Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 121ο

 

Η προσευχή δεν είναι απλώς μια ικεσία προς τον Θεό. Είναι ένα μυστήριο. Είναι μια πορεία που έχει διάφορα στάδια. Αρχικά είναι ένα κυνηγητό του Θεού που οδηγεί σε μια συνάντηση και επικοινωνία μαζί Του. Και καταλήγει στην ένωση του ανθρώπου με τον Θεό. Γι' αυτό ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος τονίζει: "Μη νομίσεις ότι η προσευχή είναι λόγια". Ούτε είναι μόνο "πόθος προς τον Θεό και αγάπη ανεκλάλητη". 

Αλλά είναι και "φωτισμός της ψυχής, επίγνωση του Θεού, οδηγός ουράνιος. Υπερπηδά τα κτίσματα, περνά τα αστέρια, ανοίγει τις πύλες των ουρανών, ξεπερνά τους αγγέλους, και αφού φτάσει πάνω από κάθε κτιστή φύση, πλησιάζει τη θεότητα και αξιώνεται να συναναστραφεί τον ουράνιο Βασιλέα". Βέβαια όλα αυτά εμείς δεν τα καταλαβαίνουμε. Τα κατανοούμε θεωρητικά, αλλά δεν τα νιώθει η καρδιά μας, επειδή δεν τα έχουμε ζήσει. 

Γι' αυτό ας ξεκινήσουμε ένα ταξίδι στην εμπειρία των Αγίων, για να δούμε τι ένιωθαν εκείνοι, τι ζούσαν. Και πρώτα απ' όλα ας δούμε τι φοβερό μυστήριο συντελείται την ώρα της προσευχής. Την ώρα που εμείς οι άνθρωποι προσευχόμαστε και ίσως δεν κατανοούμε τίποτα από τα όσα συμβαίνουν αοράτως γύρω μας, τελεσιουργείται ένα μεγάλο μυστήριο που μας το φανερώνει ανθρωπομορφικά το ιερό βιβλίο της Αποκαλύψεως. Γίνεται κάτι το συγκλονιστικό. 

Ο προσωπικός φύλακας Άγγελος του καθενός μας παίρνει κάθε λόγο της προσευχής μας και τον ανεβάζει ως ευωδιαστό θυμίαμα δοξολογίας, εξομολογήσεως ή ικεσίας μπροστά στον θρόνο του Θεού. Τα όσα λέμε στην προσευχή μας δεν πέφτουν άσκοπα στο χάος, Δεν τα παίρνει ο άνεμος. Τους πιο ιερούς πόθους μας, ως θυμίαμα της καρδιάς μας, το συγκεντρώνουν άγιοι άγγελοι μπροστά στον θρόνο Του. Εκεί στέκεται ένας αρχάγγελος του Θεού κρατώντας ένα χρυσό λιβανιστήρι, που περιέχει ως θυμίαμα τις προσευχές όλων των πιστών, που αναπέμπονται από κάθε γωνιά της γης. Σ' αυτό το λιβανιστήρι οι άγγελοι προσθέτουν στα λόγια της δικής μας προσευχής και όλων των άλλων πιστών, τις προσευχές των Αγίων που μεσιτεύουν για μας, αλλά και όλων των Χριστιανών που βρίσκονται στους ουρανούς. 

Και ιδιαιτέρως των ανθρώπων που μας αγαπούν, των κεκοιμημένων συγγενών μας, που διαρκώς παρακαλούν τον Θεό για μας. Και μετά από αυτό ο ίδιος ο Αρχάγγελος προσφέρει όλες τις προσευχές ενώπιον του Θεού. Και ο άγιος Θεός δέχεται τις προσευχές μας αυτές ως ευωδιαστό θυμίαμα και απαντά στις ικεσίες μας. Γι' αυτό σε κάθε Εσπερινό ικετεύουμε τον Θεό ψάλλοντας: "Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν Σου". Ζητούμε δηλαδή από τον Θεό να δεχθεί την προσευχή μς ως θυμίαμα στον ουράνιο θρόνο Του και να απαντήσει στα αιτήματά μας. 

Οι περισσότεροι Πατέρες της Εκκλησίας τονίζουν ότι οι πιστοί πρέπει να προσεύχονται τουλάχιστον δυο φορές την ημέρα, το πρωί μόλις ξυπνήσουν και το βράδυ πριν κοιμηθούν. Ο ιερός Χρυσόστομος λέει χαρακτηριστικά: Έπρεπε βέβαια όλη τη μέρα να έχεις τη μνήμη του Θεού. Επειδή όμως όλη τη μέρα έχεις πολλές φροντίδες, τουλάχιστον να θυμάσαι τον Θεό το βράδυ πριν κοιμηθείς και το πρωί.... Αν κάθε πρωί σκέφτεσαι τον Θεό, θα προχωράς με πολλή ασφάλεια στα έργα σου.... και δεν θα έχεις κανένα εχθρό. 

Κι αν έχεις, θα τον περιφρονήσεις, αφού έχεις τον Θεό φίλο σου. Πόλεμος γίνεται στην αγορά, μάχη είναι τα καθημερινά πράγματα. Σου χρειάζονται λοιπόν όπλα και είναι μεγάλο όπλο η προσευχή... Γι' αυτό έχεις ανάγκη από την προσευχή και κυρίως από την πρωινή και τη νυχτερινή. Βέβαια προσευχή δεν είναι μόνο η πρωινή ή βραδινή ώρα που θα αφιερώσουμε στον Θεό. Αλλά προσευχή μπορεί να γίνει η κάθε μας στιγμή.

Και σε κενές ώρες που έχουμε, στο λεωφορείο, στην αναμονή του ιατρείου, στα διαλείμματα της εργασίας μας, στο σχολείο ή στο πανεπιστήμιο, στο δωμάτιο, όπου κι αν βρισκόμαστε να αξιοποιούμε τον χρόνο μας. Τις ώρες αυτές μπορούμε να λέμε τη μονολόγιστη νοερά προσευχή: "Κύριε, Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλεήσόν με". Ή να λέμε από μέσα μας, έστω, κάποια λόγια καρδιακά που νιώθουμε για τον Θεό. 

Λέει και πάλι ο ιερός Χρυσόστομος: Εσύ που βαδίζεις στον δρόμο, εσύ που βρίσκεσαι στην αγορά, εσύ που ταξιδεύεις στη θάλασσα, εσύ που κάθεσαι στο εργαστήριό σου, εσύ που μαγειρεύεις στο σπίτι σου, εσύ που καλλιεργείς το χωράφι σου... κάνε εκεί που είσαι προσευχή... Ο Θεός δεν νοιάζεται για τον τόπο. Ζητάει μόνο θερμότητα καρδιάς και αγνότητα ψυχής. 

συνεχίζεται...

(Μάριος Ν. Δομουχτσής, Θέλω να ζήσω μαζί σου)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Ας είναι δημιουργικός και ευφρόσυνος ο μήνας Σεπτέμβριος!

Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 120ο

Αγγίζουμε με τα χέρια μας την Αγία Γραφή, ό, τι ιερότερο έχουμε στο σπίτι μας. Ανοίγουμε το ιερό βιβλίο, έχοντας τη συναίσθηση ότι μέσα από την Αγία Γραφή μας μιλά ο ίδιος ο Θεός. Ανοίγουμε, για παράδειγμα, την Καινή Διαθήκη και διαβάζουμε "Κατά Ματθαίον" Ευαγγέλιο. Τι σημαίνει αυτό; Μας μιλά ο ευαγγελιστής Ματθαίος; Όχι, μας μιλά ο ίδιος ο Χριστός. 

Διότι οι συγγραφείς της Αγίας Γραφής δεν έγραψαν δικές τους σκέψεις, αλλά ό, τι τους αποκάλυπτε ο Θεός. Η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστη. Ανοίγουμε τις σελίδες της με την απορία: Τι θέλει σήμερα από εμένα ο Χριστός; Κι ακούμε τον Κύριο ν' απαντά στις απορίες μας, να ανοίγει δρόμους στα αδιέξοδά μας. Ένα ταξίδι είναι η μελέτη του θείου λόγου, ένα υπερκόσμιο ταξίδι, μια συνοδοιπορία προς Εμμαούς, όπου ο Χριστός με διαφορετική μορφή διανοίγει τον νου μας, για να κατανοούμε τις Γραφές. 

Πλημμυρίζει τις ψυχές μας με τη χάρη Του και το φως Του. Κι όχι απλώς να διαβάζουμε την Αγία Γραφή, αλλά να τη μελετάμε με προσοχή, με εμβάθυνση και ιερό ενδιαφέρον. Μια πρόχειρη μελέτη όχι μόνο θα μας κάνει να ξεχάσουμε γρήγορα ό, τι διαβάσαμε, αλλά αποτελεί και ασέβεια και περιφρόνηση του Θεού. Ας προσέχουμε λοιπόν. Να τη μελετάμε, όχι με επιπολαιότητα, βιασύνη, ραθυμία ή αδιαφορία. 

Αλλά με προσοχή και προσήλωση, με επιμονή και εμβάθυνση, με δίψα πνευματική. Και να καταγράφουμε άσβεστα στον νου και στην καρδιά μας τα λόγια του Θεού. Μέσα στα ιερά νοήματα της Αγίας Γραφής να περιδιαβαίνει διαρκώς η σκέψη μας. Ο λόγος του Θεού να κυριαρχεί μέσα μας. Όλη η διάνοιά μας, η σκέψη μας και η ύπαρξή μας να βρίσκεται στα θεία νοήματα. Ας διαβάσουμε κάποιες Πρακτικές οδηγίες:

1. Μη διαβάζεις την Αγία Γραφή ξαπλωμένος, με ανοιχτή την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο ή μέσα σε θορύβους. Βρες έναν ήσυχο τόπο και χρόνο. Πάρε μια στάση ευλαβική. 2. Πριν αρχίσεις τη μελέτη, κάνε δυο λόγια προσευχής, να διανοίξει ο Θεός τα πνευματικά σου μάτια, για να σου αποκαλυφθούν οι κρυμμένοι θησαυροί της θείας σοφίας. 3. Άνοιξε την Αγία Γραφή με ευλάβεια και προσοχή, όπως παίρνεις στα χέρια σου ένα εικόνισμα. 

4. Περιμάζεψε τις σκέψεις σου, διώξε τις μέριμνες και αφοσιώσου στο έργο της μελέτης. Κάθε λέξη, κάθε φράση της Αγίας Γραφής χρειάζεται εμβάθυνση. 5. Αν σε κάποιον στίχο κάτι δεν κατανοείς, μην απογοητεύεσαι. Διάβασέ τον πάλι, πολλές φορές. 6. Κι αν πάλι έχεις ερωτηματικά, ζήτησε τη βοήθεια κάποιου ερμηνευτικού βιβλίου ή κάποιου έμπειρου θεολόγου ή του Πνευματικού σου. 7. Οι άγιοι Πατέρες μας καθοδηγούν στην ορθή ερμηνεία και στην αποφυγή της πλάνης. Μπορείς γι' αυτό να καταφεύγεις σε σχετικά ερμηνευτικά τους έργα. 

8. Μόλις ολοκληρώσεις τη μελέτη σου, προσευχήσου θερμά στον Κύριο για τα προβλήματά σου και για ό, τι άλλο σε απασχολεί. Παρακάλεσε να βιώσεις γνήσια και αυτά που διάβασες. 9. Τοποθέτησε την Αγία Γραφή στη θέση της. Βάλε την προσεκτικά σε μέρος καθαρό. Μην την πετάς εδώ κι εκεί. Δείξε και με αυτόν τον τρόπο ότι τη σέβεσαι. 10. Αν μπορείς, γράφε σ' ένα τετράδιο στίχους και νοήματα που μίλησαν ιδιαίτερα στην καρδιά σου, για να τα συγκρατείς καλύτερα και να τα ξαναδιαβάζεις όταν θελήσεις. 

Ποια θέση έχει στη ζωή μου η προσευχή; Τι είναι προσευχή ή τι δεν είναι προσευχή; Διότι οι περισσότεροι άνθρωποι δυστυχώς τη βλέπουμε ως μια ζητιανιά προς τον Θεό, για να μας έχει καλά, να μας τα φέρνει όλα βολικά και να ζούμε χωρίς κανένα πρόβλημα. Είναι όμως αυτό το κύριο νόημα της προσευχής; Και ποιος θα μπορούσε να μας πει τι πραγματικά είναι η προσευχή; Αυτοί που κατεξοχήν θα μπορούσαν να μας μιλήσουν για το μεγάλο αυτό μυστήριο μέσα από την εμπειρία τους είναι οι Άγιοι της Εκκλησίας μας, οι Πατέρες, οι Ασκητές, οι Όσιοι. 

Αυτοί που φλέγονταν από την αγάπη στον Θεό κι έκαναν τη ζωή τους ολόκληρη μια προσευχή. Αυτοί που άφησαν τα πάντα και κατέφυγαν στα σπήλαια και στις ερημιές της γης, για να δοθούν ολοκληρωτικά στον Θεό. Κι όσοι από αυτούς μας άφησαν ως παρακαταθήκη τις διδαχές τους, όλοι τους με μια φωνή μας λένε ότι η προσευχή είναι η αναπνοή της ψυχής μας, είναι μια πορεία που μας ενώνει με τον Θεό. Και ότι χωρίς αυτήν δεν μπορούμε να ζήσουμε. Ο ιερός Χρυσόστομος, για παράδειγμα, που αφιέρωνε ώρες ατελείωτες στην επικοινωνία με τον Θεό, μας εξηγεί ότι "η προσευχή είναι η ζωή της ψυχής". Κι ότι "όποιος δεν προσεύχεται είναι νεκρός". 

συνεχίζεται...

(Μάριος Ν. Δομουχτσής, Θέλω να ζήσω μαζί σου)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 119ο

Όπως ο οδοιπόρος που πορεύεται σ' εναν άγνωστο τόπο δεν μπορεί να βρει τον δρόμο του χωρίς οδηγό, πινακίδες, σημάνσεις, χάρτες, κι όπως ο καπετάνιος δεν μπορεί να κατευθύνει το καράβι του σωστά χωρίς πυξίδα, έτσι κι ο Χριστιανός δεν μπορεί να βαδίσει την οδό του Θεού, εάν δεν έχει οδηγίες πορείας και οδηγό που να τον κατευθύνει. Οι Πατέρες της Εκκλησίας τόνιζαν ότι δυο είναι οι βασικοί αγωγοί της θείας χάριτος: η θεία Κοινωνία και η μελέτη της Αγίας Γραφής. Και δίδασκαν ότι η μελέτη της Αγίας Γραφής είναι ένας μυστικός τρόπος με τον οποίο ο Θεός εισέρχεται στην ψυχή μας και μας δίνει ζωή. 

Τόνιζαν μάλιστα ότι πρέπει να τρεφόμαστε από τον λόγο της ζωής, να κοινωνούμε τον λόγο των ιερών Γραφών, με τη λαχτάρα που κοινωνούμε τη Θεία Ευχαριστία. Διότι το ιερό κείμενο που διαβάζουμε είναι ο σπόρος που ο ίδιος ο Θεός σπέρνει στις καρδιές μας, σπόρος φορτισμένος με τη Θεία Χάρι, η οποία εισχωρεί στο χωράφι της ψυχής και τη μεταμορφώνει. Καθώς ο λόγος του Θεού σπείρεται στις ψυχές μας, κατέρχεται ταυτόχρονα μέσα μας από τον ουρανό η θεία Χάρις. Και πώς ενεργεί;

α) Μας καθαρίζει. Αρχικά ο λόγος του Θεού, με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, καθαρίζει τον νου και την καρδιά μας από κάθε μολυσμό. Είναι τσεκούρι που κόβει πέτρες. Διασπά τους βράχους των παθών. Είναι πιο κοφτερός από το δίκοπο μαχαίρι. Καθώς διεισδύει στην ψυχή μας, σαν ιατρικό νυστέρι χειρουργεί τις πληγές μας, καθαρίζει κάθε αμαρτία, πετάει έξω καθετί το  αμαρτωλό. Δένει τα τραύματα, θεραπεύει την ψυχή. β) Μας αναγεννά. Ο θείος λόγος μας αναγεννά, μας κάνει νέους ανθρώπους, Μας βοηθά να επανορθώσουμε τα λάθη μας, μας καλλιεργεί πνευματικά. 

Κάνει την ψυχή μας δυνατή στις επιθέσεις του εχθρού, εργάζεται τον αγιασμό μας, μας μεταγγίζει θείο φως. Η Αγία Γραφή δεν είναι βιβλίο, αλλά ζωή. Γιατί οι λέξεις της <<πνεῦμα ἐστι καί ζωή ἐστιν>>. Στους λόγους του Θεού υπάρχει κάποιος χυμός αθανασίας, ο οποίος με την ανάγνωση των λόγων του πέφτει σταγόνα σταγόνα στην ψυχή του ανθρώπου και τη ζωογονεί από τον θάνατο και τη φθορά. γ) Μας ενώνει με τον Χριστό. Η μελέτη του λόγου του Θεού δεν μας αποκαλύπτει μόνο τον Χριστό, αλλά και μας ενώνει μαζί Του. Η θεία Χάρις μεταμορφώνει τον νου και την καρδιά μας. Έτσι σταδιακά σκεπτόμαστε όπως σκέπτεται ο Χριστός. Αγαπάμε όπως αγαπούσε ο Χριστός. 

Μελετώντας την Αγία Γραφή, ο Θεός διανοίγει τον νου μας και τα αγνά και φλογερά λόγια του Θεού πυρπολούν την καρδιά μας. Και γράφοντας τα λόγια αυτά σ' όλη την έκταση της καρδιάς μας, αποκτούμε "νοῦν Χριστοῦ". Και η καρδιά μας γίνεται ναός του Θεού. Η μελέτη της Αγίας Γραφής δεν αποτελεί μια συνηθισμένη ανάγνωση. Είναι μια μυστική σχέση με τον Χριστό, 

Μια καθημερινή συνάντηση, που όμως θέλει την ώρα της, τις συνθήκες της. Δεν έρχεται ο Κύριος μέσα σε εντάσεις και θορύβους. Θέλει έναν ήσυχο τόπο στο σπίτι μας, στην καρδιά μας. Διότι για να μπουν τα θεία νοήματα μέσα μας, πρέπει πρώτα να αδειάσουμε την καρδιά μας από τις μέριμνες, από τα πάθη κι όποια άλλα παράσιτα της ψυχής ή του περιβάλλοντος. Να μείνουμε λίγες στιγμές μόνοι μας με τον Θεό. Και μέσα στην καρδιά μας να βάλουμε τον πόθο του Θεού. Πριν αρχίσουμε τη μελέτη, πρέπει να ξεκινήσουμε με λίγα λόγια προσευχής, ζητώντας τον φωτισμό του Θεού, για να κατανοούμε το θαυμαστό βάθος της θείας σοφίας. 

Μια πολύ καλή σχετική προσευχή είναι η ευχή που λέει ο ιερέας πριν να διαβάσει το ιερό Ευαγγέλιο. "Λάμψε μέσα στις καρδιές μας, φιλάνθρωπε Δέσποτα, το άφθαρτο φως της θεογνωσίας σου και άνοιξε τα μάτια του νου μας, για να κατανοούμε τα ευαγγελικά σου κηρύγματα. Βάλε μέσα και τον φόβο των ευλογημένων σου εντολών, έτσι ώστε, αφού καταπατήσουμε όλες τις αμαρτωλές επιθυμίες, να ακολουθήσουμε πνευματικό τρόπο ζωής, έχοντας ως φρόνημά μας και εφαρμόζοντας όλα όσα αποβλέπουν στη δική σου ευαρέστηση". 

συνεχίζεται...

(Μάριος Ν. Δομουχτσής, Θέλω να ζήσω μαζί σου)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 118ο

Ας δούμε τι γράφει για το μυστήριο της Αγίας Γραφής ένας Άγιος της εποχής μας, ο όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς. Η Αγία Γραφή, κατά κάποιον τρόπο, είναι η βιογραφία του Θεού στον κόσμο αυτόν... Και μάλιστα η Καινή Διαθήκη είναι η βιογραφία του σαρκωθέντος Θεού σ' αυτόν τον κόσμο... Μέσα σ' αυτήν περιγράφεται πώς ο Θεός, για να δείξει τον Εαυτό Του στους ανθρώπους, έστειλε τον Θεό Λόγο, ο οποίος έγινε άνθρωπος, και ως άνθρωπος μας είπε όλα όσα ο Θεός έχει, όλα όσα ο Θεός επιθυμεί... 

Μέσα σ' αυτήν έδωσε απαντήσεις για όλα τα ερωτήματα. Δεν υπάρχουν ερωτήματα που να βασανίζουν την ανθρώπινη ψυχή και για τα οποία να μην έχει δοθεί λύση μέσα στην Αγία Γραφή... Στην Αγία Γραφή όμως βρίσκεται και η βιογραφία του κάθε ανθρώπου. Σ' αυτήν ο καθένας μας μπορεί να βρει ολόκληρο τον εαυτό του. Μπορείς να βρεις όλες τις αρετές σου και τα ελαττώματα που έχεις και δεν έχεις. Τους δρόμους μέσω των οποίων η ψυχή σου και η ψυχή κάθε ανθρώπου βαδίζει από την αμαρτία στην τελειότητα και ολόκληρο τον δρόμο από τον άνθρωπο ως τον Θεό και από τον άνθρωπο ως τον διάβολο. 

Στην Αγία Γραφή θα βρεις τρόπους πώς να απελευθερωθείς από την αμαρτία. Θα βρεις με μια λέξη, όλη την ιστορία της αμαρτίας και όλη την ιστορία της αρετής.... Κι όσο περισσότερο κανείς διαβάζει και μελετά την Αγία Γραφή, τόσο και βρίσκει αιτίες όλο και πιο πολύ να τη μελετά ασταμάτητα. Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι "Εκκλησία της Βίβλου". Στους Ορθόδοξους ναούς η θέση του Ευαγγελίου βρίσκεται πάντα στο ιερότερο σημείο, πάνω στην αγία Τράπεζα. 

Το ιερό Ευαγγέλιο έχει κεντρική θέση σε όλα τα Μυστήρια. Αλλά και σε όλες τις ιερές ακολουθίες της Εκκλησίας μας είναι ενσωματωμένα Αναγνώσματα από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Ο 19ος κανόνας της εν Τρούλλω αγίας Συνόδου ορίζει ότι "οι προεστώτες των Εκκλησιών πρέπει κάθε μέρα, ιδιαιτέρως μάλιστα την Κυριακή, να διδάσκουν στον κλήρο και τον λαό τους λόγους της ευσεβείας από την Αγία Γραφή". Και καλεί τους ιερείς να ακολουθούν την παράδοση των θεοφόρων Πατέρων, διότι έτσι βοηθούν τους πιστούς να προοδεύουν πνευματικά. 

Τους ζητά ακόμη να ερμηνεύουν την Αγία Γραφή κάτω από το φως της Ιεράς Παραδόσεως και γι' αυτό να ανατρέχουν πάντοτε στα συγγράμματα των αγίων Πατέρων. Διότι οι ιεροί Πατέρες ζούσαν, ανέπνεαν, μιλούσαν, ενεργούσαν μέσα στο πνεύμα της Αγίας Γραφής. Επειδή είχαν αγία ζωή και τον φωτισμό του αγίου Πνεύματος, μπορούσαν να ερμηνεύουν σωστά τα "θεοπαράδοτα" λόγια.

Έτσι η Ορθόδοξη Εκκλησία διατήρησε ανόθευτη τη Βίβλο, όπως ακριβώς τη δίδαξαν οι Άγιοι Απόστολοι και όπως τη βίωσαν και την παρέδωσαν οι άγιοι Πατέρες, μεταδίδοντάς τη από γενεά σε γενεά σε μια αδιάκοπη πορεία. Η καθημερινή μελέτη της Αγίας Γραφής στο σπίτι μας αποτελεί προϋπόθεση πνευματικής ζωής. Μας το λέει αυτό σαφώς ο Κύριός μας. "Ο άνθρωπος δεν μπορεί να διατηρηθεί στη ζωή μόνο με τη φυσική τροφή, αλλά πολύ περισσότερο χρειάζεται πνευματική τροφή, που είναι ο λόγος του Θεού". 

Κι ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος σε όσους υποστήριζαν ότι η μελέτη των Αγίων Γραφών είναι μόνο για μοναχούς, έλεγε: "Τις Άγιες Γραφές τις χρειάζεστε εσείς που ζείτε μέσα στον κόσμο πολύ περισσότερο από τους μοναχούς". Και συμβούλευε τους γονείς  να καθοδηγούν τα παιδιά τους από την παιδική τους ακόμη ηλικία να διαβάζουν τις θείες Γραφές. 

Και τόνιζε ότι "είναι αδύνατο να σωθεί κανείς, εάν δεν διαβάζει διαρκώς την Αγία Γραφή". Αν είμαστε φιλότιμοι αγωνιστές της πνευματικής ζωής, θα πρέπει να διαβάζουμε κάθε μέρα τουλάχιστον λίγους στίχους από την Καινή ή την Παλιά Διαθήκη. Δεν χρειάζεται τόσο να διαβάζουμε πολλά κεφάλαια, όσο ό, τι διαβάζουμε, να το διαβάζουμε με προσευχή, προσοχή και καρδιακή συμμετοχή. 

συνεχίζεται....

(Μάριος Ν. Δομουχτσής, Θέλω να ζήσω μαζί σου)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Ας μας οδηγεί το ταπεινό φως της Παναγίας να ακολουθούμε πνευματικά τα βήματά της! 

Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 117ο

Ο Μέγας Βασίλειος σχετικά με τα ρούχα μας λέει: Όπως οι στρατιώτες έχουν ξεχωριστή στολή, για να τους καταλαβαίνεις, όπως οι συγκλητικοί έχουν ιδιαίτερα διακριτικά, για να τους καταλαβαίνεις, έτσι και οι Χριστιανοί μπορεί να μη φορούν τα ίδια ρούχα, αλλά πρέπει και από τα ρούχα να τους καταλαβαίνεις ότι είναι Χριστιανοί. Και σήμερα έναν γιατρό τον καταλαβαίνεις στο νοσοκομείο. Έχει αντίστοιχη στολή. Έναν αθλητή, τον καταλαβαίνεις από τη στολή του. Έτσι έχει κι ο Χριστιανός στολή, λέει ο ιερός Πατήρ. Αυτή η στολή δεν είναι πανομοιότυπη σε όλους τους Χριστιανούς, εξηγεί: Αλλά έχει κάποια "αποστολική κοσμιότητα", κάποια δηλαδή ποιότητα. 

Στα σημερινά σπίτια δεν είναι εύκολο να τρώει όλη μαζί η οικογένεια κάθε μέρα, μεσημέρι και βράδυ. Διότι τα προγράμματα των παιδιών στα σχολεία και τα φροντιστήρια είναι διαφορετικά. Όμως, όταν μπορεί η οικογένεια, έστω κάποιες φορές, τουλάχιστον τα σαββατόβραδα και τις Κυριακές, να τρώει όλη μαζί αυτό είναι μεγάλη ευλογία. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής και οι αμέτρητες υποχρεώσεις μας δεν μας αφήνουν να χαρούμε μέσα στο σπίτι την επικοινωνία μεταξύ μας. 

Κάποτε χανόμαστε στον υπολογιστή, στα κινητά, στο διαδίκτυο, στην τηλεόραση και δεν μπορούμε να ξεκολλήσουμε απ' αυτά. Θα πρέπει λοιπόν καθημερινά να βρίσκουμε χρόνο για μια επικοινωνία μεταξύ μας, για μια ωφέλιμη συζήτηση. Ο ελεύθερος χρόνος μας δεν πρέπει να ξοδεύεται σε δραστηριότητες που μας ρίχνουν πνευματικά. 

Γι' αυτό ας επιλέγουμε ωφέλιμες δραστηριότητες για μας ή για τα παιδιά μας, όπως, για παράδειγμα, αθλητικές δραστηριότητες, εκδηλώσεις των κατηχητικών, χορωδίες εκμάθησης βυζαντινής ή ευρωπαϊκής μουσικής, εκμάθηση μουσικών οργάνων, σχολές αγιογραφίας, κ.λπ. Πολύ βοηθάει στη συνοχή της οικογένειας το κοινό βραδινό τραπέζι. Να καθίσουμε όλοι μαζί, όταν αυτό είναι εφικτό, γονείς και παιδιά, να φάμε μαζί, και να πούμε τα νέα μας, να πούμε κάτι ωφέλιμο, να γελάσουμε, να χαρούμε. 

Λέει ο αββάς Δωρόθεος: κάθε βράδυ ο πιστός πρέπει να ερευνά τον εαυτό του πώς πέρασε όλη τη μέρα, και κάθε πρωί πάλι πώς πέρασε τη νύκτα. Κάτι αντίστοιχο λέει και ο άγιος Ιωάννης της "Κλίμακος": Ο καλός έμπορος, μετρά κάθε βράδυ το κέρδος ή τη ζημιά της ημέρας. Και δεν μπορεί να έχει ακριβή γνώση του πράγματος, αν δεν κρατά κάθε τόσο σημειώσεις. Και μας συνιστά το ίδιο να κάνουμε κι εμείς κάθε βράδυ. Να κάνουμε λογαριασμό. Να εξετάζουμε δηλαδή κάθε βράδυ τη μέρα που πέρασε και να διορθώνουμε την πορεία μας. 

Είναι πολύ ωφέλιμο να κάνουμε κάθε βράδυ την προσευχή μας, το Απόδειπνό μας. Κι όσο τα παιδιά μας είναι ακόμη μικρά, αν μπορούμε, ας το κάνουμε όλοι μαζί, όλη η οικογένεια. Και τα παιδιά ας ακολουθούν όσο μπορούν. Διότι μαθαίνουν έτσι να προσεύχονται μαζί κάθε βράδυ κι αυτό μένει χαραγμένο στις ψυχές τους σ' όλη τους τη ζωή. Κάθε βράδυ πρέπει να ευχαριστούμε τον Θεό για όλα όσα μας χάρισε την ημέρα και να ζητούμε το έλεός του για όλα τα λάθη μας. 

Κι αν κάποιο βράδυ δεν μπορούμε να πούμε ολόκληρο το Απόδειπνο, ας το ξεκινήσουμε, κι ας πούμε όσο αντέχουμε. Η βραδινή προσευχή ακούγεται πιο πολύ από οποιαδήποτε άλλη προσευχή. Επειδή είναι η ώρα που καταλαγιάζουν οι θόρυβοι και μας πολεμάει περισσότερο ο διάβολος, ανοίγουν περισσότερο οι ουρανοί και ο Θεός ακούει τις προσευχές που γίνονται με κόπο. Πολλοί Άγιοι μας λένε ότι οι βραδινές προσευχές μας μπορούν να περνούν και μέσα στον ύπνος μας ακόμη. Και να προσευχόμαστε ασυναίσθητα, ενώ κοιμόμαστε, όταν η σκέψη μας ησυχάζει. Ψελλίζοντας τη μονολόγιστη ευχή: "Κύριε, Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με". 

Κάποτε, όταν συντρέχουν ιδιαίτεροι λόγοι, θα χρειαστεί να τροποποιήσουμε το πρόγραμμά μας. Αν όμως δούμε ότι αυτό γίνεται κάθε μέρα, και δεν μπορούμε σταθερά να τηρούμε κάποιους κανόνες του πνευματικού μας προγράμματος, να μην τους τροποποιήσουμε μόνοι μας, αλλά να ζητήσουμε από τον Πνευματικό μας να μας βάλει εκείνος ένα ελαφρύτερο πρόγραμμα, για να το τηρούμε, χωρίς να αυτοσχεδιάζουμε. Πολλές φορές σκεπτόμαστε ότι ένα σφιχτό, καθημερινό πρόγραμμα μπορεί να μας καταπιέζει, να μας αγχώνει. Μήπως λοιπόν ένα αυστηρό πρόγραμμα μπορεί να μας οδηγήσει σε τυπολατρία ή σε ψυχικό καταναγκασμό;

Ναι, αν το τηρούμε καταπιεστικά, ανελεύθερα, μπορεί ένα πρόγραμμα να μας διαλύσει ψυχικά. Πρώτον, διότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο δυνατοί να εφαρμόζουν ένα σφικτό πρόγραμμα. Και δεύτερον, διότι πρέπει πρώτα να καταλάβουμε για ποιον λόγο μας χρειάζεται το πρόγραμμα. Για ποιον λόγο πρέπει να ξυπνήσω το πρωί. Για ποιον λόγο πρέπει να διαβάζω καθημερινά Αγία Γραφή. Αν το καταλάβουμε αυτό κι αν αγαπήσουμε τις πνευματικές εμπειρίες, δεν θα θέλουμε να τις χάσουμε ποτέ. Και θα λαχταρούμε να τις ζούμε καθημερινά, άμεσα χωρίς καταναγκασμό. 

συνεχίζεται....

(Μάριος Ν. Δομουχτσής, Θέλω να ζήσω μαζί σου)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Ας είναι ευφρόσυνος και δημιουργικός ο μήνας Αύγουστος!

Καλή Παναγιά!