Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 54ο ( α μέρος)

Η θεία λατρεία αποτελεί πολύ σημαντικό κεφάλαιο στην πνευματική μας ζωή. Λέγεται ότι, αν λατρεύουμε τον Θεό όπως πρέπει, δεν χρειάζεται τίποτε άλλο για την πνευματική μας πρόοδο. Ο ίδιος ο Κύριος είχε διδάξει στη Σαμαρείτιδα ότι πρέπει να λατρεύουμε τον Θεό ἐν πνεύματι καί ἀλήθείᾳ (Ιω. δ, 23), δηλαδή με τον εσωτερικό μας κόσμο, με το πνεύμα μας και με επίγνωση της λατρείας που Του αρμόζει. Τι σημαίνει όμως αυτό; 

Το ζήτημα είναι πολύ μεγάλο. Ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος αναφερόμενος στην επιστολή του στα ολισθήματα  της γλώσσας, γράφει: "Ἐν αὐτῇ εὐλογοῦμεν τον Θεόν καί πατέρα, καί ἐν αὐτῇ καταρώμεθα τούς ἀνθρώπους τούς καθ’ ὀμοίωσιν Θεοῦ γεγονότας· ἐκ τοῦ αὐτοῦ στόματος ἐξέρχεται εὐλογία καί κατάρα. Οὐ χρή, ἀδελφοί μου, ταῦτα οὕτω γίνεσθαι, μήτι ἡ πηγή ἐκ τῆς αὐτῆς ὅπως βρύει τό γλυκύ καί το πικρόν, μή δύναται, ἀδελφοί μου, συκῆ ἐλαίας ποιῆσαι ἤ ἄμπελος σῦκα; Οὔτως οὐδεμία πηγή ἂλυκόν καί γλυκύ ποιῆσαι ὔδωρ (Ιάκ. Γ, 9-12)." 

Με λίγα λόγια, μας διδάσκει ο Άγιος ότι δεν είναι δυνατόν η ίδια πηγή να αναβλύζει γλυκό και πικρό νερό, δηλαδή από το ίδιο στόμα να βγαίνουν λόγια δοξολογίας προς τον Θεό, αλλά- έστω κι αν συμβαίνει σε άλλη περίσταση- λόγια κατάρας προς τους συνανθρώπους μας, οι οποίοι έχουν δημιουργηθεί για να μοιάσουν στον Θεό. Οφείλουμε δηλαδή να κρατούμε καθαρό το στόμα μας όχι μόνο από την κατάρα, αλλά από οποιονδήποτε ρυπαρό, εφάμαρτο λόγο. 

Η παραπάνω επισήμανση του Αγίου ισχύει πολύ περισσότερο για τον νου και την καρδιά μας στην περίπτωση της λατρείας του Θεού. Στη θεία λατρεία συμμετέχουμε κατεξοχήν με τον εσωτερικό μας κόσμο. Πώς όμως θα μιλήσουμε στον Κύριο με την καρδιά μας, η οποία ολόκληρη την εβδομάδα ενδεχομένως αδιαφόρησε για το θέλημα του Θεού, στράφηκε στα γήινα, επιθύμησε αμαρτωλά, θύμωσε, δεν ανέπεμψε καμιά δοξολογία στον Κύριο, ασχολήθηκε με εμπάθεια με το ελάττωμα του συνανθρώπου και γενικά έζησε χωρίς ιδιαίτερο φόβο Θεού και νήψη; 

Όποιος έχει το ελάχιστο φιλότιμο και στοιχειώδη γνώση της θείας λατρείας, θα νιώσει ντροπή να παραστεί ενώπιον του Θεού. Η "ἐν πνεύματι" λοιπόν καί ἀλήθείᾳ λατρεία του Θεού αρχικά σημαίνει συναίσθηση του ποιος είναι  Θεός στον Οποίο απευθυνόμαστε και ποιοι είμαστε εμείς που προσήλθαμε στον ναό, για να Τον λατρεύσουμε. 

συνεχίζεται...

(Περιοδικό Ο Σωτήρ, αριθμ. 2292)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Ευλογημένη σχολική χρονιά σε όλους μας!