Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Εφηβεία και κοινωνία: Μήπως τα ετερώνυμα απωθούνται;


Teenagers Pictures, Images and PhotosΈχετε συνειδητοποιήσει ότι οι σημερινοί νέοι νιώθουν εύκολα ανία; Ότι είναι νευρικοί, ευέξαπτοι, ευσυγκίνητοι ή κι ακόμα ονειροπόλοι  και ρομαντικοί; Κι ακόμα, είναι σε όλα αρνητικοί, έχουν μόνιμα μια κριτική στάση αμφισβήτησης απέναντι στους άλλους και την κοινωνία, διεκδικώντας τα δικαιώματά τους και πιστεύοντας πως μόνο εκείνοι βιώνουν την ίδια κατάσταση; 
Μα ναι, μιλώ για την περίοδο εφηβείας! Αυτή η ἥβη της ζωής προσεγγίζεται δύσκολα, μια και αντιδρά στο κατεστημένο της γονεϊκής εξουσίας ή του προβληματικού καθωσπρεπισμού της κοινωνίας. Αν είστε γονιός, εκπαιδευτικός ή σκεπτόμενο άτομο γενικότερα, δύσκολα χαλιναγωγείτε τα νεύρα σας μπροστά στον αυθορμητισμό αυτής της ηλικίας. Η περίοδος αυτή είναι περίεργη, αφού ο νεαρός ή η νεαρή των 11/12 χρόνων μέχρι τα 20/21 βρίσκονται μεταξύ της παιδικότητας και της ενηλικίωσης, επειδή η συμπεριφορά τους θυμίζει άλλοτε παιδί κι άλλοτε ενήλικο.
Στην αρχή, οι νέοι έρχονται αντιμέτωποι με τις ορμονικές αλλαγές ή αλλαγές στο βιολογική τους σύνθεση, αλλά και με νέα είδη συμπεριφοράς και διάθεσης, καθώς δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί τη μια ώρα είναι καλά, ενώ την άλλη νιώθουν μελαγχολία και κατάθλιψη.
Παγκόσμιο φαινόμενο είναι ότι οι έφηβοι θεωρούν μπελά το σχολείο. Το εκπαιδευτικό σύστημα τους πνίγει, η ενεργητικότητά τους περιορίζεται στη Γυμναστική και την Τεχνολογία, οι καθηγητές τους αγχώνουν(άδικο έχουν;). 
Συχνό παράδειγμα στη σχολική πραγματικότητα είναι η φραστικά επιθετική συμπεριφορά των μαθητών προς τους καθηγητές τους. Ειρωνεύονται, προσβάλλουν ή αυθαδιάζουν εμφανώς ή συγκαλυμμένα και με διάθεση να αποδείξουν πως εκείνοι είναι ανώτεροι στη σκέψη, μια και ζουν σε προωθημένη εποχή. Θέλουν να ανατρέψουν μονίμως τις παραδοσιακές δομές, μαθαίνουν να ανακαλύπτουν τον εαυτό τους και φιλοσοφούν για το μέλλον τους. Κι αν ο διδάσκων κάνει παρατήρηση γιατί κάποιος από αυτούς μιλά, η απάντηση στο τσεπάκι: "Μήπως εγώ κάνω μόνο φασαρία; Μα βέβαια. Μόνο εμένα βλέπετε!" Ο αντίποδας έρχεται μέσα από παιδιά που βλέπουν μονίμως το παράθυρο κι αφαιρούνται την ώρα του μαθήματος, είτε λόγω ερωτικού παροξυσμού ή απογοήτευσης είτε ακόμα εξαιτίας της σωρείας οικογενειακών ή άλλων προβλημάτων.
Στο σπίτι η κατάσταση είναι σε άλλο μήκος κύματος. Απομονώνονται στο δωμάτιό τους, εξαντλούνται σε ασύστολες δίαιτες, κοιμούνται πολύ ή λίγο, ανοίγουν στη διαπασών τη μουσική, αποφεύγουν τους γονείς και βέβαια ασχολούνται ατελείωτες ώρες με τον υπολογιστή (chat rooms) , τα βιντεοπαιχνίδια και την τηλεόραση. 
Φυσιολογικά ενθουσιάζονται με το παραμικρό, αγαπούν τη μουσική (Σάκηηηηη!) και τους νέους καλλιτέχνες, συζητούν τα προβλήματά τους με τους φίλους τους, αλλά ακραία μεθοκοπούν στις εξόδους τους ή εγκαταλείπουν το σχολείο κι ακόμα προβαίνουν σε παραβατική συμπεριφορά. Στη συγκεκριμένη αυτή κατάσταση, θέλουν μεγάλη προσοχή, επειδή γονείς και καθηγητές πρέπει να λειτουργούμε ως ικανά πρότυπα προς μίμηση. Απαγορεύονται ρητώς και δια ροπάλου φράσεις: "Πώς είσαι ντυμένος έτσι, παιδάκι μου;" "Με πέθανες με τη συμπεριφορά σου", "Γαϊδούρι! Ζήτησε συγνώμη τώρα!", κ.α. 

Δεν θα ξεχάσω, όταν κάποτε, αναπτύσσοντας ένα θέμα περί εφηβείας στη Β Γυμνασίου κι αναλύοντας τις απαιτήσεις των γονιών στα παιδιά τους, κάποιος μαθητής απάντησε το εξής: "Αν δεν δεχτεί ο μπαμπάς μου αυτά που θέλω; Ανοίγω την πόρτα και δρόμο!" (Τόσο εύκολα!)

Τι κάνουν στο διάλειμμα; Η ήρεμη κατάσταση είναι να παρουσιάζουν φοβερή ενεργητικότητα. Οι ακραίες συμπεριφορές όμως είναι να μπλέκονται συνέχεια σε καβγάδες, να πειράζουν μονίμως άλλα παιδιά, να αντιδρούν καπνίζοντας τσιγάρο (δυστυχώς και σε κάποια σχολεία ναρκωτικά, όχι φυσικά μπροστά στα μάτια μας!), να έχουν πρώιμη σεξουαλική ζωή και το λεξιλόγιό τους να θυμίζει συμπεριφορά μάγκα! 
Προσωπικά θεωρώ πως ένας νέος σήμερα δεν δέχεται να τον υποτιμούν, ιδίως μπροστά στους φίλους του. Έτσι, γονείς και εκπαιδευτικοί οφείλουμε να σεβόμαστε και να μην προσβάλουμε την προσωπικότητα των παιδιών! 
Οι γονείς, από τη νηπιακή και παιδική ηλικία, παίζουν καθοριστικό ρόλο  στη διαμόρφωση των συνθηκών που θα επιτρέψουν τον απαραίτητο όσο και φυσιολογικό «συναισθηματικό αποχωρισμό» του παιδιού από αυτούς. Αποτέλεσμα είναι ο νέος να αναπτύξει την προσωπική ετερότητά του, απολαμβάνοντας ταυτόχρονα την ασφάλεια που παρέχει το γονεϊκό περιβάλλον. Έτσι αργότερα, κατά την εφηβεία, όπου ολοκληρώνεται η συναισθηματική ωρίμανση του ανθρώπου και το γονεϊκό πρότυπο αρχίζει να αμφισβητείται, οι ψυχικές συγκρούσεις αποκτούν ηπιότερη μορφή. Προσοχή όμως: αν και οι γονείς συνηθίζουν να λένε: "Εγώ δέχομαι το παιδί μου όπως να' ναι", πολλές φορές το βλέμμα τους δείχνει το αντίθετο.  
Εμείς, οι εκπαιδευτικοί, έχουμε ευθύνη να είμαστε ψύχραιμοι (στα πλαίσια του εφικτού!) και να αποφορτίζουμε την ένταση που δημιουργείται είτε με τους μαθητές και μας είτε με με τους νέους και τους συνομηλίκους τους.
Καλό είναι όμως να διαπαιδαγωγούμε με το παράδειγμά μας και κάποτε με την αυστηρότητα. 
Να εξομολογηθώ όμως και κάτι; Δύσκολα ανέχομαι τα παιδιά με την εξαντρίκ εμφάνιση και τα κοριτσάκια με το βαμμένο (ίσως κάποτε έντονα) πρόσωπο ή νύχι και το προκλητικό ντύσιμο. Εκεί, δεν έχει συμβιβασμό. Μια και πιστεύω ότι η οικογένεια και οι γονείς έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης και καθώς τα μπουμπούκια μου βιάζονται να μεγαλώσουν, η Ανθή προσέχει να παραμένει Ανθηρόστομη και να μη γίνεται Αθυρόστομη. 
Πώς να μιλήσω όμως σε μια μαθήτρια, η οποία έρχεται με το ντεκολτέ της έτοιμο να πέσει στο πάτωμα; Αν και σκέφτομαι να της πω: "Μαζέψου, γιατί στο συμμαθητή απέναντί σου πέσανε τα σάλια", της λέω: "Κοριτσάκι μου, θα έπρεπε να προσέχεις λίγο το μήκος της μπλούζας. Νομίζω πως τα αγόρια της τάξης σε κοιτούν." Και τι απάντηση παίρνω; "Μα τι λέτε, κυρία, για ποια αγόρια μιλάτε στην τάξη; Αυτά είναι παιδάκια! " Άφωνη η διδάσκουσα! 
Ομοίως, κάτι που απεχθάνομαι είναι η δημοσιοποίηση καθηγητών και μαθητών στο Youtube, στο Facebook  ή γενικότερα στο διαδίκτυο. Η συμπεριφορά των παιδιών είναι αχαρακτήριστη για μένα, μια και κανείς δεν τους έμαθε να σέβονται ούτε την προσωπικότητα των συμμαθητών ούτε εκείνη των καθηγητών τους!
emo Pictures, Images and PhotosΚαι να αναφέρω κάτι τελευταίο: εκείνο που δεν θα μπορούσα ποτέ να αντέξω είναι η αυτοκτονία ενός εφήβου, ιδίως λόγω του άγχους του για τη βαθμολογία. Καθώς ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κρούει σε γονείς και εκπαιδευτικούς τον κώδωνα κινδύνου, λόγω της αυτοκτονίας 200.000 εφήβων ετησίως(!), αν ποτέ αντιμετώπιζα αυτή την κατάσταση, δεν θα μπορούσα να αποβάλω τις ενοχές μου για μια ζωή! 
Αναμφισβήτητα, η εφηβεία θυμίζει άνοιξη και χειμώνα μαζί: η νέα ζωή μπορεί να ανθίζει, αλλά ίσως και να μαραίνεται. Στο χέρι μας είναι η μεταβατική περίοδος προς την ενηλικίωση να πραγματώνεται ομαλά.
  • Ως γονείς να βοηθήσουμε τους εφήβους, ώστε να αποδεχτούν και να αγαπήσουν τον εαυτό τους (Μπορείτε να κάνετε και λίγο τα στραβά μάτια, ίσως;)!
  • Ως εκπαιδευτικοί να κρατάμε τη σωστή απόσταση που ενώνει το σχολείο με το μαθητή, πιστεύοντας ότι απέναντί μας δεν έχουμε πάντα φωστήρες ή τούβλα, αλλά παιδιά, που με την κατάλληλη καθοδήγηση οικογένειας και σχολείου, θα μπορέσουν να γίνουν υπεύθυνοι ενήλικες. 
  • Καθώς σήμερα τα πνευματικά πρότυπα ελλείπουν, έχουμε ευθύνη ως γονείς και εκπαιδευτικοί να προβάλουμε το δικό μας υγιές παράδειγμα, καθοδηγώντας και προάγοντας τη σκέψη μελλοντικά συγκροτημένων αυριανών πολιτών!
      



58 σχόλια:

ANAZHTHΣH είπε...

Να που ο υπεύθυνος εκπαιδευτικός ασχολείται και προβληματίζεται και εκτός τυπικών εργασιακών καθηκόντων...
Σίγουρα η καλή πρόθεση και το ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ βοηθούν όπως επισημαίνεις.
Συναδελφικά φιλιά.

penelope είπε...

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΘΕΟΣ !αγαπητη Ανθη ...πολυ ωραια εθεσες το θεμα και το εξαντλησες και αυτο μου αρεσει παρα πολυ στα κειμενα σου --θα ηθελα να πω πως πραγματι ετσι ειναι και βλεπω πως σε αυτη την ηλικια αρχιζουν τα πρωτα σκυρτηματα της καρδιας[ερωτευονται με αλλα λογια δυνατα]και γινεται ακομη πιο δυσκολο διοτι δεν αποδιδουν καθολου στα γραμματα .παρατηρω δε πως αυτα τα προβλημτα τα εχουν συλλαβει οι εκπαιδευτικοι και βοηθουν να περασουν τα παιδιά πραγμα που στην εποχη μας ουτε στην φαντασια μας δεν γινοταν.Βλεπω παιδια Α,β..γυμνασιου και μενουν για τον Σεπτεμβρη σε 6 μαθηματα και τα βοηθουν και περνουν τις ταξεις.Πιστευω δε πως το τοπιο ξεκαθαριζει στο Λυκειο μαζευεται το μυαλο στριμωχνεται ο λογισμος του ''δεν βαριεσαι'' και γι αυτο πρεπει να κανουν υπομονη οι γονεις αυτο το διαστημα Α-Β-Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ...Επισης να προσθεσω πως δεν θελουν ουτε εκκλησια να πανε σε αυτη την ηλικια αλλα ουτε και κατηχητικο..μουλεγαν κατι εφηβοι πως η μονη χαρα γιαυτους ειναι ο υπολογιστης--και ο αθλητισμος για τα αγορια και ο ερωτας για τα κοριτσια...Δεν ειναι κακο να εχει κανεις αισθηματα για το αλλο φυλο αλλα χανει κανεις τον προσανατολισμο του διοτι ξεφευγει απο τον στοχο...Παντος θα ηθελα να ευχαριστησω εκ καρδιας εσας τους εκπαιδευτικους για το τοσο δυσκολο εργο και την βαθια κατανοηση που διχνεται προς ολου του κοσμου τα παιδια.Εαν η εκπαιδευση δε συνοδευεται και απο θρησκευτικη καταρτηση νομιζω με την τοση πειρα δημιουργειται φανταζομαι μια βαθια διακρηση που στηριζεται πωτα στη χαρη του Θεου και επειτα στην γνωση.και αυτο ειναι παρα πολυ καλο που εχεις εσυ διοτι θα δωσεις μια ακομη πινελια σε αυτον τον ποικιλομορφο ποινακα που ειναι οι χαρακτηρες των παιδιων.Ευχομαι αυτη η διακονια [την λεγω εγω] αλλοι την λενε εργασια,να σου χαρισει υπομονη,κουραγιο,δυναμη,πειρα και μεγαλη αγαπη προς το τελειοτερο απο τα πλασματα του θεου ,τον ανθρωπο---Η χαρη του θεου να σκεπη ολους τους εκπαιδευτικους...με χριστιανικη αγαπη πηνελοπη

ΑΝΘΗ είπε...

Όλυ μου, ο συνειδητοποιημένος εκπαιδευτικός δεν είναι ο καλοπερασάκιας των λίγων ωρών στο σχολείο. Κι αυτό το ξέρεις καλά, όπως κι εγώ! Σωστός εκπαιδευτικός είναι εκείνος που δίνει τον εαυτό του ως παράδειγμα στους μαθητές του!
Ανταποδίδω τα συναδελφικά σου φιλιά!

ΑΝΘΗ είπε...

Αληθώς Ανέστη ο Κύριος, καλή μου Πηνελόπη!
Σ' ευχαριστώ για τα ευγενικά και καλοσυνάτα σου λόγια.
Πηνελόπη μου, σήμερα οι εκπαιδευτικοί λειτουργοί αντιμετωπίζουν μαζί με την οικογένεια τα προβλήματα των παιδιών. Ακόμα κι αν απουσιάζουν οι γονείς, οι καθηγητές κι οι δάσκαλοι αγκαλιάζουν εκείνοι τα παιδιά και συμπαραστέκονται σε κάθε δύσκολη στιγμή. Παρ' όλ' αυτά, μη νομίζεις πως ο στόχος της κάθε οικογένειας είναι να είναι στη Θεϊκή αγκαλιά. Λυπάμαι που το λέω, αλλά δυστυχώς είναι η αλήθεια. Δεν πρέπει να κατηγορούμε τα παιδιά για έλλειψη θρησκευτικής παιδείας. Πάντως από το δικό μου μετερίζι κάνω ό, τι είναι εφικτό.
Μακάρι η Χάρη Του να βοηθά όλο τον κόσμο, όλα τα πλάσματά του!
Σου στέλνω την αγάπη μου!

Ανώνυμος είπε...

Χριστός Ανέστη!

Σκέψεις προβληματισμών και υπευθυνότητας εκπαιδευτικού, είχα να διαβάσω και να θυμηθώ δικούς μου δασκαλους,πολλά χρόνια πίσω,που θυσίαζαν ώρες ατέλειωτες απο την ιδιωτική τους ζωή,ακόμη και μετά το σχόλασμα ,να μας συμβουλεύουν, να μας διδάσκουν οχι μόνο την ύλη, αλλα και για το πώς ν'αντιμετωπίσουμε ,να πορευθούμε στην μετεπειτα ζωή μας μεγαλώνωντας!

Να είστε καλά ,
καλό κουράγιο
και δύναμη σας εύχωμαι!

ΑΝΘΗ είπε...

Ellen, Αληθώς Ανέστη ο Κύριος!

Σ' ευχαριστώ για την τόση ευγένεια και τα λόγια καλοσύνης σου! Να είσαι καλά, κορίτσι μου!
Καλώς ήρθες στο ιστολόγιό μου!

Ανδρέας Κόρκος είπε...

Χριστός Ανέστη !

Αγαπητή Ανθή πολύ καλά τα λες και έτσι είναι τα πράγματα, σημαντικό ρόλο στην εφηβεία νομίζω τον έχουν και οι γονείς όπως χωρισμός και άλλα όπως η απώλεια ενός γονιού (θάνατος) μπορεί και οικονομικά προβλήματα η και η συμπεριφορά τρίτων.... μερικές φορές αναγκάζομαι να είμαι ευέξαπτος και νευρικός γιατί διαφορετικά τρως σφαλιάρες δήθεν από τους μάγκες που βγάζουν τα απωθημένα τους...για οποιωνδήποτε λόγο,τα περισσότερα κακά γίνονται σε ένα διάλειμμα τη να σου κάνουν και οι καθηγητές!

Άστα βράστα!

Εγώ πάντως είμαι ονειροπόλος και ρομαντικός! καλή άνοιξη αγαπητή Ανθή :-)

ΑΝΘΗ είπε...

Καλέ μου Ανδρέα, πιστεύω πως οι αιτίες που ανέφερες είναι αρκετά σημαντικές, για να απομονωθεί ο έφηβος. Κι όσο για τις σφαλιάρες, καταλαβαίνω! Οι δυνατοί επιβιώνουν!
Χαίρομαι που είσαι ρομαντικός κι ονειροπόλος! Εύχομαι μελλοντικά να είσαι και προσγειωμένος!
Καλή σου μέρα!

Ἅ λ ς είπε...

Νομιζω ότι ο καθηγητης παιζει μεγαλο ρολο στη διαμορφωση της προσωπικοτητας μας!
Για μενα οι καθηγητες πρεπει να ειναι ικανα προτυπα, να εμπνεουν την επιθυμητη εμπιστοσυνη και εχεμυθεια και να παρακινουν τους μαθητες σε συζητησεις. Εχω ζητησει απειρες φορες τη γνωμη καποιων και πραγματικα με συγκινησε η συμπεριφορα τους! Ακομη και τωρα που τελειωσα το σχολειο, μπορω και τους μιλαω κι εκεινοι με ακουνε παντα!!
Φυσικα πιστευω οτι η οικογενεια παιζει ακομη μεγαλυτερο ρολο! και καλο θα ειναι οι γνωμες τους να μη διαφερουν πολυ με των καθηγητων και αντιστροφα!!

ΑΝΘΗ είπε...

Αλς, Καλώς ήρθες στο ιστολόγιό μου!
Με βρίσκεις σύμφωνη στο ότι οι εκπαιδευτικοί πρέπει να λειτουργούν ως ικανά πρότυπα για τους μαθητές τους. Η αμοιβαία συνεργασία όμως εκπαιδευτικού με την οικογένεια κρίνω πως οδηγεί τους εφήβους στη δημιουργία συγκροτημένων/ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων, εφόσον υπάρχει αρμονία μεταξύ σχολικού και οικογενειακού περιβάλλοντος!

Σάιλεντ είπε...

Καλησπέρα σας...
Έχοντας μεγαλώσει δύο παιδιά που αυτή τη στιγμή ετοιμάζονται για τη μεγάλη μάχη των πανελληνίων κατανοώ απόλυτα πολλά από όσα αναφέρονται στη δημοσίευση...Οι γονείς μπορούν να καταφέρουν πολλά ακόμα κι αν υπάρχουν χίλια δυο προβλήματα...
Απλά εγώ έκανα ότι κάναν σε μένα οι γονείς μου...Είχα εμπιστοσύνη...Όπως κάποτε κι εμείς κρύβαμε τη μίνι φούστα και τη βάζαμε πριν βγούμε στο σπίτι της φίλης, έτσι κι αυτά θα περνούσαν θέλαμε δε θελαμε από τα στάδια αυτά...και κοντά μπλουζάκια έβαλε η μικρή μου και μίνι φούστες και σκουλαρίκια στα αυτιά και για τατουάζ γκρίνιαξε...ήξερα πως με το διάλογο όλα θα λύνονταν...Αμοιβαίες υποχωρήσεις και από τις δύο πλευρές βέβαια χωρίς όμως να υπάρχει υπόνοια ότι ο ένας από τους δυο είναι νικητής κι ο άλλος ηττημένος...Μια ισορροπία...Θα μπορούσα να πω περισσότερα αλλά να μην κουράσω...
Για τους εκπαιδευτικούς μόνο θέλω να επισημάνω πως πρέπει να έχουν μια άλφα εκπαίδευση και γνώσεις ψυχολογίας, ώστε να μπορούν να δουλέψουν με όλους τους μαθητές...Εκπαιδευτικός καλός είναι εκείνος που κατορθώνει να κάνει το μάθημά του αρεστό και κατανοητό από όλους κι όχι μόνο από τους καλούς μαθητές...Σε μια κοινωνία που τα ικανοποιεί όλα και που όλα επιτρέπονται, οι νέοι πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με όλα τα εφόδια -για να μη χρησιμοποιήσω τη λέξη όπλα μετατρέποντας την σε μια εχθρική κοινωνία-κι αυτό θα επιτευχθεί με τη συνεργασία όλων μας...
Ας μην ξεχνάμε πως είναι παιδιά...κι εμείς ώρες ώρες πιο παιδιά από αυτά...

Περάσαμε πολλά κα χαίρομαι που σήμερα τα βλέπω να χαμογελούν...

Καλή δύναμη σε όλους....

ΑΝΘΗ είπε...

Καλησπέρα Σάιλεντ κι ειλικρινά σε ευχαριστώ για το ευρύτατο σχόλιο!
Όλοι έχουμε περάσει, καλή μου, από τα στάδια της εφηβείας. Είναι φυσικό να κάνουμε τις τρέλες μας. Άλλωστε, τι θα θυμόμαστε στο μέλλον!!!
Απλώς, η δική μου ανάρτηση είχε σχέση με την αρμονική συνύπαρξη-συνεργασία οικογένειας και εκπαιδευτικών.
Καλή δύναμη πρωτίστως σε σένα και στα παιδιά σου, που θα κληθούν να εξεταστούν Πανελλαδικά με τους συμμαθητές τους!

Ανώνυμος είπε...

ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΙΛΑΜΕ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ..Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΡΘΩ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΠΩΣ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΘΕΛΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΗ ΜΑΘΗΤΡΙΑ ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ ΛΕΕΙ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΦΙΛΕΣ ΤΗΣ ΕΜΕΝΑ ΝΑ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΩΣΗ ΤΗΣ--ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ.ΑΥΤΟ ΤΟ ΄΄ΜΗΝ ΕΡΘΕΙΣ ΗΡΘΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΜΗΝΑ ΘΑ ΜΕ ΠΟΥΝ ΦΥΤΟΥΚΛΑ ΚΑΙ ΜΑΜΟΘΡΕΥΤΗ ΜΕ ΕΞΟΡΓΙΖΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ-------ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΩΣ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΤΟ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΠΟΡΕΙΑ----ΤΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΠΙΡΕΑΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ,ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ.ΕΠΙΣΗΣ ΑΥΤΗ Η ΨΕΥΤΟΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΜΕ ΕΚΝΕΥΡΙΖΕΙ--ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΜΠΑΝΙΟ[ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ] ΤΗΣ ΛΕΜΕ --ΘΑ ΠΑΩ ΜΕ ΤΗ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ--ΑΣ ΚΑΤΣΟΥΜΕ ΝΑ ΦΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ---ΘΑ ΦΑΩ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ ΕΓΩ -----ΜΕ ΤΡΕΛΛΑΝΕ ΠΙΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ...

ΑΝΘΗ είπε...

Καλή μου/Καλέ μου Ανώνυμη/ε (Δεν γνωρίζω και αν είσαι άντρας ή γυναίκα!),

Σε καταλαβαίνω, σε νιώθω!!!! Μην τρελαίνεσαι, κουράγιο!
Δείξε κατανόηση σε όσα σου λέει και κυρίως μην της επιτίθεσαι. Μπορείς, για παράδειγμα, να της πεις ότι η έλευσή σου στο σχολείο γίνεται για να νιώθεις περήφανη μανούλα. Κι όσο για το φυτούκλα -που λένε οι φίλες της, όπως και το μαμόθρεφτη- το αναφέρουν, γιατί απλούστατα εκείνες είναι διακοσμητικές γλάστρες, που ζηλεύουν το λίπασμα!
Είναι αλήθεια ότι τα σημερινά παιδιά ζουν σε πολύ άσχημη εποχή. Απομονώνονται και δεν θέλουν επεμβάσεις στην προσωπική τους ζωή. Μπόρα είναι θα περάσει! Μια επαφή με τους εκπαιδευτικούς του παιδιού σου, μπορεί να σε βοηθήσει.
Καλή δύναμη!!!

Σάιλεντ είπε...

Ζητώ συγνώμη που επεμβαίνω ίσως όμως η άποψη μου να βοηθήσει εν μέρει...
Τα παιδιά όσο είναι μικρά μας μιμούνται κατά κάποιο τρόπο...Στα πρώτα στάδια της εφηβείας όμως είναι απαραίτητο να μας αμφισβητούν.Προκειται για μια διαδικασία που αναγκαστικά πρέπει να περάσουν για να διαμορφώσουν το δικό τους χαρακτήρα, τη δική τους προσωπικότητα...Προς Θεού δεν εννοώ να μας ακυρώσουν τελείως...
Δεν μπορούμε να επιβάλλουμε σε κανέναν να μας σέβεται εάν δε σεβόμαστε κι εμείς τις ανάγκες τους...Βεβαίως πρέπει να επισημαίνεται ότι έχουν ανάγκες όπως έχουν και υποχρεώσεις...
Φίλη/φίλε ανώνυμη/ε ναι, θα κλειστούν και στο δωμάτιό τους, θα επιζητήσουν την παρέα των φίλων τους και όχι τη δική μας...θα πάψουν να μας ακολουθούν στις εξόδους και στα καλοκαιρινά μπάνια και ταξίδια...αναζητώντας τον εαυτό τους...Δεν μας ακυρώνουν ποτέ.Μας αγαπούν με τον τρόπο τους...
Είμαστε γονείς και αγχωνόμαστε, όλοι θέλουμε το καλό των παιδιών μας και φυσικά τα καλύτερα παιδιά είναι τα δικά μας ή από την άλλη κάποιοι από μας, ίσως μειοψηφία θεωρούμε κάποιους άλλους χαρακτήρες που τους φέρνουμε και ως παράδειγμα σαν καλύτερους μειώνοντας τα δικά μας παιδιά...Ας τα αποδεχτουμε όπως θέλουμε να μας αποδέχονται...Κι αν εμείς δεν είμαστε τέλειοι...ας γίνουν καλύτερα παίρνοντας παράδειγμα από τα λάθη μας...
ένα θα σας πω...όταν η κόρη μου 17 χρονών τώρα, αδιαθέτησε... έκανε ένα καλοκαίρι να βγει από το σπίτι...
Σήμερα ξέρετε τι λέει στις φίλες της?"Η μητέρα μου ίσως είναι η μόνη μητέρα που με παρακαλάει να βγαίνω τα βράδια"...Λάθος ή σωστό?Θα δείξει...Εμπιστοσύνη και συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς...Ανοιχτοί σε όλα και οι εκπαιδευτικοί... όχι απλησίαστοι...γιατί υπάρχουν και τέτοιοι που όταν πας να τους μιλήσεις έχουν ύφος δέκα καρδιναλίων λες κι είμαστε εμείς οι μαθητές τους...
Είμαι 41 χρονών, έχω ένα γιο και μια κόρη...
Σας ευχαριστώ...
Ευχαριστώ Ανθή για τις ευχές σου...
όλοι μαθητές είμαστε...

Καλό σας βράδυ...

Ανώνυμος είπε...

Εγώ πάλι δεν μου αρέσει που στα γυμνάσια τα παιδιά βρίζουν χιδαία και δεν αποκαλούν το όνομα του συμαθητή τους αλλά με υποκοριστικά ασχετα με το όνομα...και κάθεται ο καθηγητής και δεν μιλάει.Στις τουαλέτες γίνεται το έλα να δείς με τα τσιγάρα κ.λ.π-τι σχολεία είναι αυτά;Μητέρα--

Έλενα είπε...

Η περίοδος της εφηβείας είναι πολύ ιδιαίτερη και αρκετά επίφοβη για τα αποτελέσματά της, όταν δεν υπάρχει η σωστή οικογενειακή υποδομή.

Ως "πρώην" έφηβος είμαι μάλλον ατυχές παράδειγμα! Ως εν δυνάμει εκπαιδευτικός πάλι δεν μπορώ να μιλήσω.

Αυτό που έχω να πω και από την εμπειρία μου και απ' τα όσα έχουν δει τα μάτια μου στο περιβάλλον το σχολικό είναι πως ο ρόλος του εκπαιδευτικού, πρωτίστως, είναι πολύ λεπτός. Πρέπει να είναι συνεπής σ' αυτά που διακηρύττει κι αυτά που πράττει. Πρέπει να είναι πρότυπο, γιατί αν το παιδί, στην καλύτερη αναζητά από κάπου να πιαστεί, μπορεί να βρει το αποκούμπι στο λόγο και το παράδειγμά του. Αλλά αυτό δεν είναι πανάκεια. Είναι το έναυσμα, χωρίς αυτό να μειώνει το ρόλο και την εμβέλεια στις ψυχές των παιδιών.

Είναι όμως περιπτώσεις και περιπτώσεις κι ο Θεός να μας φωτίζει να αντιδρούμε όπως πρέπει, αλλά ούτε κι αυτό φτάνει. Χρειάζεται παιδαγωγική και πάνω απ' όλα να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη τους. Αυτό γίνεται με το μοντέλο του καθηγητή που θα είμαστε.

Καληνύχτα, Ανθή μου και να 'σαι καλά!!!

ΑΝΘΗ είπε...

Σάιλεντ, επικροτώ τις απόψεις σου!!!!
Κι εγώ μαθήτρια είμαι, καλή μου...
Μένω στις ίδιες τάξεις (Γυμνασίου!!!) χαχαχα!

Να είσαι καλά!

ΑΝΘΗ είπε...

Γλυκιά μανούλα, μη μου στενοχωριέσαι!
Τα πρότυπα είναι όσα ανατροφοδοτούνται από τους πολιτικούς και τα Μέσα μαζικής ενημέρωσης, ακόμα και με την ανοχή των γονιών! Τα τσιγάρα υπήρχαν ανέκαθεν, δεν νομίζω να είναι προϊόν αυτού του εκπαιδευτικού συστήματος. Ελπίζω να συμφωνείς.

ΑΝΘΗ είπε...

Γλυκιά μου Έλενα,
Ο ρόλος του καθηγητή είναι τρυφερός και αρκετά λεπτός, συμφωνώ απόλυτα!
Όσο δε για τη δυναμική του προτύπου, εξαρτάται βέβαια κι από τη δική μας δυναμική (των εκπαιδευτικών ή γονιών!)
Να είσαι κι εσύ καλά, φίλη μου!

Γιώργος είπε...

Πολύ εύστοχη η αναρτησή Ανθή.
Οι εφηβοι σήμερα προβάλουν τα πρότυπα που εμείς έχουμε δημιουργήσει και αναπαραγάγουν ότι τους έχουμε δωσει.
Συγκεκριμένα απο "χαλασμένες" οικογένειες βγαίνουν προβληματικά παιδια,ενώ όταν μια οικογένεια είναι σωστα δομημένη τα παιδια θα έχουν σωστα πρότυπα και θα ξέρουν τι θα απαιτούν απο την ζωή.Όμως και στις πιο "καλές" οικογένειες μπορείς να δεις πολλά προβληματικά παιδία αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά δεν έχουν λαβει την απαρέτητη αγάπη και την ζεστασια που απαιτείται.
Εαν ένα παιδί απο μία σωστή οικογένεια παρεκλίσει στην πορεία της ζωής του θα μπορεσει αργότερα να "σταθεί στα ποδια του" απο τις βασεις που έχει παρει μέσα στην οικογένεια.
Το αναλγητικό σε όλες τις εφηβικές παρεκλισεις είναι η αγαπη, ειδικά απο την πλευρά της οικογενειας και απο την πλευρά των εκπαιδευτικών η ενημέρωση στα προβλήματα της εφηβείας.Αν αυτό συνδιαστεί με υγειής θρησκευτικότητα θα είναι βαλσαμο στις ψυχές των παιδιών.

Καλό σου βράδυ

Γιάννης Παππάς είπε...

Νομίζω πως πάντα οι νέοι ήταν έτσι
σήμερα πιο πολύ γιατί εμείς οι μεγάλοι περνάμε δεύτερη εφηβεία
προσπαθώντας να χαρούμε όσα δεν
είχαμε όταν ήμασταν έφηβοι τους έχουμε λίγο μπερδέψει
Η λύση?
λίγο θεό στα παιδιά μας να έχουν κάπου να ελπίζουν

καλή σου νύχτα

ΑΝΘΗ είπε...

Καλέ μου Γιώργο, τόσο εύστοχο είναι το σχόλιό σου, που πραγματικά χαίρομαι γιατί το μοιράστηκες μαζί μας.
Σ' ευχαριστώ! Καλή σου μέρα και ευλογημένη εβδομάδα!

ΑΝΘΗ είπε...

Αγαπητέ Γιάννη,
Μπερδεμένοι υπήρξαμε κι εμείς, μπερδεμένοι είναι κι
εκείνοι τώρα, αλλά κι όσοι έρθουν αργότερα. Η 1η εφηβεία έχει σχέση με τον αποπροσανατολισμό. Όσο για τη 2η εφηβεία, πιστεύω πως ανέκαθεν υπήρχε. Ο Θεός όμως δεν εμφαίνεται σε όλους, αν δεν Τον αναζητήσουν! Τι θα κάναμε, χωρίς Εκείνον, μια κι είναι η Ανάσα μας;

Ανώνυμος είπε...

εγώ πάλι έχω άλλο θέμα μέ το ντύσημο που πρέπει ο,τι φορούν οι άλλοι να το βάλλουν και αυτά ..γίνεται ένας χαμός στο σπίτι γιατί ο φίλος του πήρε παπούτσια 120 ευ.και εκεινού είναι των 50..γιατί το παντελόνι του φίλου του είναι μάρκας και το δικό του δεν είναι.ακριβά γούστα έχουν τα παιδιά σήμερα,σε μια εποχή που η οικονομική κρίση στενάζει τα πορτοφόλια μας.Αρχοντούλα.

55fm είπε...

Ανθή μου, είσαι παράδειγμα προς μίμηση!
Μακάρι οι εκπαιδευτικοί μας, να είχαν τέτοιες ανησυχίες...
Πάντως το ενδυματολογικό μέρος των μαθητών, θέλει το συμμαζεματάκι του!
Σε φιλώ
Καλή βδομάδα!

ΑΝΘΗ είπε...

Αγαπητή Αρχοντούλα,

Οι επιρροές της ξενολατρίας και των ΜΜΕ δυσχεραίνουν οικονομικά την οικογένεια, καλή μου.
Από εμάς εξαρτάται όμως να διαχειριστούμε την κατάσταση. Αν τους αγοράζουμε ό, τι μας ζητούν, το φαλίρισμα της τσέπης είναι το μόνο σίγουρο!

ΑΝΘΗ είπε...

Καλή μου 50fm,
Σε υπερευχαριστώ για τα καλοσυνάτα λόγια και κυρίως την ψήφο εμπιστοσύνης σου στο πρόσωπό μου! Φαντάζομαι ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί προσπαθούν να μεταδώσουν τις αρετές της ψυχής τους.
Όσο για το ενδυματολογικό κομμάτι που ανέφερες: γίνομαι αλλόφρων με το μήκος της φούστας και με τις νέες απαράδεκτες τάσεις μόδας!
Φιλιά κι από μένα!
Καλή εβδομάδα και σε σένα!

Σάιλεντ είπε...

Α!Ανθή...σ'εχω περάσει για την ώρα μια και είμαι φοιτήτρια εγώ (κατανόησα το σχόλιο σου...χα!χα!χα! αλλά εγώ όντως είμαι, τώρα στα γεράματα)και με χίλιες δυο υποχρεώσεις να τρέχουν.
Μόλις γύρισα από τη δουλειά,να βάλω σε τάξη τον πανικό...

Καλό μεσημέρι...

ΑΝΘΗ είπε...

Αγαπητή Σάιλεντ, παραδίδεις ιδιαίτερα σε μαθητές Γυμνασίου; (χα χα!) Χαίρομαι που είσαι φοιτήτρια και τα 40 δεν είναι γεράματα, λέμε!
Καλή δύναμη στην αντιμετώπιση του πανικού. Εγώ πάλι έχω ωραιότατο σεμινάριο ΤΠΕ Β επιπέδου, το απόγευμα!!!
Καλό μεσημέρι, γλυκιά μου!

Ε είπε...

Καλημέρα Ανθή! Χαίρομαι τόσο πολυ που βλέπω μεσα απο την ανάρτηση σου την μεγάλη αγάπη που εχεις αλλα και την αγωνία σου για τα παιδιά. Προσωπικά πιστεύω οτι αν τα παιδιά μεγαλώνουν με πολλή αγάπη και συζήτηση απο τα παιδικά τους χρόνια και νουθετούνται με τα λόγια των Πατέρων δηλ. με τον Λόγο του Θεού.. οχι μονο δεν θα παρουσιάζουν τέτοιου είδους συμπεριφορά.. αλλα θα αποτελούν και πρότυπα μίμησης.
ΥΓ. Μερικές σκέψεις.. Όταν τα παιδιά είναι μικρά πως τα συμπεριφερόμαστε εμεις?
Μήπως τα απομονώνουμε πρώτοι εμεις, οταν ειναι μικρά?
Ζητάμε ποτέ την γνώμη τους.. ή πάντα επιβάλλουμε την δική μας?
Αναζητάμε για τα παιδιά μας την καλύτερη δυνατή συναναστροφή ( για παιδικούς φίλους ) ή τα αφήνουμε στην "τύχη" τους..?
Την αγάπη μου

ΑΝΘΗ είπε...

Καλησπέρα, καλή μου Ε.Π!

Να είσαι καλά για τα καλοσυνάτα λόγια σου! Λατρεύω τα παιδιά και χαίρομαι με τις θρησκευτικές αρχές που αναφέρεις.
Σχετικά με τη νουθεσία από μικρή ηλικία: πιστεύω πως στην αρχή πρέπει να είμαστε καθοδηγητές αξιών και γνώσεων στα παιδιά, γιατί μέσα στην άγνοιά τους δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις εκάστοτε κοινωνικές συνθήκες.
Όμως, ναι, καταλαβαίνω τι λες επιπλέον: Δεν έχουμε μάθει να ακούμε και κυρίως να νουθετούμε ή να καταλαβαίνουμε τους νέους, όχι μόνο να τους δείχνουμε το δικό μας δρόμο! Κι αυτή είναι μια άποψη που επικροτώ κι εγώ!
Ανταποδίδω κι εγώ την αγάπη μου!

Ανώνυμος είπε...

ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΘΩ ΛΙΓΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΑΣ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ.----ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΒΕΒΑΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΑΒΡΑ ΜΕΣΑ ΑΛΛΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ Π.Χ ΓΑΛΛΙΚΑ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΣΤΟ ΛΥΚΕΙΟ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ; ΕΠΕΙΣΗΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΝ ΕΣΤΩ ΣΤΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΑΠΟΙΟ ΧΑΡΤΙ ΟΤΙ ΕΚΑΝΑΝ 6 ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΔΙΠΛΩΜΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥ ΦΡΟΝΤΗΣΤΙΡΙΟΥ;ΕΠΕΙΣΗΣ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΠΟΥΣΙΕΣ ΟΙ ΜΟΝΟΩΡΕΣ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΕΓΩ ΠΑΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΕ ΟΡΘΟΔΟΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΧΑΝΕΙ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΩΡΑ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΠΩΣ ΟΙ ΜΟΝΟΩΡΕΣ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑΤΙ;--ΝΤΙΝΑ

ΑΝΘΗ είπε...

Καλή μου Ντίνα,η προσφερόμενη γνώση ποικίλλει από καθηγητή σε καθηγητή. Το αν γίνεται χάβρα λοιπόν σε ένα μάθημα ή όχι εξαρτάται από το συνάδελφο, την ανοχή του και τη δυναμική είτε του καθηγητή είτε ακόμα της τάξης. Υπάρχουν κάποια παιδιά που έχουν γεννηθεί (δυστυχώς) αναίσθητα, καθώς η οικογένεια τα έχει αφήσει παράμερα! Οι γλωσσικές πιστοποιήσεις που με ρωτάς (-μαζί με εκείνη της Πληροφορικής) ετοιμάζονται από την κυρία Διαμαντοπούλου, σύμφωνα με τις εξαγγελίες της.
Τέλος, βάσει νόμου, οι μονόωρες απουσίες δεν δικαιολογούνται από τους γονείς, αλλά ούτε κι από γιατρό!

Σάιλεντ είπε...

Καλησπέρα...όχι Ανθή σε μαθητές Λυκείου...χαχαχα στα παιδιά μου...και σπουδάζω παράλληλα στο πανεπιστήμιο...άστα μην το ψάχνεις...
Θα χουμε να πούμε πολλά στην πορεία...έχω κι εγώ εξεταστική σε λίγο καιρό...μια τρέλα...μια υπέροχη τρέλα...Κι όμως...σ'αυτή τη φάση όλα συνδυάζονται...και μια γυναίκα ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ...

Καλό βράδυ...

ΑΝΘΗ είπε...

Μπράβο, Σάιλεντ!

Είσαι Σούπερ! Κι όπως λένε οι μαθητές μου: "Σε πάω!"
Καλό βράδυ!

thumbelina είπε...

Ανθή μου, μπράβο για την τόσο όμορφη και ενδιαφέρουσα ανάρτηση, ειδικά εγώ που έχω δύο παιδιά 12 & 16, την διάβασα με πολύ προσοχή,
η αλήθεια είναι πως δεν αντιμετωπίζω προς το παρόν ιδιαίτερο πρόβλημα, αλλά μια έντονη τάση αμφισβήτησης των πάντων τη περνάμε,
μακάρι τα σχολεία μας να ήταν γεμάτα υπευθυνους καθηγητές που σκέφτονται τόσο σωστά, δεν βαριουνται αυτό που κάνουν και αγαπουν τα παιδιά όπως εσύ,
σε φιλώ, καλή σου νύχτα!!!

ΑΝΘΗ είπε...

Thumbelina μου, σε υπερευχαριστώ, αφενός για το προσεκτικό διάβασμα που αφιέρωσες κι αφετέρου για όσα ανέφερες για μένα. Χαίρομαι που διέκρινες ότι αγαπώ τα παιδιά. Πιστεύω πως ο λειτουργός πάνω από όλα είναι άνθρωπος και παιδαγωγός. Τι να τις κάνεις άλλωστε τις ξερές γνώσεις, αν δεν υπάρχει αγάπη μέσα σου;
Να έχεις μια όμορφη και δημιουργική μέρα!

Σάιλεντ είπε...

Kαλησπέρα...
Σκέφτηκα κάτι...Βάλε ένα θέμα για όλους αυτούς που για διάφορους λόγους οικογενειακούς, οικονομικούςκτλ. έιτε δεν μπόρεσαν να συνεχίσουν τις σπουδές τους-όπως εγώ πριν αιώνες χαχαχα αυτοσαρκασμός-, είτε έμειναν μακριά από τη μόρφωση...
Η δουλειά μου είναι τέτοια που συναντώ πολλούς και πολλες σε μεγαλύτερες ηλικίες με το παράπονο στα χείλη..."δε σπούδασα", "δε μορφώθηκα"...Κι έχω ανακαλύψει φοβερούς χαρακτήρες, που θα μπορούσαν να προσφέρουν πολλά στην κοινωνία αντί να κάθονται να μιζεριάζουν βλέποντας όλη μέρα αυτό το χαζοκούτι που υποτιμά τη νοημοσύνη μας και μας οδηγεί στον εκφυλισμό και στη βλακεία...εν μέρει.Ντρέπονται ,μου λενε, και τι θα πει ο κόσμος, κι όλο δικαιολογίες, παιδιά και υποχρεώσεις, δε μ'αφήνει ο άντρας μου κτλ... κι όμως όλο και περισσότεροι ακολουθούν αυτόν τον τόσο τολμηρό δρόμο...
Δεν μπορώ φυσικά να εκθέσω τη δική μου περίπτωση αλλά πίστεψέ με ενάντια σε πολλές αντιξοότητες και χωρίς να παραμεληθεί είτε η οικογένεια(τα παιδιά), είτε η δουλειά, τώρα ξεκίνησα αυτό το εγχείρημα...Τι περιμένω?
Πολλά...ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ...
Καλό απόγευμα...

ΑΝΘΗ είπε...

Καλή μου, εν καιρώ θα ασχοληθώ και με αυτό το θέμα. Σ' ευχαριστώ πολύ για την ιδέα!
Προσωπικά, πιστεύω πως είσαι αξιέπαινη και δηλώνεις έντονα την παρουσία σου στη ζωή με τη σκέψη, αλλά και την υλοποίηση της απόφασής σου να φοιτήσεις σε διαφορετική από την εφηβεία ηλικία.
Χαίρομαι για σένα και σου εύχομαι να πετύχεις πολλά περισσότερα από όσα έχεις βάλει στόχο!
Καλό σου απόγευμα!

Ανώνυμος είπε...

λοιπόν είναι η μόνη ανάρτηση που έχει τόση πολλή κίνηση .είναι μεγάλο θέμα αυτό και σας ευχαριστούμε που το θέσατε.

ΑΝΘΗ είπε...

Ανώνυμε/η σχολιαστή/τρια,

Η χαρά είναι δική μου! Εγώ ευχαριστώ όσους ασχολήθηκαν με αυτό το θέμα. Πάντα στη διάθεσή σας για περισσότερα σχόλια!

Ανώνυμος είπε...

Να πω και εγώ την γνώμη μου πως οι παπούδες ενδειαφέρονται για τους εγγονούς τους που είναι στην εφηβεία [τόχετε ξανακούσει;-ακούστε το και φριξτε..] πως επειδή έχουν σπυράκια χρειάζονται γυναίκα και πως θα ήταν φρόνημο να τους οδηγήσουν σε κάποιο τόπο όπου θα εγίνοντο άνδρες όπως οι ίδιοι έγιναν κάποτε -----το άκουσα που έγινε σε γνωστή μου και φυσικά δεν εγινε κάτι τετοιο αλλά και οι γέροντες που εζησαν σε μια άλλη εποχή ασχολούνται και παρεμβαίνουν στις οικογένειες των παιδιών τους ....δυστυχως ακούστε το και αυτό----------------

ΑΝΘΗ είπε...

Ανώνυμε/η,

Φρίττω στην ιδέα της ανδρικής σεξουαλικής ωρίμανσης μέσω του πατέρα ή του παππού!
Όπου ανακατεύονται πολλοί, διασαλεύεται η τάξη(της οικογένειας)! Άλλωστε, ο λαός μας λέει: "Οι πολλές γνώμες βουλιάζουν το καράβι"!

Ανώνυμος είπε...

ΝΑ ΠΩ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΣΥΝΒΑΙΝΕΙ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΚΑΙ ΣΥΓΝΩΜΗ ΔΙΑ ΤΟ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ --μουτοπε ανδρας γειτονας πως ειχε παει στην Αθηνα για καφε στην Αιολου αυτον τον μεγαλο πεζοδρομο την εχουν στησει κοπελες που καταγωνται απο την Νιγηρια και εκληπαρουν στον δρομο εφηβους με το συνβολικο ποσο των 5 ευρω να ερθουν σε επαφη.Βαζουν [ακουσον ακουσον] τα εφηβα αγορια σε αυτοκινητο παλαιου τυπου και τα μεταφερουν σε τοπο ερημικο ....και επειτα τα επιστρεφουν απο εκει που τα πηραν.Αυτο το ρωτησε εκει ο γειτονας και του το ειπαν μηπως και ενδειαφερεται, αυτος ομως ηθελε να μαθει ---Τωρα ο εφηβος που θα ζητησει 15 ετρω απο τους γονεις για να παει σινεμα,χρησιμοποιει τα 5 ευρω για να βαλει την ψυχη και την ζωη του σε κινδυνο εφοσον οι γυναικες αυτες μπορει να ειναι φορεις του ΑΙDS . kai απο την αλλη ερχονται σε επαφη με τοσους αλλοδαπους και δεν γνωριζει κανεις τι αρρωστειες κουβαλουν που κανουν αυτη την εργασια, η οποια λογω του εξευτελιστικου ποσου ειναι προκληση για τον εφηβο αλλα και για καθε ατομο που αναζητα την επιθυμια.---------πρεπει παρακαλω να το προσεξουμε αυτο και να πουμε στα παιδια τι παιζεται σε αυτες τις περιοχες --Το προβλημα της ψυχοσωματικης ενωσης των ανθρωπων στην εφηβικη ηλικια θα ηθελα να γινει καποια στιγμη αναρτηση παρακαλω Ανθη μου να ακουστουν αποψεις διοτι ειναι μεγαλο κεφαλαιο στην ζωη του καθε ανθρωπου.-------χριστος Ανεστη και καλημερα σας...συγνωμη δια το ακαταλληλο του θεματος αλλα ειναι μεσα στην ζωη μας και πρεπει να το προσεξουμε ευχαριστω πολυ--πηνελοπη

ΑΝΘΗ είπε...

Αγαπητή Πηνελόπη, το θέμα που ανέφερες θα το αναπτύξω κάποια στιγμή, αν κι έχω κάνει νύξεις και στο παρελθόν μέσα από ένα άρθρο του pathfinder:
Δες εδώ

Ανώνυμος είπε...

ΝΑΙ ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΣΥΓΓΡΟΤΗΜΑ ΚΑΙ ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΑ ΝΤΡΑΜ ΚΑΙ ΟΙ ΚΥΘΑΡΕΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΚΟΥΦΑΙΝΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥΣ.ΚΑΙ ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ ΜΗΠΩΣ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΕΨΟΥΝ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥΣ ΣΕ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΕ ΚΕΝΤΡΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗΣ ΑΝΗΣΥΧΩ ΠΟΛΥ--

ΑΝΘΗ είπε...

Να μην ανησυχείτε! Εφηβεία είναι, θα περάσει...

Ανώνυμος είπε...

εγώ έχω άλλο πάλι.Πάει Αγγλικά,προπόνηση μπάσκετ,φρντηστήριο .Όταν πια γυρνάει αργά το απόγευμα σπιτι,το παίρνει ο ύπνος και δεν έχει όρεξη να διαβάσει.και σκέφτομαι να τον σταματήσω από το μπάσκετ διότι στο β.τριμ-έπεφτε σε 2 μαθήματα εκείνος όμως αρνήται να σταματήσει την αθλοπαιδία του.του είπα πως αφού κουράζεται τόσο πολύ να ην πηγαίνει προπόνηση 3 φορές πάλι αρνήται το μπάσκετ είναι η ζωή του λέει.κουράζονται είναι γεγονός με την αθλοπαιδία και μετά δεν έχουν όρεξη να διαβάσουν ...συγνώμη που σας είπα τον πόνο μου- ΥΔΡΑ

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Καλημέρα Ανθή μου ένα μεγάλο και ανεξάντλητο θέμα ανοίγεις!
Τα παιδιά θέλουν αποδοχή,αγάπη και όρια.Ένα ισορρόπημένο περιβάλον για να μεγαλώσουν.
Για να αποδεχτεί όμως το παιδί του και να το αγαπήσει πραγματικά, χρειάζεται πρώτα να 'εχει αποδεχτεί και να αγαπήσει ο γονιός τον εαυτό του.
Θεωρώ ότι τα περισσότέρα παιδιά μεγαλώνουν μέσα σε ανασφαλείς οικογένειες, σε ένα κόσμο που δέχονται χιλιάδες πληροφορίες που δεν μπορούν να διαχειριστούν, σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που δεν προσφέρει ουσιαστικά εφόδια στη ζωή.Και εκπαιδευτικούς που δεν έχουν τον τρόπο να αγγίξουν την ψυχή των παιδιών και να επικοινωνήσουν μαζί τους.
Σίγουρα υπάρχουν εξαιρέσεις,και θα ήθελα να ρωτήσω με τι κριτήρια κάποιος γίνεται εκπαιευτικός;Χωρίς να θέλω να προσβάλω,οι περισσότέροι επιλέγουν να γίνουν με το σκεπτικό ενός δημοσίου υπαλλήλου για την σιγουριά και την μονιμότητα.Τι να πρωτογράψω και τι να πρωτοπώ,όσα βιώνω και συζητώ με τον γιο μου.

ΑΝΘΗ είπε...

Αγαπητή Ύδρα, ο πόνος είναι για να μοιράζεται! Δεν με κουράζεις. Θα χαιρόμουν αν μπορέσω να βοηθήσω.
Σχετικά με το θέμα σου: Είναι γεγονός ότι οι μαθητές είναι οι σκληρότερα εργαζόμενοι. Και ίσως σε αυτό φταίνε κι οι γονείς, όταν, στο όνομα της μάθησης, υπερφορτώνουν τα παιδιά τους με αγγλικά, γαλλικά, αθλητισμό, φροντιστήριο, παράλληλα με το σχολείο. Πιστεύω πως σε αυτή την περίπτωση θα έπρεπε να πρωτεύει το σχολείο κι όχι οι δευτερεύοντες στόχοι.
Όμως, το παιδί σου, αν κάνει κάτι υπερβολικό, γι' αυτό δεν φταις εσύ. Εκείνο έχει αποφασίσει να κάνει περισσότερο αθλητισμό. Επομένως, πρέπει να του συστήσεις να μοιράσει σωστά τον απαιτούμενο χρόνο του, ώστε να καλύψει τα κενά (ιδίως στα μαθήματα που υστερεί).
Καλή σου μέρα!

ΑΝΘΗ είπε...

Καλημέρα, Ειρήνη μου!

Σίγουρα κι εν γνώσει μου αποπειράθηκα να "μιλήσω" για το θέμα της εφηβείας, ένα ανεξάντλητο θέμα, όπως πολύ σωστά γράφεις.
Είναι ζοφερό το κοινωνικό σκηνικό που περιγράφεις. Όμως, υπάρχει και η θετική πλευρά: οικογένειες που έχουν ήρεμα και φυσιολογικά παιδιά,αλλά κι εκπαιδευτικοί οι οποίοι έχουν όραμα ζωής να πλάσουν ανθρώπινες ψυχές. Πίστεψέ με, για να γίνει κάποιος εκπαιδευτικός, χρειάζεται ένα πτυχίο και κάποιες γνώσεις ίσως! Εγώ, καλή μου, αναφέρομαι ΜΟΝΟ σε εκπαιδευτικούς λειτουργούς και μάλιστα ανθρώπους, που κινούνται με όπλο τους την αγάπη προς τα παιδιά. Και πίστεψέ με, μπορεί να είναι μειοψηφία, αλλά αυτοί οι λίγοι δεν θέλουν να γίνουν μέρος του Δημοσίου. Θέλουν να αγκαλιάσουν με το χαμόγελό τους τις νεανικές καρδιές, φωτίζοντας το πνεύμα τους!

Ανώνυμος είπε...

ΜΠΟΡΕΙΤΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΒΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΜΙΛΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ; ΕΧΩ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΙ ΜΟΥ ΤΑ ΛΕΕΙ.--

Ανώνυμος είπε...

Θα ήθελα να διαμαρτυρηθώ διότι υπάρχει πολύ βια στά σχολεία.Στο διάλειμμα στο Γυμνάσιο κάποια παιδιά χτύπησαν στο στήθος ένα παιδί και του κόπηκε η αναπνοή και οι καθηγητές κάπνιζαν μέσα.Ηρθε ασθενοφόρο και το πήρε γιατί οι καθηγητές να μην είναι στο προάβλιο--ο διευθυντής είναι χαμηλού προφιλ,φοβαται μην του σκάσουν τα λάστιχα του αυτοκινήτου και σπάνια δινει αποβολές.Περσυ ένα δικό μας κορίτσι το παραφύλαξαν εξω κάτι άλλα κορίτσια και το σπάσαν στο ξήλο επειδή διέδωσε οτι καπνισαν στην αυλή.πήγε ο πατέρας και έγινε χαμός απαιτησε στον Διευθυντή να πάρουν αποβολή.διότι το κορίτσι επεσε κάτω λυπόθημο.Τραγικές καταστάσεις που πρέπει να αναλογιστούμε όλοι.Οταν έγινε αυτό στο κορίτσι ,έγινε έξω από το σχολείο και περνούσαν οι καθηγητές και δεν εδωσαν σημασία....μιλάμε πως αυτά δεν είναι σχολεία αυτά ειναι οικοι συμμοριών...δυστυχώς.Αγρήμια σκέτα.Αφήστε που σχολάνε και πανε στα πιο κάτω σχολεία να πλακωθούν.Μου είπε δε ο γιός μου πως μερικοί μεσα στην τσάντα τους εχουν σουγιαδάκια.Το είπα του διευθυντή και μου είπε μείνεται ησυχη.Κανείς μαμα [μου είπε το παιδί δεν ήρθε να μας μιλήσει για αυτο το ζήτημα].Το καλύτερο θα ήταν να υπηρχαν χρήματα για κάποιο σχολείο της Μητροπολης η ταραχή μου καθημερινά να έρθει σπιτι σωο είναι μεγάλη και το πιο κάτω γυμνάσιο είναι μακρυα παρακαλάω να τελειώσει να παει στο Λυκειο να φύγει απο το μαρτύριο το παιδι.συνχωρέστε με.

Mysteri planet είπε...

Χαίρετε ! ΑΝΘΗ, υπεύθυνος εκπαιδευτικός και υπεύθυνη οικογένεια,είναι πιστεύω το ποιο τέλειο στην εκπαίδευση.

Η εφηβεία ξέρω είναι...μια εποχή δύσκολη αλά και ευχάριστη!
Τα περάσαμε και εμείς εξάλλου.

Ο πατέρας πρέπει να είναι φίλος και μετά πατέρας να κάνει διάλογο να είναι ανεκτικός να του δίνει πρότυπα ναι μεν λίγο με τη μόδα αλλά ως ένα μέτρο. Αλά αν ο πατέρας ο ίδιος δεν έχει σωστά ιδανικά και πρότυπα σαν τη καλύτερο να κάνει για το παιδί του;


Το ίδιο και η μητέρα! Π.Χ. Θα γράψω διάφορα που βλέπω καθημερινά:
Πάω σε ένα βίντεο μάρκετ,και βλέπω μια μάνα με την πανέμορφη δωδεκάχρονη κόρη της να νοικιάζει ταινίες ψυχεδέλειας θρίλερ και βαμπίρ και να της διαλέγει η κόρη παρακαλώ και μετά λέει θέλω να αγοράσω ταινίες για την κορούλα μου αυτές τις καινούριες με τα βαμπίρ απλά δεν θυμάμαι τους τίτλους αυτή τη στιγμή.

Ε! Αυτή η κόρη όταν φτάσει στην εφηβεία δεν θα έχει έξαλλο μαλλί βαμμένα μαύρα νύχια αφού τα έχει από τα δώδεκα η μήπως δεν θα φορέσει προκλητικό ντύσιμο , υπερβολικό βάψιμο;

Όταν τα παιδιά προτού φτάσουν στην εφηβεία στο δημοτικό με μια κινητάρα με 500 ευρώ δεν παίζουν πλέον αλλά κυνηγάνε κορίτσια και αγόρια το πως να φωτογραφήσουν το βρακί, οι άλλες ακατονόμαστες πράξεις! κατά πόσο ένας πατέρας ξέρει τη έχει το ακριβό κινητό του παιδιού του;

Και όλα αυτά καλή μου ΑΝΘΗ γίνονται στα σχόλια αφού μου το είπαν παιδιά καθώς μιλάω μαζί τους φιλικά.Πως να μην μείνουμε με ανοιχτό το στόμα!

Ευχόμενος καλή μου εκπαιδευτικός να κάνουμε ότι καλύτερο για την εφηβεία πρώτα σαν οικογένεια σαν πατέρας μάνα, φίλος, και αδελφός και τέλος σαν [εκπαιδευτικός!]

Δύσκολα χρόνια...Δύσκολη εφηβεία...



Myteri planet

ΑΝΘΗ είπε...

Οι καθηγητές,[b]όπως και άλλοι άνθρωποι στην κοινωνία μας βρίζουν[/b], μια και είναι απολίτιστοι!

ΑΝΘΗ είπε...

Η βία δεν υπάρχει μόνο στα σχολεία, υπάρχει παντού! Θα ασχοληθώ με το θέμα αυτό σε κάποια από τις επόμενες αναρτήσεις μου!
Το γεγονός ότι κάποιοι εκπαιδευτικοί είναι υπάνθρωποι και αδιάφοροι, δεν βάζει όλους μας στο ίδιο τσουβάλι!

ΑΝΘΗ είπε...

Καλέ μου Mysteri planet!

Τα πρότυπα προέρχονται από την οικογένεια και το σχολείο, αλλά ανατροφοδοτούνται μέσα από τα μέλη της κοινωνίας. ΟΛΟΙ ΜΑΣ έχουμε ευθύνη για το μέλλον των παιδιών μας!

Καλό σου απόγευμα!

Related Posts with Thumbnails