Η ζωή είναι ένας ασταμάτητος πόλεμος και πεθαίνουμε με τα όπλα στο χέρι (Σοπενάουερ).
Κάποτε ρωτήθηκε ένας μοναχός από κάποιον επισκέπτη προσκυνητή. -Τι κάνετε εδώ στο μοναστήρι; Κι ο μοναχός απάντησε: -Πέφτουμε και σηκωνόμαστε, πέφτουμε και σηκωνόμαστε, πέφτουμε και σηκωνόμαστε (δηλαδή δεν μένουμε στις πτώσεις μας, αλλά μετανοούμε και συνεχίζουμε τον αγώνα μας).
Η αναμονή πονάει. Η λησμονιά πονάει. Αλλά το να μην ξέρεις ποια απόφαση να πάρεις είναι ο χειρότερος πόνος (Πάολο Κοέλιο).
Οι άνθρωποι είναι πρέπον να φροντίζουν περισσότερο για την ψυχή παρά για το σώμα. Διότι η τελειότητα της ψυχής επανορθώνει τις αδυναμίες του σώματος, η ισχύς όμως του σώματος χωρίς τη δύναμη της σωφροσύνης (της σύνεσης και του λογικού) κατ' ουδέν βελτιώνει την ψυχή (Δημόκριτος).
Προτιμῶμεν νά καταβῶμεν εἰς τούς τάφους Χριστιανοί καί ἐλεύθεροι, παρά να ζήσουμε σκλάβοι, χωρίς θρησκεία, χωρίς πατρίδα, χωρίς τιμή (Ο Φίλος του Νόμου, Διακήρυξη Γ Εθνοσυνέλευσης, 1826).
Τα ιδανικά δε συνηθίζουν να κατοικούν στο χώρο της λογικής. Κατοικούν στο χώρο του πνεύματος. Τα ιδανικά έχουν κάτι από την ουσία της χίμαιρας, αστραφτοκοπούν μέσα στα παθητικότερα όνειρά μας, φερμένα από κόσμους αθέατους και απροσπέλαστους. Η πραγματοποίησή τους μας υποχρεώνει σε αέναη εγρήγορση και μας καθηλώνει σε διαρκή επιφυλακή. Αγρυπνούμε. Ασκούμε τις εσωτερικές μας δυνάμεις (Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου, Ο σύγχρονος άνθρωπος, Εκδόσεις Φίλων, Αθήνα 1983).
Τα πάθη της ψυχής διαφθείρουν ακόμα και τους πιο άριστους άντρες, όταν γίνονται κυβερνήτες (Αριστοτέλης).
Ἐπιγνούς ὁ Ἰησοῦς ὅτι οὕτως αὐτοί διαλογίζονται (Μάρκου β, 1-12): Ο Κύριος με την υπερφυσική Του γνώση είδε τις σκέψεις των καρδιών τους (Φαρισαίων). Γιατί σκέφτεστε τέτοια πράγματα μέσα σας;Τι είναι πιο εύκολο να πω στον παράλυτο "σου συγχωρούνται οι αμαρτίες σου" ή να του πω "σήκω και περπάτα";
Ο Θεός μπορεί και περπατά μέσα στον νου και την καρδιά μας, είναι ο "ἐμβατεύων τάς καρδίας" των ανθρώπων. Μόνος Αυτός. Ούτε οι Άγγελοι ούτε πολύ περισσότερο ο διάβολος. Μη δίνεις καμιά σημασία σε αστρολόγους, σε μέντιουμ που λένε τάχα ότι γνωρίζουν τις σκέψεις σου. Ο Χριστός είναι Θεός και διαβάζει τις σκέψεις μας. Βαδίζει μέσα στις καρδιές μας. (Αρχιμαδρίτη Αποστόλου Τσολάκη, Μίλησέ μου, Χριστέ, Εκδόσεις Σωτήρ)
Ο θυμός που υπερβαίνει τα όρια προξενεί τρόμο και η υπερβολική καλοσύνη εξαφανίζει τον σεβασμό (Ευριπίδης).
Η ησυχία που προέρχεται από την ειρήνη είναι αιτία πολλών αγαθών (Δημοσθένης).
Φιλοφροσύνη ἀμείνων: οι καλοί κι ευγενικοί τρόποι είναι το καλύτερο (Όμηρος).
Μακρόθυμος είναι αυτός που ανέχεται και υπομένει τα λάθη ή τις αδυναμίες των άλλων, που είναι ανεκτικός ή υπομονητικός, καρτερικός. Αυτός που εύκολα συγχωρεί, που δεν κρατά κακία, ο ανεξίκακος, ο αμνησίκακος (Α. Κορινθ. ιγ, 4).
Το
να προσπαθείτε να πετύχετε χωρίς σκληρή δουλειά είναι σαν να
προσπαθείτε να θερίσετε κάτι που δεν έχετε σπείρει (Ντέιβιντ Μπλάι).
Δεῖ σώφρων δίκαιος, ἀγαθός ἀνήρ σιγᾶν ἤ λαλεῖν τἀ καίρια: δηλαδή, συνετὀς, ο δίκαιος και αγαθός άνθρωπος πρέπει να σιωπά ή να λέει μόνο τα αναγκαία (Αισχύλος).
Ὁ χρήσιμ' εἰδώς, οὐκ ὁ πολλά εἰδώς, σοφός: δηλαδή σοφός είναι όποιος ξέρει τα χρήσιμα, όχι τα πολλά (Αισχύλος).
Πρέπει εμείς όχι απλά να ακούμε αυτά που λέει κάποιος, αλλά να προσπαθούμε να γνωρίσουμε τη διάθεση, τα ελατήριά του για τα όσα λέει, καθώς και τον σκοπό που επιδιώκει, δηλαδή τι θέλει να πετύχει με τα λεγόμενά του (Ιωάννης Χρυσόστομος).
Ἔξελθε ἐξ αὐτοῦ καί μηκέτι εἰσέλθῃς εἰς αὐτόν (Μαρκ. θ, 17-31). Παντοκρατορική εξουσία αυτή του Χριστού μας. "Εγώ σε διατάζω", είπε προς τον διάβολο. "Βγες και ποτέ μην ξαναμπείς μέσα στο παιδί". Το' πιασε ο Χριστός από το χέρι και το σήκωσε. Απαλλαγμένο πια οριστικά από το φοβερό βάσανό του...Μπορείς, αν θέλεις, αν έχεις δυνατή πίστη, δυνατή αγάπη στον Κύριο να του πεις "φύγε!" και θα φύγει ζαρωμένος ο διάβολος. Χρειάζεται να χρησιμοποιήσεις την εξουσία που σου δίνει ο Χριστός με τα άγια Μυστήρια της εκκλησίας Του. "Πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντι με Χριστῷ" (Αρχιμ. Αποστόλου Τσολάκη, Μίλησέ μου, Χριστέ, εκδόσεις Σωτήρ).
Ζῶν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καί ἐνεργής καί τομώτερος ὑπέρ πᾶσαν μάχαιραν. Ο λόγος του Θεού είναι ζωντανός και δραστικός. Έτσι: 1) Οδηγεί σε μετάνοια, Αυγουστίνος: "Ἀποθώμεθα τά .εργα τοῦ σκότους...", 2) Οδηγεί σε τέλεια αφιέρωση, Άγιος Αντώνιος: "Πᾶς ὅς ἀφῆκεν οἰκίας, ἀδελφούς, ἀδελφάς...", 3) Εμπνέει σε Ιεραποστολή, Άγιος Κοσμάς: "Μηδείς τά ἑαυτοῦ ζητήτω, ἀλλά καί τοῦ ἑτέρου" (Αρχιμανδρίτης π. Αστέριος Χατζηνικολάου).
"Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν (Μαρκ. η, 34-θ 1)". Απάρνηση του εαυτού μας ζητά ο Κύριος. Το να μη ζούμε δηλαδή με τον εαυτό μας και για τον εαυτό μας. Απάρνηση για τον Χριστό σημαίνει να κόψεις τις γέφυρες με τον εαυτό σου, τον εγωισμό σου, τη φιλαυτία σου. Να μη ζεις με κέντρο την άνεσή σου και την καλοπέραση, αλλά με κέντρο τον Χριστό και την αγάπη του συνανθρώπου σου. Ο Χριστός δεν θέλει κοντά Του νωθρούς, πλαδαρούς ανθρώπους (Αρχιμ. Αποστόλου Τσολάκη, Μίλησέ μου, Χριστέ, Εκδόσεις Σωτήρ).
Νήψεως ὦ μαθηταί καί φρενῶν ὁ καιρός... ὀλισθηρωτάτη γάρ λίαν ἡ τῆς ἀπωλείας ὁδός, οὐ τόν ἀσθενῆ μόνον ὑποσύρουσα νοῦν, ἀλλά καί τόν ἤδη δοκοῦντα βεβαίως ἐστάναι: είναι καιρός κατά τον οποίο πρέπει να δείξετε πνευματική εγρήγορση και σύνεση, μαθητές μου....Διότι είναι πολύ εύκολο να ολισθήσει κάποιος στην οδό που οδηγεί στην απώλεια, καθώς αυτή δεν παρασύρει μόνον όποιον έχει αδύναμη προαίρεση, αλλά και όποιον φαίνεται ότι είναι πνευματικά όρθιος και στερεωμένος (Κύριλλος Αλεξανδρείας).
Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!
Ας είναι ευφρόσυνος και γεμάτος υπομονή ο μήνας Απρίλιος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου