ης Ιουνίου 2014 πέρασε τις πύλες της αιωνιότητας και αναπαύθηκε από τους σωματικούς πόνους και κόπους. Η απουσία του είναι φανερή στον ορθόδοξο κόσμο. Έδινε τη ζωντανή πνευματική παρουσία του με την ευλογημένη γραφίδα του και τον μελίρρυτο λόγο του. Από τα «Αθωνικά απόδειπνα» και την «Αγρυπνία στο Άγιον Όρος» συλλέξαμε τις σκέψεις του:
Όσο πας στο φως φωτίζεσαι, όσο μακραίνεις, σκοτεινιάζεις.
Δεν μπορεί να ελπίζει κανείς σε τίποτε άλλο, παρά μόνο στο έλεος του Θεού.
Ο παπα-Τύχων της Καψάλας έλεγε: «Ο Θεός κάθε πρωί ευλογεί τον κόσμο με το δεξί Του χέρι, όταν όμως δει ταπεινό, τον ευλογεί και με τα δυο Του χέρια».
Η ησυχία και η σιωπή είναι δυο πολύτιμες πέτρες, σ’ έναν κόσμο κι έναν αιώνα που πολύ θορυβεί και φλυαρεί.
Μας αφήνει μερικές φορές ο Θεός να αμαρτήσουμε, για να ταπεινωθούμε.
Η σιωπή, κατά τον άγιο Συμεών, τον Νέο Θεολόγο, είναι ο γρήγορος δρόμος για την κατάκτηση της αρετής.
Με την ταπείνωση να τα υπομείνουμε όλα.
Η μετάνοια είναι η αληθινή στάση του ανθρώπου απέναντι στον Θεό και τους ανθρώπους.
Αυτός που ελπίζει είναι πλούσιος, λέει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος. Η ελπίδα σε αναπαύει, σε ανακουφίζει, σε παρηγορεί. Δεν σε αφήνει να άγχεσαι, να στενοχωριέσαι, να ταλαιπωρείσαι.
Όποιος δεν ελπίζει, δεν αγαπά.
Μη φοβάσαι τις δύσκολες ώρες, τις στιγμές της μεγάλης κοπώσεως και απομονώσεως, ίσως ν’ αποβούν ευκαιρίες προνομιούχες, ειλικρινούς επανασυνδέσεως με τον κόσμο του Θεού.
Πίσω από κάθε πρόβλημα κρύβεται ο Θεός ως ιατρός, πατέρας, ευεργέτης, παιδαγωγός και διδάσκαλος.
Έτσι λένε αυτοί που ξέρουν. Οι άγιοι.
(Περιοδικό Σύνδεσμος, Καλαμάτα)

Καλημέρα σας! Καλή κι ευλογημένη εβδομάδα! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails