Θεϊκές παραινέσεις

Τι τρομερό πράγμα είναι η αμαρτία! Όσο κι αν φαίνεται ευχάριστη και ελκυστική, είναι φαρμακερή και δηλητηριώδης και προκαλεί τον αιώνιο θάνατο της ψυχής, τον αιώνιο δηλαδή χωρισμό από τον Θεό, εάν δεν μετανοήσει ο αμαρτωλός. Για τη σωτηρία μας, ο Θεός έστειλε στον κόσμο, για να πεθάνει πάνω στον Σταυρό, τον Μονογενή Υιό Του, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό. Το Πανάγιο Αίμα του Κυρίου μάς θεραπεύει από το δηλητήριο της αμαρτίας. Να ανταποκριθούμε στη θεϊκή αγάπη ολοψύχως (Κυριακοδρόμιο, τόμος 2ος, εκδόσεις Σωτήρ)

Το διαζύγιο είναι υπόθεση ανθρώπινης νομοθεσίας. Όταν στις καρδιές των συζύγων βασιλεύει ανθρώπινη φρόνηση και θεία χάρις, αγιασμός και αγάπη, καθιστούν την αδιάσπαστη τήρηση του δεσμού τους εύκολη, κάτι που για τους σαρκικούς ανθρώπους αποτελεί βαρύ και δυσβάστακτο ζυγό (Π. Ν. Τρεμπέλα, Υπόμνημα εις το κατά Μάρκον)

Ένας σοφός γέροντας έλεγε: Ο γονιός σώζεται με δυο τρόπους. Ο πρώτος είναι να παρουσιασθεί στον Πλάστη και να πει: "Να' μαι, Κύριε, εγώ και τα παιδιά που μου εμπιστεύθηκες". Και ο άλλος: "Τα παιδιά που μου εμπιστεύθηκες δεν τα' φερα μαζί μου. Έφερα μόνο τους κάλους μου που δημιουργήθηκαν στα γόνατά μου από την προσευχή μου γι΄ αυτά. "

Ένα δένδρο, ωσάν το κόψης, ευθύς ξεραίνονται τα κλαριά, αμή ωσάν ποτίζης την ρίζαν, στέκονται δροσερά τα κλωνάρια. Ομοίως είστενε οι γονείς ωσάν το δένδρον και όταν ποτίζεται ο πατέρας και η μητέρα, οπού είστενε η ρίζα των παιδιών, με νηστείες, προσευχές, ελεημοσύνες, με καλά έργα, φυλάγει ο Θεός τα παιδιά σας · ωσάν ξηραίνεστε οι γονείς με τας αμαρτίας, θανατώνει ο Θεός τα παιδιά σας και σας βάνει εις την κόλασιν μαζί τους.... Είναι μια μηλιά και κάνει ξινά μήλα. Εμείς τώρα τι πρέπει να κατηγορήσωμε, τη μηλιά ή τα μήλα; Τη μηλιά. Λοιπόν κάμετε καλά οι γονείς, οπού είστενε η μηλιά, να γίνονται και τα μήλα γλυκά.  (Διδαχή β, Κοσμά Αιτωλού)

Προσευχή = σωφροσύνης, φυλακτήριον, θυμού παιδαγωγία, τύφου καταστολή, μνησικακίας καθάρσιον, φθόνου καθαίρεσις, Θεού ομιλία, αοράτων θεωρία, αδικίας αναίρεσις.
Προσευχή = σωμάτων ισχύς, οικίας ευθηνία (ευδαιμονία) πολέμου τρόπαιον, ειρήνης ασφάλεια, παρθενίας σφραγίς, γάμου πίστις, οδοιπόροις όπλον, αμαρτανόντων διάσωσις (Άγιος Γρηγόριος Νύσσης)

Αυτοί που διαχειρίζονται εξουσία δεν είναι μόνο υπεύθυνοι για όσα αυτοί πράττουν ή  αποφασίζουν, αλλά είναι υπεύθυνοι και για τις παρεκτροπές αυτών που τους εκπροσωπούν, δηλαδή των άλλων, όταν δεν τις προλαβαίνουν (Π. Ν. Τρεμπέλα, Υπόμνημα εις το κατά Ιωάννην)

Είναι πολύ ωραίο και πολύ ωφέλιμο στην ψυχή να ερευνάμε τις θείες Γραφές. Όπως ακριβώς ένα δένδρο που είναι φυτεμένο στο μέρος που υπάρχουν πολλά νερά, έτσι και η ψυχή που αρδεύεται με την Αγία Γραφή, ευδοκιμεί και αποδίδει ώριμους καρπούς, δηλαδή ορθόδοξη πίστη, και είναι στολισμένη με αειθαλή φύλλα, δηλαδή με θεάρεστες πράξεις. Διότι οι άγιες Γραφές μας οδηγούν στις ενάρετες πράξεις και την καθαρή θεωρητική γνώση, επειδή μέσα σ’ αυτές βρίσκουμε την προτροπή για κάθε αρετή και την αποτροπή για κάθε κακία. Αν είμαστε, λοιπόν, φιλομαθείς, θα είμαστε και πολυμαθείς· διότι όλα τα πετυχαίνει η επιμέλεια, ο κόπος και η χάρη που δίνει ο Θεός. «Καθόσον, αυτός που ζητά παίρνει, αυτός που ψάχνει βρίσκει και αυτός που χτυπά την πόρτα του ανοίγουν» (Ιωάννης Δαμασκηνός).

Η ευλογία του Θεού, που δόθηκε στους ψαράδες της λίμνης Γεννησαρέτ, αυτή συνετέλεσε  στο να γεμίσουν τα δίχτυα τους από ψάρια. Η ίδια αυτή ευλογία θα δίνεται και σε οποιοδήποτε τίμιο δικό μας έργο, το οποίο θα το εργαζόμαστε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού (Κυριακοδρόμιο, τόμος 3ος, εκδόσεις Σωτήρ).

Η ευαγγελική περικοπή (του σπορέως) θέλει να διδάξει την αξία του Θείου λόγου, τον τρόπο και την καρποφορία της σποράς του. Παίρνει την εικόνα της σποράς του σπόρου και μας παρουσιάζει, παρομοιάζοντας την ψυχή προς την γη, την καρποφορία του λόγου του Θεού στις ψυχές των ανθρώπων καθώς και την αιτία της ακαρπίας. Ας προσπαθούμε να την εφαρμόζουμε στη ζωή μας και να έχουμε πολλή καρποφορία (Κυριακοδρόμιο, τόμος 3ος, εκδόσεις Σωτήρ) 

Η Εκκλησία και κάθε ζωντανό μέλος της Εκκλησίας είναι "άμωμον", άμεμπτο, χωρίς ρυτίδες και σπίλους ή οτιδήποτε άλλο την ασχημίζει, διότι ο Νυμφίος Χριστός την λούζει με την χάρη των ιερών Μυστηρίων και με το πάντιμο και πάναγνο Αίμα Του, που έχυσε πάνω στον Σταυρό για την Εκκλησία Του (Ο Σωτήρ).

Στη θεία λειτουργία η Εκκλησία γίνεται Σώμα Χριστού. Έτσι οι πιστοί δεν είμαστε πια ξένοι και άγνωστοι μεταξύ μας. Είμαστε αδελφοί, μέλη του ιδίου Σώματος. Μια ωραία λειτουργική ευχή, που βρίσκεται σε ένα πρωτοχριστιανικό κείμενο, τη Διδαχή των 12 Αποστόλων (γύρω στο 100 μ.Χ.) παρομοιάζει την ενότητα των πιστών κατά τη Θεία λειτουργία με την εικόνα των κόκκων του σταριού που αποτελούν το ψωμί: "ὅπως ἦταν σκορπισμένο αὐτό τό τμῆμα τοῦ ἄρτου πάνω στά βουνά καί κατόπιν (μέ τό ἄλεσμα καί τό ζύμωμα καί ψήσιμο) ἔγινε ἕνα, ἔτσι ἄς ἐνωθεῖ καί ἡ Ἐκκλησία σου ἀπό τά πέρατα τῆς γῆς στή βασιλεία σου".

Καθώς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι καί ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως: όπως θέλετε να σας συμπεριφέρονται και να σας κάνουν οι άνθρωποι, έτσι ακριβώς να συμπεριφέρεσθε κι εσείς σ' αυτούς και να τους κάνετε τα ίδια (Λουκά, στ 31) 

Μή κρίνετε κατ' ὄψιν, ἀλλά τήν δικαίαν κρίσιν κρίνατε: μη δικάζετε και μη σχηματίζετε κρίσεις με επειπολαιότητα, σύμφωνα με την εξωτερική όψη και τα εξωτερικά φαινόμενα. Αλλά να κρίνετε δίκαια, με κριτήρια που βασίζονται στην ίδια την πραγματικότητα (Ιω. ζ, 24) 

Πᾶν τό περιττόν, καί ὑπέρ τήν χρείαν τήν φυσικήν, ἀκρασίαν εἶναί φασιν· δι᾿ ἧς ὑποστρέφει μετ᾿ αἰσχύνης εἰς τήν ἑαυτοῦ γῆν, ἐγκρατείας τήν φύσιν παιδαγωγούσης. (Μάξιμος Ομολογητής, ιε)

Ζήτησα από τον Θεό να μου δώσει δύναμη ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΞΕΠΕΡΑΣΩ. Του ζήτησα σοφία ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΑ ΛΥΝΩ. Του ζήτησα οικονομική άνεση ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΝΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΩ.
Ζήτησα από τον Θεό να μου δώσει θάρρος ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ  ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΝΑ ΞΕΠΕΡΝΩ. Του ζήτησα αγάπη ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΑ ΑΤΟΜΑ ΝΑ ΒΟΗΘΩ. Του ζήτησα χαρές ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΘΩ.

Στερήθηκες, προσφιλές τέκνο, αδελφό αγαπητό, στοργικούς γονείς, πιστό κι αφοσιωμένο σύντροφο της ζωής σου; Σκούπισε τα δάκρυά σου και με τα μάτια της πίστεως κοίταξε ψηλά, εκεί όπου βρίσκονται οι ψυχές των "ἐν Χριστῷ κεκοιμημένων". "Μή κλαῖε", αλλά ἐλπιζε στην εν Χριστώ ένδοξη και μακαρία αιώνια ζωή (Κυριακοδρόμιο τόμος 3ος, εκδόσεις Σωτήρ)

Την ψυχή μας, αδελφοί, την ψυχή μας. Αυτήν ας προσέξουμε να μη χάσουμε. Τι να τα κάνουμε όλα τα καλά του κόσμου, εάν αυτά γίνουν αιτία να χάσουμε αιωνίως την ψυχή μας; Ας προσπαθούμε να ζούμε όπως ο Κύριος μας ζητεί. Ο δρόμος του Κυρίου Ιησού θα μας οδηγήσει με ασφάλεια στην κληρονομιά της βασιλείας των ουρανών (Κυριακοδρόμιο, τόμος 2ος, εκδόσεις Σωτήρ)

Μή καταλαλεῖτε ἀλλήλων: μην κατηγορείτε ο ένας τον άλλο. Μην λέτε ο ένας εναντίον του άλλου δυσφημιστικά σχόλια και κρίσεις. Ο Κύριος δίδαξε "μή κρίνετε, ἵνα μή κριθῆτε". Μην κατακρίνετε ασυμπαθώς τον πλησίον σας, για να μην κατακριθείτε από τον Θεό. Να γίνουμε άνθρωποι της αγάπης και της καλοσύνης. Άνθρωποι του Θεού (Σωτήρ)

Ψηφιδωτή πάνω στο δάπεδο της Γης
συνθέτουμε όλοι την εικόνα της ζωής μας
από πετράδια ατομικής επιλογής:
σκέψεις, αισθήματα και πράξεις της ψυχής μας.
Κι αν στην εικόνα βλέπουμε δυσαρμονία
και λαχταρούμε μια καλύτερη αλλαγή,
καθένας μας ας συνταιριάσει ωραία στοιχεία
που του ψηφιδωτού θ' αλλάξουν τη δομή.
(Νίκος Μαραγκουδάκης, Το ψηφιδωτό της ζωής μας, Χανιά)

Να υπομένεις και να διαβαίνεις τις έρμες στράτες. Να υπομένεις κι άνθια να σπέρνεις για τους διαβάτες. Να υπομένεις κι ας κυλάει βουβά το δάκρυ. Να υπομένεις κι ας στέκεις χρόνια σε κάποιαν άκρη. Να υπομένεις, να επιμένεις και να νικάς! "Χαίρετε δέ ὅτι ἐγρἀφη τά ὀνὀματα ὑμῶν ἐν τοῖς Οὐρανοῖς (Λουκά, ι, 20) "

Πήρε όλο τον πόνο στα χέρια του, για να απαλύνει τον πόνο μας κι εμείς-αυτό ήταν το ευχαριστώ μας- του προσθέσαμε κι άλλα καρφιά, κι άλλο πόνο. Μνημείο μικρότητας ανθρώπινης συμπεριφοράς αποτελεί η συμπεριφορά μας απέναντι στον Λυτρωτή μας (Χρήστος Μπιντάς, Νάουσα) 

Σε μια εποχή παγωμένη πνευματικώς οι πιστοί ας κινηθούμε αντίθετα από την νοοτροπία των πολλών ανθρώπων. Όσο παγώνουν οι πολλοί, τόσο πιο θερμοί στην αγάπη μας προς τον Χριστό ας γινόμαστε εμείς. Να αυξήσουμε την προσευχή μας, να κάνουμε θερμότερο τον εκκλησιασμό μας, να δυναμώσουμε την αγωνιστικότητα για τις αρχές μας. Έτσι η ζωή μας, όσες δυσκολίες, πειρασμούς και προβλήματα κι αν αντιμετωπίσουμε, θα είναι πλημμυρισμένη από την αιώνια χαρά του Χριστού μας (Σκέψεις ιεράρχη). 

Καλημέρα σας! Καλό μήνα! Καλή κι ευλογημένη εβδομάδα!