Τέτοιες μέρες αναπολώ με νοσταλγία περασμένα χρόνια στην εκπαίδευση. Πόσες χρονιές έχω βιώσει και πόσα πράγματα θα είχα να μοιραστώ με όλους σας, σχετικά με περιστατικά που αντίκρισα ή έζησα στους κόλπους του σχολείου!
Μέσα σε όλα, λοιπόν, θυμάμαι κάποια εποχή που η αμεσότητα των παιδιών της πρώτης τάξης Γυμνασίου ήταν έκδηλη και μάλιστα είχε διανυθεί μια εβδομάδα μαθημάτων. Τότε, όταν ρώτησα τα παιδιά ποιες είναι οι εντυπώσεις τους από το Γυμνάσιο, ένα παιδί είχε πει με μεγάλη απογοήτευση: «Αχ, κυρία, στο Δημοτικό εμείς, τα παιδιά της Έκτης, νιώθαμε άρχοντες. Τώρα, εδώ στο Γυμνάσιο… (γίναμε οι περιφρονημένοι του προαυλίου, εννοούσε μάλλον, γιατί άφησε ημιτελή τη φράση του).
Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα ότι οι τάξεις μπορεί να άνοιξαν και να έλαμψαν από τη ζωντάνια και την παρουσία χιλιάδων παιδιών, που φέτος πρωτοπήγαν στο Γυμνάσιο. Πόσο εύκολο όμως είναι να λέγεσαι μαθητής Α Γυμνασίου;
Αλήθεια, ξέρετε τι σημαίνει για ένα παιδί αυτή η αλλαγή από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο; Φαντάζομαι πως, όσοι έχετε μεγαλύτερα παιδιά, θα έχετε βιώσει τη δυσκολία προσαρμογής των νέων παιδιών του Γυμνασίου σε ένα σχολείο διαφορετικό από εκείνο, το Δημοτικό, που μέχρι πέρσι βρίσκονταν.
Και βέβαια, αν αναλογιστεί κάποιος αυτές τις αλλαγές που κυρίως τα παιδιά συναισθάνονται, μάλλον κατανοεί τι σημαίνει «πρωτάκι». Μπορεί η αρχή να είναι το ήμισυ του παντός, αλλά η οικογένεια τώρα στο Γυμνάσιο καλείται να αναμοχλεύσει ό, τι αντιμετώπισε, όταν το παιδί πήγε παιδικό σταθμό, νήπιο ή Δημοτικό.
Πολλές φορές λοιπόν η πρώτη μέρα είναι καθοριστική, μια κι οι εντυπώσεις, οι θετικές ή οι αρνητικές προσλαμβάνουσες των μαθητών δημιουργούνται και λόγω της ψυχολογικής ισορροπίας των παιδιών, αλλά και εξαιτίας της αδυναμίας εμάς των μεγαλύτερων, γονιών ή εκπαιδευτικών. Θεωρώντας τη συνεργασία σχολείου-εκπαιδευτικών ιδιαίτερα σημαντική, αξιολογώ κάποια πιθανά προβλήματα για τους γονείς της Α Γυμνασίου:
α) Αρχικά, η Α Γυμνασίου δημιουργεί συναισθήματα φόβου από την ύπαρξη κακών ή αυστηρών καθηγητών, ιδιαίτερα σε ευαίσθητα ή φοβισμένα παιδιά. Πολλές φορές είναι δύσκολο ως γονιός να αντιμετωπίσεις μια τέτοια κατάσταση. Χρειάζεται ηρεμία, γιατί ο φόβος ίσως εξελιχθεί σε θυμό. Κι επειδή τα ματάκια μου έχουν δει πολλά, καλό είναι να μην υπάρχει προσωπική αντιπαράθεση με τους εν λόγω καθηγητές (στην αρχή τουλάχιστον!)
β) Εφόσον διατηρείτε μια καλή σχέση με τα παιδιά σας,
φροντίστε να μάθετε από τις πρώτες μέρες αν το παιδί
σας υφίσταται βία από μεγαλύτερα παιδιά ή ακόμα από
άλλους συμμαθητές του. Καλύτερο το προλαμβάνειν,
παρά το θεραπεύειν!
γ) Σταθείτε δίπλα από το παιδί σας γιατί σας χρειάζεται.
Στο Γυμνάσιο αλλάζουν έννοιες, πχ: στις ερωτήσεις της
Οδύσσειας θα υπάρχουν άγνωστες λέξεις, όπως:
σκιαγραφήστε, σχολιάστε, χαρακτηρισμός. Πρέπει εσείς
να τις καταλάβετε πρώτα κι έπειτα να τις εξηγήσετε στο
παιδί. Βεβαίως μπορεί να υπάρχουν και φροντιστήρια,
οπότε σας λύνουν τα χέρια (ξέρω, ξέρω!).
δ) Σημαντικό επίσης είναι να καταλάβετε πως το μάθημα
της Έκθεσης δεν είναι απλό όπως στο Δημοτικό.
Διαφορετικό είναι το Σκέφτομαι και γράφω, πληρέστερο
και αναπτυγμένο είναι το μάθημα της Παραγωγής Λόγου,
το οποίο εντάσσεται σε επικοινωνιακό κυρίως
πλαίσιο.Καλό λοιπόν είναι να ελέγχετε την εκφραστική
δεινότητα των μικρών σας βλασταριών από νωρίς.
ε) Εφόσον διαπιστωθεί μια δυσκολία στο γράψιμο, μην
ανησυχήσετε. Το παιδί σας μια χαρά είναι, αλλά
υπάρχουν μαθησιακές δυσκολίες. Εάν έχετε απευθυνθεί σε
ΚΔΑΥ(Κέντρα διάγνωσης αξιολόγησης και υποστήριξης
μαθησιακών δυσκολιών), καλό είναι να προσκομίσετε
χαρτί στο σχολείο, ώστε το παιδί να εξεταστεί προφορικά
αντί γραπτά. Κι εκείνο θα νιώσει καλύτερα, αλλά κι η
βαθμολογία θα το ανταμείψει. Εάν πάλι δεν γνωρίζετε ότι
το παιδί σας είναι λόγου χάρη δυσλεκτικό, μη
φανταστείτε ότι αυτό είναι κάποια ασθένεια. Όχι!
Αδυναμία μάθησης είναι. Μπορείτε να απευθυνθείτε στα
κέντρα διαπίστωσης δυσλεξίας και παρακαλώ να μη
νιώθετε ότι κάνετε αγγαρεία. Για το παιδί σας πρόκειται!
Εφόσον αναζητάτε διευθύνσεις και τηλέφωνα, να μια
στ. Πολύ σημαντικό, τώρα από την αρχή της χρονιάς,είναι
να μάθετε να διαβάζετε μαζί με το παιδί σας, ώστε να του
διδάξετε το σωστό τρόπο μελέτης κι όχι πασαλείμματος
(τα ξέρω, τα διάβασα όλα!) που ακολουθούν τα σημερινά
παιδιά. Πολλές φορές χορηγούνται φωτοτυπίες σε
μαθήματα. Κι αν το παιδί σας τις έχει κάνει σαΐτες,
αλίμονό του και αλίμονό σας (πρέπει να τις βρείτε!)
ζ. Είναι επίσης δύσκολο να καταλάβετε τι πρέπει το παιδί
σας να διαβάσει στο σπίτι για το μάθημα της επόμενης
μέρας. Όμως, καλού-κακού, η επικοινωνία και το
τηλέφωνο μαθητών που προσέχουν, δεν βλάπτει!
Πιστέψτε με!
η. Μη συγκρίνετε τα παιδιά σας με άλλα παιδιά και
κυρίως με μεγαλύτερα αδέρφια που διέπρεψαν! Το κάθε
παιδί έχει τη δική του προσωπικότητα και χρειάζεται την
αγάπη σας, όχι την κατακραυγή σας!
θ. Το παιδί σας είναι ενεργητικό και ζωντανό, αλλά είναι
άνθρωπος, όχι μηχάνημα! Μιλήστε με ηρεμία αντί να του
φωνάζετε συνέχεια, αν δεν κατάλαβε κάτι ή έκανε λάθος.
ι. Οι ατελείωτες ώρες εξωσχολικών δραστηριοτήτων μόνο
τη σχολική μελέτη δεν βοηθούν! Αν το παιδί σας έχει να
πάει σε φροντιστήρια, αθλητισμό, ωδείο, μπαλέτο, κ.α.,
δεν θα του μείνει ώρα για να ασχοληθεί με τις σχολικές
του ασκήσεις. Το ξενύχτι δεν βοηθά τη νεαρή ηλικία!
ια. Το σημαντικότερο είναι να συνειδητοποιήσετε ότι
πρέπει να μοιράζεστε με τους καθηγητές οποιαδήποτε
ιατρικά προβλήματα του παιδιού(πιθανούς ιλίγγους σε μια
εκδρομή), αλλά κυρίως αν το παιδί αντιμετωπίζει κάποιο
εξειδικευμένο πρόβλημα (χωρισμός γονιών, θάνατος
αγαπημένου προσώπου, κ.α.)
Ολοκληρώνοντας, παραθέτω τους φόβους μιας επώνυμης μάνας, έτσι όπως η ίδια μας τους έγραψε παλιότερα:
Α' Γυμνασίου (Εφημερίδα Νέα, Σάββατο 18/9/2004, Συντάκτης Έλενα Ακρίτα)
Πέρασε κιόλας ένας χρόνος. Σαν σήμερα, στις 21/8/2009, κάπου στις 9 με 9.30 το βράδυ πρωτοβγήκε η πνοή αυτού του ιστολογίου. Και το όνομά του; Για μια καλύτερη ζωή/ Το blog της εκπαίδευσης. 
Κτηνώδης: 
Επίκτητος:
Κεκτημένος:
11. Το ακριßές αντίθετο της Αγίας Τριάδας είναι η Διαßολική Τριάδα, πυρ, συν γυναιξί και θάλασσα. Πράγµατα του Σατανά. 
