Βίος και θαύματα Αγίας Ευφημίας (μέρος 1o)

[Μια αγία που ευλαβούνταν ο άγιος Παΐσιος ήταν η αγία Ευφημία,η μνήμη της οποίας εορτάζεται στις 16 Σεπτεμβρίου]  

ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ 

1. Ενώπιον του ηγεμόνα 

Η Αγία Ευφημία έζησε στους χρόνους της βασιλείας του Διοκλητιανού ( 284-305 μ.Χ.) και καταγόταν από τη Χαλκηδόνα. Ο πατέρας της ονομαζόταν Φιλόφρων και ήταν πλούσιος συγκλητικός, η δε μητέρα της ονομαζόταν Θεοδωρησιανή κι ήταν γυναίκα ευσεβής και φιλάνθρωπος. 

Εκείνη την εποχή ο Διοκλητιανός κίνησε μεγάλο διωγμό εναντίον των χριστιανών. Στα μέρη της Ανατολής ήταν ηγεμόνας τότε ο Πρίσκος με συνάρχοντα τον φιλόσοφο Απελλιανό, που ήταν κι ιερέας του θεού Άρη. 

Όταν έφθασε η γιορτή του θεού τους, έστειλαν γράμματα και κήρυκες σ’ όλη την επαρχία της Χαλκηδόνας, προσκαλώντας όλους να γιορτάσουν. Όσοι δεν θα πήγαιναν στη Χαλκηδόνα, όπου ήταν ο ναός του Θεού, θα τιμωρούνταν με θάνατο. Τότε όσοι ήσαν χριστιανοί συγκεντρώνονταν και κλείνονταν σε σπίτια ή κατέφευγαν στην έρημο, για να αποφύγουν την ειδωλολατρική γιορτή. 

Σε μια ομάδα χριστιανών οδηγός ήταν η Ευφημία. Ο Απελλιανός παρατήρησε την αποχή των χριστιανών και παρακίνησε τον ηγεμόνα  να συλλάβει όσους ήταν δυνατό, μεταξύ δε αυτών και την ένδοξη Ευφημία. Όλη η συντροφιά της Ευφημίας ήταν σαράντα εννέα  άτομα, ξεχώριζε δε η κόρη από το άνθος της ηλικίας και την ευγένεια της καταγωγής της. Οδηγήθηκαν, λοιπόν, στον ηγεμόνα, που τους μίλησε με προσποιητή πραότητα λέγοντας: 

– Εγώ βλέπω την πολλή σας σύνεση. Ελπίζω, ότι θα θυσιάσετε στον μεγάλο Άρη και δε θα προτιμήσετε αντί της δόξας και της τιμής τον πικρό και επώδυνο θάνατο. Σ’ αυτά τα λόγια του απάντησαν οι Άγιοι με ανδρεία και θάρρος: – Μη χάνεις τα λόγια σου, άρχοντα. Εμείς το έχουμε μεγάλη ντροπή, ενώ είμαστε λογικά όντα να προσκυνούμε ανόητους θεούς, και ν’ αφήνουμε τον αληθινό Θεό. Όσο για τα μαρτύρια με τα οποία μας απειλείς μάθε, ότι φοβούμαστε μήπως είναι ελαφριά και δεν είναι αρκετά για τέλειο μαρτύριο. Δοκίμασε να μας βασανίσεις και θα δεις τη δύναμη του Θεού μας.

2. Απειλές και βασανιστήρια 

Η απάντηση ήταν απρόσμενη για τον ηγεμόνα  που οργισμένος διέταξε να τους κτυπούν καθημερινά για είκοσι μέρες. Την εικοστή μέρα τους έφερε πάλι μπροστά του και τους είπε: 

– Τώρα που είδατε στην πράξη τον πρόλογο της δυστυχίας σας, πεισθήτε και θυσιάστε.

– Μη κουράζεσαι άδικα, απάντησε με μια φωνή ο γενναίος χορός. Είναι αδύνατο να σ’ ακούσουμε και να θυσιάσουμε στα είδωλα. Ο ηγεμόνας τους αντιμετώπισε πάλι κτυπώντας τους μέχρι που έπεσαν μισοπεθαμένοι. 

Με συμβουλή του Απελλιανού τους φυλάκισε όλους, για να τους στείλει στον Διοκλητιανό, εκτός από την Ευφημία, που την κάλεσε κοντά του και προσπάθησε να την πλανήσει με κολακείες. Εκείνη του έλεγε: – Η δύναμη του Χριστού είναι ακατανίκητη. Μη νομίζεις ότι θα με νικήσεις επειδή με βλέπεις γυναίκα.

Τότε ο τύραννος πρόσταξε να τη γυρίσουν στους τροχούς με ταχύτητα. Τα μέλη της Μάρτυρος κακοποιούντο και πονούσε φοβερά, αλλά ο νους της δεν έφευγε από το Χριστό. Ύψωνε τα μάτια στον ουρανό κι έλεγε: "Κύριε Ιησού Χριστέ, που σώζεις όσους ελπίζουν σ’ εσένα , βοήθησέ με. Δείξε, ότι "εσύ είσαι Θεός αληθινός".

Ο Θεός απάντησε στην προσευχή της. Αμέσως την έλυσε από τον τροχό και θεράπευσε το σώμα της. Αλλά ο Πρίσκος, πιο τυφλός κι από τους θεούς του, δεν εννοούσε την αλήθεια και φοβέριζε πως θα την κάψει ζωντανή. Η Ευφημία χωρίς να φοβηθεί από την απειλή αποκρίθηκε: – Εγώ τύραννε αυτήν  την πρόσκαιρη φωτιά δεν την φοβάμαι. Τρέμω για την αιώνια φωτιά, που καίει, όσους αρνούνται τον Χριστό.

3. Στο καμίνι της φωτιάς

Ο τύραννος πρόσταξε και άναψαν καμίνι. Ενώ λοιπόν επρόκειτο να την ρίξουν μέσα, ήλθαν οι πρωτοϋπηρέτες Σωσθένης και Βίκτωρ λέγοντας: – Εμείς, όπως βλέπεις, είμαστε πρόθυμοι να κάμουμε, μας διατάξεις. Όμως δεν μπορούμε ν’ αγγίξουμε το σώμα της παρθένου, γιατί βλέπουμε άνδρες με φοβερή όψη, που στέκονται κοντά της και μας απειλούν.

 Ο Πρίσκος σ’ αυτά τα λόγια απάντησε με μια διαταγή, να τους φυλακίσουν, επειδή έγιναν χριστιανοί. Ενώ γίνονταν αυτά η Αγία προσευχόταν λέγοντας: " Ο Θεός, που βλέπεις τα πάντα, Συ, που έσωσες τους Τρεις Παίδας στη Βαβυλώνα, έλα βοηθός και στη δούλη σου, που αγωνίζεται για τη δόξα σου».

Τελικά ο ηγεμόνας έστειλε δύο κακούς υπηρέτες, τον Καίσαρα και τον Βάριο, που ήσαν αδίστακτοι και δεν είχαν φόβο Θεού για να ρίξουν την Ευφημία στη φωτιά. 

Μέσα στο καμίνι η Αγία δεν έπαθε τίποτα. Η φωτιά χύθηκε έξω και διεσκόρπισε τους ασεβείς. Η δε Ευφημία βγήκε χωρίς να έχουν πάθει τίποτε ούτε τα ρούχα της. Πάλι φυλακίστηκε, και οι δύο πρωτοϋπηρέτες Σωσθένης και Βίκτορ διατάχθησαν να θυσιάσουν στα είδωλα. Τότε με γενναίο φρόνημα είπαν: 

– Εμείς ανθύπατε, πρωτύτερα είμαστε υποδουλωμένοι σε μεγάλη πλάνη, όπως είσαι και συ ακόμη. Τώρα, όμως, αξιωθήκαμε δια μέσου αυτής της παρθένου να γνωρίσουμε την αλήθεια. Μάθε λοιπόν, ότι δεν θα θυσιάσουμε σε άψυχους Θεούς. Μετά απ’ αυτά τα λόγια τους παραδόθηκαν από τον ηγεμόνα στα θηρία. Τα θηρία όμως σεβάσθηκαν τα σώματά τους και δεν κατέφαγαν τις σάρκες, ήπιαν μόνο το αίμα. Τα σώματά τους οι πιστοί τα έθαψαν με ψαλμούς και ύμνους.

Έκδοση Ορθοδόξου Ιδρύματος «Ο Απόστολος Βαρνάβας»

συνεχίζεται....

Καλή σχολική χρονιά σε παιδιά, γονείς και συναδέλφους!
Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!