Τόν ὕπνον οἱ θεοί λήθην κακῶν ἔδοσαν ἡμῖν καί ἀνάπαυσιν: οι θεοί μας χάρισαν τον ύπνο, για να ξεχνούμε τα κακά και να αναπαυόμαστε από τους κόπους.(Πλούταρχος)
Ὑπέρ εὐσεβείας καί λάλει καί μάνθανε: για την ευσέβεια και να μιλάς και να μαθαίνεις (Αρχαίο ρητό)
Ὀργή καί άσυνεσία, δύο μέγιστα κακά, πολλούς απώλεσαν: η οργή και η απερισκεψία είναι δυο από τα πιο μεγάλα κακά, που κατέστρεψαν πολλούς. (αρχαίο ρητό)
Ἀνδρείων ἀνδρῶν ἔργον φέρειν ἐγκρατῶς τά δεινά: έργο ανδρείων ανδρών είναι να υπομένουν τα βάσανα. (Πιττακός ο Μυτιληναίος)
Θεόν σέβου καί πάντα πράξεις ἐνθέως: να σέβεσαι το Θεό και θα τα ενεργείς όλα θεοφοβούμενα. (Αρχαίο ρητό)
Κρεῖττον σιωπᾶν (ἐστι) ἤ λαλεῖν μάτην: είναι προτιμότερο να σωπαίνει κάποιος παρά να φλυαρεί άσκοπα. (Μένανδρος)
Κἄν μόνος ᾖς, φαῦλον μήτε λέξῃς, μήτε ἐργάσῃ: κι αν ακόμη είσαι μόνος και δεν σε βλέπει ούτε σε ακούει κανένας, να μην πεις και να μην πράξεις κάτι το φαύλο. (Αρχαίο ρητό)
Γνούς κράτει: να ενεργείς κάτι, αφού προηγουμένως το σκεφθείς καλά. (Αρχαίο ρητό)
Γλῶσσα μέν ἀνόστεος, ὀστέα δέ βλάπτει: η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει. (Ανάχαρσις)
Όλα τα "κατά φύσιν" έχουν όρια και τάξη (ευταξία), διότι η ίδια η φύση είναι τάξη ή έργο της τάξεως. Η αταξία όμως, όπως ακριβώς η ψιλή άμμος, ξεφεύγει από την αρίθμηση. Και όσα είναι "παρά φύσιν" είναι αόριστα και απροσδιόριστα. (Πλούταρχος)
Κρεῖττον τό ὕδωρ τοῦ οἴνου, ὅσον τῆς μέθης ἡ φρόνησις: το νερό είναι τόσο καλύτερο από το κρασί, όσο η μέθη από τη φρόνηση. (αρχαίο ρητό)
Δοκεῖ ἡ παιδεία, καί τοῦτο πάντες ὁμολογοῦσιν, ἡμεροῦν τάς ψυχάς ἀφαιροῦσα τό θηριῶδες: φαίνεται η μόρφωση και η παιδεία-κι όλοι το ομολογούν και το παραδέχονται- ότι εξημερώνει τις ψυχές, αφού αφαιρεί τις θηριώδεις ορμές. (Θεόφραστος)
Ἅπαντας ἡ παίδευσις ἡμέρους ποιεῖ: όλους η μόρφωση τους εξημερώνει. (Μένανδρος)
Γράψε τα ονόματα εκείνων που σε έβλαψαν στην άμμο και τα ονόματα εκείνων που σε ευεργέτησαν (γράψε τα) στο μάρμαρο. (Αίσωπος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου