Στον περίφημο ρήτορα Ισοκράτη θέλησε κάποτε να μαθητεύσει κάποιος Καρίων. Ο Ισοκράτης δίσταζε να τον δεχθεί ως μαθητή του, γιατί ήταν φλύαρος, είχε γλώσσα ακυβέρνητη. Τελικά τον δέχθηκε ως μαθητή του, με τον όρο να πληρώνει διπλά δίδακτρα. Κι αυτό γιατί έπρεπε ο δάσκαλός του να τον διδάξει όχι μόνο πώς να μιλάει, αλλά και πότε να σιωπά, κάτι που απαιτούσε διπλό κόπο. Είναι δύσκολο το εγχείρημα, αλλά όχι ακατόρθωτο: "καιρός τοῦ σιγᾶν καί καιρός τοῦ λαλεῖν (Εκκλησ. γ, 7)". (Σπουδαία σκέψη)
Τέκνον, ἥμαρτες, μή προσθῇς μηκέτι καί περί τῶν προτέρων σου δεήθητι. Ὡς ἀπό προσώπου ὄφεως φεῦγε άπό ἁμαρτίας, ἄν γάρ προσέλθῃς δήξεται σε. ὀδόντες λέοντος οἱ ὀδόντες αὐτῆς ἀναιροῦντες ψυχάς ἀνθρώπων: Παιδί μου, αμάρτησες. Μην προσθέσεις πλέον άλλες αμαρτίες. Και για τις προηγούμενές σου, παρακάλεσε τον Θεό να σε συγχωρήσει. Σαν να είναι μπροστά σου φίδι, φεύγε από την αμαρτία, διότι αν την πλησιάσεις, θα σε δαγκώσει. Σαν δόντια λιονταριού είναι τα δόντια της, που φονεύουν ψυχές ανθρώπων (Σοφία Σειράχ κα, 1-2).
Ξένια καί δῶρα ἀποτυφλοῖ ὀφθαλμούς σοφῶν καί ὠς φιμος ἐν στόματι ἀποτρέπει ἐλεγμούς: φιλοξενία και δώρα τυφλώνουν τα μάτια και των συνετών δικαστών και σαν φίμωτρο στο στόμα εμποδίζουν τους ελέγχους και τις επιτιμήσεις (Σοφία Σειράχ, κ, 29).
Ο πλούσιος κατέληξε στον Άδη όχι διότι ήταν πλούσιος, αλλά προσκολλήθηκε στον πλούτο του και κυρίως (ως συνέπεια αυτού) διότι έδειξε σκληρότητα απέναντι στον Λάζαρο. Θεώρησε ότι την ευτυχία του τη δίνουν τα υλικά αγαθά, τα οποία θέλησε να απολαύσει μόνο με τους δικούς του ανθρώπους, χωρίς να δείξει τη στοιχειώδη ευσπλαχνία στον φτωχό, που ήταν παραπεταμένος έξω από την πόρτα του σπιτιού του (Σπουδαία σκέψη).
Οὐκέτι ἐστέ ξένοι καί πάροικοι, ἀλλά συμπολῖται τῶν ἁγίων καί οὐκέτι τοῦ Θεοῦ: Δια μέσω του Χριστού έγινε η προσέγγισή μας με τον Θεό. Άρα δεν είστε πλέον ξένοι και προσωρινοί κάτοικοι στη βασιλεία του Θεού, αλλά είστε συμπολίτες των αγίων και μέλη της οικογένειας του Θεού. Η γη κι ο ουρανός αποτελούν μια βασιλεία, μια οικογένεια, μια πολιτεία, στην οποία άρχοντας και κυβερνήτης είναι ο Θεός. Και οι πιστοί χριστιανοί είμαστε ζώντα κι ενεργά μέλη της επί γης Βασιλείας Του, της Εκκλησίας Του (Κυριακοδρόμιο, τόμος 6ος, σελ. 108, εκδόσεις Σωτήρ).
Η χαρά καταστρέφει η λύπη, στις συμφορές δίνει υπομονή, στις προσευχές χάρη, στους κόπους και μόχθους ευφροσύνη, στην ευποιΐα ευθυμία, στη φιλοξενία στέγη, στους πενθούντες παρηγοριά, στις θλίψεις βοήθεια και συνδρομή, στην αγάπη στολισμό, στη μακροθυμία επιβράβευση (Όσιος Νείλος ο Ασκητής).
Πάντοτε να θυμόμαστε τα λόγια του Χριστού: Στη Βασιλεία των ουρανών θα εισέλθει όχι αυτός που με επικαλείται και λέει απλώς "Κύριε, Κύριε", αλλά εκείνος που εφαρμόζει το θέλημα του πατρός μου, που είναι στους ουρανούς (Ματθ. ζ, 21). Κάποτε πρέπει να καταλάβουμε ότι τα φτωχά έργα της θρησκευτικότητας πρέπει να συνοδεύονται από εσωτερικό βάθος πνευματικής ζωής, εξαγιασμένης καρδιάς, στην οποία κατοικεί ο Χριστός (Σπουδαία σκέψη).
Ζωή χωρίς Χριστό δεν είναι ζωή. Πάει, τελείωσε. Αν δεν βλέπεις τον Χριστό σε όλα σου τα έργα και τις σκέψεις, είσαι χωρίς Χριστό. Όταν βρεις τον Χριστό, δεν θέλεις τίποτε άλλο, ησυχάζεις. Γίνεσαι άλλος άνθρωπος. Ζεις παντού, όπου υπάρχει ο Χριστός. Έχεις τη χάρη και μπορείς να τα υποφέρεις όλα για τον Χριστό. Όταν έλθει ο Χριστός στην καρδιά σου, η ζωή αλλάζει. Όταν μπει ο Χριστός στην καρδιά, τα πάθη εξαφανίζονται (Όσιος Πορφύριος).
Καλημέρα σας!
Καλή και ευλογημένη εβδομάδα δια των πρεσβειών του αγίου Φιλίππου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου